Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.48.2016.MCA.
z 19 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, wydaną przez Ministra Finansów zmianę interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2016 r. Nr DD3.8222.2.48.2016.MCA stwierdzającą nieprawidłowość interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2015 r. Nr IBPB-2-1/4511-170/15/AŻ wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 26 maja 2015 r.), uzupełnionym 7 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym w dniu 7 sierpnia 2015 r., Wnioskodawczyni przedstawiła następujący stan faktyczny.

W dniu 8 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni została decyzją sądu, ustanowiona opiekunem prawnym całkowicie ubezwłasnowolnionego, niepełnosprawnego brata. Brat jest osobą niepełnosprawną, otrzymuje z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych rentę rodzinną po zmarłym ojcu, dodatek sierocy oraz dodatek pielęgnacyjny.

Z powodu niewiedzy oraz nieznajomości przepisów prawa podatkowego, Wnioskodawczyni nie skorzystała z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dopiero za lata 2013-2014 Wnioskodawczyni skorzystała z odliczenia. Za lata 2010-2012 Wnioskodawczyni sporządziła korekty zeznań rocznych oraz złożyła je w urzędzie skarbowym, w którym to jednak uznano, iż ulga prorodzinna jest nienależna w związku z otrzymywaniem przez brata zbyt wysokiej renty rodzinnej. Wnioskodawczyni zaznaczyła dodatkowo, iż przy osobie niepełnosprawnej z całkowitą niezdolnością do pracy i samodzielnej egzystencji, gdzie niezdolność i niepełnosprawność jest trwała i powstała przed 16 tym rokiem życia (co wynika z orzeczenia lekarza Zakładu Ubezpieczeń Społecznych), kwota renty rodzinnej w wysokości 3 000,00 zł jest często niewystarczająca na pokrycie wszystkich kosztów leczenia i egzystencji niepełnosprawnego brata. Są miesiące kiedy stan zdrowia brata pogarsza się i wówczas Wnioskodawczyni wraz z mężem muszą z własnych środków pokryć koszty leków, leczenia, zabiegów itp.

Z uzupełnienia wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że brat (urodzony 24 października 1971 r.), jest osobą pełnoletnią, niepełnosprawną od urodzenia. Obowiązek alimentacyjny, po śmierci rodziców, ciąży na Wnioskodawczyni (art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Brat zamieszkuje wraz z Wnioskodawczynią, nie przebywał nigdy w instytucjach zapewniających całodobowe utrzymanie ani innych. Dochody Wnioskodawczyni oraz jej męża w 2013 r. przekroczyły kwotę 112 000,00 zł ponieważ mąż Wnioskodawczyni w tamtym roku odchodził z pracy na emeryturę i odprawy, które otrzymał oraz emerytura spowodowały przekroczenie ww. kwoty o 10.765,00 zł. Wnioskodawczyni dodała również, iż wraz z mężem mają na utrzymaniu uczącą się jeszcze córkę, która w 2013 r. miała 23 lata. W 2014 r. wspólny dochód Wnioskodawczyni wraz z mężem nie przekroczył kwoty 112 000,00 zł (razem wyniósł on 69 669,89 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni ma prawo do ulgi prorodzinnej jako opiekun prawny niepełnosprawnego brata od dnia 8 stycznia 2010 r.?
2. Czy kwota renty rodzinnej po zmarłym ojcu brata ma jakieś znaczenie?
3. Czy w przypadku, gdyby okazało się, że Wnioskodawczyni ma prawo do ulgi prorodzinnej, to czy miesiąc styczeń 2010 r. powinna rozłożyć w przeliczeniu na dni czy odliczyć w całości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie warunki umożliwiające skorzystanie przez nią z ulgi prorodzinnej, a zwłaszcza obowiązek alimentacyjny zostały spełnione, w związku z czym według Wnioskodawczyni ulga za lata 2010-2012 jest należna, ponieważ wywiązuje się ze wszystkich swoich obowiązków jako opiekuna prawnego brata. Sporną kwestią z urzędem skarbowym jest kwestia obowiązku alimentacyjnego przy kwocie 3 000,00 zł renty, oraz rozłożenia miesiąca stycznia 2010 r. w przeliczeniu na dni. Wnioskodawczyni całodobowo zajmuje się niepełnosprawnym bratem, zapewnia opiekę, pielęgnuje, stara się aby niczego mu nie zabrakło, w przypadku gdy brakuje pieniędzy na sprzęt lub rehabilitację, dokłada z domowego budżetu dbając w miarę możliwości, aby brat nie cierpiał i egzystował ze swoją niepełnosprawnością. Wnioskodawczyni jest zdania, iż robiąc te wszystkie czynności od 8 stycznia 2010 r. ma prawo do ulgi prorodzinnej według art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych i nie zgadza się ze stanowiskiem urzędu skarbowego, gdzie dwukrotnie wycofano jej korekty za lata 2010-2012 oraz uznano, że za lata 2013-2014 powinna złożyć korekty zeznań i zwrócić ulgę wraz z odsetkami. Wnioskodawczyni uważa, iż ma prawo do odliczenia całego miesiąca stycznia 2010 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, w dniu 4 września 2015 r. wydal interpretację indywidualną Nr IBPB-2-1/4511-170/15/AŻ, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe.

W związku ze stwierdzeniem przez Ministra Finansów nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2015 r. IBPB-2-1/4511-170/15/AŻ, w dniu 20 maja 2016 r. Minister Finansów zmienił z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe (zmiana interpretacji indywidualnej Nr DD3.8222.2.48.2016.MCA).

Po ponownym zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów uprzejmie informuje.

Jak słusznie zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2015 r. Nr IBPB-2-1/4511-170/15/AŻ, zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307, z późn. zm. – w brzmieniu obowiązującym w latach 2010 – 2011; Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm. – w brzmieniu obowiązującym w 2012 r.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W myśl art. 27f ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja albo sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z art. 27f ust. 7 wynika natomiast, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Odliczenie, o którym mowa w art. 27f ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1 nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 27f ust. 2d, za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, nie uważa się:

1. osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
2. osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
   
   

Treść art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 tej ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w art. 27f ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie – bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną – w związku z wykonywaniem przez niego ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego lub w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 8 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni została decyzją Sądu Rejonowego ustanowiona opiekunem prawnym całkowicie ubezwłasnowolnionego, niepełnosprawnego brata. Brat jest osobą niepełnosprawną, otrzymuje z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych rentę rodzinną po zmarłym ojcu, dodatek sierocy oraz dodatek pielęgnacyjny.

Brat Wnioskodawczyni urodził się 24 października 1971 r.. Brat jest osobą pełnoletnią, niepełnosprawną od urodzenia. Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym brata. Obowiązek alimentacyjny, po śmierci rodziców, ciąży na Wnioskodawczyni (art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Brat zamieszkuje wraz z Wnioskodawczynią, nie przebywał nigdy w instytucjach zapewniających całodobowe utrzymanie ani innych. Dochody Wnioskodawczyni oraz jej męża w 2013 r. przekroczyły kwotę 112.000,00 zł ponieważ mąż Wnioskodawczyni w tamtym roku odchodził z pracy na emeryturę i odprawy, które otrzymał oraz emerytura spowodowały przekroczenie ww. kwoty o 10.765,00 zł. Wnioskodawczyni dodała również, iż wraz z mężem mają na utrzymaniu uczącą się jeszcze córkę, która w 2013 r. miała 23 lata. W 2014 r. wspólny dochód Wnioskodawczyni wraz z mężem nie przekroczył kwoty 112.000,00 zł (razem wyniósł on 69.669,89 zł).

Zgodnie z art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Treść art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 tej ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie – bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną – w związku z wykonywaniem przez niego ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego lub w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Wnioskodawczyni wskazała, iż przy osobie niepełnosprawnej z całkowitą niezdolnością do pracy i samodzielnej egzystencji, gdzie niezdolność i niepełnosprawność jest trwała i powstała przed 16 tym rokiem życia, kwota renty rodzinnej w wysokości 3 000 zł jest często niewystarczająca na pokrycie wszystkich kosztów leczenia i egzystencji niepełnosprawnego brata. Są miesiące kiedy stan zdrowia jej brata pogarsza się i wówczas Wnioskodawczyni wraz z mężem muszą z własnych środków pokryć koszty leków, leczenia, zabiegów itp.

