2016.12.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP1-2.4512.107.2016.2.AW

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-2.4512.107.2016.2.AW
z 20 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonej usługi polegającej na wynajmie boiska sportowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonej usługi polegającej na wynajmie boiska sportowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wpłatę brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z późn. zm.) oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2010 r. Nr 127, poz. 857, z późn. zm., dalej: „Ustawa o Sporcie”). Wnioskodawca działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, Wnioskodawca w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów Międzynarodowej Federacji Związków Piłki Nożnej (dalej: „FIFA”) oraz Europejskiej Unii Piłkarskiej (dalej: „UEFA”) oraz Polskiego Związku Piłki Nożnej (dalej: „PZPN”) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez Wnioskodawcę nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku, odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Wnioskodawca obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego w tym zakresie. W związku z tym do tej pory Wnioskodawca sporządzał sprawozdanie finansowe w wersji uproszczonej przeznaczonej dla jednostek mikro. Od dnia 5 września 2014 r., na mocy przepisów ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości, stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej mogą stosować uproszczone przepisy o rachunkowości. Po tych zmianach, zgodnie ze znowelizowaną ustawą, wszystkie stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1a pkt 2 ustawy) mogą sporządzać uproszczone sprawozdanie finansowe przewidziane dla jednostek ,,mikro”.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Wnioskodawcy, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie ds. piłkarzy, sędziowie, działacze piłkarscy i osoby zatrudnione w sporcie piłki nożnej zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji PZPN, FIFA, UEFA oraz Wnioskodawcy. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminowa egzekwowana przez Wnioskodawcę.

Statut określa, że celem działalności Wnioskodawcy m.in. jest:

Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu piłki nożnej oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów.
Podejmowanie działań na rzecz promocji piłkarstwa amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego.
Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.
Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Wnioskodawcy.
Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.

Wnioskodawca w ramach realizacji swoich celów statutowych zamierza wynajmować boiska sportowe na potrzeby rozgrywania meczy piłkarskich za wynagrodzeniem.

Wnioskodawca sam nie posiada boiska piłkarskiego, ale wynajmie je od innych podmiotów, w tym od Zespołu Szkół. Szkoła ta wystawi rachunek obciążający Wnioskodawcę, a Wnioskodawca z kolei wystawi rachunek obciążający wynajmującego – inny zespół piłkarski, który będzie na wynajętym boisku realizował swoje zadania treningowe.

Na opisanym pośrednictwie w wynajmie Wnioskodawca ma zamiar realizować dochody poprzez doliczania do kosztów swojego wynajmu marży nakładanej na wynajmujące od Wnioskodawcy boisko zespoły piłkarskie.

W uzupełnieniu z dnia 6 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że świadczona usługa polega m.in. na wynajęciu od Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji boiska i dalszym podnajęciu go klubom piłkarskim.

Jest to więc typowy wynajem (lub pośrednictwo w wynajmie), skalsyfikowane pod numerem PKWiU 68.20.12.0. co trzeba podkreślić wykonywany za wynagrodzeniem.

Gdyby boisko było własnością Wnioskodawcy i udostępnione (udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wykupienia wstępu (przez zakup np. karnetu, biletu wstępu itp.), wtedy mogło by korzystać z PKWiU 93.11.10.0.

Pojęcia wynajmu i udostępnienia nie zostały zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy. Jednakże, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, przez wynajem należy rozumieć oddanie komuś lub wzięcie od kogoś do czasowego użytkowania pewnej własności za zapłatą – i to właśnie będzie realizować Wnioskodawca. Natomiast, udostępnienie to ułatwienie kontaktu z czymś lub umożliwienie korzystania z czegoś.

Stąd też wynika zasugerowana przez Wnioskodawcę we wniosku pierwotnym stawka VAT w wysokości 23%. Nie są to bowiem usługi udostępniania pomieszczeń sportowych oraz innych miejsc do uprawiania sportu na zasadzie wykupienia wstępu.

Z powyższego wynika, że tylko udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wykupienia wstępu (przez zakup np. karnetu, biletu wstępu itp.) korzysta z opodatkowania stawką 8% (na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 179 załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT). Natomiast wynajem świadczony na podstawie umowy najmu całości lub części obiektu sportowego (np. boiska, czy sali sportowej) klasyfikowany jest na gruncie PKWiU z roku 2008 w grupowaniu o symbolu 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi), a w konsekwencji jest opodatkowany podatkiem VAT według stawki podstawowej 23% (na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego usługa świadczona przez Wnioskodawcę, polegająca na wynajmie boiska klubom i zespołom piłkarskim na realizację ich potrzeb treningowych, będzie podlegała opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT – 23%, czy też jako usługa ściśle związane ze sportem świadczona przez związki sportowe, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, konieczna do organizowania i uprawiania sportu i świadczona na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym, skorzysta ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa polegająca na wynajmie boiska piłkarskiego, opisana powyżej, jest czynnością niekorzystającą ze zwolnienia przedmiotowego opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT i jest opodatkowana podstawową stawką w wysokości 23%.

Poniżej zostaną zaprezentowane podstawy takiego stanowiska, aby to przybliżyć na wstępie należy podać konstrukcję samego przepisu:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Ponadto, świadczone usługi muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Brak podstaw do zastosowania zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – zdaniem Wnioskodawcy – wynika z faktu, że:

usługi mające na celu wynajem boisk sportowych są wykluczone z ulgi jaką daje art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy
przedmiotowo
usługi te nie mogą być realizowane z zamiarem uzyskiwania systematycznego dochodu, a taki ma być zdaniem Wnioskodawcy realizowany z przeznaczeniem na pokrycie innych kosztów statutowych Wnioskodawcy,
wynajem nieruchomości, czyli boiska nie można uznać za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, a więc usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, które są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku, na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że:

„W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania, nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że mające być świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wynajmie boiska piłkarskiego, nie mogą korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT i opodatkowane będą podstawową stawką podatku od towarów i usług, w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Należy wskazać, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstęp na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Wnioskodawcy, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie ds. piłkarzy, sędziowie, działacze piłkarscy i osoby zatrudnione w sporcie piłki nożnej w regionie opolskim zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji PZPN, FIFA, UEFA oraz Wnioskodawcy. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminowa egzekwowana przez Wnioskodawcę.

Statut określa, że celem działalności Wnioskodawcy m.in. jest:

Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu piłki nożnej oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów.
Podejmowanie działań na rzecz promocji piłkarstwa amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego.
Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.
Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Wnioskodawcy.
Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.

Wnioskodawca w ramach realizacji swoich celów statutowych zamierza wynajmować boiska sportowe na potrzeby rozgrywania meczy piłkarskich za wynagrodzeniem.

Wnioskodawca wskazał, że świadczona usługa polega m.in. na wynajęciu od Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji boiska i dalszym podnajęciu go klubom piłkarskim. Jest to więc typowy wynajem (lub pośrednictwo w wynajmie), skalsyfikowany pod numerem PKWiU 68.20.12.0., co trzeba podkreślić wykonywany za wynagrodzeniem.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii opodatkowania podatkiem VAT świadczonej usługi polegającej na wynajmie boiska sportowego na rzecz klubów i zespołów piłkarskich.

W niniejszej sprawie należy wskazać, że podmioty takie jak: kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu świadcząc m.in. usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością, nie mogą względem niniejszych usług korzystać ze zwolnienia od podatku VAT niezależnie od tego, że są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu oraz są świadczone na rzecz osób uprawiających sport, a świadczący usługę nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia przeznacza je w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy polegająca na wynajmie boiska sportowego na rzecz klubów i zespołów piłkarskich nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że przedmiotem wynajmu będzie boisko sportowe, które w tych okolicznościach sprawy spełnia przesłanki do uznania go za obiekt sportowy, a przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy wyłącza ze zwolnienia od podatku VAT m.in. wynajem obiektów sportowych za odpłatnością.

W związku z powyższym należy ustalić jaka będzie właściwa stawka podatku VAT dla przedmiotowej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę.

W treści opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że usługa polegająca na wynajmie boiska sportowego jest typowym wynajmem i jest skalsyfikowana pod numerem PKWiU 68.20.12.0.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w sytuacji gdy – jak wskazał Wnioskodawca – usługa najmu klubom i zespołom piłkarskim obiektu sportowego, jakim jest boisko sportowe, mieści się w grupowaniu PKWiU 68.20.12.0 „wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, to wówczas Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować ww. czynność stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Podsumowując, usługa świadczona przez Wnioskodawcę polegająca na wynajmie boiska klubom i zespołom piłkarskim na realizację ich potrzeb treningowych, będzie opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonej usługi polegającej na wynajmie boiska sportowego. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT została wydana odrębna interpretacja indywidualna w dniu 20 grudnia 2016 r., nr 3063-ILPP1-2.4512.158.2016.2.AW.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin