Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-220/16-1/LG
z 7 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. ) oraz § 6 pkt 2 i § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 26 lutego 2016 r. (data wpływu 14 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Ordynacji podatkowej m.in. w zakresie przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczna prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. W marcu 2010 r. Wnioskodawca, będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym jako podatnik unijny (posiadał nadany nr NIP z przedrostkiem PL), nabył w Niemczech od unijnego podatnika podatku VAT używany samochód osobowy (na dzień zakupu upłynęło powyżej 6 miesięcy od dnia zarejestrowania oraz pojazd posiadał przebieg większy niż 6.000 kilometrów).

Na skutek uzyskanych błędnych informacji od niemieckiego prawnika, Wnioskodawca uzyskał rejestrację pojazdu na swoje imię i nazwisko na terenie Niemiec, gdzie niemieckie władze dokonały wpisu Wnioskodawcy do niemieckiego dowodu rejestracyjnego oraz niemieckiej karty pojazdu. Samochód został przez Wnioskodawcę wwieziony do Polski w kwietniu 2010 r., od kwietnia 2010 r. pojazd ten był ubezpieczony w polskim towarzystwie ubezpieczeniowym i jest użytkowany do nadal przez Wnioskodawcę na terenie Polski.

W 2011 r. samochód został po przeróbkach uznany przez władze niemieckie za samochód specjalny - tj. pomoc drogową, i uzyskał zmianę wpisu w dowodzie rejestracyjnym (niemieckim).

W wyniku przeprowadzanej przez wewnętrzne służby księgowe w lutym 2016 r. kontroli okazało się, iż Wnioskodawca błędnie dokonał rejestracji pojazdu w Niemczech, jak i nie uiścił w 2010 r. podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu oraz nie uiścił wówczas podatku akcyzowego, pomimo sprowadzenia auta do Polski. Nie zostały przez Wnioskodawcę złożone deklaracje podatkowe w związku ze sprowadzeniem samochodu. Wewnętrzna kontrola wykazała, iż samochód powinien być zarejestrowany na terytorium Polski, co Wnioskodawca obecnie chce uczynić.

W sprawie sprowadzonego samochodu nie toczyły się ani nie toczą jakiekolwiek postępowania administracyjne, podatkowe, ani żadne czynności jakichkolwiek organów państwowych (tj. zarówno polskich, jak i niemieckich) dotyczące jakichkolwiek podatków, jak i jakichkolwiek opłat związanych z opisanym wyżej samochodem.

Nie wystąpiły żadne przesłanki w zakresie zawieszenia bądź nie rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego samochodu uległo przedawnieniu?
2. Czy zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu sprowadzenia na teren Polski przedmiotowego samochodu uległo przedawnieniu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Opisane zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług oraz w podatku akcyzowym z tytułu sprowadzenia do Polski z Niemiec przedmiotowego samochodu uległy przedawnieniu.

Zgodnie z Art. 70. § 1. Ordynacji podatkowej:

„Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 łat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.”

Termin płatności zarówno podatku akcyzowego, jak i podatku VAT, przypadał na rok 2010, kiedy to auto zostało wwiezione do Polski, zatem, zdaniem Wnioskodawcy, termin przedawnienia przypadał na dzień 31 grudnia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT dokonał w kwietniu 2010 r. przywozu do Polski samochodu osobowego, który był zarejestrowany na terytorium Niemiec na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Wnioskodawca z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu od unijnego podatnika VAT nie złożył deklaracji podatkowych w związku z tym nabyciem jak również nie dokonał zapłaty podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. Wnioskodawca wskazał, że w sprawie nie wystąpiły żadne przesłanki w zakresie zawieszenia bądź nierozpoczęcia biegu terminu przedawnienia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

-z zastrzeżeniem art. 10;

2.dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Art. 20 ust. 5 i 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. stanowił, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 2 ustawy o VAT, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności (art. 99 ust. 3 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy o VAT, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33 – art. 103 ust. 3 ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju – art. 103 ust. 4 ustawy o VAT.

W sprawie opisanej przez Wnioskodawcę termin płatności podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu powstał w 2010 r.

Zgodnie z art. 5 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe to wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.

Przedawnienie zobowiązań podatkowych dotyczy wszystkich zobowiązań, bez względu na sposób ich powstania. Przedawnieniu podlegają zarówno zobowiązania powstałe po doręczeniu decyzji ustalającej, jak i zobowiązania powstające z mocy prawa.

W przepisie tym określony jest jeden termin przedawnienia - wynoszący 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W związku z powyższym należy przyjąć tezę, że jeżeli przedawnia się zobowiązanie podatkowe, to wraz z nim przedawnieniu ulegają także inne elementy danego stosunku prawno-podatkowego.

Zatem w sprawie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług przedawniło się z końcem 2015 r.

Mając na uwadze powyższe prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą o akcyzie, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o akcyzie, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy o akcyzie w brzmieniu obowiązującym w kwietniu 2010 r., samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy o akcyzie, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   
2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Zgodnie z art. 100 ust. 5 ustawy o akcyzie, na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   
   

Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 14 ust. 1-4, 6-8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1, 2, art. 19 oraz przepisy wydane na podstawie art. 20, art. 21 ust. 5 oraz art. 27-29 – art. 100 ust. 6 ustawy o akcyzie.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodów osobowych, które należy rozumieć jako czynność polegająca na przemieszczeniu samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Nabycie wewnątrzwspólnotowe stanowi więc samo fizyczne przemieszczenie samochodów osobowych na terytorium kraju z terytorium państwa członkowskiego.

Zatem, mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o akcyzie ma miejsce nabycie wewnątrzwspólnotowe będące przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Z kolei na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy o akcyzie, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
   
   

Artykuł 101 ust. 2 reguluje kwestie odnoszące się do określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku opisanych czynności opodatkowanych akcyzą, których przedmiotem są samochody osobowe.

W ust. 2 pkt 1 ww. artykułu wskazano szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w akcyzie w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego w sytuacji, kiedy nabycie wiąże się z przeniesieniem prawa do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju, czyli jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie. W takim przypadku obowiązek podatkowy powstał z dniem przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium kraju członkowskiego na terytorium Polski.

Z kolei stosownie do art. 102 ust. 1 ustawy o akcyzie, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o akcyzie, podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwej izby celnej, akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – art. 106 ust. 3 ustawy o akcyzie.

Mając na uwadze powyższe obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego powstał w 2010 r. jak również termin płatności wynikający z tego tytułu upłynął w 2010 r. Zatem zobowiązanie to uległo przedawnieniu z końcem 2015 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Reasumując: oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy jest ono prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym niniejszym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.