2015.09.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-170/15/AŻ
z 4 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 maja 2015 r. (data wpływu do Biura – 26 maja 2015 r.), uzupełnionym 7 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 28 lipca 2015 r. wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 7 sierpnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 8 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni została decyzją Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny w T., ustanowiona opiekunem prawnym całkowicie ubezwłasnowolnionego, niepełnosprawnego brata (dalej: P.G.). P.G. jest osobą niepełnosprawną, otrzymuje z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oddział w R. rentę rodzinną po zmarłym ojcu, dodatek sierocy oraz dodatek pielęgnacyjny.

Z powodu niewiedzy oraz nieznajomości przepisów prawa podatkowego, Wnioskodawczyni nie skorzystała z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dopiero za lata 2013-2014 Wnioskodawczyni skorzystała z odliczenia. Za lata 2010-2012 Wnioskodawczyni sporządziła korekty zeznań rocznych oraz złożyła je w Urzędzie Skarbowym, w którym to jednak uznano, iż ulga prorodzinna jest nienależna w związku z otrzymywaniem przez P.G. zbyt wysokiej renty rodzinnej. Wnioskodawczyni zaznaczyła dodatkowo, iż przy osobie niepełnosprawnej z całkowitą niezdolnością do pracy i samodzielnej egzystencji gdzie niezdolność i niepełnosprawność jest trwała i powstała przed 16-tym rokiem życia − co wynika z orzeczenia lekarza Zakładu Ubezpieczeń Społecznych − kwota renty rodzinnej w wysokości 3.000,00 zł jest często niewystarczająca na pokrycie wszystkich kosztów leczenia i egzystencji niepełnosprawnego brata. Są miesiące kiedy stan zdrowia jej brata pogarsza się i wówczas Wnioskodawczyni wraz z mężem muszą z własnych środków pokryć koszty leków, leczenia, zabiegów itp.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 7 sierpnia 2015 r. wynika, że:

Brat Wnioskodawczyni P.G. (urodzony 24 października 1971 r.), którego Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym jest osobą pełnoletnią, niepełnosprawną od urodzenia. Obowiązek alimentacyjny, po śmierci rodziców, ciąży na Wnioskodawczyni (art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Brat P.G. zamieszkuje wraz z Wnioskodawczynią, nie przebywał nigdy w instytucjach zapewniających całodobowe utrzymanie ani innych. Dochody Wnioskodawczyni oraz jej męża w 2013 r. przekroczyły kwotę 112.000,00 zł ponieważ mąż Wnioskodawczyni w tamtym roku odchodził z pracy na emeryturę i odprawy, które otrzymał oraz emerytura spowodowały przekroczenie ww. kwoty o 10.765,00 zł. Wnioskodawczyni dodała również, iż wraz z mężem mają na utrzymaniu uczącą się jeszcze córkę, która w 2013 r. miała 23 lata. W 2014 r. wspólny dochód Wnioskodawczyni wraz z mężem nie przekroczył kwoty 112.000,00 zł (razem wyniósł on 69.669,89 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do ulgi prorodzinnej jako opiekun prawny niepełnosprawnego brata (P.G.) od dnia 8 stycznia 2010 r.?
Czy kwota renty rodzinnej po zmarłym ojcu P.G ma jakieś znaczenie?
Czy w przypadku gdyby okazało się, że Wnioskodawczyni ma prawo do ulgi prorodzinnej to czy miesiąc styczeń 2010 r. powinna rozłożyć w przeliczeniu na dni czy odliczyć w całości?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie warunki umożliwiające skorzystanie jej z ulgi prorodzinnej, a zwłaszcza obowiązek alimentacyjny zostały spełnione, w związku z czym według Wnioskodawczyni ulga za lata 2010-2012 jest należna, ponieważ wywiązuje się ze wszystkich swoich obowiązków jako opiekuna prawnego P.G. Sporną kwestią z Urzędem Skarbowym w T. jest kwestia obowiązku alimentacyjnego przy kwocie 3.000,00 zł renty, oraz rozłożenia miesiąca stycznia 2010 r. w przeliczeniu na dni. Wnioskodawczyni całodobowo zajmuje się niepełnosprawnym bratem, zapewnia opiekę, pielęgnuje, stara się aby niczego mu nie zabrakło, w przypadku gdy brakuje pieniędzy na sprzęt lub rehabilitację, dokłada z domowego budżetu dbając w miarę możliwości, aby brat nie cierpiał i egzystował ze swoją niepełnosprawnością. Wnioskodawczyni jest zdania, iż robiąc te wszystkie czynności od 8 stycznia 2010 r. ma prawo do ulgi prorodzinnej według art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych i nie zgadza się ze stanowiskiem Urzędu Skarbowego w T., gdzie dwukrotnie wycofano jej korekty za lata 2010-2012 oraz uznano, że za lata 2013-2014 powinna złożyć korekty zeznań i zwrócić ulgę wraz z odsetkami.

Wnioskodawczyni uważa, iż ma prawo do odliczenia całego miesiąca stycznia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w latach 2010 – 2011; Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w 2012 r.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

wykonywał władzę rodzicielską;
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
wstąpiło w związek małżeński.

W myśl art. 27f ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja albo sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

odpis aktu urodzenia dziecka;
zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z art. 27f ust. 7 wynika natomiast, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1 nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
wstąpiło w związek małżeński.

Zgodnie natomiast z art. 27 ust. 2d, za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a), nie uważa się:

osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Treść art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 tej ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie – bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną – w związku z wykonywaniem przez niego ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego lub w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 8 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni została decyzją Sądu Rejonowego ustanowiona opiekunem prawnym całkowicie ubezwłasnowolnionego, niepełnosprawnego brata (dalej: P.G.). P.G. jest osobą niepełnosprawną, otrzymuje z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych rentę rodzinną po zmarłym ojcu, dodatek sierocy oraz dodatek pielęgnacyjny.

Zgodnie z art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (Dz.U. z 1964 r., Nr 9, poz. 59, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w latach 2009-2011; Dz.U. z 2012 r., poz. 788, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym od 2012 r.) obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Wnioskodawczyni wskazała, iż przy osobie niepełnosprawnej z całkowitą niezdolnością do pracy i samodzielnej egzystencji, gdzie niezdolność i niepełnosprawność jest trwała i powstała przed 16-tym rokiem życia, kwota renty rodzinnej w wysokości 3.000,00 zł jest często niewystarczająca na pokrycie wszystkich kosztów leczenia i egzystencji niepełnosprawnego brata. Są miesiące kiedy stan zdrowia jej brata pogarsza się i wówczas Wnioskodawczyni wraz z mężem muszą z własnych środków pokryć koszty leków, leczenia, zabiegów itp.

Jeżeli zatem Wnioskodawczyni istotnie utrzymuje brata (w związku z wykonywaniem przez niego ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego), innymi słowy, jeśli kwota otrzymywanej przez jej brata renty rodzinnej nie wystarcza na jego utrzymanie (z uwagi na koszty zabiegów, leczenia, lekarstw) to należy wskazać, iż – co do zasady − została spełniona przesłanka umożliwiająca skorzystanie przez Wnioskodawczynię z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej.

Odnośnie skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi prorodzinnej za miesiąc styczeń 2010 r. należy zauważyć, iż zgodnie z art. 27f ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza rodzicielska, pełniona jest funkcja opiekuna albo sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy w trakcie miesiąca następuje przekazanie opieki nad daną osobą. Wówczas każdemu z podatników opiekujących się daną osobą przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 miesięcznej kwoty odliczenia za każdy dzień sprawowania opieki. Z treści wniosku nie wynika, iżby Wnioskodawczyni –mimo że dopiero z dniem 8 stycznia 2010 r. została ustanowiona opiekunem prawnym − przejęła opiekę nad bratem od innej osoby. Zatem przysługuje jej ulga za cały miesiąc (styczeń 2010 r.).

Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż przysługuje jej ulga za lata 2010-2012 r.

Odnośnie skorzystania z ulgi prorodzinnej za lata 2013-2014 wskazać należy, iż na podstawie art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U., poz. 1278) przepis art. 27f ust. 2 został zmieniony i od 1 stycznia 2013 r. w pkt 1 otrzymał następujące brzmienie, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

− jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:

pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a); (…).

Z kolei zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1644) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

− jednego małoletniego dziecka − kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

Na podstawie art. 1 pkt 4 lit. b) ww. ustawy zmieniającej z dnia 24 października 2012 r. w art. 27 po ust. 2 dodano również ust. 2a-2d.

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy zmieniającej za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Jeżeli zatem jak wynika z treści wniosku dochody Wnioskodawczyni i jej męża za 2013 r. przekroczyły kwotę 112.000 zł, to z uwagi na przekroczenie limitu dochodowego określonego w art. 27f ust. 2 ustawy Wnioskodawczyni ulga prorodzinna za ten rok by nie przysługiwała, gdyby Wnioskodawczyni posiadała prawo do odliczenia ulgi tylko na jedno dziecko (z tytułu utrzymywania tylko jednego dziecka). Należy jednak wyraźnie podkreślić, iż limit ten dotyczy jedynie sytuacji gdy odliczenie w ramach ulgi dotyczy tylko jednego dziecka.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż wraz z mężem mają na utrzymaniu uczącą się jeszcze córkę, która w 2013 r. miała 23 lata. Jeżeli zatem oprócz niepełnosprawnego brata (którego Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym) Wnioskodawczyni miała również w 2013 r. na utrzymaniu uczącą się córkę, w stosunku do której mogła zastosować ulgę prorodzinną, to wówczas brak jest kryterium dochodowego jako warunku zastosowania ulgi prorodzinnej. Zatem, nawet jeżeli dochód Wnioskodawczyni i jej męża w 2013 r. przekroczył 112.000 zł to Wnioskodawczyni mogła za rok 2013 r. skorzystać z ulgi prorodzinnej, jeżeli ulga ta dotyczyła córki i niepełnosprawnego brata, którego Wnioskodawczyni jest opiekunem.

Wnioskodawczyni wskazała również, iż za rok 2014 r. jej wspólny dochód z mężem nie przekroczył kwoty. Zatem przy spełnieniu pozostałych warunków (w tym warunku utrzymywania brata w związku z wykonywaniem ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego) przysługuje jej ulga prorodzinna za 2014 r.

Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż przysługuje jej ulga również za lata 2013-2014 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin