Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-565/16-2/JŻ
z 9 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2016 r. (data wpływu 29 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przechowywania dokumentów potwierdzających wydanie towarów z magazynu, tj. dokumentów W-Z w celu określenia podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów na terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przechowywania dokumentów potwierdzających wydanie towarów z magazynu, tj. dokumentów W-Z w celu określenia podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów na terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma prowadzi sprzedaż paliw na terytorium kraju. Firma prowadzi pełną księgowość i wystawia dokumenty W-Z – wydanie na zewnątrz w formie papierowej, następnie na podstawie tych dokumentów wystawia faktury VAT lub zbiorcze faktury VAT. Tak wystawione faktury są ewidencjonowane w księdze rachunkowej.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dla celów określenia podatku VAT z tytułu sprzedaży przez Spółkę towarów na terytorium kraju, Spółka (oprócz obowiązku posiadania stosownych faktur VAT dokumentujących omawianą sprzedaż), zobowiązana jest także do przechowywania dokumentów potwierdzających wydanie towarów z magazynu „na zewnątrz” - dokumentów W-Z?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dokument W-Z (wydanie na zewnątrz) jest dokumentem magazynowym dokumentującym wydanie materiałów bądź towarów na zewnątrz. Jest on ściśle związany z prowadzoną przez przedsiębiorstwo gospodarką magazynową i obowiązującymi w tym zakresie zasadami. Sprzedający nie ma obowiązku wystawiania W-Z do każdego dokumentu sprzedaży, ale zobowiązany jest wystawić fakturę/paragon do każdej wystawionej W-Z, przy czym dla jednego kontrahenta mogą to być faktury zbiorcze dla kilku dokumentów W-Z.

Ponadto, w przeciwieństwie do dokumentów handlowych wystawiona W-Z nie generuje płatności oraz zapisów w rejestrach VAT. Wydanie zewnętrzne nie może zostać wystawione na artykuł, którego nie ma na magazynie. Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej „dowodami źródłowymi”:

1. zewnętrzne obce – otrzymane przez kontrahentów;
2. zewnętrzne własne – przekazane w oryginale kontrahentowi;
3. wewnętrzne – dotyczące operacji wewnątrz jednostki.
   
   

W przedstawionej sytuacji podstawą wpisu do ksiąg rachunkowych będą faktury VAT, które zostały wystawione na podstawie W-Z.

Wobec czego dokumenty W-Z nie stanowią dowodów księgowych bo nie będą podstawą wpisu do ksiąg rachunkowych.

Ponadto art. 74 ustawy o rachunkowości określając okres przechowywania danych nie określa jakiegokolwiek terminu dla dokumentów W-Z nie będących dokumentami księgowymi. Podstawą wpisu do ksiąg rachunkowych są faktury wystawione na podstawie W-Z.

Wobec powyższego firma nie musi przechowywać dokumentów W-Z dla celów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast stosownie do definicji zawartej w treści art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przy czym na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie, natomiast przez fakturę elektroniczną – w myśl pkt 32 – rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi pełną księgowość i wystawia dokumenty W-Z – wydanie na zewnątrz w formie papierowej, następnie na podstawie tych dokumentów wystawia faktury VAT lub zbiorcze faktury VAT. Tak wystawione faktury są ewidencjonowane w księdze rachunkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy dla celów określenia podatku VAT z tytułu sprzedaży przez Spółkę towarów na terytorium kraju, Spółka (oprócz obowiązku posiadania stosownych faktur VAT dokumentujących omawianą sprzedaż), zobowiązana jest także do przechowywania dokumentów potwierdzających wydanie towarów z magazynu „na zewnątrz” - dokumentów W-Z.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i rozporządzenia wykonawcze do niej nie zawierają przepisów uzależniających określenie podatku VAT z tytułu sprzedaży przez Spółkę towarów na terytorium kraju od posiadania dodatkowych (poza fakturą) dokumentów, potwierdzających wydanie towarów z magazynu. Tym samym dokumenty W-Z nie są wymagane w celu określenia podatku VAT z tytułu sprzedaży przez Spółkę towarów na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do niej Wnioskodawca nie ma obowiązku przechowywania dokumentów W-Z dla celów podatkowych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie braku obowiązku przechowywania dokumentów potwierdzających wydanie towarów z magazynu, tj. dokumentów W-Z w celu określenia podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów na terytorium kraju, natomiast nie potwierdza prawidłowości i sposobu księgowania faktur na podstawie przepisów z zakresu rachunkowości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.