Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.904.16.1.MK
z 9 grudnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta szwajcarskiego z tytułu nabycia „praw radiowych” (praw transmisji/retransmisji wydarzeń sportowych) oraz związanych z nimi opłat technicznych/koordynacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 30 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta szwajcarskiego z tytułu nabycia „praw radiowych” (praw transmisji/retransmisji wydarzeń sportowych) oraz związanych z nimi opłat technicznych/koordynacyjnych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca współpracuje z Europejską Unią Nadawców [EBU], stowarzyszeniem nadawców - mediów publicznych z wielu krajów, podmiotem prawa szwajcarskiego, posiadającym osobowość prawną, z siedzibą w Genewie. EBU dokumentuje swoją rezydencję w podatku dochodowym, w Szwajcarii, aktualnym certyfikatem rezydencji. Celem statutowym EBU jest promowanie i rozwój mediów publicznych, ochrona wolności wypowiedzi i informacji, wzmacnianie wolności mediów i wolnego przepływu informacji, rozwój kulturowej różnorodności w celu promowania tolerancji i solidarności, a także ochrona i promocja dziedzictwa kulturowego Europy.


W ramach swojej działalności komercyjnej EBU dokonuje zakupu, od podmiotów uprawnionych, praw do wydarzeń sportowych na przykład mistrzostw świata i Europy w różnych konkurencjach, Igrzysk Olimpijskich i tym podobnych. Zgodnie z przykładową umową w tym zakresie miedzy EBU, a UEFA (umową o prawach medialnych), w przedmiocie pierwotnie nabytych przez EBU praw do transmisji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej EURO 2016:

  • UEFA zobowiązała się udzielić EBU i dalej Nadawcom, wyłącznie na korzyść i do wykorzystania przez Nadawców pewne niewyłączne prawa medialne i komercyjne w odniesieniu do imprezy;
  • Na mocy umowy, UEFA zastrzega sobie pełną kontrolę nad osobami, które wejdą na teren stadionu w celach zawodowych. Tym osobom zapewnia dostęp na stadion, za odpowiednimi rezerwacjami oraz możliwość przeprowadzenia transmisji ze specjalnie do tego przeznaczonych miejsc i użycie sygnału dotyczącego rozgrywanych zawodów. Jednocześnie zakazane jest dokonywanie transmisji lub nagrań z normalnych obszarów miejsc siedzących na stadionie lub obszarów, które nie zostały wskazane przez UEFA w tym celu.
  • Umowa szczegółowo określa warunki prowadzenia transmisji na żywo, prawie na żywo oraz z odroczeniem lub w późniejszym terminie, jak również zastrzeżenia co do formy tych transmisji, sposobu użycia udostępnionego sygnału, miejsca i sposobu publikowania informacji o przebiegu imprezy.


Następnie EBU odprzedaje wyżej opisane prawa w formie świadczenia usług, na rzecz swoich członków, w tym Wnioskodawcę. EBU odprzedając wyżej opisane prawa, obciąża Wnioskodawcę opłatami z tytułu „praw radiowych” i wystawia stosowne faktury, dokumentujące wykonanie usług.


Dodatkowo EBU, także na podstawie wystawionych Wnioskodawcy faktur, pobiera opłaty techniczne i koordynacyjne. W ramach tych opłat dziennikarze otrzymują pakiet „posiadacza praw radiowych” to znaczy akredytację czyli uprzywilejowany dostęp do obiektów sportowych oraz specjalne miejsca dla komentatorów radiowych na Trybunie Medialnej oraz dostęp do „Flash ITW mixed zone” czyli możliwość kontaktu i przeprowadzenia wywiadów ze sportowcami i innymi uczestnikami imprezy. Dodatkowa płatność za te udogodnienia wynika z uznania za dodatkowo płatne, takich usług, w umowie między EBU, a dysponentem praw do imprezy, przykładowo - UEFA. EBU dostarczyła do Wnioskodawcy swój aktualny certyfikat rezydencji podatkowej na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej, wydany przez właściwe władze podatkowe szwajcarskie. EBU jest rzeczywistym beneficjentem wynagrodzeń, wypłacanych przez Wnioskodawcę z opisanych tu tytułów. EBU nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu w rozumieniu art. 4a ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

EBU i Wnioskodawca nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów krajowych jak również przepisów polsko-szwajcarskich umów międzynarodowych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy wobec przedstawienia przez EBU certyfikatu rezydencji podatkowej na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej, płatności za opisane w stanie faktycznym „nabycie praw radiowych” i związanych z nimi opłat technicznych/koordynacyjnych, podlegają w Polsce podatkowi dochodowemu „u źródła” i czy Wnioskodawca jest zobowiązany - jako płatnik - do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym powyżej i przedstawione w pytaniu opłaty na rzecz EBU, nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym u źródła. Nie podlegają one opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.), w przypadku, kiedy wypłacane są na rzecz podmiotu mającego ustawowo udokumentowaną siedzibę w Szwajcarii.

