Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.585.2016.1.BJ
z 3 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 października 2016 r. (data wpływu do Organu – 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnik Spółki z o.o. udzielił tejże Spółce pożyczki. Wspólnik pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej. Od udzielonej przez wspólnika Spółce pożyczki Spółka nie zadeklarowała i nie zapłaciła podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie zwolnienia określonego w art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku udzielenia przez wspólnika (pozostającego w majątkowej wspólności ustawowej) pożyczki Spółce z o.o., czynność ta w całości korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czy też od połowy sumy pożyczki (z uwagi na majątkową wspólność ustawową obowiązującą w małżeństwie wspólnika) należy zapłacić 2% podatek od czynności cywilnoprawnych?

Wnioskodawca wskazał, że pożyczka została udzielona Spółce przez wspólnika i ustrój majątkowy w małżeństwie wspólnika nie rzutuje na obowiązek podatkowy w stosunku do małżonka wspólnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia od podatku czynność cywilnoprawną, jaką w tym przypadku jest udzielenie pożyczki przez wspólnika i nie można dzielić jednej czynności prawnej na dwie odrębne części (z uwagi na fakt, że pożyczka jest udzielona z majątku wspólnego), tj. w ramach jednej pożyczki wspólnik jest zwolniony z podatku od czynności cywilnoprawnych w połowie sumy pożyczki, a od drugiej połowy pożyczki z uwagi na ustawową wspólność majątkową małżeńską – ta część pożyczki byłaby do opodatkowania według stawki 2% podatku. Spółka uważa nadto, iż mimo ustroju ustawowej wspólności obowiązującego w małżeństwie wspólnika – wspólnik może zarówno sam udzielić Spółce pożyczki z majątku wspólnego jak i razem ze współmałżonkiem i jest to czynność każdorazowo korzystająca ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca uważa, że ze zwolnienia określonego w treści art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych korzystają wyłącznie te pożyczki, które są udzielane przez wspólnika spółce kapitałowej. Zgodnie z obowiązującymi zasadami prawa podatkowego przepis określający omawiane zwolnienie należy interpretować ściśle, podobnie jak wszelkie normy dotyczące ulg podatkowych, stanowiących wyjątek od zasady powszechności i równości opodatkowania. Należy zatem stwierdzić, że art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie warunkuje zasadności korzystania ze zwolnienia z opodatkowania określonego w tym przepisie od spełnienia dodatkowej przesłanki w postaci występowania określonego ustroju majątkowego u wspólnika udzielającego pożyczki spółce kapitałowej. Ustrój majątkowy wspólnika – pożyczkodawcy nie ma w tym przypadku znaczenia dla oceny możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wspólnik pozostający we wspólności majątkowej małżeńskiej może zatem zarówno sam, jak i razem ze małżonkiem udzielić spółce kapitałowej pożyczki z ich majątku wspólnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Przy czym w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej.

W myśl art. 1a pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych spółka kapitałowa – oznacza spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wspólnik Spółki z o.o. udzielił tejże Spółce pożyczki. Wspólnik pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej.

Wnioskodawca uważa, że mimo ustroju ustawowej wspólności obowiązującego w małżeństwie wspólnika – wspólnik może zarówno sam udzielić spółce pożyczki z majątku wspólnego jak i razem ze współmałżonkiem i jest to czynność każdorazowo korzystająca ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej stosowania.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej. Zatem artykuł ten nie warunkuje zasadności korzystania ze zwolnienia z opodatkowania określonego w tym przepisie od spełnienia dodatkowej przesłanki w postaci występowania określonego ustroju majątkowego u wspólnika udzielającego pożyczki spółce kapitałowej. Ustrój majątkowy wspólnika – pożyczkodawcy nie ma w tym przypadku znaczenia dla oceny możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jedynym warunkiem dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest określony w ww. przepisie status pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy. Jeżeli pożyczka jest udzielana przez wspólnika lub akcjonariusza (a nie osobę trzecią) i jednocześnie jest udzielana spółce kapitałowej, to tym samym zostają spełnione wszystkie konieczne przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania tej pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Oczywiście ze zwolnienia tego nie może korzystać taka pożyczka, którą udziela inna osoba niż wspólnik; czyli np. wówczas gdy pożyczkodawcą jest małżonek wspólnika a nie wspólnik.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że skoro pożyczka została udzielona Spółce z o.o. przez wspólnika tej Spółki, to w całości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Fakt, że wspólnik pozostaje w ustawowej wspólności małżeńskiej jest bez znaczenia; istotnym jest, że pożyczki udzielił wspólnik a nie jego małżonek.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.