Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-510/16/KM
z 11 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 3 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w trybie art. 89a ust. 4 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 3 października 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w trybie art. 89a ust. 4 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności wnioskodawca wystawił faktury VAT dokumentujące sprzedaż towaru na rzecz innej osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (dalej: kontrahent). Wnioskodawca złożył deklaracje VAT-7, w których uwzględnił podatek należny wynikający z przedmiotowych faktur VAT i zapłacił podatek należny w kwotach wynikających z deklaracji. Kontrahent nie uiścił należności wynikających z faktur.

W związku ze spełnieniem przesłanek z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca skorygował podatek należny o kwoty wynikające z tych faktur VAT. W związku z brakiem płatności za faktury VAT Wnioskodawca wytoczył przeciwko kontrahentowi powództwo przed sądem powszechnym, żądając zapłaty w kwocie brutto wynikającej z wystawionych faktur VAT. Sąd skierował strony do postępowania mediacyjnego. W toku postępowania mediacyjnego strony ustaliły treść zasadniczych warunków przyszłej ugody.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1. faktury VAT dokumentujące sprzedaż towaru zostały wystawione w następujących datach:
   
   
   1. faktura …/FPB - w dniu 30-09-2013 r. z terminem płatności 30-10-2013 na kwotę 44659,04 zł (częściowa spłata w kwocie 20.000,00 zł, w związku z czym do zapłaty z tej faktury pozostało 24.659,04 zł),
      
   2. faktura …/FPB - w dniu 11-10-2013 z terminem płatności 10-11-2013 r.,
      
   3. faktura …/FPB w dniu 14-10-2013 z terminem płatności 14-11-2013 r.,
      
   4. faktura …/FPB w dniu 18-10-2013 z terminem płatności 17-11-2013 r.,
      
   5. faktura …/FPB w dniu 21-10-2013 z terminem płatności 21-11-2013 r., 
      
   6. faktura …/FPB w dniu 25-10-2013 z terminem płatności 24-11-2013 r.,
      
   7. faktura …/FPB w dniu 31-10-2013 z terminem płatności 30-11-2013 r.,
      
   8. faktura …/FPB w dniu 11-11-2013 z terminem płatności 11-12-2013 r.,
      
   9. faktura …/FPB w dniu 18-11-2013 z terminem płatności 18-12-2013 r.,
      
   10. faktura …/FPB w dniu 25-11-2013 z terminem płatności 25-12-2013 r.,
       
   11. faktura …/FPB w dniu 30-11-2013 z terminem płatności 30-12-2013 r.,
       
   12. faktura …/FPB w dniu 09-12-2013 z terminem płatności 08-01-2014 r.,
       
   13. faktura …/../FPB w dniu 12-12-2013 z terminem płatności 26-12-2013 r.,
       
   14. faktura …/FPB w dniu 14-12-2013 z terminem płatności 14-01-2014 r.,
       
   15. faktura …/FPB w dniu 23-12-2013 z terminem płatności 23-01-2014 r.,
       
   16. faktura …/FPB w dniu 30-12-2013 z terminem płatności 29-01-2014 r.,
       
   17. faktura …/FPB w dniu 31-12-2013 z terminem płatności 31-01-2014 r.,
       
   18. faktura ./FPB w dniu 06-01-2014 z terminem płatności 06-02-2014 r.,
       
   19. faktura ../FPB w dniu 13-01-2014 z terminem płatności 13-02-2014 r.,
       
   20. faktura ../FPB w dniu 15-01-2014 z terminem płatności 14-02-2014 r.,
       
   21. faktura ../FPB w dniu 20-01-2014 z terminem płatności 19-02-2014 r.,
       
   22. faktura ../FPB w dniu 27-01-2014 z terminem płatności 26-02-2014 r.,
       
   23. faktura ../FPB w dniu 31-01-2014 z terminem płatności 02-03-2014 r.,
       
   24. faktura .../FPB w dniu 10-02-2014 z terminem płatności 11-03-2014 r.,
       
   25. faktura ../FPB w dniu 14-02-2014 z terminem płatności 17-03-2014 r.,
       
   26. faktura ../FPB w dniu 17-02-2014 z terminem płatności 19-03-2014 r.,
       
   27. faktura …/FPB w dniu 24-02-2014 z terminem płatności 24-03-2014 r.,
       
   28. faktura …/FPB w dniu 28-02-2014 z terminem płatności 30-03-2014 r.,
       
   29. faktura …/FPB w dniu 07-03-2014 z terminem płatności 10-04-2014 r.,
       
   30. faktura …/FPB w dniu 17-03-2014 z terminem płatności 17-04-2014 r.,
       
   31. faktura …/FPB w dniu 24-03-2014 z terminem płatności 23-04-2014, r.
       
   32. faktura …/FPB w dniu 31-03-2014 z terminem płatności 30-04-2014 r.,
       
   33. faktura …/FPB w dniu 31-03-2014 z terminem płatności 30-04-2014 r.
       
       
       
2. Korekty podatku VAT należnego w trybie art. 89a ustawy o VAT dokonano po upływie 150 dni od dnia terminu płatności każdej z faktur.
   
3. Ugoda, o której mowa w wezwaniu z dnia 13 września 2016 r., nie została jeszcze zawarta - trwa obecnie postępowanie mediacyjne. Na mocy ugody, która ma zostać zawarta płatność długu nastąpi w ratach, a ponadto dług zostanie częściowo zredukowany, co oznacza, że wierzyciel W. zrzeknie się pozostałych roszczeń względem dłużnika P.
   
4. Ugoda, o której mowa w punkcie 3 nie zostanie zawarta przed upływem 150 dni od daty upływu terminu płatności wynikającego z faktur.

Jednocześnie, w uzupełnieniu wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej poniżej przedstawiono stan faktyczny sprawy, do której odnosi się wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Pozwem z dnia 29 października 2015 r. skierowanym do Sądu Okręgowego w S. VIII Wydział Gospodarczy W. wniósł o:

1. zasądzenie od P. prowadzącego działalność gospodarczą P. z siedzibą w K. (NIP: ) kwoty 579.239,03 zł (pięćset siedemdziesiąt dziewięć tysięcy dwieście trzydzieści dziewięć złotych trzy grosze) wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:
   
   
   
   1. 24.659,04 zł od dnia 31 października 2013 r. do dnia zapłaty
      
   2. 18.299,16 zł od dnia 11 listopada 2013 r. do dnia zapłaty
      
   3. 13.162,69 zł od dnia 15 listopada 2013 r. do dnia zapłaty
      
   4. 10.778,10 zł od dnia 18 listopada 2013 r. do dnia zapłaty
      
   5. 8.334,10 zł od dnia 22 listopada 2013 r. do dnia zapłaty
      
   6. 15.322,36 zł od dnia 25 listopada 2013 r. do dnia zapłaty
      
   7. 19.699,51 zł od dnia 01 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty
      
   8. 24.015,60 zł od dnia 12 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty
      
   9. 24.960,12 zł od dnia 19 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty
      
   10. 24.105,54 zł od dnia 26 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty
       
   11. 660,24 zł od dnia 27 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty
       
   12. 17-375,86 zł od dnia 31 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty
       
   13. 19.931,90 zł od dnia 09 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty 
       
   14. 20.240,30 zł od dnia 15 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty
       
   15. 26.419,66 zł od dnia 24 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty
       
   16. 6.091,86 zł od dnia 30 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty
       
   17. 8.893,47 zł od dnia 01 lutego 2014 r. do dnia zapłaty
       
   18. 6.912,37 zł od dnia 07 lutego 2014 r. do dnia zapłaty
       
   19. 25.098,84 zł od dnia 14 lutego 2014 r. do dnia zapłaty
       
   20. 12.268,11 zł od dnia 15 lutego 2014 r. do dnia zapłaty
       
   21. 5.058,88 zł od dnia 20 lutego 2014 r. do dnia zapłaty
       
   22. 26.405,80 zł od dnia 27 lutego 2014 r. do dnia zapłaty
       
   23. 15-513.92 zł od dnia 03 marca 2014 r. do dnia zapłaty
       
   24. 24.735,30 zł od dnia 12 marca 2014 r. do dnia zapłaty
       
   25. 20.023,77 zł od dnia 18 marca 2014 r. do dnia zapłaty
       
   26. 12.074,22 zł od dnia 20 marca 2014 r. do dnia zapłaty
       
   27. 18.237,28 zł od dnia 25 marca 2014 r. do dnia zapłaty
       
   28. 19.570,52 zł od dnia 31 marca 2014 r. do dnia zapłaty
       
   29. 22.016,79 zł od dnia 11 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty
       
   30. 35.676,64 zł od dnia 15 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty
       
   31. 27.120,60 zł od dnia 18 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty
       
   32. 19.964,69 zł od dnia 24 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty
       
   33. 5.611,79 zł od dnia 01 maja 2014 r. do dnia zapłaty,
       
       
       
2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z uwzględnieniem kwoty 17,00 zł uiszczonej tytułem udzielonego radcy prawnemu pełnomocnictwa.
   

W uzasadnieniu pozwu W. podał, iż:

Strony są przedsiębiorcami. Powód W. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą S. z siedzibą w C., ………., w zakresie m.in. sprzedaży paliw. Pozwany prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą P. z siedzibą w K. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej powód zawarł w dniu 15 stycznia 2013 r. umowę, mocą której sprzedawał na rzecz pozwanego olej napędowy i akcesoria samochodowe. Strony ustaliły, iż ilość paliwa będzie każdorazowo określona przez pozwanego. Dodatkowo umowa przewidywała wskazanie listy pojazdów upoważnionych do tankowania oraz przewidywała cotygodniowe fakturowanie na podstawie zestawień sprzedaży. Strony ustaliły 30 dniowy termin płatności w formie przelewu na rachunek powoda. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Umowę w imieniu powoda zawarł S. upoważniony do występowania w imieniu powoda na podstawie pełnomocnictwa z dnia 29 czerwca 2011 r.

W związku z prawidłowym wykonaniem umowy powód wystawiał pozwanemu faktury VAT, między innymi:

• faktura …/FPB z dnia 30-09-2013 z terminem płatności 30-10-2013 na kwotę 44659,04 zł (częściowa spłata w kwocie 20.000,00 zł, w związku z czym do zapłaty z tej faktury pozostało 24.659,04 zł) wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 11-10-2013 z terminem płatności 10-11-2013 na kwotę 18299,16 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 14-10-2013 z terminem płatności 14-11-2013 na kwotę 13.162,69 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 18-10-2013 z terminem płatności 17-11-2013 na kwotę 10.778,10 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 21-10-2013 z terminem płatności 21-11-2013 na kwotę 8334,10 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 25-10-2013 z terminem płatności 24-11-2013 na kwotę 15322,36 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 31-10-2013 z terminem płatności 30-11-2013 na kwotę 19.699,51 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 11-11-2013 z terminem płatności 11-12-2013 na kwotę 24.015,60 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 18-11-2013 z terminem płatności 18-12-2013 na kwotę 24.960,12 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 25-11-2013 z terminem płatności 25-12-2013 na kwotę 24.105,54 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 30-11-2013 z terminem płatności 30-12-2013 na kwotę 17.375,86 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 09-12-2013 z terminem płatności 08-01-2014 na kwotę 19.931,90 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/../FPB z dnia 12-12-2013 z terminem płatności 26-12-2013 na kwotę 660,24 zł
• faktura …/FPB z dnia 14-12-2013 z terminem płatności 14-01-2014 na kwotę 20.240,30 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 23-12-2013 z terminem płatności 23-01-2014 na kwotę 26.419,66 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 30-12-2013 z terminem płatności 29-01-2014 na kwotę 6.091,86 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 31-12-2013 z terminem płatności 31-01-2014 na kwotę 8.893,47 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 06-01-2014 z terminem płatności 06-02-2014 na kwotę 6.912,37 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 13-01-2014 z terminem płatności 13-02-2014 na kwotę 25.098,84 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 15-01-2014 z terminem płatności 14-02-2014 na kwotę 12.268,11 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 20-01-2014 z terminem płatności 19-02-2014 na kwotę 5.058,88 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 27-01-2014 z terminem płatności 26-02-2014 na kwotę 26.405,80 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 31-01-2014 z terminem płatności 02-03-2014 na kwotę 15.513,92 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 10-02-2014 z terminem płatności 11-03-2014 na kwotę 24.735,30 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 14-02-2014 z terminem płatności 17-03-2014 na kwotę 20.023,77 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura ../FPB z dnia 17-02-2014 z terminem płatności 19-03-2014 na kwotę 12.074,22 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 24-02-2014 z terminem płatności 24-03-2014 na kwotę 18.237,28 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 28-02-2014 z terminem płatności 30-03-2014 na kwotę 19.570,52 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 07-03-2014 z terminem płatności 10-04-2014 na kwotę 22.016,79 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 17-03-2014 z terminem płatności 17-04-2014 na kwotę 27.120,60 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 24-03-2014 z terminem płatności 23-04-2014 na kwotę 19.964,69 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 31-03-2014 z terminem płatności 30-04-2014 na kwotę 35.676,64 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw,
• faktura …/FPB z dnia 31-03-2014 z terminem płatności 30-04-2014 na kwotę 5.611,79 zł wraz z zestawieniem sprzedaży paliw.

