Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-553/16-1/MPŁ
z 16 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia autorskich praw majątkowych w postaci niezarejestrowanych znaków towarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia autorskich praw majątkowych w postaci niezarejestrowanych znaków towarowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej również jako: „ustawa o PIT”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie m.in. zarządzanie i licencjonowanie wartości niematerialnych i prawnych. Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawca otrzyma na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny darowiznę w postaci prawa do niezarejestrowanych jeszcze w Urzędzie Patentowym lub Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (dalej również jako: „EUIPO”) oznaczeń przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter oraz/lub cyfr (dalej jako: „Oznaczenia identyfikacyjne” lub „Oznaczenia”), które umożliwiają odróżnienie od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Darowizna zostanie dokonana przed zakończeniem procedury rejestracji tych Oznaczeń na podstawie przepisów ustawy z dnia z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (dalej jako: „u.p.w.p”) lub art. 6 w związku z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej. W drodze powyższej darowizny Wnioskodawcy otrzyma również autorskie prawa majątkowe, co wynika z treści art. 17 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (dalej jako: „u.p.a.p.p.”) oraz prawa do utworów/utworu (art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.) w postaci ww. Oznaczeń słowno-graficznych.

Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego ojca Wnioskodawcy jako dysponenta autorskich praw majątkowych do Oznaczeń identyfikacyjnych, do majątku osobistego Wnioskodawcy. Następnie autorskie prawa majątkowe do ww. utworów (utworu) zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy, prowadzonej w ramach wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jako nabyte przez Wnioskodawcę, zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, autorskie prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej z dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej ww. utworów (utworu) przez wyspecjalizowany podmiot. Po otrzymaniu ww. utworów (utworu) Wnioskodawca zamierza wykorzystywać je w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Wykorzystanie utworów (utworu) może nastąpić np. przez oznaczanie nimi własnych usług, w następstwie czego zwiększy się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co powinno mieć odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą licencji do odpłatnego użytkowania utworów (utworów) lub ich oddanie do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na podstawie innego rodzaju stosunku prawnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, nabycie na mocy darowizny utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych oznaczać będzie powstanie po stronie Wnioskodawcy jako obdarowanego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca może uznać nabyte w drodze darowizny utwory (utwór) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako wartości niematerialne i prawne w postaci autorskich praw majątkowych, podlegające amortyzacji podatkowej w ramach wykonywanej działalności gospodarczej?
3. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, wartością początkową wartości niematerialnych i prawnych w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych nabytych w drodze darowizny, będzie ich wartość rynkowa z dnia nabycia, nie większa niż wartość określona w umowie darowizny?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym darowizna utworów w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych jest objęta zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku o spadków i darowizn. Ustawa o podatku od spadków i darowizn w art. 3 pkt 2 wyłącza ze swojego zakresu przedmiotowego nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Mogłoby to oznaczać, że nabycie w drodze darowizny utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych będzie podlegać przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże na mocy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT ustawodawca wprowadził zwolnienie od podatku w tym zakresie. Zgodnie z nim wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Wyjątek przewidziany w art. 21 ust. 20 ustawy o PIT nie będzie miał zastosowania do darowizny, ponieważ dotyczy wyłączenia zwolnienia od podatku dochodowego tylko świadczeń otrzymanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście). Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT. Powszechnie przyjmuje się, że umowa darowizny, jako dokonywana kosztem majątku darczyńcy stanowi nieodpłatne świadczenie, ponieważ darczyńca nie otrzymuje w zamian ekonomicznego ekwiwalentu od obdarowanego. Ponadto darczyńca Wnioskodawcy jest osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jako jego ojciec. Zatem zdaniem Wnioskodawcy darowizna utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych jest objęta zwolnieniem od zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. Przedmiotem ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności są to utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne oraz audiowizualne (w tym filmowe). Na podstawie art. 8 ust. 1 u.p.a.p.p. prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Konkretyzacją tego przepisu jest art. 17 ust. 1 u.p.a.p.p. określający treść autorskiego prawa majątkowego, na które składa się wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Istnieje możliwość przeniesienia autorskich praw majątkowych na inną osobę w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy, co wynika z treści art. 41 ust. 1 u.p.a.p.p.

Zdaniem Wnioskodawcy nabyte w drodze darowizny utwory (utwór) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej), jako oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw, będą stanowiły wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. W doktrynie panuje pogląd, że „znaki towarowe, zwłaszcza graficzne czy słowno-graficzne, niezależnie od tego, że stają się przedmiotem praw wyłącznych w wyniku rejestracji w Urzędzie Patentowym, niejednokrotnie też wykazują cechy utworów i korzystają z ochrony opartej o przepisy prawa autorskiego” (tak prof. dr hab. J. Barta, [w:] „Prawo autorskie” Tom 13, Warszawa 2008, Wydawnictwo C. H. Beck).

Wykładnię tą potwierdza orzecznictwo Sądu Najwyższego (między innymi w wyrokach z 25.10.1988 r., sygn. akt: II CR 143/88, Legalis numer: 26448; z 23.6.1989 r, sygn. akt: I CR 236/89. Legalis numer: 26722 oraz z 6.3.2002 r, sygn. akt: V CKN 830/00, Legalis numer: 140387) powszechnie akceptując to stanowisko. Zatem opracowania słowno - graficzne niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej) mogą stanowić autorskie prawa majątkowe i podlegać kwalifikacji na gruncie ustawy o PIT, jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2010 r., znak: IBPBI/2/423-185/10/PP oraz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2016 r., znak: IPPB1/4511-115/16-2/KS.

Należy również stwierdzić, iż został spełniony warunek „nabycia” tego prawa. W doktrynie wskazuje się, że nabycie może w szczególności nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku lub na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej (zob. „Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009”, pod red. W Nykiela i A. Mariańskiego, s. 598).

Kolejnym warunkiem wskazanym w analizowanym przepisie jest „nadawanie się prawa do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania”. Ten warunek również zostanie spełniony w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym. Wnioskodawca po nabyciu praw majątkowych do niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej) będzie mógł je używać oraz wykorzystywać w swojej działalności gospodarczej, poprzez oznaczenie nimi określonych towarów lub usług, bądź uzyskiwać z nich przychody w drodze udzielania licencji na rzecz osób trzecich lub w drodze oddawania do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na podstawie innego rodzaju stosunku prawnego. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż prawa (prawo) te nie zostały jeszcze zarejestrowane. W tej sytuacji jedynie nie będzie mu przysługiwała ochrona prawna bezwzględna, jednakże z wszelkich prerogatyw składających się na jego treść Wnioskodawca będzie mógł swobodnie korzystać.

Zatem spełniona zostanie również przesłanka „wykorzystywania prawa przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą”. Oznaczenie utworami w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej) własnych usług, względnie udzielanie licencji na używanie tych utworów na rzecz innych podmiotów (lub też oddawanie ich do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na podstawie innego rodzaju stosunku prawnego), będzie miało na celu identyfikację oraz rozpoznawalność przedsiębiorstwa i/lub uzyskiwanie opłat licencyjnych (opłat za korzystanie), które w efekcie mają wygenerować wzrost przychodów. Bezsporne będzie także spełnienie warunku „przewidywanego okresu używania dłuższego niż rok”, albowiem jak wskazano w zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza korzystać z przedmiotowych utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaku towarowego) lub/oraz znaków towarowych Unii Europejskiej (znaku towarowego Unii Europejskiej) w okresie zdecydowanie dłuższym niż rok.

Ad. 3

Omawiając zasady ustalania wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych należy poddać pod analizę art. 22g ustawy o PIT. Zgodnie z ust. 1 pkt 3 rzeczonego przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. W pierwszej kolejności Wnioskodawca powinien więc przyjąć jako wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych wartość rynkową przyjętą w umowie darowizny, określoną wcześniej wyceną sporządzoną przez wyspecjalizowany podmiot. Jeżeli natomiast wartość przyjęta w umowie darowizny będzie niższa od wartości rynkowej należy wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych ustalić w wartości określonej w darowiźnie. Zaprezentowane stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe, między innymi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2014 r, znak: IPPB1/415-42/14-2/EC oraz w interpretacji indywidulanej z dnia 5 listopada 2013 r., znak: ILPB1/415-893/13-4/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Ponadto tut. organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalenie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto, zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r., o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 846), przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.