W rezultacie zaś Wnioskodawca nie jest zobowiązany - jako płatnik - do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat gdyż:

  • na zasadzie pierwszeństwa przed art. 21 ust. 1 pkt 1 polskiej ustawy, stosuje się do nich odpowiednio postanowienia Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, a
  • nie są one jednocześnie należnościami licencyjnymi w rozumieniu art. 12 ust. 3 tej Konwencji, jak również
  • nie są należnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, z jakiegokolwiek innego tytułu wynikającego z cytowanej Konwencji lub z polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.


Zdaniem Wnioskodawcy należy je kwalifikować jako:

  • zyski przedsiębiorstwa z art. 7 ust. 1 Konwencji, ze wskazaniem, że zostały one odrębnie uregulowane w innych artykułach tej Konwencji; to jest
  • jako zapłata na rzecz podatnika szwajcarskiego, z tytułu swoistego udzielenia uprawnień majątkowych, rozliczanych zgodnie z art. 13 ust. 4 Konwencji.

Wymienione tu typy dochodów podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie siedziby odbiorcy tych należności. EBU jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej, potwierdzoną stosownym certyfikatem rezydencji.


Do należności wypłacanych takiemu podmiotowi, przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się z uwzględnieniem postanowień stosownej umowy międzynarodowej. Przesądza o tym art. 21 ust. 2 tej ustawy:

    „1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
  1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
  2. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.”

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.”


W danym stanie faktycznym występują typy przychodów, co do których może zaistnieć wątpliwość czy nie należy poczytywać ich jako pochodzące z praw autorskich i praw pokrewnych.


Jednakże w danym tu przypadku, ze względu na certyfikowaną rezydencję szwajcarską EBU, o miejscu, sposobie i stawce opodatkowania dochodu uzyskanego przez podatnika szwajcarskiego od podatnika polskiego, odpowiednio rozstrzygają postanowienia Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Co do należności licencyjnych zaś, ich definicja z art. 12 ust. 3 Konwencji.

Wedle stanowiska Wnioskodawcy, EBU osiąga tu dochód z czynności sprzedaży swoistych uprawnień majątkowych polegających na umożliwieniu wykonywania przez Wnioskodawcę obsługi medialnej - radiowej danych imprez sportowych itp. za zgodą i na warunkach ustalonych przez dysponenta praw do zawodowej obsługi danej imprezy (tu, np. UEFA).

„Prawa radiowe" i ich obsługa techniczna, nabyte przez Wnioskodawcę nie stanowią praw autorskich, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nie mamy tu bowiem do czynienia z nabyciem prawa do używania utworu w rozumieniu prawa autorskiego o indywidualnym i twórczym charakterze, utrwalonego w jakiejkolwiek postaci. W ogóle nie istnieje tu utwór.

Zgodnie z powszechnie akceptowaną definicją utworu (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych): „Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).”


Jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie (por. wyrok z dnia 13.I.2006 r. III CSK 40/05 LEX nr 176385 oraz wyrok z 26 czerwca 1998 r. I PKN 196/98) nie może być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, któremu brak cech dostatecznie indywidualizujących, to jest odróżniających go od innych wytworów podobnego rodzaju i przeznaczenia. Warunkiem ustalenia, iż przedmiot ewentualnej ochrony spełnia przesłanki uznania go za utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 prawa autorskiego jest kumulatywne istnienie trzech głównych związanych ze sobą mających charakter ocenny cech:

  • dobro takie jest przejawem działalności twórczej,
  • ma charakter indywidualny,
  • zostało ustalone w jakiejkolwiek postaci.


W tym kontekście utworem może być np. fotografia, jeżeli jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Nie może jednak być utworem wstęp na imprezę sportową z możliwością nagrywania dźwięku oraz dokonywania dźwiękowego komentarza, przeprowadzenia wywiadów, sporządzenia relacji.


Tymczasem przedmiotem transakcji między Wnioskodawcą a EBU jest tylko prawo do wykonania niezakłóconej obsługi medialnej danej imprezy - możliwość umieszczenia w określonym miejscu, legalnie działających komentatorów i dopiero w dalszej kolejności, przy użyciu udostępnionych miejsc, sposobów wykonywania działalności zawodowej, środków technicznych, uzyskanie potencjalnej możliwości wykorzystania tych uprawnień w celu dokonania nagrania dźwięku, stworzenia transmisji, audycji radiowej itp.

Utworem autorskim jest stworzona dopiero w dalszej kolejności przez Wnioskodawcę, transmisja radiowa z imprezy, retransmisja, relacja, audycja, inna forma wykonania autorskiego przekazu medialnego. Prawa do stworzonej transmisji lub audycji jako utworu autorskiego nie są przedmiotem transakcji między Wnioskodawcą a EBU.

Nie mamy tu do czynienia także z fonogramem jak autorskim prawem pokrewnym, w rozumieniu przepisów prawa autorskiego Zgodnie z art. 94 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: „Fonogramem jest pierwsze utrwalenie warstwy dźwiękowej wykonania utworu albo innych zjawisk akustycznych."

Przedmiotem transakcji z EBU nie jest w ogóle utrwalenie warstwy dźwiękowej danej imprezy, a jedynie - dostęp do możliwości utrwalenia, według warunków określonych przez dysponenta praw do obsługi medialnej imprezy. Stworzenie fonogramu zaś - może nastąpić dopiero jako efekt transakcji zawartej z EBU. Przy czym ten efekt nie jest warunkiem koniecznym do powstania należności na rzecz EBU, gdyż nie jest w ogóle przedmiotem umowy.

Rozpatrując uregulowanie opisanego stanu faktycznego, w przepisach Konwencji polsko-szwajcarskiej, w pierwszej kolejności należy wskazać, że w danej sytuacji EBU działa jako przedsiębiorca osiągający zyski. Wystawia bowiem faktury z określeniem swoich należności jako zapłaty za wykonane usługi („prawa radiowe”, „obsługę techniczną/koordynację”).


Zgodnie z art. 7 polsko-szwajcarskiej Konwencji:

  1. „ Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
  1. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej konwencji, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.”

Nie jest w pełni jasne, czy w danej sytuacji sprzedaż „praw radiowych” do przeprowadzenia transmisji i ich obsługa techniczna, nie są odrębnie uregulowane w innych niż art. 7 przepisach Konwencji.


Dlatego należy rozważyć kwestię ewentualnej kwalifikacji tego rodzaju zysków albo do należności licencyjnych - z art. 12 Konwencji, albo do któregoś z innych typów zysków uregulowanych w tym akcie prawnym.


Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 Konwencji:

  1. Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
  2. Jednakże, takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto.
  3. Określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego, w tym prawa do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.”

Powyżej przedstawiona definicja „należności licencyjnych”, w przypadku należności uzyskiwanych przez EBU nie ma zastosowania, gdyż nie obejmuje typu należności, które wypłacane są na rzecz EBU.


Jak to wskazano powyżej - nie mamy tu do czynienia z występowaniem praw autorskich ze względu na brak istnienia utworu autorskiego, jako przedmiotu transakcji.


Gdyby nawet traktować należności EBU za sprzedaż praw do udostępnienia fonogramu (mimo, że takie także nie istnieje), najeżało by wskazać, że wspomniana definicja należności licencyjnych w art. 12 ust. 3 Konwencji, nie wymienia wśród takowych praw do fonogramów ani żadnych innych, choćby podobnie określonych praw do nagrań radiowych, czy też - praw do samego tylko dokonania takich nagrań.

Z kolei art. 13 ust. 4 Konwencji polsko-szwajcarskiej określa zaś, że 4. zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku nie wymienionego w ustępach 1,2,3 i 3a podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.


W tej kategorii zysków umieszcza się sprzedaż wszelkich elementów majątku, a więc i praw posiadających wartość majątkową.


Można więc wskazać, że należności uzyskiwane przez EBU, powinny być umieszczone w tym typie zysków, jak to określa Konwencja i opodatkowane według państwa siedziby przenoszącego te prawa na nabywcę.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj