Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-2.4512.158.2016.2.AW
z 20 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT.

Wniosek uzupełniono pismem w dniu 12 grudnia 2016 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz wpłatę brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z późn. zm.) oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2010 r. Nr 127, poz. 857, z późn. zm., dalej: „Ustawa o Sporcie”). Wnioskodawca działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, Wnioskodawca w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów Międzynarodowej Federacji Związków Piłki Nożnej (dalej: „FIFA”) oraz Europejskiej Unii Piłkarskiej (dalej: „UEFA”) oraz Polskiego Związku Piłki Nożnej (dalej: „PZPN”) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez Wnioskodawcę nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku, odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Wnioskodawca obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego w tym zakresie. W związku z tym do tej pory Wnioskodawca sporządzał sprawozdanie finansowe w wersji uproszczonej przeznaczonej dla jednostek mikro. Od dnia 5 września 2014 r., na mocy przepisów ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości, stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej mogą stosować uproszczone przepisy o rachunkowości. Po tych zmianach, zgodnie ze znowelizowaną ustawą, wszystkie stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1a pkt 2 ustawy) mogą sporządzać uproszczone sprawozdanie finansowe przewidziane dla jednostek ,,mikro”.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Wnioskodawcy, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie ds. piłkarzy, sędziowie, działacze piłkarscy i osoby zatrudnione w sporcie piłki nożnej zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji PZPN, FIFA, UEFA oraz Wnioskodawcy. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminowa egzekwowana przez Wnioskodawcę.

Statut określa, że celem działalności Wnioskodawcy m.in. jest:

1. Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu piłki nożnej oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów.
2. Podejmowanie działań na rzecz promocji piłkarstwa amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego.
3. Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.
4. Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Wnioskodawcy.
5. Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.
   
   

Wnioskodawca w ramach realizacji swoich celów statutowych zamierza wynajmować boiska sportowe na potrzeby rozgrywania meczy piłkarskich za wynagrodzeniem.

Wnioskodawca sam nie posiada boiska piłkarskiego, ale wynajmie je od innych podmiotów, w tym od Zespołu Szkół. Szkoła ta wystawi rachunek obciążający Wnioskodawcę, a Wnioskodawca z kolei wystawi rachunek obciążający wynajmującego – inny zespół piłkarski, który będzie na wynajętym boisku realizował swoje zadania treningowe.

Na opisanym pośrednictwie w wynajmie Wnioskodawca ma zamiar realizować dochody poprzez doliczania do kosztów swojego wynajmu marży nakładanej na wynajmujące od Wnioskodawcy boisko zespoły piłkarskie.

W uzupełnieniu z dnia 6 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że świadczona usługa polega m.in. na wynajęciu od Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji boiska i dalszym podnajęciu go klubom piłkarskim.

Jest to więc typowy wynajem (lub pośrednictwo w wynajmie), skalsyfikowane pod numerem PKWiU 68.20.12.0. co trzeba podkreślić wykonywany za wynagrodzeniem.

Gdyby boisko było własnością Wnioskodawcy i udostępnione (udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wykupienia wstępu (przez zakup np. karnetu, biletu wstępu itp.), wtedy mogło by korzystać z PKWiU 93.11.10.0.

Pojęcia wynajmu i udostępnienia nie zostały zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy .Jednakże, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, przez wynajem należy rozumieć oddanie komuś lub wzięcie od kogoś do czasowego użytkowania pewnej własności za zapłatą – i to właśnie będzie realizować Wnioskodawca. Natomiast, udostępnienie to ułatwienie kontaktu z czymś lub umożliwienie korzystania z czegoś.

Stąd też wynika zasugerowana przez Wnioskodawcę we wniosku pierwotnym stawka VAT w wysokości 23%. Nie są to bowiem usługi udostępniania pomieszczeń sportowych oraz innych miejsc do uprawiania sportu na zasadzie wykupienia wstępu.

Z powyższego wynika, że tylko udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wykupienia wstępu (przez zakup np. karnetu, biletu wstępu itp.) korzysta z opodatkowania stawką 8% (na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 179 załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT). Natomiast wynajem świadczony na podstawie umowy najmu całości lub części obiektu sportowego (np. boiska, czy sali sportowej) klasyfikowany jest na gruncie PKWiU z roku 2008 w grupowaniu o symbolu 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi), a w konsekwencji jest opodatkowany podatkiem VAT według stawki podstawowej 23% (na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jeżeli przyjąć, że Wnioskodawca nie uzyska wpływów z innych źródeł z tytułu wykonania czynności za wynagrodzeniem w roku podatkowym, to czy po przekroczeniu sumy kwoty 150.000 zł z wpływów z wynagrodzenia za wynajem boiska piłkarskiego, na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy, Wnioskodawca stanie się czynnym podatnikiem VAT i począwszy od kwoty przychodu przekraczającego limit zwolnienia, Wnioskodawca będzie musiał naliczyć i odprowadzić do Skarbu Państwa podatek VAT w wysokości 23% od kwoty wynagrodzenia netto oraz wypełniać obowiązki związane ze składaniem deklaracji podatkowych w podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem że przedmiot świadczonych usług nie będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwolnienie z którego – na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – korzysta Wnioskodawca zostanie utracone począwszy od czynności, którą przekroczono kwotę 150.000 zł wpływów z wynagrodzenia za wynajem boiska piłkarskiego (art. 113 ust. 5 tejże ustawy), a począwszy od miesiąca następującego po tym zdarzeniu, co do zasady Wnioskodawca będzie miał obowiązek składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy miesięczne lub kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu lub kwartale.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-42,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Natomiast przepis art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, w świetle regulacji art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15 są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z kolei obowiązek składania deklaracji wprowadza przepis art. 99 ustawy.

I tak, w art. 99 ust. 1 ustawy, wskazano, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Przepis art. 99 ust. 3 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez Wnioskodawcę nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł.

Wnioskodawca w ramach realizacji swoich celów statutowych zamierza wynajmować boiska sportowe na potrzeby rozgrywania meczy piłkarskich za wynagrodzeniem.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT w sytuacji przekroczenia kwoty 150.000 zł w związku z uzyskiwaniem wpływów z wynagrodzenia za wynajem boiska piłkarskiego, zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy oraz obowiązku naliczenia i odprowadzenia do Skarbu Państwa podatku VAT w wysokości 23% od kwoty wynagrodzenia netto z tytułu ww. czynności.

W interpretacji nr 3063-ILPP1-2.4512.107.2016.2.AW z dnia 20 grudnia 2016 r., wskazano, że usługa świadczona przez Wnioskodawcę polegająca na wynajmie boiska klubom i zespołom piłkarskim na realizację ich potrzeb treningowych, będzie opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy wskazać, że – co do zasady – o ile wartość sprzedaży nie przekroczy w roku podatkowym kwoty określonej na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do momentu przekroczenia tej kwoty. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu wpływów z wynagrodzenia za wynajem boiska sportowego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie.

Zatem, w sytuacji przekroczenia w roku 2016 kwoty 150.000 zł, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z uzyskiwaniem wpływów z wynagrodzenia za wynajem boiska sportowego, przy założeniu, że Wnioskodawca nie uzyskuje wpływów z innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT – na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy – Wnioskodawca stanie się czynnym podatnikiem VAT.

Tym samym, Wnioskodawca utraci zwolnienie od podatku od towarów i usług począwszy od czynności, w związku z którą przekroczy kwotę 150.000 zł i w tym przypadku począwszy od miesiąca następującego po przekroczeniu ww. kwoty sprzedaży, będzie miał obowiązek składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne lub kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu lub kwartale.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), obowiązującej od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podatnicy, którzy rozpoczęli w 2016 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – art. 18 ust. 2 ww. ustawy.

Należy wskazać, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonej usługi polegającej na wynajmie boiska sportowego została wydana odrębna interpretacja indywidualna w dniu 20 grudnia 2016 r., nr 3063-ILPP1-2.4512.107.2016.2.AW.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.