Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-310/16/AD
z 5 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 18 lipca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie składników majątkowych oraz prawa do zwrotu na rachunek bankowy podatku w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie składników majątkowych oraz prawa do zwrotu na rachunek bankowy podatku w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stany faktyczne.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz robotami budowlanymi związanymi ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Na podstawie umowy sprzedaży (dalej: „Umowa") zawartej pomiędzy Spółką i podmiotem z grupy dokonała nabycia składników majątkowych szczegółowo wymienionych w Umowie. Zakupione składniki majątkowe związane są z nieruchomością stanowiącą własność Spółki (składniki są powiązane z gruntem lub mają powiązania technologiczne, jak np. żurawie szynowe obsługujące nabrzeża i place produkcyjne).

Przedmiotowa Umowa została potwierdzona fakturą VAT wystawioną przez podmiot z grupy na rzecz Spółki. Sprzedaż składników majątkowych na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu VAT wg stawki 23%.

Cena sprzedaży składników majątkowych wynikająca z Umowy została zapłacona przez Spółkę, przy czym została ona uiszczona w drodze umownego potrącenia wzajemnych wierzytelności Spółki i podmiotu z grupy, tj. wierzytelności jej przysługującej względem podmiotu z grupy z tytułu udzielonej pożyczki z wierzytelnością przysługującą podmiotowi z grupy względem Spółki z tytułu sprzedaży składników majątkowych.

Celem nabycia przez Spółkę składników majątkowych było wykorzystanie ich w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. wydzierżawienie ich na rzecz podmiotu z grupy w ramach transakcji analogicznej do leasingu zwrotnego. Nabyte przez Spółkę składniki majątkowe, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu wg stawki 23%, służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT - stanowią przedmiot dzierżawy w całości opodatkowanej VAT. W zamian za oddanie przedmiotowych składników majątkowych w dzierżawę, Spółka otrzymuje ustalony w umowie dzierżawy czynsz.

Po dokonaniu nabycia składników majątkowych Spółka wprowadziła je do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Faktura VAT dokumentująca nabycie składników majątkowych została ujęta w rejestrze zakupu towarów i usług za miesiąc, w którym doszło do przeniesienia własności składników majątkowych w sensie prawnym i ekonomicznym, oraz w którym Spółka otrzymała fakturę VAT. Spółka ujęła także przedmiotową fakturę VAT w deklaracji VAT-7.

W deklaracji VAT-7, w której ujęta została przedmiotowa faktura VAT, Spółka wykazała po stronie podatku należnego czynności opodatkowane VAT. Kwota podatku naliczonego wynikająca z przedmiotowej faktury VAT pomniejszyła kwotę podatku należnego wynikającego z deklaracji VAT-7.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że nabyła następujące składniki majątkowe, o których mowa we wniosku, od spółki S.:

1. żurawie,
2. dźwigi,
3. suwnice,
4. podnośnik statków oraz urządzenie transportu pionowego,
5. zasobniki ciepłej wody i węzły,
6. zbiornik stalowy,
7. stację transformatorową, transformatory, rozdzielnie,
8. instalacje ochrony katodowej, system zabezpieczeń technicznych,
9. urządzenie instalacji gazów technicznych, zgazowywacz tlenu ciekłego,
10. rampę acetylenową,
11. szafę kablową telefoniczną,
12. wentylacje odciągowe miejscowe.

Składniki majątkowe zostały nabyte w dniu 28 grudnia 2015 r. Faktura dokumentująca sprzedaż przedmiotowych składników majątkowych została wystawiona przez zbywcę w dniu 30 grudnia 2015 r. Spółka otrzymała niniejszą fakturę również w grudniu 2015 r. Spółka rozliczyła kwoty zawarte w przedmiotowej fakturze w deklaracji za grudzień 2015 r. Nabyte przez Spółkę składniki majątkowe nie stanowiły u zbywcy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, jak również zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Składniki majątku, których dotyczy niniejszy wniosek o interpretacje przepisów prawa podatkowego, nie są budowlami (są ruchomościami, które mogą być przedmiotem osobnego obrotu, nie są trwale związane z nieruchomościami) i były używane przez zbywcę wyłącznie na cele działalności opodatkowanej. Wśród nabytych składników majątkowych znajdowała się budowla – linia kablowa, która została zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże nie stanowi ona przedmiotu niniejszej interpretacji. Linia ta używana była przez zbywcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przez co najmniej 2 lata i nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy w związku z faktem, iż nabyte składniki majątkowe, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu VAT są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (ich wydzierżawienia), Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie składników majątkowych?
• Czy w związku z nabyciem składników majątkowych, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu VAT, Spółka miała prawo do zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem należnym a podatkiem naliczonym w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia na rachunek bankowy?

1. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż nabyte składniki majątkowe, których dostawa podlegała opodatkowaniu VAT są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (ich wydzierżawienia), miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie składników majątkowych.
2. W ocenie Spółki, w związku z nabyciem składników majątkowych, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu VAT, Spółka miała prawo do zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem należnym a podatkiem naliczonym w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia na rachunek bankowy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W przedstawionym stanie faktycznym transakcja nabycia składników majątkowych była transakcją opodatkowaną wg stawki 23%. Nabyte składniki majątkowe, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu wg stawki 23%, są również wykorzystywane do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT (stanowią przedmiot dzierżawy na rzecz podmiotu z grupy).

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, iż nabyte składniki majątkowe, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu VAT są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, miała pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie składników majątkowych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu Spółka wskazuje na interpretację podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2015 r. (znak IBPP1/443-1163/14/AZb), w której wskazano: „W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup maszyn i urządzeń, które zostały następnie niezwłocznie wynajęte xxx na podstawie Umowy najmu maszyn i urządzeń z dnia 1 sierpnia 2013 r. (...) zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych (...) Jak wyjaśnił Wnioskodawca, maszyny i urządzenia wskazane powyżej zostały nabyte w celu ich wykorzystania wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w szczególności ich wydzierżawienie albo wynajem czy też wykonanie inwestycji pod przyszłą dzierżawę (...). Zatem w tej konkretnej sytuacji zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ maszyny i urządzenia, o których mowa we wniosku, zostały przez Wnioskodawcę będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym nabyte i wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup maszyn i urządzeń, pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy o VAT".

Podobne stanowisko przedstawił również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z dnia 12 stycznia 2015 r. (znak IPPP3/443-1083/14-2/IG), w której organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego: „Spółka zawarła umowę, na podstawie której nabywa określone składniki majątkowe w związku z prowadzoną działalnością. Przeznaczeniem nabywanych składników majątku jest ich wykorzystanie do realizacji czynności opodatkowanych VAT. W rezultacie, nabycie na podstawie Umowy przedstawionych w stanie faktycznym składników majątku wypełnia przesłanki pozwalające na odliczenie podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT oraz nabywany majątek będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednocześnie, nabycie przez Spółkę składników majątku nie spełnia określonych w art. 88 ustawy o VAT przesłanek uniemożliwiających odliczenie podatku naliczonego. Z powyższych względów, w ocenie Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywane w przedstawionym stanie faktycznym składniki majątku ".

Reasumując, w ocenie Spółki, w związku z faktem, iż nabyte składniki majątkowe, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu VAT, są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (ich wydzierżawienia), Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie składników majątkowych.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie natomiast do art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Zgodnie natomiast z art. 87 ust. 5a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19 (...).

Zgodnie z art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33 a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji



1. przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Powyższe przepisy ustawy o VAT wskazują, iż co do zasady zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji VAT (o ile nie został złożony wniosek o skrócenie terminu do 25 dni przewidziany odrębnymi przepisami ustawy o VAT). Jedynie w sytuacji gdy podatnik w danym okresie rozliczeniowym nie wykonał żadnej czynności opodatkowanej w Polsce (a także pewnych czynności opodatkowanych poza granicami kraju), na podstawie art. 87 ust. 5a, zwrot kwoty podatku naliczonego następuje w terminie 180 dni.

Odnosząc się do możliwości wnioskowania przez podatnika o przyśpieszony zwrot VAT (w terminie 25 dni) należy wskazać, że z ustawy o VAT wynika, że na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają m.in. z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone.

W związku z istniejącymi wątpliwościami, czy w sytuacji opłacenia faktur w drodze potrącenia wzajemnych wierzytelności kontrahentów, można wnioskować o zwrot VAT w przyśpieszonym terminie 25 dni (prawa takiego odmówiono podatnikom m. in. w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 lipca 2015 r., znak IPTPP3/4512-134/15-5/OS, czy też w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2015 r., sygn. akt I FSK 1292/14), Spółka nie wnioskowała o zwrot VAT w terminie 25 dni.