Jeżeli zatem Wnioskodawczyni istotnie utrzymuje brata (w związku z wykonywaniem ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego), innymi słowy, jeśli kwota otrzymywanej przez jej brata renty rodzinnej nie wystarcza na jego utrzymanie (z uwagi na koszty zabiegów, leczenia, lekarstw) to należy wskazać, iż – co do zasady − została spełniona przesłanka umożliwiająca skorzystanie przez Wnioskodawczynię z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej.

Odnośnie skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi prorodzinnej za miesiąc styczeń 2010 r. należy zauważyć, iż zgodnie z art. 27f ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza rodzicielska, pełniona jest funkcja opiekuna albo sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy w trakcie miesiąca następuje przekazanie opieki nad daną osobą. Wówczas każdemu z podatników opiekujących się daną osobą przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 miesięcznej kwoty odliczenia za każdy dzień sprawowania opieki. Z treści wniosku nie wynika, że Wnioskodawczyni – mimo przejęcia opieki z dniem 8 stycznia 2010 r. − przejęła opiekę nad bratem od innej osoby. Zatem przysługuje jej ulga za cały miesiąc (styczeń 2010 r.).

Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż przysługuje jej ulga za lata 2010-2012 r.

Odnośnie skorzystania z ulgi prorodzinnej za lata 2013-2014 wskazać należy, iż na podstawie art. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. poz. 1278) przepis art. 27f ust. 2 został zmieniony. Od 1 stycznia 2013 r. art. 27f ust. 2 pkt 1 stanowi, że odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:

1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a); (…).
   
   

Z kolei zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1644) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka − kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
   
   

Na podstawie art. 1 pkt 4 lit. b ww. ustawy zmieniającej z dnia 24 października 2012 r. w art. 27f po ust. 2 dodano również ust. 2a-2d.

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy zmieniającej za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Jeżeli zatem jak wynika z treści wniosku dochody Wnioskodawczyni i jej męża za 2013 r. przekroczyły kwotę 112 000 zł, to z uwagi na przekroczenie limitu dochodowego określonego w art. 27f ust. 2 ustawy Wnioskodawczyni ulga prorodzinna za ten rok by nie przysługiwała, gdyby Wnioskodawczyni posiadała prawo do odliczenia ulgi tylko na jedno dziecko (z tytułu utrzymywania tylko jednego dziecka). Należy jednak wyraźnie podkreślić, iż limit ten dotyczy jedynie sytuacji, gdy odliczenie w ramach ulgi dotyczy tylko jednego dziecka.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż wraz z mężem mają na utrzymaniu uczącą się jeszcze córkę, która w 2013 r. miała 23 lata. Jeżeli zatem oprócz niepełnosprawnego brata (którego Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym) Wnioskodawczyni miała również w 2013 r. na utrzymaniu uczącą się córkę, w stosunku do której mogła zastosować ulgę prorodzinną, to wówczas nie jest brane pod uwagę kryterium dochodowe, jako warunek zastosowania ulgi prorodzinnej. Zatem, nawet jeżeli dochód Wnioskodawczyni i jej męża w 2013 r. przekroczył 112 000 zł to Wnioskodawczyni mogła za rok 2013 r. skorzystać z ulgi prorodzinnej, jeżeli ulga ta dotyczyła córki i niepełnosprawnego brata, którego Wnioskodawczyni jest opiekunem.

Wnioskodawczyni wskazała również, iż za rok 2014 r. jej wspólny dochód z mężem nie przekroczył kwoty 112 000 zł. Zatem przy spełnieniu pozostałych warunków (w tym warunku utrzymywania brata w związku z wykonywaniem ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego) przysługuje jej ulga prorodzinna za 2014 r.

Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż przysługuje jej ulga również za lata 2013-2014 r. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 20 maja 2016 r. Nr DD3.8222.2.48.2016.MCA, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718) zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.