Pozwany, pomimo upływu terminu zapłaty powyższych faktur nie zapłacił należności w nich określonych. Powód pismem z dnia 18 marca 2014 r. wezwał pozwanego do zapłaty. Pozwany po tym wezwaniu, w dniu 23 marca 2014 r. wpłacił na rachunek powoda kwotę 20.000,00 zł, w tytule przelewu wprost wskazując numer faktury …/FPB. Tym samym pozwany w sposób dorozumiany uznał roszczenie powoda, regulując częściowo zobowiązanie wynikające z umowy jak powyżej.

Po tej wpłacie pozwany zaprzestał regulowania swoich zobowiązań wynikających z faktur VAT wskazanych powyżej. Powód ponownie wezwał pozwanego do zapłaty. Pozwany po tych wezwaniach wielokrotnie zjawiał się w siedzibie powoda i zapewniał, iż niezwłocznie ureguluje swoje zobowiązanie. Pomimo tego do dnia wniesienia niniejszego pozwu dalsze wpłaty nie nastąpiły.

Jednocześnie wskazać należy, iż pozwany na podstawie przedmiotowej umowy dalej dokonuje zakupu paliw od powoda na podstawie faktur, gdzie jako sposób płatności wskazana jest gotówka bądź karta płatnicza i pozwany należności wynikające z faktur tych reguluje na bieżąco. Właściwość miejscowa Sądu określona jest miejscem wykonania świadczenia pieniężnego - siedziba wierzyciela (art. 34 k.p.c. w zw. z art. 454 k.c.).

Przed wytoczeniem powództwa Wnioskodawca złożył deklaracje VAT-7, w których uwzględnił podatek należny wynikający z przedmiotowych faktur VAT i zapłacił podatek należny w kwotach wynikających z deklaracji. Kontrahent nie uiścił należności z nich wynikających. Z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 89a ust. 1 Wnioskodawca skorygował podatek należny o kwoty wynikające z tych faktur VAT. Urząd Skarbowy zwrócił Wnioskodawcy kwotę, o którą podatek należny został skorygowany, a kontrahent po przeprowadzonej względem niego kontroli podatkowej dokonał korekty własnej deklaracji podatkowej, co doprowadziło do obciążenia go kwotą, o którą został skorygowany podatek należny Wnioskodawcy. Kontrahent wniósł o rozłożenie należności skarbowej na raty, a Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją ze stycznia 2016 r. uwzględnił jego wniosek i w chwili obecnej kontrahent uiszcza należność w ratach.

Nakazem zapłaty wydanym przez Sąd Okręgowy w S. VIII Wydział Gospodarczy w dniu 20 listopada 2015 r. orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu. Pozwany natomiast złożył skutecznie sprzeciw od wskazanego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości. Pozwany w uzasadnieniu podniósł, iż nie kwestionuje prawidłowości wykonania przez powoda umowy, jednakże powód zastosował tzw. ulgę za złe długi, w związku z czym obecnie to pozwany uiszcza nieuregulowany dotychczas podatek VAT.

W świetle powyższych faktów Sąd w toku postępowania (które obecnie się toczy) skierował strony do postępowania mediacyjnego.

W toku postępowania mediacyjnego strony stoją na następujących stanowiskach:

1. Wnioskodawca oświadcza, że kontrahent winien zapłacić mu żądaną w pozwie kwotę z tytułu ceny sprzedaży towarów,
   
2. kontrahent oświadcza, że nie powinien zapłacić żadnej kwoty, z tytułu ceny sprzedaży towarów,
   
   
   Pomimo powyższego, strony chcąc uniknąć długotrwałego procesu sądowego ustaliły treść zasadniczych warunków przyszłej ugody:
   
   
   
3. celem uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających ze stosunków prawnych istniejących pomiędzy Wnioskodawcą i kontrahentem oraz celem uchylenia bieżącego sporu, strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejących między nimi stosunków prawnych i postanawiają, że kontrahent zapłaci Wnioskodawcy część kwoty nadto w ratach (płatnych co miesiąc w określonych kwotach przez kilka lat), o której mowa w lit. a powyżej, a Wnioskodawca zrzeknie się pozostałej części roszczenia.
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy zapłata przez kontrahenta kwoty uzgodnionej przez strony w ugodzie, którą zawrą w wyniku postępowania mediacyjnego (w tym którejkolwiek z rat w przypadku ustalenia systemu płatności w ratach) pociągnie za sobą obowiązek Wnioskodawcy do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego? Czy do wyżej przedstawionego stanu faktycznego zastosowanie ma art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? W sytuacji odpowiedzi twierdzącej na którekolwiek z powyższych pytań proszę o udzielenie odpowiedzi czy zapłata jakiejkolwiek raty pociągnie za sobą obowiązek Wnioskodawcy zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego od całej kwoty uzgodnionej w ugodzie, czy jedynie od kwoty każdej raty?

Stanowisko Wnioskodawcy zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku. Wnioskodawca uważa, że art. 89a ust. 4 ustawy o VAT nie może znaleźć zastosowania do wyżej przedstawionego stanu faktycznego. W toku procesu kontrahent kwestionuje żądanie pozwu w całości, co powoduje, że stanowiska obu stron są całkowicie odmienne. W toku postępowania mediacyjnego strony ustaliły wprawdzie, iż na mocy ugody, którą strony zawrą, kontrahent zapłaci wnioskodawcy część żądanej kwoty, nie zmienia to jednak faktu, iż zapłata tej kwoty nie będzie zapłatą części ceny sprzedaży towarów (której w pozwie żąda wnioskodawca, a która jest przez kontrahenta kwestionowana), lecz wypełnieniem zupełnie innego zobowiązania - tj. wypełnieniem zobowiązania wynikającego z zawartej ugody (której zawarcie dopiero nastąpi). Warto podkreślić, iż chęć uchylenia ryzyka prawnego wynikającego z toczącego się sporu jest zgodna z istotą ugody (art. 917 k.c.). W ramach ugody dochodzi więc często do częściowego zaspokojenia pierwotnych roszczeń powoda, nie oznacza to jednak, iż zapłata następuje w wykonaniu zobowiązania ze stosunku prawnego będącego podstawą powództwa. Jest wręcz przeciwnie, gdyż to ugoda kreuje nowy stosunek prawny między stronami i to z niej wynika zobowiązanie.

Przedstawiona powyżej interpretacja nie pociągnie za sobą uszczerbku dla Skarbu Państwa, gdyż Wnioskodawca skorygował swoje deklaracje VAT-7 i otrzymał zwrot podatku, a kontrahent - również na skutek dokonanej korekty - jest zobowiązany do jego zapłaty. Co oczywiste, zawarcie i wykonanie przez strony ugody nie wpłynie na obowiązek kontrahenta wywiązania się z własnych zobowiązań podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 780 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Jak stanowi art. 89a ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2014 r., tj. w okresie którego dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny), przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
   
2. (uchylony)
   
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
   
   
   
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
      
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
      
      
      
4. (uchylony)
   
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
   
6. (uchylony).
   

Stosownie do treści art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (89a ust. 4 ustawy).

Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika (89a ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z treści wniosku wynika, że z uwagi na nieściągalność wierzytelności Wnioskodawca – zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - skorygował „podatek należny” o kwoty wynikające faktur VAT dokumentujących sprzedaż towaru na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

Ponadto, w związku z brakiem płatności za faktury VAT Wnioskodawca wytoczył przeciwko kontrahentowi powództwo przed sądem powszechnym, żądając zapłaty w kwocie brutto wynikającej z wystawionych faktur VAT. Na mocy ugody, która ma zostać zawarta w toku postępowania mediacyjnego, strony ustaliły, że płatność długu nastąpi w ratach, a ponadto dług zostanie częściowo zredukowany, co oznacza, że wierzyciel (Wnioskodawca) zrzeknie się pozostałych roszczeń względem dłużnika (kontrahenta).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w tak przedstawionym stanie faktycznym znajdzie zastosowanie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czy zapłata przez kontrahenta kwoty uzgodnionej przez strony w ugodzie, którą zawrą w wyniku postępowania mediacyjnego (w tym którejkolwiek z rat w przypadku ustalenia systemu płatności w ratach) pociągnie za sobą obowiązek Wnioskodawcy do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Wskazać należy, że jak wynika z powołanych przepisów w sytuacji, gdy podatnik otrzyma należność, której nieściągalność została wcześniej uprawdopodobniona i względem której została dokonana korekta podatku w ramach „ulgi na złe długi”, to ma on obowiązek odpowiednio zwiększyć podatek należny. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Korekta podatku należnego nie jest zatem ostateczna. Jeśli bowiem podatnik otrzyma należność, która wcześniej została odpisana, jako nieściągalna i względem, której została dokonana korekta podatku w ramach „ulgi na złe długi”, wówczas ma on obowiązek, na mocy powołanego przepisu, odpowiednio zwiększyć podatek należny. Obowiązek zwiększenia podatku należnego, w takim przypadku, wynika wprost z przepisu art. 89a ust. 4 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta część spornej wierzytelności, tj. kwotę uzgodnioną przez strony w ugodzie zawartej w wyniku postępowania mediacyjnego, to Wnioskodawca, z uwagi na przepis art. 89a ust. 4 ustawy o VAT, winien dokonać zwiększenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku dotyczącą tej części uregulowanej wierzytelności. Należy zauważyć, że wpłaconą przez kontrahenta kwotę Wnioskodawca winien traktować jako kwotę brutto.

Zatem w tej sytuacji po uregulowaniu przez dłużnika ww. wierzytelności, u Wnioskodawcy jako wierzyciela powstaje obowiązek złożenia stosownej korekty polegającej na zwiększeniu kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego związanego z uregulowaną wierzytelnością. Wnioskodawca – sprzedawca (dotychczasowy wierzyciel) w części uregulowanej przez dłużnika nie posiada już wierzytelności, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, a zatem w tym zakresie przestała istnieć przesłanka do stosowania procedury „ulgi na złe długi”.

Przepis art. 89a ust. 4 ustawy wyraźnie wskazuje, że wierzyciel jest zobowiązany do uwzględnienia korekty w dwóch polach, tj. do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Skoro Wnioskodawca otrzyma wierzytelność, w odniesieniu do której skorzystał z regulacji prawnej przewidzianej art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, zatem zgodnie z przywołanym wcześniej przepisem ust. 4 ww. artykułu, zobowiązany jest do dokonania, w rozliczeniu podatku VAT za okres w którym nastąpi to uregulowanie (w tym przypadku zapłata kolejnej kwoty raty zgodnie z ustalonym w zawartej ugodzie systemem płatności), korekty (powiększenia) kwoty podatku należnego o wartość podatku należnego odnoszącego się do tej części wierzytelności (raty), którą otrzymał od kontrahenta (dłużnika).

Reasumując, Wnioskodawca ma obowiązek dokonania rozliczenia (zwrotu) podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została przez dłużnika uregulowana.

Końcowo należy zauważyć, że bez wpływu na powyższą sytuację Wnioskodawcy pozostaje fakt, że kontrahent (dłużnik) „w chwili obecnej uiszcza należność w ratach” do Urzędu Skarbowego wierzytelność wynikającą z dokonanej przez niego korekty podatku naliczonego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia, czy Wnioskodawca – zgodnie z jego wskazaniem - spełnia określone w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT warunki wprawiające do skorzystania - w oparciu o art. 89a ust. 1 ustawy - z możliwości korekty podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego od wierzytelności nieściągalnych, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska. Informacja ta została potraktowana jako element przedstawionego stanu faktycznego, który nie podlegał ocenie tut. organu.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.