Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-183/16-2/EŻ
z 26 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r,, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2016r. (data wpływu 25 lutego 2016r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu uzyskanego z tytułu odszkodowania otrzymanego na podstawie zawartego porozumienia - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25 lutego 2016r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu uzyskanego z tytułu odszkodowania otrzymanego na podstawie zawartego porozumienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa Właścicieli składa się z lokali mieszkalnych oraz lokali użytkowych. Właściciele zarówno lokali mieszkalnych jak i lokali użytkowych posiadają swój określony udział w nieruchomości, a więc wszyscy są Członkami Wspólnoty Właścicieli Lokali. Z posiadanym udziałem przez poszczególnych właścicieli lokali wiążą się dla nich określone prawa i obowiązki zawarte w ustawie o własności lokali, przy czym dla właścicieli różnych lokali (mieszkalnych i użytkowych) obowiązki są takie same.

Wspólnota Mieszkaniowa zawarła porozumienie z firmą C. Sp. z o.o., która jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości K. i A. oraz która jest właścicielem budynku S.. Firma C. Sp. z o.o. zamierza częściowo wyburzyć istniejące na nieruchomości budynki oraz zrealizować inwestycję polegającą na przebudowie i rozbudowie budynku S.. Na podstawie zawartego porozumienia Wspólnota Mieszkaniowa otrzyma od firmy C. Sp. z o.o. odszkodowanie w wysokości 500 000 zł za wszelkie niedogodności jakie mogą powstać w związku z realizacją inwestycji (z zachowaniem norm określonych przepisami prawa) w tym immisje na Budynek K. i części wspólne budynku bezpośrednio związane z lokalami mieszkalnymi położonymi w tym budynku. W szczególności utrudnienia korzystania z mieszkań i części wspólnych wynikają z hałasu, zanieczyszczeń pyłowych okien mieszkań, korytarzy i klatek schodowych, a nadto wibracji spowodowanych użyciem ciężkich maszyn budowlanych, ograniczeń w dostępie światła, zacienienie urządzeniami wykorzystywanymi w trakcie budowy - żurawie budowlane i instalacje do betonowania.

Odszkodowanie zostanie wypłacone w dwóch ratach. Pierwsza rata w wysokości 400 000 zł została już przekazana na rachunek bankowy Wspólnoty Mieszkaniowej. Druga rata w wysokości 100 000 zł zostanie przekazana w terminie 14 miesięcy od dnia rozpoczęcia realizacji inwestycji w zakresie przebudowy i rozbudowy S..

Wspólnota Mieszkaniowa zobowiązała się że nie będzie w żaden sposób opóźniać inwestycji oraz potwierdziła, iż w pełni zaakceptowała fakt prowadzenia inwestycji przez C. Sp. z o.o. Środki finansowe, które otrzymała Wspólnota zostaną przeznaczone na fundusz remontowy zgodnie z uchwałą Wspólnoty Mieszkaniowej, czyli na prace remontowe - utrzymanie nieruchomości wspólnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie, które Wspólnota otrzymała -1 rata - 400 000 zł oraz II rata którą otrzyma - 100 000 zł od C. Sp. z o. o. korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w udziale w jakim dotyczy lokali mieszkalnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie które Wspólnota już otrzymała oraz drugą ratę którą otrzyma od C. Sp. z o.o. korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, przynajmniej w udziale jaki przypada na lokale mieszkalne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W związku z tym że odszkodowanie stanowi rekompensatę za niemożność korzystania w pełni z nieruchomości wspólnej jest dochodem uzyskanym z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i przeznaczone będzie na ich utrzymanie, stąd zwolnienie z podatku dochodowego. Zatem oba warunki wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 44 według Wspólnoty zostały spełnione.

Podobne stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w i mieniu Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej IPPB3/423-8/14-2/EŻ z 03.04.2014r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.).

Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym – dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencje jej działania zostały ściśle określone w ww. ustawie o własności lokali. Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

W art. 14 tej ustawy ustanowiono natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

• wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
• opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
• ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
• wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
• wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
  
  

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.)). Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, wspólnoty podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest – co do zasady – dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochód ten stanowi natomiast osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2).

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami (…) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób.

Zgodnie natomiast z treścią art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (zaliczki) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wspólnota Mieszkaniowa w wyniku zawartego porozumienia uzyskała dochód w postaci odszkodowania za wszelkie niedogodności jakie mogą powstać w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie i rozbudowie S. przez firmę C. Sp. z o.o., która jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości K. i A. oraz właścicielem budynku S.. Niedogodności powstałe w związku z inwestycją to: immisja na budynek K. i części wspólne związane z lokalami mieszkalnymi, utrudnienie z korzystania z mieszkań i części wspólnych wynikające z hałasu, zanieczyszczeń pyłowych okien, mieszkań, korytarzy i klatek schodowych, wibracje spowodowane użyciem ciężkich maszyn budowlanych, ograniczenia w dostępie światła, zacienienie urządzeniami np. żurawie budowlane i instalacje do betonowania. W zamian Wspólnota zobowiązała się w żaden sposób nie opóźniać inwestycji

Zgodnie z powyższym należy uznać, że kwota wynikająca z zawartego porozumienia nie zostanie objęta zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem nie można uznać, iż została osiągnięta z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychód ten nie może być uznany za przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, bo jego źródłem nie są zasoby mieszkaniowe ale wpłata od inwestora sąsiedniej działki tytułem rekompensaty za uciążliwości spowodowane prowadzoną inwestycją budowlaną. Stosownie więc do postanowień art. 7 ust. 1 dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, niezależnie od faktu, że zostanie przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Odnosząc się zaś do powołanej interpretacji indywidualnej z dnia 3.04.2014r., nr IPPB3/423-8/14-2/EŻ, organ pragnie zauważyć, iż rozstrzygnięcia organów administracji skarbowej nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydawane są w indywidualnych sprawach, w konkretnym indywidualnie określonym stanie faktycznym i wiążą tylko strony postępowania. Dodatkowo organ pragnie zwrócić uwagę, iż przedmiotem przywołanej we wniosku interpretacji jest zdarzenie, które dotyczy uzyskania jednorazowego odszkodowania za utrudnienia podczas prac telekomunikacyjnych realizowanych wewnątrz budynku wspólnoty, nie dotyczy natomiast sytuacji analogicznej do przedstawionej przez Wnioskodawcę w powyższym wniosku.

Jednocześnie można wskazać, iż w obiegu prawnym funkcjonują interpretacje indywidualne potwierdzające prawidłowość stanowiska zaprezentowanego przez tutejszy organ: m.in. IPPB3/423-945/14-2/EŻ, IPPB3/423-779/11-4/MC, IP-PB3-423-638/08-4/MŚ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.