Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-134/15-5/OS
z 24 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 30 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni,
  

• prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), która podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka zajmować się będzie działalnością o charakterze marketingowym, mającym na celu w szczególności zarządzanie i promocję marki handlowej podmiotów z Grupy, a także szeroko rozumianą działalnością związaną z nieruchomościami.

Wnioskodawca rozważa nabycie od innej spółki z Grupy (dalej: „Sprzedający”) prawa ochronnego na znak towarowy zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Znak towarowy”). Przeniesienie własności Znaku Towarowego na rzecz Spółki zostanie dokonane w formie sprzedaży (odpłatnego zbycia).

Z uwagi na fakt, iż Znak towarowy wnoszony do Spółki nie będzie spełniał definicji przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, transakcja zbycia tego Znaku będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Podmiotem zobowiązanym do uiszczenia należnego VAT w związku z dokonywaną transakcją będzie Sprzedający. Transakcja sprzedaży do Spółki zostanie potwierdzona fakturą VAT wystawioną przez Sprzedającego na Spółkę. Ponadto Spółka i Sprzedający na moment zbycia będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

Nabyty Znak towarowy Spółka zamierza wykorzystywać w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka rozważa zarządzanie Znakiem towarowym poprzez jego oddanie w odpłatne używanie (na podstawie umowy licencyjnej na odpłatne korzystanie ze Znaku towarowego) bądź dalszą jego sprzedaż.

Mając na uwadze, iż wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, Spółka nie może z całą pewnością wykluczyć, że podatek naliczony za okres rozliczeniowy, w którym Spółka zamierza zadeklarować nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, nie będzie wynikał również z innych faktur ujętych w deklaracji VAT za określony okres rozliczeniowy.

Wszystkie faktury VAT, z których Spółka planuje odliczyć podatek naliczony w okresie rozliczeniowym zostaną w całości zapłacone w formie przelewu bankowego. Jednakże zapłata faktury dokumentującej nabycie Znaku towarowego może nastąpić zarówno poprzez uiszczenie ustalonej przez strony umowy sprzedaży ceny w formie przelewu bankowego, jak i poprzez potrącenie całości lub części wzajemnych należności i zobowiązań Spółki oraz przyszłego kontrahenta Spółki.

Końcowo, Wnioskodawca wskazuje, że co do zasady podatek naliczony za okres rozliczeniowy, w którym Spółka zamierza zadeklarować nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, będzie wynikał wyłącznie z faktur dotyczących danego okresu rozliczeniowego. Jednakże, mając na uwadze, iż wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, Spółka nie może z całą pewnością wykluczyć, że podatek naliczony za okres rozliczeniowy, w którym Spółka zamierza zadeklarować nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym nie będzie wynikał również z faktur uwzględnionych w poprzednich okresach rozliczeniowych wykazanych, jako kwota nadwyżki do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Jeżeli taka sytuacja będzie miała miejsce, to Wnioskodawca wskazuje, że te faktury zostaną zapłacone w całości w formie przelewu bankowego.

