Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4510.322.2016.1.AT
z 6 grudnia 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 30 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości:
- obniżenia do dowolnej wysokości (w tym do 0%) stosowanych dotychczas stawek amortyzacyjnych równych stawkom z Wykazu – jest prawidłowe,
- podwyższania stawek amortyzacyjnych (po dokonaniu obniżenia) do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wartość wynikająca z Wykazu – jest prawidłowe,
- możliwości obniżenia bądź ponownego podwyższenia stawek amortyzacyjnych, w stosunku do środków trwałych już wprowadzonych do Ewidencji, w pierwszym miesiącu roku podatkowego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 września 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad amortyzacji podatkowej.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej „PDOP”) dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., winno być: tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 dalej: „ustawa o PDOP”).
Ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych (dalej „Ewidencja”) prowadzona przez Spółkę zawiera informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Wprowadzając do Ewidencji środek trwały, Spółka dokonuje wyboru metody oraz stawki amortyzacyjnej. Spółka stosuje liniową metodę amortyzacji, o której mowa w art. 16i ustawy o PDOP - dla takich środków trwałych stawka amortyzacji nie przekracza (jest równa lub niższa) stawki z wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o PDOP, dalej: „Wykaz”).
Spółka nie stosuje podwyższonych stawek amortyzacji zgodnie z art. 16i ust. 2 ustawy o PDOP. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są comiesięcznie.
Spółka dokonywała wydłużenia okresu amortyzacji, poprzez obniżenie stawek amortyzacyjnych, a w przyszłości zamierza odpowiednio podwyższać je do pierwotnie stosowanych stawek amortyzacyjnych lub do stawek amortyzacyjnych niższych od stawek pierwotnych, jednak w każdym przypadku podwyższone stawki nie będą wyższe od stawek wynikających z Wykazu.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:
- Czy na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP Spółka ma prawo obniżania stosowanych stawek amortyzacyjnych równych stawkom z Wykazu do dowolnej wysokości (w tym do 0%)?
- Czy po obniżeniu stawek amortyzacyjnych, Spółka będzie uprawniona do podwyższania tych stawek do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wartość wynikająca z Wykazu?
- Czy zmiany o których mowa pytaniu nr 1 i 2 dla środków trwałych wprowadzonych do Ewidencji Spółka może dokonywać jedynie w pierwszym miesiącu roku podatkowego?
(pytania oznaczone we wniosku nr 1-3)
Zdaniem Wnioskodawcy:
- Spółka ma prawo obniżać stosowane dotychczas stawki amortyzacyjne równe stawkom z Wykazu do dowolnej wysokości (w tym do 0%),
- Po dokonaniu obniżenia stawek amortyzacyjnych, Spółka będzie uprawniona do podwyższania tych stawek do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wartość wynikająca z Wykazu,
- W stosunku do środków trwałych już wprowadzonych do Ewidencji, obniżenia bądź ponownego podwyższenia stawek amortyzacyjnych, Spółka będzie mogła dokonać w pierwszym miesiącu roku podatkowego,
Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Powyższy przepis przewiduje możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych. Obniżenie stawki amortyzacyjnej może być stosowane zarówno wobec środków trwałych wprowadzanych do Ewidencji, tj. dla tych, których amortyzację podatnik dopiero rozpoczyna, jak i środków trwałych już ujętych w Ewidencji, od których już wcześniej dokonywane były odpisy amortyzacyjne.
Przepis ten przewiduje obniżanie stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie, a zatem ma on zastosowanie jedynie do tych środków trwałych, w stosunku do których podatnik podjął decyzję o stosowaniu liniowej metody amortyzacji, o której mowa w art. 16i ustawy o PDOP. Stawki amortyzacji można obniżyć od środków trwałych, dla których zastosowano metodę liniową amortyzacji zarówno przy zastosowaniu stawki podanej z Wykazu, jak również stawki niższej.
Zdaniem Spółki, z uwagi na to, że przepisy ustawy o PDOP nie wskazują ograniczenia, do jakiej wartości stawka ta może ulec obniżeniu, może być obniżona również do zera. Na prawidłowość takiego stanowiska wskazuje w szczególności uzasadnienie do ustawy wprowadzającej art. 16i ust. 5 (ustawa z 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), w którym wyjaśniono, cel wprowadzenia ww. przepisu: „Wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. (...) Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania”.
Powyższe uzasadnienie wprowadzonych zmian do ustawy o PDOP wyraźnie wskazuje, że intencją ustawodawcy było umożliwienie podatnikom regulowania dokonywanych zmian w wysokości odpisów amortyzacyjnych nie tylko poprzez wydłużenie tego okresu amortyzacji (zmniejszenie stawki, w tym do zera), lecz również ponowne jej zwiększenie, pod warunkiem, że zwiększenie nie przekroczy wartość stawki amortyzacyjnej wskazanej w Wykazie. Możliwość obniżania stawek amortyzacyjnych do zera jest powszechnie i spójnie potwierdzana interpretacjami wydawanymi przez organy podatkowe.
Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:
- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 kwietnia 2013 r. Znak: ILPB4/423-32/13-2/DS,
- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 kwietnia 2014 r. Znak: IPPB3/423-93/14-2/MS1.
Art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP pozwala zatem na obniżanie oraz ponowne zwiększanie stawki amortyzacji, do wartości nie wyższej niż wskazana w Wykazie. Przepis ten nie wprowadza jednocześnie żadnych ograniczeń co do podwyższenia stawek. Oznacza to, że stawki te można podwyższać do dowolnej wielkości, nie wyższej jednak niż stawka z Wykazu. W szczególności, można podwyższyć stawki obniżone uprzednio na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP zarówno do poziomu przewidzianego w Wykazie, jak również do poziomu niższego.
Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, wprowadzanie zmiany wysokości stawki amortyzacyjnej (in minus jak i in plus) może mieć miejsce:
- dla nowowprowadzanych do Ewidencji środków trwałych - począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji (w tym przypadku możliwe jest jedynie obniżenie stawki z Wykazu);
- dla środków trwałych już ujętych w Ewidencji - od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
W konsekwencji, chcąc dokonać zmiany w wysokości stawki amortyzacyjnej jej zmiana powinna być dokonana z zachowaniem powyższych terminów. Oznacza to, że Spółka aby obniżyć stawki amortyzacyjne na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP z efektem na dany rok podatkowy (tzn. tak, aby obniżone stawki miały zastosowanie w danym roku podatkowym), powinna w pierwszym miesiącu danego roku podatkowego i przed dokonaniem pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego ująć w Ewidencji nowe, obniżone stawki amortyzacyjne.
Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidulaną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 kwietnia 2013 r. Znak: ILPB4/423-32/13-2/DS, w której Organ stwierdził, że (...) przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki (tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej) począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma on w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Dalej organ wydający interpretację stwierdził również, że (...) podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną również do poziomu 0%.
Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał również interpretacje indywidualne wydane przez:
- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 grudnia 2012 r. Znak: IPPB3/423-728/12-2/KK,
- Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 kwietnia 2013 r., Znak: ITPB4/423-14/13/TK.
Podsumowując:
- Spółka może obniżać stosowane dotychczas stawki amortyzacyjne równe stawkom z Wykazu lub niższe od stawek z Wykazu do dowolnej wysokości (w tym do 0%),
- Po dokonaniu obniżenia stawek amortyzacyjnych, Spółka będzie uprawniona do podwyższania tych stawek do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wartość wynikająca z Wykazu,
- Obniżenia bądź ponownego podwyższenia stawek amortyzacyjnych Spółka będzie mogła dokonać w pierwszym miesiącu roku podatkowego; oznacza to, że obniżenie stawek amortyzacyjnych będzie skuteczne jeśli w Ewidencji przed końcem pierwszego miesiąca roku podatkowego oraz przed dokonaniem odpisu amortyzacyjnego za ten miesiąc zostaną przyjęte nowe, obniżone stawki amortyzacyjne.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.