2015.07.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-335/15-2/ISZ
z 14 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz w zakresie obowiązku wykazania transakcji w deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz w zakresie obowiązku wykazania transakcji w deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT-UE.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmuje działalność wydawniczą w zakresie utworów muzycznych i sprzedaż nośników CD/DVD zawierających te utwory. Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę z wydawcą muzycznym mającym siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Współpraca będzie polegała na zakupie od wydawcy amerykańskiego wydanych przez niego utworów muzycznych na nośnikach CD/DVD.

Współpraca Wnioskodawcy z wydawcą amerykańskim ma się opierać o następujący model zaproponowany przez ewentualnego przyszłego kontrahenta:

Wnioskodawca planując corocznie sprzedaż pod kątem rodzajów rozpowszechnianej przez niego muzyki, wykonawców, utworów i ilości będzie przekazywał wstępne, niezobowiązujące informacje o wstępnie prognozowanych zakupach kontrahentowi amerykańskiemu. Kontrahent amerykański na podstawie przekazanych informacji przez Wnioskodawcę oraz na podstawie podobnych informacji od kontrahentów z innych krajów Europy określi odpowiednią ilość produkowanych przez niego wydawnictw płytowych, których dostępność na rynku europejskim stworzy możliwość prowadzenia nieprzerwanej sprzedaży na tym rynku, nawet w razie nieprzewidywanego wzrostu zainteresowania wydawanymi przez niego utworami i konieczności zwiększenia produkcji płyt. Następnie wyprodukuje i przewiezie na obszar Wielkiej Brytanii odpowiednią, oszacowaną pulę towarów dającą możliwość harmonijnych, nieprzerwanych dostaw do wszystkich kontrahentów z obszaru UE w przypadku ich zainteresowania jego towarem. Towar zostanie przewieziony ze Stanów Zjednoczonych do firmy współpracującej z wydawcą amerykańskim z Wielkiej Brytanii, zajmującej się usługami spedycyjnymi i magazynowymi. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że wstępna informacja o planowanej, prognozowanej przez niego sprzedaży nie będzie wiążąca i nie zobliguje Wnioskodawcy do realizacji zamówień we wcześniej zadeklarowanych ilościach.

Towar zostanie przywieziony ze Stanów Zjednoczonych na obszar Wielkiej Brytanii i tam też zostanie dopuszczony do obrotu na terytorium UE, przy czym obsługą tych formalności zajmować się będzie brytyjski kontrahent amerykańskiego wydawcy, w imieniu i na rzecz tego wydawcy. Następnie towar będzie przechowywany w magazynie brytyjskiego kontrahenta amerykańskiego wydawcy i w przypadku otrzymania przez amerykańskiego wydawcę wiążącego zamówienia handlowego od Wnioskodawcy, przewożony z Wielkiej Brytanii do Polski.

Niezależnie od powyższego mechanizmu przekazywania towaru przez amerykańskiego wydawcę do dystrybucji na obszarze UE, Wnioskodawca będzie mógł składać w trakcie roku, po przekazaniu wstępnych danych o planowanej sprzedaży, podobnie jak podmioty z innych państw członkowskich UE, wiążące zamówienia na towary będące w asortymencie oferowanym przez kontrahenta amerykańskiego. W rezultacie wiążące strony zamówienia handlowe zawsze będą składane po wstępnej niewiążącej prognozie sprzedaży, ale kontrahent amerykański może je otrzymywać zarówno przed, jak i po przewiezieniu oferowanych przez niego towarów na obszar UE, do Wielkiej Brytanii. Dodatkowo Wnioskodawca, podobnie jak kontrahenci wydawcy amerykańskiego z innych państw członkowskich UE, będzie mógł składać wiążące zamówienia handlowe niezależnie od niewiążąco zadeklarowanych wcześniej przez niego ilości towarów i ich asortymentu. Zatem wcześniejsze orientacyjne i szacunkowe dane o planowanej, prognozowanej sprzedaży nie będą w żaden sposób wiążące i nie będą oznaczały złożenia wiążącego strony zamówienia (będą pełniły wyłącznie funkcję niewiążącej informacji).