Spółka wskazuje, że otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora tutejszej Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 kwietnia 2015 r. (znak IPTPP4/4512-60/15-3/OS), z której wynika, iż w przypadku wykorzystywania Znaku towarowego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury dokumentującej nabycie Znaku towarowego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Wszystkie faktury VAT stanowiące podatek naliczony za okres rozliczeniowy, za który Wnioskodawca zamierza wykazać kwotę do zwrotu w terminie 25 dni zostaną zapłacone w całości (w tym również za nabycie znaku towarowego), z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. nr 220, poz. 1447, z późn. zm.). Co więcej, Spółka pragnie zaznaczyć, iż płatność części faktur nastąpi przelewem bankowym, a pozostałej części faktur nastąpi w części przelewem bankowym i w części poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności.
2. Podatek naliczony za okres rozliczeniowy, w którym Wnioskodawca zamierza zadeklarować nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym będzie wynikał zarówno z faktur dotyczących danego okresu rozliczeniowego, jak również z faktur uwzględnionych w poprzednich okresach rozliczeniowych wskazanych jako kwota nadwyżki do przeniesienia na następy okres rozliczeniowy. Ponadto, Spółka pragnie poinformować, iż faktury będące przedmiotem powyższego pytania (tj. przeniesione z poprzednich okresów rozliczeniowych) zostaną zapłacone w całości zapłacone w formie przelewu bankowego.
3. Wnioskodawca składa deklaracje dla podatku od towarów i usług. Właściwą deklarację Spółka składa na druku VAT-7.
4. Wnioskodawca zaznacza, iż w deklaracji, w której będzie ubiegać się o zwrot podatku naliczonego, zostaną wykazane po stronie podatku należnego czynności opodatkowane.
5. Kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, będą wynikać z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 22 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.). Ponadto, mając na uwadze, pozostałe odpowiedzi na wątpliwości Organu, Wnioskodawca zaznacza, iż płatność części faktur nastąpi przelewem bankowym, a pozostałej części faktur nastąpi w części przelewem bankowym i w części poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności.
6. Spółka zaznacza, iż w związku z tym, że w deklaracji VAT-7, w której Wnioskodawca ubiegać się będzie o zwrot podatku naliczonego, będą wykazane po stronie podatku należnego czynności opodatkowane, to w przypadku wystąpienia okoliczności opisanych w art. 87 ust. 2 w zw. z ust. 2a ustawy o VAT złoży wymagane powyższymi przepisami zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku.
7. Mając na uwadze art. 87 ust. 4a z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), Spółka złoży jedną z form zabezpieczenia majątkowego wymienionego w powyższym przepisie tj.:
   1. gwarancję bankową lub ubezpieczeniową;
   2. poręczenie banku;
   3. weksel z poręczeniem wekslowym banku;
   4. czek potwierdzony przez krajowy bank wystawcy czeka;
   5. papiery wartościowe na okaziciela o określonym terminie wykupu wyemitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, bankowe papiery wartościowe i listy zastawne o określonym terminie wykupu, wyemitowane we własnym imieniu i na własny rachunek przez podmiot mogący być gwarantem lub poręczycielem zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.
   
   
   

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca powziął następujące wątpliwości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, wnioskując o zwrot różnicy podatku VAT, będzie uprawniona, zgodnie z art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, do otrzymania zwrotu w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, zakładając, iż w rozliczeniu za ten okres rozliczeniowy Spółka wykaże czynności opodatkowane na terytorium kraju? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka składając wniosek o zwrot różnicy podatku VAT za okres rozliczeniowy, w którym wykaże czynności opodatkowane na terytorium kraju, będzie uprawniona zgodnie z art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT do otrzymania zwrotu w terminie 25 dni od dnia złożenia tego rozliczenia, jeżeli kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej będą wynikać z faktury/faktur dokumentującej/dokumentujących kwoty należności, które zostaną w całości zapłacone.

Zgodnie z art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, Urząd Skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku, gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.; dalej: „usdg”);
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone;
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

- przy, czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a - stosuje się odpowiednio.

Z analizy powyższych przepisów wynika, iż na umotywowany wniosek podatnika i przy spełnieniu określonych warunków podstawowy termin zwrotu może być skrócony do 25 dni.

Należy mieć na uwadze, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku VAT w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeśli kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej będą wynikać z faktury/faktur dokumentującej/dokumentujących kwoty należności, które zostaną w całości zapłacone.

Tym samym zapłata powinna dotyczyć należności wynikających zarówno z faktur dotyczących danego okresu rozliczeniowego, (czyli w rozliczeniu miesiąca, w którym zostanie dokonana sprzedaż Znaku towarowego, jak też z faktur uwzględnionych w poprzednim okresie rozliczeniowym przeniesionych w kwocie różnicy podatku naliczonego nad należnym na następny okres rozliczeniowy (pod warunkiem, że takie faktury wystąpią).

Za takim rozumieniem art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT przemawia wyrok NSA z dnia 11 marca 2013 r. (sygn. I FPS 5/12).

Zgodnie z ww. art. 22 ust. 1 usdg, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.
   
   

Przytoczony powyżej przepis ustanawia konieczność zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należności za transakcję o wartości przekraczającej 15.000 euro, a zatem nie dopuszcza w takim przypadku zapłaty bezpośrednio w formie gotówkowej.

Powyższe stanowisko potwierdza przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 22 września 2014 r. (znak: IBPP2/443-590/14/KO) w której czytamy, że ,,warunkiem bezwzględnym, jaki Spółka musi spełnić, jest zaplata w całości należności wynikających z faktur dokumentujących nabycie znaku towarowego i know-how oraz faktur innych, niż dokumentujące nabycie znaku towarowego i know-how ujętych w deklaracji dla podatku od towarów za okres rozliczeniowy, za który Spółka zamierza wykazać kwotę do zwrotu w terminie 25 dni. Wnioskodawca wskazał, że wszystkie faktury VAT, z których Spółka planuje odliczyć podatek naliczony w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w przedmiotowym wniosku zostaną w całości zapłacone, w tym faktury, co do których zastosowanie znajdzie norma wynikająca z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zostaną zapłacone w całości, z uwzględnieniem regulacji cytowanego przepisu tj. formą zapłaty będzie dokonanie przelewu na rachunek bankowy sprzedającego. (...) należy stwierdzić, że Spółka będzie uprawniona do otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego wykazane w tej deklaracji wynikać będą z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy o swobodzie działalności.”

Reasumując, mając na uwadze powołane powyżej przepisy ustawy o VAT oraz stanowisko organów podatkowych, Spółka składając wniosek o wcześniejszy zwrot różnicy podatku VAT będzie uprawniona zgodnie z art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT do otrzymania zwrotu w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej będą wynikać z faktury (faktur) dokumentującej (dokumentujących) kwoty należności, które zostaną w całości zapłacone.

W tym stanie sprawy Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska przedstawionego powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty (art. 87 ust. 2 ustawy).

Natomiast art. 87 ust. 6 ustawy stanowi, że na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

- przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Z analizy powyższego przepisu wynika, że na wniosek podatnika i przy spełnieniu określonych warunków podstawowe terminy zwrotów mogą być skrócone (do 25 dni). Podatnik może otrzymać wcześniejszy zwrot, gdy spełni następujące warunki:

1. opłaci wszystkie faktury lub dokumenty celne dokumentujące zakupy rozliczone w deklaracji VAT-7,
2. zapłata za te faktury zostanie dokonana bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 22 ust. 1 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.
   
   

Przepis ten ustanawia konieczność zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należności za transakcję o wartości przekraczającej 15.000 euro, a zatem nie dopuszcza w takim przypadku zapłaty bezpośrednio w formie gotówkowej.

Z opis sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozważa nabycie od innej spółki z Grupy (dalej: „Sprzedający”) prawa ochronnego na znak towarowy zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Znak towarowy”). Przeniesienie własności Znaku Towarowego na rzecz Spółki zostanie dokonane w formie sprzedaży (odpłatnego zbycia). Z uwagi na fakt, iż Znak towarowy wnoszony do Spółki nie będzie spełniał definicji przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, transakcja zbycia tego Znaku będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Podmiotem zobowiązanym do uiszczenia należnego VAT w związku z dokonywaną transakcją będzie Sprzedający. Transakcja sprzedaży do Spółki zostanie potwierdzona fakturą VAT wystawioną przez Sprzedającego na Spółkę. Nabyty Znak towarowy Spółka zamierza wykorzystywać w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka rozważa zarządzanie Znakiem towarowym poprzez jego oddanie w odpłatne używanie (na podstawie umowy licencyjnej na odpłatne korzystanie ze Znaku towarowego) bądź dalszą jego sprzedaż. Wszystkie faktury VAT stanowiące podatek naliczony za okres rozliczeniowy, za który Wnioskodawca zamierza wykazać kwotę do zwrotu w terminie 25 dni zostaną zapłacone w całości (w tym również za nabycie znaku towarowego), z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Płatność części faktur nastąpi przelewem bankowym, a pozostałej części faktur nastąpi w części przelewem bankowym i w części poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności. Podatek naliczony za okres rozliczeniowy, w którym Wnioskodawca zamierza zadeklarować nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym będzie wynikał zarówno z faktur dotyczących danego okresu rozliczeniowego, jak również z faktur uwzględnionych w poprzednich okresach rozliczeniowych wskazanych jako kwota nadwyżki do przeniesienia na następy okres rozliczeniowy. Faktury będące przedmiotem powyższego pytania (tj. przeniesione z poprzednich okresów rozliczeniowych) zostaną zapłacone w całości w formie przelewu bankowego. Wnioskodawca składa deklaracje dla podatku od towarów i usług. Właściwą deklarację Spółka składa na druku VAT-7.

Należy stwierdzić, że ustawa o VAT nie stawia ograniczeń co do formy zapłaty należności. A zatem dopuszczalne jest, że jedną z form zapłaty może być potrącenie, które zgodnie z treścią art. 498 Kodeksu cywilnego, daje skutek w postaci wzajemnego umorzenia wierzytelności do wysokości niższej z nich. Potrącenie (kompensata) wzajemnych wierzytelności niewątpliwie stanowi zapłatę należności. Należy jednak pamiętać, że powyższa zasada, w pewnych określonych prawem okolicznościach, doznaje ograniczenia, o ile podatnik chce skorzystać z możliwości skrócenia terminu do zwrotu nadwyżki podatku.

Z analizy przytoczonych powyżej przepisów wynika, że art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy odwołuje się do art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym należności, których wysokość nie przekracza kwoty 15.000 euro mogą być regulowane zarówno gotówką, jak i przelewem na rachunek bankowy kontrahenta podatnika. Jednakże, gdy płatność wynikająca z jednorazowej transakcji przekracza 15.000 euro, to wówczas bezwzględnie należy dokonać tej zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego. Cytowany przepis bowiem w sposób jednoznaczny i bardzo czytelny wskazuje, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Tak więc wskazany przepis art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy, w sytuacji, gdy podatnik chce skorzystać z uprawnienia w nim wskazanego, nakazuje bezwzględnie dokonać zapłaty za dokonane zakupy gotówką bądź przelewem za pośrednictwem rachunku bankowego. W żadnym miejscu wskazany przepis nie odnosi się do możliwości regulowania należności w drodze potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności. Tym samym Wnioskodawca chcąc skorzystać z tego uprawnienia szczególnego, tzn. otrzymać zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, jest zobowiązany dokonać zapłaty gotówką lub przelewem za faktury dotyczące transakcji poniżej 15.000 euro oraz wyłącznie przelewem z rachunku bankowego w odniesieniu do transakcji udokumentowanych fakturami, gdy należność przekracza kwotę 15.000 euro, o której mowa w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zatem, aby konieczne stało się dokonanie zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego muszą być spełnione kumulatywnie dwie przesłanki. Mianowicie, podmioty dokonują wzajemnych rozliczeń w związku z prowadzonymi przez siebie działalnościami gospodarczymi, a nadto jednorazowa wartość takiej transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że przymus dokonania rozliczeń w opisanej sytuacji za pośrednictwem rachunku bankowego jednocześnie wyklucza przeprowadzenie tego rodzaju transakcji w formie potrącenia. Istota kompensaty nie polega bowiem na przekazaniu określonej realnej kwoty pieniędzy, lecz na uregulowaniu należności poprzez potrącenie jednej wierzytelności z drugą wierzytelnością, pod warunkiem, że przedmiotem obu są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości, oznaczone co do gatunku, obie są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym.

W przedstawionych okolicznościach sprawy, warunkiem bezwzględnym, jaki Wnioskodawca musi spełnić, jest zapłata w całości należności za towar wynikających z rozliczonych faktur. Wnioskodawca wskazał, że podatek naliczony, który Spółka wykaże w deklaracji VAT-7, w której wystąpi o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji wynikać będzie z faktur, których płatność w części nastąpi przelewem bankowym, a pozostałej części faktur płatność nastąpi w części przelewem bankowym i w części poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności.

Nie dojdzie zatem w tych przypadkach do zapłaty z tytułu nabycia towarów wyłącznie w formie gotówki ani przelewu.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca nie będzie miał prawa do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w przyśpieszonym terminie 25 dni, jeśli będzie dokonywał potrącenia w formie kompensaty jakiejkolwiek należności za faktury, z których podatek naliczony uwzględnił w deklaracji VAT.

Oczywiście w przypadku, gdy podatnik będzie dokonywał kompensaty należności ze zobowiązaniem kontrahenta w drodze wzajemnego potrącenia należności, to nastąpi wygaśnięcie zobowiązania, jednakże pozbawi to podatnika możliwości ubiegania się o dokonanie przez urząd skarbowy zwrotu różnicy podatku naliczonego nad podatkiem należnym w skróconym terminie – 25 dni.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, składając wniosek o wcześniejszy zwrot, w sytuacji, gdy kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji będą wynikały z faktur dokumentujących transakcje, które będą uregulowane poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności (kompensatę) – nie będzie uprawniony do zwrotu różnicy podatku VAT (wynikającego z tych faktur) w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia. Rozliczenie bowiem faktur poprzez potrącenie wzajemnych należności nie wyczerpuje znamion przepisu art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy i w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie stanowi podstawy do ubiegania się o zwrot ww. nadwyżki w przyspieszonym terminie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie pytania oznaczonego Nr 2. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako: Nr 1, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.