Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-764/15-2/JBB
z 10 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz.643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2015r. (data wpływu 4 września 2015r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z nieodpłatnym świadczeniem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2015r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zakresie konsekwencji podatkowych związanych z nieodpłatnym świadczeniem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej nazywana: A. lub Spółka) jest spółką prawa handlowego, której jedynym wspólnikiem jest Miasto D.. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie działalności w imieniu własnym lub na warunkach zlecenia w następujących dziedzinach:

• wynajem nieruchomości, w tym lokali mieszkalnych w budynkach wielorodzinnych, lokali użytkowych przeznaczonych na handel i usługi,
  
• zarządzanie nieruchomościami zabudowanymi na zlecenie wspólnoty mieszkaniowej,
  
• remonty posiadanych zasobów mieszkaniowych,
  
• remonty kamienic wpisanych do rejestru zabytków,
  
• sprzedaż lokali mieszkalnych i usługowych w odnawianych kamienicach,
  
• sprzedaż lokali w nowo wybudowanych budynkach.
  
  
  

W ramach prowadzonej działalności A. w dniu 22 marca 2010r. podpisała umowę o wykonanie robót budowlanych z konsorcjum firm składających się z B. S.A. i Przedsiębiorstwem Budowlano-Usługowym „E.” M. Spółka Jawna reprezentowanym przez lidera konsorcjum „B. S.A.” z siedzibą w D. Celem umowy była realizacja budowy budynku handlowo-usługowego w D. przy ul. S. Wynagrodzenie za wykonanie przedstawionego w umowie zakresu prac ustalono w kwocie ryczałtowej brutto 12 415 008,48 zł w tym podatek VAT w kwocie 2 237870,38 zł.

Pismem z dnia 2 września 2011 r. Spółka A. odstąpiła od umowy z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy, uzasadniając to tym, że B. S.A. realizuje roboty niezgodnie z warunkami technicznymi i terminami odbioru i opóźnienie w wykonaniu przedmiotu umowy jest tak dalece, że nie jest prawdopodobne żeby Wykonawca zdołał je zakończyć w czasie umówionym. Strony pomimo wielokrotnych spotkań mających na celu ugodowe załatwienie sporu, nie doszły do porozumienia co do wzajemnych rozliczeń związanych z realizacją umowy. Pismem z dnia 5 października 2012r „B.” S.A. w związku z brakiem porozumienia co do warunków ugody w sprawie realizacji umowy wezwała A. Spółkę z o.o. do zapłaty łącznie kwoty 5 581 569,74 zł w tym kary umownej w wysokości 1 241 150,85 zł.

Spółka A. wielokrotnie zwracała się do B. S.A o sporządzenie inwentaryzacji zakresu wykonanych robót budowlanych na dzień ich przerwania żeby strony mogły podpisać protokół odbioru robót. A.. domagała się od Wykonawcy wystawienia faktury VAT za zrealizowane roboty na dzień przerwania umowy i chciała zapłacić kwotę wynagrodzenia odpowiadającą wartości faktycznie wykonanych prac. W świetle powyższego Spółka miała jak najbardziej prawo do domagania się od Wykonawcy wystawienia faktury. Jednocześnie A. nie mogła zbyt wiele zrobić, żeby zmusić Wykonawcę do wystawienia faktury. Spółka otrzymała tabelaryczne zestawienie kosztorysów powykonawczych i rozliczenie finansowe wykonanych robót, które na podstawie kosztorysu powykonawczego A. przyjęła do ewidencji księgowej. Zaakceptowaną kwotę należności za wykonane roboty budowlane Spółka zaksięgowała jako roboty w toku. A. nie otrzymała żądanej faktury VAT ani innego dokumentu, na podstawie którego mogłaby dokonać zapłaty należności za wykonane roboty budowlane.

W piśmie z 5 października 2012r., B. S.A. poinformowała Spółkę, że roszczenia mają charakter odszkodowania z tytuły niewykonania umowy przez A. Spółkę z o.o

Według Wykonawcy A. odstąpiła od umowy z przyczyn, za które Wykonawca nie odpowiada. B. S.A. w upadłości układowej na dochodzone kwoty nie wystawiła faktury końcowej VAT.