Odnosząc się natomiast do art. 87 ust. 5a ustawy o VAT należy wskazać, że czynności opodatkowane zostały wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Czynnościami tymi są:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Mając na uwadze powyższy katalog czynności opodatkowanych, w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym podatnik wykona jedną lub kilka z powyższych czynności, dla celów zwrotu VAT zastosowanie znajduje art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, tj. zwrot następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia.

Wobec powyższego, ze względu na fakt, że w przedmiotowym okresie rozliczeniowym Spółka wykazała po stronie podatku należnego czynności opodatkowane VAT, miała ona prawo do zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem należnym a podatkiem naliczonym w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia na rachunek bankowy.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lipca 2015 r. (znak IPTPP3/4512-134/15-4/OS), w której organ podatkowy wskazał, że: „Z powyższych uregulowań prawnych wynika, iż 60-cio dniowego terminu zwrotu nie będzie można zastosować, co do zasady, do tych podatników, którzy w okresie rozliczeniowym nie dokonali czynności opodatkowanych. W tym przypadku termin na dokonanie zwrotu wynosi 180 dni. Jak wskazał Wnioskodawca - w deklaracji, w której będzie ubiegać się o zwrot podatku naliczonego, zostaną wykazane po stronie podatku należnego czynności opodatkowane. Zatem zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy. Wnioskodawcy będzie przysługiwał zwrot różnicy podatku VAT w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia ".

Podobne stanowisko zostało przedstawione także w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 listopada 2013 r. (znak IPPP2/443-875/13-2/JW), w której organ podatkowy zgodził się z wnioskodawcą, że: „Zgodnie z art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnik ma zasadniczo prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia, m. in. jeżeli w danym okresie rozliczeniowym wykonał czynność opodatkowaną VAT na terytorium kraju (art. 87 ust. 5a ustawy o VAT). Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, po nabyciu składników majątkowych Spółka zamierza wykorzystywać je do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w ramach prowadzonej działalności w zakresie produkcji produktów spożywczych. Pozytywna przesłanka prawa do odliczenia VAT będzie zatem spełniona. W konsekwencji. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie składników majątku Zbywającego w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym wykona czynność opodatkowaną VAT na terytorium kraju oraz nie zaistnieją negatywne przesłanki wynikające z art. 88 ustawy o VAT".

Reasumując, w opinii Spółki, z uwagi na wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, w związku z nabyciem składników majątkowych, których dostawa na rzecz Spółki podlegała opodatkowaniu VAT, miała prawo do zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem należnym a podatkiem naliczonym w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia na rachunek bankowy.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Treść art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do zapisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przedstawionych stanów faktycznych oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że o ile rzeczywiście nabyte składniki stanowią ruchomości, a zbywca wykorzystywał je wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, ich zbycie podlegało opodatkowaniu stawką podatku 23%. Wobec powyższego Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług (o ile nie zaszły inne ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług), gdyż – jak wynika z treści wniosku – nabyte składniki majątkowe wykorzystywane są przez nią do czynności opodatkowanych (dzierżawy). Skoro w okresie rozliczeniowym, w którym wykazano podatek naliczony wynikający z otrzymanej faktury dokumentującej nabycie ww. składników majątkowych wystąpiła nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, Spółka była uprawniona ubiegać się o jej zwrot – zgodnie z art. 87 ust. 1 i 2 ustawy – w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia.

Należy zaznaczyć, że przedmiotem oceny tutejszego organu nie była kwestia zasadności otrzymania przez Spółkę zwrotu różnicy podatku, a jedynie kwestia prawa ubiegania się o jej zwrot w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, gdyż taka ocena może być przeprowadzona wyłącznie w toku prowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy miejscowo organ podatkowy pierwszej instancji.

Należy wskazać, że organ podatkowy w interpretacji nie dokonał oceny czy składniki majątkowe, o których mowa we wniosku, są budowlami w rozumieniu ustawy prawo budowlane, a informację, że stanowią one ruchomości, przyjęto jako element stanu faktycznego.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, z których wynika, że nabyte składniki majątkowe nie stanowiły przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o podatku od towarów. Oznacza, to że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz.718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.