W 2013 roku A. rozpoczęła dokończenie budowy z terminem zakończenia według umowy w 2014 roku przy jednoczesnym podpisywaniu zobowiązujących umów na wybudowanie lokali i przeniesieniu prawa własności. Budowa budynku handlowo-usługowego w D. przy ul. S została zakończona w 2015r. i rozpoczęto sprzedaż mieszkań i lokali użytkowych.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż B. S.A. nie wypełniła obowiązków umownych i wniosła pozew do Sądu dochodząc zapłaty kwoty 5 581 569,74 zł uznając okoliczności zerwania umowy przez Spółkę A. jako bezpodstawne.

W pozwie z 12 listopada 2012r B. S.A żądała zasądzenia od A. kary umownej stanowiącej 10% wynagrodzenia ustalonego w umowie z dnia 22.03.2010r w wysokości 1 241150,85 zł, a także należności z tytułu kosztów (wartości robót poniesionych przez B. S.A związanych z realizacją umowy w wysokości 4 340 418,89zł.

W dniu 31 października 2014r. Sąd Okręgowy , X-Wydział Gospodarczy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Syndyka masy w upadłości B. S.A w wyroku oddalił powództwo. Sąd Okręgowy stwierdził, że pomimo zawiadomienia partnera konsorcjum - Przedsiębiorstwo Budowlano-Usługowe „A.” Stanisław M. spółka jawna w M. o toczącym się procesie, podmiot ten nie przystąpił jednak do procesu, przez co po stronie powodowej wystąpił brak czynnej legitymacji procesowej mającej charakter legitymacji łącznej wraz z wymienioną spółką jawną „A.”. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż konsekwencją braku czynnej legitymacji procesowej jest oddalenie powództwa. Jednocześnie Sąd zasądził o kosztach procesu od strony, która przegrała proces tj. od B. S.A na rzecz A. Spółki z o.o.

Spółka A. wyjaśnia, iż od Wyroku Sądu Okręgowego Syndyk masy w upadłości likwidacyjnej B. S.A może złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego.

Z oceny przedmiotowej sprawy zdaniem A. wynika, iż jest mało prawdopodobne, że zostanie złożona skarga kasacyjna. Jeżeli tak się stanie to po uprawomocnieniu wyroku Sądu Okręgowego z dnia 31 października 2014r Spółka A. nie będzie zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia za roboty budowlane, na które nie otrzymała od Wykonawcy faktury VAT. W związku z powyższym z dniem prawomocnego wyroku Spółka otrzyma wymierną korzyść finansową w postaci wykonanych robót budowlanych, za które nie musi zapłacić wynagrodzenia.

W przedstawionym stanie faktycznym sprawy w Spółce A. powstała wątpliwość czy wartość wykonanych robót budowlanych, za które A. nie zapłaciła gdyż nie otrzymała od Wykonawcy faktury VAT, a także po zakończeniu postępowania sądowego jeżeli Syndyk masy w upadłości likwidacyjnej B. S.A nie złoży skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego, będzie wynikać, że Spółka A. nie ma obowiązku zapłaty wynagrodzenia za roboty budowlane, to czy wartość otrzymanych robót budowlanych stanowi w Spółce przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca oświadcza, że elementy zaistniałego stanu faktycznego objęte niniejszym wnioskiem w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. Wnioskodawca informuje jednocześnie, że sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty i w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w rozumieniu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w dniu uprawomocnienia Wyroku Sądu Okręgowego, z dnia 31 października 2014r , przy założeniu, że nie będzie dalszego postępowania sądowego, w Spółce A. powstanie przychód stosownie do regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu otrzymanych robót budowlanych bez obowiązku zapłaty wynagrodzenia za ich wykonanie?
2. Gdyby wystąpił przychód, o którym mowa w pkt . 1, to czy może być uznany za koszt podatkowy w wysokości ustalonego przychodu wykreowanego przy otrzymaniu robót budowlanych przy odpłatnym zbyciu otrzymanego świadczenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania pierwszego), w sytuacji gdy Spółka otrzyma świadczenie w postaci wykonanych robót budowlanych, za które nie dokonała zapłaty wynagrodzenia Wykonawcy tych robót, wystąpi po stronie Spółki przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Spółka zakłada, że Syndyk masy w upadłości likwidacyjnej B. S.A. nie złoży skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego, a zatem orzeczenie Sądu Okręgowego stanie się prawomocne, w konsekwencji A. Spółka z o.o. nie dokona zapłaty należności Wykonawcy za wykonane roboty budowlane. W dniu uprawomocnienia wyroku z dnia 31 października 2014r. po stronie Spółki A. powstanie przychód podatkowy z tytułu otrzymanych nieodpłatnie robót budowlanych.

Odnosząc się do skutków podatkowych przedmiotowej sprawy poniżej Spółka wyraża swój pogląd.

Stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, co do zasady, są w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalenia ich wartości. Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia jest rzecz lub prawo, wartość uzyskanego z tego tytułu przychodu ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
  
• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
  
• jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu (lub budynku) - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu (lub budynku),
  
• w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
  
  

W razie otrzymania świadczeń częściowo odpłatnych, przychodem uzyskującego to świadczenie jest różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według ww. zasad, a odpłatnością, ponoszoną przez podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia nieodpłatnego świadczenia, jednak w orzecznictwie przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała 7 sędziów NSA z dnia 16 października 2006 r. sygn. II FPS 1/06 oraz uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2010 r. sygn. II FPS 1/10). Takie rozumienie nieodpłatnego świadczenia podzielił także NSA w wyroku z 16 czerwca 2011 r. (II , FSK 788/10), według którego podstawową cechą nieodpłatnego świadczenia jest to, że otrzymujący przysporzenie nie jest zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje te świadczenia, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub też których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku tej osobie. Przysporzenie to ma przy tym konkretny wymiar majątkowy lub finansowy.

Aby zatem dane świadczenie mogło być uznane za świadczenie nieodpłatne, konieczne jest, aby polegało ono wyłącznie na jednostronnym przysporzeniu po stronie podmiotu, który świadczenie to uzyskał. Nieodpłatnym świadczeniem będą więc m.in. wszelkie świadczenia przyznające podatnikowi prawo do bezpłatnego używania lub użytkowania składnika majątku, który nie należy do podatnika, nieodpłatne udostępnienie nieruchomości na prowadzenie działalności, wszelkie świadczenia otrzymane bez ponoszenia kosztów.

Wskazać trzeba, że o ile w prawie cywilnym nie ma świadczenia bez świadczącego, o tyle w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest istotne, kto świadczył ani czy w ogóle działanie innego podmiotu było źródłem przysporzenia majątkowego.

Zgodnie z art. 7 ust.1 ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Właśnie ta zasada stanowi podstawę do odmiennego od cywilistycznego rozumienia pojęcia „świadczenie” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zaznaczyć jednak należy, że aby powstał przychód z tytułu uzyskania nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia niezbędnym jest aby nastąpiło faktyczne wzbogacenie po stronie otrzymującego, oraz aby zmniejszenie ceny nie stanowiło rabatu czy innego zmniejszenia ekonomicznie uzasadnionego.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż Spółka zawarła umowę o wykonanie robót budowlanych z Wykonawcą konsorcjum przedsiębiorstw składającym się z B. S.A. w D. i Przedsiębiorstwa Budowlano-Usługowego „A.” Stanisław M. spółki jawnej w M. na wykonanie zadania inwestycyjnego p.n „Budowa budynku handlowo-usługowego” przy ulicy S w D.

A zatem zawarta umowa stanowi odpłatną umowę i w przedstawionej sytuacji nie można uznać, że roboty zostały wykonane nieodpłatnie. Roboty te wykonane zostały bowiem na podstawie odpłatnej umowy o ich świadczenie, a fakt odstąpienia przez Spółkę A. od umowy nie wyłącza obowiązku Spółki do zapłaty za wykonane prace (obowiązek ten na Spółce ciąży nawet, jeżeli Wykonawca faktycznie nie domaga się zapłaty).

W związku z opóźnieniem Wykonawcy w realizacji przedmiotu umowy A. odstąpiła od zawartej umowy o roboty budowlane przed ostatecznym ukończeniem robót z winy Wykonawcy.

Wykonawca wykonał tylko część robót określonych w umowie. W ocenie A. odstąpienie przez Spółkę od umowy o roboty budowlane jest równoznaczne z uznaniem za wykonane zrealizowanych dotychczas robót. A zatem odstąpienie przez Spółkę od przedmiotowej umowy jest równoznaczne z rozpoczęciem biegu do wystawienia faktury przez Wykonawcę (osobną kwestię stanowi to na jaką kwotę ta faktura powinna być wystawiona). W przypadku robót budowlanych termin wystawienia, faktury upływa 30 dnia od dnia wykonania tych robót.

W świetle powyższego Spółka ma prawo do domagania się od Wykonawcy wystawienia faktury. Jednocześnie Spółka nie może zbyt wiele zrobić, żeby zmusić Wykonawcę do wystawienia faktury. A. wielokrotnie zwracała się do B. S.A o sporządzenie inwentaryzacji zakresu wykonanych robót budowlanych żeby strony mogły podpisać protokół odbioru robót i Spółka domagała się wystawienia faktury VAT żeby mogła zapłacić wynagrodzenie za wykonane prace. W efekcie Spółka nie otrzymała faktury VAT ani innego dokumentu, na podstawie którego mogłaby dokonać zapłaty należności za wykonane roboty budowlane, zaś otrzymała tabelaryczne zestawienie kosztorysów powykonawczych. Zaakceptowaną kwotę należności za wykonane roboty Spółka zaksięgowała jako roboty w toku.

B. S.A. złożyła pozew do Sądu uznając okoliczności zerwania umowy przez A. jako bezpodstawne i że roszczenia mają charakter kary umownej. Roszczenia opisane w pozwie dochodzone były początkowo przez B. S.A. w upadłości układowej w D. a następnie wobec ogłoszenia upadłości likwidacyjnej tejże spółki, przez Syndyka masy upadłości B. S.A. w upadłości likwidacyjnej w D. na rzecz upadłej spółki.

W dniu 31 października 2014r. Sąd Okręgowy X Wydział Gospodarczy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Syndyka masy upadłości B. S.A w wyroku oddalił powództwo. Sąd stwierdził, że pomimo zawiadomienia partnera konsorcjum - Przedsiębiorstwo Budowlano-Usługowe „A.” Stanisław M. spółka jawna w M. o toczącym się procesie, podmiot ten nie przystąpił jednak do procesu, przez co po stronie powodowej wystąpił brak czynnej legitymacji procesowej mającej charakter legitymacji łącznej wraz z wymienioną spółką jawną „A.”. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż konsekwencją braku czynnej legitymacji procesowej jest oddalenie powództwa. Jednocześnie Sąd zasądził o kosztach procesu od B. S.A gdyż przegrała proces na rzecz A. Spółki z o.o.

W chwili składania wniosku o wydanie pisemnej interpretacji wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 31 października 2014r. jest nieprawomocny. W ocenie Spółki A. jest duże prawdopodobieństwo, że Syndyk masy upadłości B. S.A. w upadłości likwidacyjnej w D. nie złoży skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego.

Przy założeniu że Syndyk nie złoży skargi kasacyjnej na tym etapie zostanie zakończone postępowanie sądowe. Po uprawomocnieniu wyroku Sądu Okręgowego brak jest uzasadnienia prawnego do żądania od A. Spółki z o.o. wynagrodzenia za wykonane roboty, budowlane. Jak wynika z opisu stanu faktycznego sprawy do zapłaty wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane nie doszło i uwzględniając zakończenie postępowania sądowego na etapie wyroku wówczas nie dojdzie do zapłaty wynagrodzenia.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa i okoliczności związane z postępowaniem sądowym sprawy, należy stwierdzić, iż A. Spółka z o.o uzyska wymierną korzyść finansową w postaci wykonanych robót budowlanych, za które nie musi zapłacić wynagrodzenia. W związku z powyższym w przedstawionej sytuacji Spółka otrzyma nieodpłatne świadczenie pomimo, że zawarła odpłatną umowę o wykonanie robót budowlanych.

Wskazać należy, iż obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca w art. 12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody uważa również, wartości otrzymanych świadczeń w naturze i „inne nieodpłatne świadczenia”. Korzystając z dotychczasowego orzecznictwa, jak i poglądów doktryny, należy stwierdzić, że ze świadczeniem nieodpłatnym będziemy mieli do czynienia w przypadkach, w których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym. Oznacza to, że nie świadczy nic w zamian ani obecnie, ani też w przyszłości. Należy przy tym pamiętać, że pojęcie „świadczenie” zakłada działanie aktywne po stronie kontrahenta podatnika, w wyniku którego podatnik uzyskuje określoną korzyść. Jak już była mowa powyżej pojęcie nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów prawa podatkowego obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, jak również te wszelkie zdarzenia, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami bądź inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że wykonano roboty budowlane w budynku handlowo-usługowym przy ulicy S w D. które A. otrzyma jako nieodpłatne świadczenie w dniu uprawomocnienia wyroku, jeżeli nie będzie dalszego postępowania sądowego o wartości niesfinansowanej przez Spółkę usługi, która była związana z budową budynku.

A. będzie wczas zobligowana do stosowania art. 12 ust.1 pkt 2ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i określenia wartości nabycia robót budowlanych w sposób przewidziany w przepisie art. 12 ust.6 ustawy. A zatem otrzymane roboty budowlane bez dokonania zapłaty wynagrodzenia za ich wykonanie stanowią dla Spółki nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wartość otrzymanych robót budowlanych stanowi zatem przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy dodać, że przepisy nie przewidują szczególnego momentu powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Ustalając ten moment, trzeba się zatem odwołać do zasad ogólnych. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3a tej ustawy za datę powstania przychodu uważa się, co do zasady, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego i lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Odnosząc powyższe zasady do niniejszej sprawy A. Spółka z o.o wyraża pogląd, że otrzyma nieodpłatne świadczenie po uprawomocnieniu wyroku sądowego odwoławczego, zakładając, że strona przeciwna nie złoży skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego. Za takim stanowiskiem przemawia fakt, że Spółka domagała się od Wykonawcy wystawienia faktury za usługę i zakładała że Sąd orzeknie o obowiązku wystawienia faktury przez Wykonawcę i zapłacie wynagrodzenia przez A.. Orzeczenie Sądu Okręgowego nie nakłada na A. obowiązku zapłaty wynagrodzenia za otrzymane roboty budowlane.

Dopiero po prawomocnym zakończeniu postępowania Sądu Okręgowego Spółka A. nabędzie nieodpłatnie wykonane roboty budowlane. Data uprawomocnienia Wyroku Sądowego będzie momentem powstania przychodu po stronie A. z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń. Spółka nie była w stanie wcześniej określić swoich przychodów z tytułu otrzymanych nieodpłatnie robót budowlanych gdyby nie zaistniały przedstawione okoliczności. Wartość otrzymanych nieodpłatnie robót budowlanych stanowić będzie zatem przychód podatkowy z dniem prawomocnego Wyroku z dnia 31 października 2013r, przy założeniu, że Syndyk masy w upadłości likwidacyjnej B. S.A nie złoży skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania drugiego), gdyby wystąpił przychód, o którym mowa w pkt . 1, może być uznany za koszt podatkowy w wysokości ustalonego przychodu wykreowanego przy nabyciu robót budowlanych przy odpłatnym zbyciu otrzymanego świadczenia.

Pod pojęciem „odpłatne zbycie” rozumieć należy przeniesienie własności rzeczy lub praw na inną osobę w zamian za określone świadczenie ekwiwalentne. Odpłatnym zbyciem będzie sprzedaż, zamiana. W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca przewidział regulacje umożliwiające pomniejszenie przychodu uzyskanego przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia o koszt jego uzyskania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 12 ust. 5-6a ustawy określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, są:

1. wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5 i 6 albo
   
2. wartość przychodu, określonego w art. 12 ust. 5a i 6a, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo
   
3. równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14a, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług

- pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Od 1 stycznia 2015 r. zasady ustalania kosztów rozszerzone są o przypadek odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a ustawy (wykonanego w zamian za zobowiązanie). Stosując zasadę określania kosztów wyrażoną w pkt 3, uwzględniamy podatek VAT w rachunku kosztów tylko wtedy, gdy nie podlega on całkowitemu lub częściowemu odliczeniu (wtedy stanowi on koszt w tej części).

W przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie nabytych rzeczy lub praw, rzeczy lub praw częściowo odpłatnych, a także otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie świadczeń, kosztem uzyskania przychodów będzie kwota przychodu z tytułu ich nabycia lub otrzymania (w sposób nieodpłatny lub częściowo odpłatny), pomniejszona o sumę dokonanych przez podatnika odpisów amortyzacyjnych oraz powiększona o poniesione przez podatnika wydatki na ich częściowo odpłatne nabycie. Warunkiem skorzystania z tego pomniejszenia jest jednak dokonywanie odpisów amortyzacyjnych zgodnie z dyspozycją art. 16 ust.1 pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób 1 prawnych. Oznacza to, że odpisy powinny być dokonywane:

1. od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji;
2. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub tę wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór;
3. metodą liniową lub degresywną według zasad opisanych w ustawie.
   
   

Do sumy odpisów amortyzacyjnych, które mogą pomniejszać przychód, należy zaliczyć również te odpisy, które - zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, należy stwierdzić, iż odpłatne zbycie rzeczy, praw lub świadczeń z jednej strony powoduje powstanie przychodu w postaci otrzymanej ceny, z drugiej - ustalany jest koszt tej transakcji w wysokości ustalonego przychodu wykreowanego przy ich nabyciu, pomniejszonego o dokonane odpisy amortyzacyjne i powiększonego o wydatki poniesione przy ich nabyciu.

Na zakończenie należy wskazać, że dla celów podatku od towarów i usług otrzymanie świadczenia nieodpłatnego nie wywołuje żadnych skutków podatkowych. Nie uprawnia tym samym nabywcy świadczenia do odliczenia podatku VAT. Wynika to z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług Otrzymane nieodpłatnie świadczenie nie jest dokumentowane fakturą VAT. Nabywca nie posiada zatem żadnego dokumentu, który mógłby być podstawą odliczenia podatku VAT.

Spółka A. wyraża pogląd, iż przy odpłatnym zbyciu obiektu, którego cena ze sprzedaży obejmuje wartość opodatkowanego przychodu z tytułu nieodpłatnie otrzymanych robót budowlanych, Spółka może zaliczyć do kosztu podatkowego wysokość uprzednio ustalonego przychodu wykreowanego przy nieodpłatnym nabyciu robót budowlanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnień związanych z podatkiem dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że Organ nie wypowiada się, w tej interpretacji, w kwestii przepisów innych ustaw podatkowych, w szczególności nie interpretuje stanowiska Wnioskodawcy odnośnie podatku od towarów i usług, zgodnie z którym „(....) należy wskazać, że dla celów podatku od towarów i usług otrzymanie świadczenia nieodpłatnego nie wywołuje żadnych skutków podatkowych. Nie uprawnia tym samym nabywcy świadczenia do odliczenia podatku VAT. Wynika to z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług Otrzymane nieodpłatnie świadczenie nie jest dokumentowane fakturą VAT. Nabywca nie posiada zatem żadnego dokumentu, który mógłby być podstawą odliczenia podatku VAT.”

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późń. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.