Jeżeli okaże się, że złożone zamówienie handlowe (wiążące strony, prawnie skuteczne) nie może być zrealizowane z zasobów towarowych wydawcy amerykańskiego znajdujących się na obszarze Wielkiej Brytanii i dopuszczonych do obrotu na obszarze Wielkiej Brytanii, wówczas amerykański kontrahent Wnioskodawcy dostarczał będzie towar ze Stanów Zjednoczonych do Wielkiej Brytanii, do magazynu swojego brytyjskiego kontrahenta, który w imieniu i na rzecz wydawcy amerykańskiego dokona zgłoszenia towaru do obrotu na obszarze UE (procedura dopuszczenia do obrotu), a następnie wyśle ten towar do Wnioskodawcy do Polski.

W każdym przypadku organizacją transportu towaru z Wielkiej Brytanii do Polski zajmował się będzie brytyjski kontrahent amerykańskiego wydawcy, który będzie działał w jego imieniu i na jego rzecz w stosunku do Wnioskodawcy. Natomiast Wnioskodawca będzie obciążany kosztami transportu towaru z Wielkiej Brytanii do Polski.

W związku z planowanymi dostawami towaru i ich transportem z Wielkiej Brytanii do Polski, kontrahent amerykański nie podał Wnioskodawcy swojego numeru nadanego w Wielkiej Brytanii dla potrzeb realizacji transakcji wewnątrzwspólnotowych. Poinformował, że w przyszłości nie poda takiego numeru, bo go nie posiada (nie dokonał rejestracji) oraz nie musi go posiadać.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku Wnioskodawca będzie zobowiązany rozpoznać WNT w Polsce?
W jaki sposób Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazywać nabycie towarów od kontrahenta amerykańskiego przewożonych do Polski z Wielkiej Brytanii i dopuszczonych wcześniej do obrotu na obszarze UE, w deklaracji VAT-7 i VAT-UE?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.

W ocenie Wnioskodawcy w okolicznościach będących przedmiotem niniejszego wniosku będzie on zobowiązany do rozpoznania w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Przesłanki rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zostały określone w art. 9 ustawy o VAT. Zgodnie z jego ust. 1, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym towar będzie transportowany przez kontrahenta amerykańskiego Wnioskodawcy na terytorium Wielkiej Brytanii, tam będzie objęty procedurą dopuszczenia do obrotu, umieszczony w magazynie a następnie przewieziony na terytorium Polski. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe przesłanki wystąpienia WNT będą spełnione.

Poza warunkami określonymi w ust. 1, art. 9 ustawy o VAT wymienia również warunki podmiotowe rozpoznania WNT. Zgodnie z ust. 2 komentowanego artykułu, WNT występuje m.in pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W przedstawionym stanie faktycznym przesłanki podmiotowe będą spełnione zarówno po stronie nabywcy, jak również po stronie dostawcy. Obydwa podmioty prowadzą bowiem działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT - zajmują się profesjonalnie sprzedażą płyt CD/DVD z wydanymi utworami muzycznymi.

Podkreślenia wymaga jednocześnie fakt, że art. 9 ustawy o VAT nie wymaga, aby dla rozpoznania WNT niezbędne było podanie przez kontrahenta (dostawcę) numeru nadanego mu dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju członkowskim UE, w którym rozpoczął się transport towaru. Z kolei nabywca nie ma wpływu na rejestrację kontrahenta dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju wchodzącym w skład Unii Europejskiej, w którym ma nastąpić rozpoczęcie transportu.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy w każdym przypadku opisanym w niniejszym wniosku będzie on zobowiązany do rozpoznania w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Dodatkowo należy zauważyć, że konkluzja powyższa znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 2014 r. nr IPPP3/443-1017/13-2/SM.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy opisane w przedmiotowym wniosku przypadki nabycia towarów transportowanych z Wielkiej Brytanii powinny zostać wykazane w deklaracji VAT-7 jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Natomiast Wnioskodawca nie powinien wykazywać tych przypadków WNT w informacji podsumowującej VAT-UE. Wykazanie opisanych w przedmiotowym wniosku przypadków nabycia towarów jako WNT w deklaracji VAT-7 związane będzie ze spełnieniem przesłanek WNT. Natomiast obowiązek ujęcia tych transakcji w informacji podsumowującej VAT-UE należy ocenić z perspektywy art. 100 ustawy o VAT, który określa zakres obowiązku składania tej deklaracji dla potrzeb VAT. Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Jak wynika z treści przywołanego wyżej przepisu pkt 2, w informacji podsumowującej podatnik jest zobowiązany wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Dodatkowo, zgodnie z art. 100 ust. 8 ustawy o VAT, informacja podsumowująca powinna następujące dane:

nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Z powyższego wynika, że podatnik składając do organu podatkowego informację podsumowującą VAT-UE i wykazując w niej WNT zobowiązany jest podać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

W ocenie Wnioskodawcy przywołana wyżej regulacja oznacza, że w przypadku gdy kontrahent od którego polski podatnik nabywa towary i rozpoznaje WNT nie poda swojego numeru nadanego mu dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu towaru do Polski, nie powinien wykazywać takiego przypadku WNT w składanej przez siebie informacji podsumowującej.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku, Wnioskodawca rozliczając WNT i wykazując je w deklaracji podatkowej VAT-7, nie powinien jednocześnie wykazywać WNT w informacji podsumowującej VAT-UE. Wystarczające będzie dołączenie do deklaracji VAT-7 pisemnego wyjaśnienia wskazującego, że brak wykazania WNT w informacji podsumowującej wynika z braku podania odpowiedniego numeru VAT-UE przez amerykańskiego kontrahenta.

Dodatkowo należy zauważyć, że konkluzja powyższa znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 2014 r. nr IPPP3/443-1017/13-2/SM.

Biorąc powyższe pod uwagę. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przez Ministra Finansów, że w każdym przypadku opisanym w niniejszym wniosku będzie on zobowiązany do rozpoznania w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, oraz że w takich przypadkach Wnioskodawca nie powinien wykazywać WNT w informacji podsumowującej VAT-UE, dołączając do deklaracji VAT-7 wyjaśnienie, o braku podania mu numeru VAT-UE przez amerykańskiego kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4).

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit.a
  - z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

Ponadto, w świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1, z późn. zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno-podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmuje działalność wydawniczą w zakresie utworów muzycznych i sprzedaż nośników CD/DVD zawierających te utwory. Spóła zamierza rozpocząć współpracę z wydawcą muzycznym mającym siedzibę w Stanach Zjednoczonych polegającą na zakupie od wydawcy amerykańskiego wydanych przez niego utworów muzycznych na nośnikach CD/DVD. Towar zostanie przewieziony ze Stanów Zjednoczonych do firmy współpracującej z wydawcą amerykańskim z Wielkiej Brytanii, zajmującej się usługami spedycyjnymi i magazynowymi i tam też zostanie dopuszczony do obrotu na terytorium UE, przy czym obsługą tych formalności zajmować się będzie brytyjski kontrahent amerykańskiego wydawcy, w imieniu i na rzecz tego wydawcy. Następnie towar będzie przechowywany w magazynie brytyjskiego kontrahenta amerykańskiego wydawcy i w przypadku otrzymania przez amerykańskiego wydawcę wiążącego zamówienia handlowego od Wnioskodawcy, przewożony z Wielkiej Brytanii do Polski. Organizacją transportu towaru z Wielkiej Brytanii do Polski zajmował się będzie brytyjski kontrahent amerykańskiego wydawcy, który będzie działał w jego imieniu i na jego rzecz w stosunku do Wnioskodawcy. Natomiast Wnioskodawca będzie obciążany kosztami transportu towaru z Wielkiej Brytanii do Polski.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, czy w związku z nabyciem towarów od wydawcy amerykańskiego będzie on zobowiązany rozpoznać WNT w Polsce oraz w jaki sposób wykazywać nabycie tych towarów w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej VAT-UE.

W świetle przedstawionej we wniosku sytuacji stwierdzić należy, że opisana transakcja będzie dotyczyła towarów posiadających status wspólnotowy (Spółka amerykańska dokonuje importu wyrobu towaru – płyt CD/DVD na terytorium Wielkiej Brytanii). Przy czym zamówione utwory muzyczne na nośnikach CD/DVD zostaną przetransportowane przez podmiot brytyjski działający w imieniu i na rzecz amerykańskiego wydawcy, z terytorium Wielkiej Brytanii na terytorium Polski.

Wobec tego, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przemieszczeniem towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu na rzecz dokonującego dostawy.

Jednakże, dla uznania przedstawionej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, oprócz przemieszczenia wydanych przez wydawcę amerykańskiego utworów muzycznych na nośnikach CD/DVD pomiędzy dwoma państwami członkowskimi, muszą zostać spełnione również określone warunki. Mianowicie nabywca tych towarów (Wnioskodawca) musi być podatnikiem, o którym mowa w art. 15, a nabywane towary służyć jego działalności gospodarczej oraz dokonujący dostawy ww. towarów (wydawca amerykański) musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W tym miejscu, wskazać należy, że podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca prowadząc działalności gospodarczą, która obejmuje działalność wydawniczą w zakresie utworów muzycznych i sprzedaż nośników CD/DVD zawierających te utwory, jest podatnikiem podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Przy czym z kontekstu sprawy wynika, że nabywane przez Spółkę nośniki CD/DVD służą wykonywaniu tej działalności gospodarczej. Tym samym, jest spełniony warunek o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Dla uznania przedmiotowej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, musi być wypełnione przez dokonującego dostawy (spółkę amerykańską) kryterium bycia podatnikiem podatku od wartości dodanej (art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006r., nr 347, str. 1, z późn. zm.) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalność rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Wobec tego, w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wydawca amerykański od którego Wnioskodawca nabywa utwory muzyczne na nośnikach CD/DVD, wypełnia kryteria do uznania go za podatnika podatku od wartości dodanej, gdyż prowadzi m.in. działalność handlową na terytorium Wielkiej Brytanii. Z opisu wniosku wynika, że kontrahent amerykański sprzedaje z magazynu znajdującego się na terytorium Wielkiej Brytanii ww. towary. Przy czym, magazyn ten prowadzony jest przez podmiot brytyjski działający w imieniu i na rzecz tego wydawcy.

Fakt, że wydawca amerykański nie jest zarejestrowany do celów VAT UE na terytorium Wielkiej Brytanii, nie wpływa w żaden sposób na traktowanie opisanej transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy nie ma mowy o podatniku zarejestrowanym.

W analizowanej sprawie zostały spełnione łącznie warunki, o których mowa w art. 9 ust. 1-2 ustawy. Mianowicie w wyniku sprzedaży dochodzi do przemieszczenia towarów między terytoriami państw członkowskich (Wielkiej Brytanii i Polski) oraz jak wyżej stwierdzono Wnioskodawca jest podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a nabywane towary będą przeznaczone do wykorzystania w działalności gospodarczej Spółki. Przy tym wydawca amerykański będzie działać w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej.

Wobec tego, transakcja nabycia przedmiotowych towarów od wydawcy amerykańskiego stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Tym samym podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Skoro w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca jest zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, to jest on również zobowiązany do wykazania tej transakcji w deklaracjach składanych do urzędu skarbowego, zgodnie z zasadami obowiązującymi przy WNT.

I tak, w myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 14 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą między innymi w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 914) określając wzory deklaracji wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia.

W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia, wskazano, że deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7 składają podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, obowiązani do składania deklaracji za okresy miesięczne, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy. W deklaracji VAT-7 w poz. 23 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 29a ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej (…). Natomiast w poz. 24 wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną wg obowiązujących stawek, z wyłączeniem transakcji, o których mowa w art. 136 ustawy.

Jak wskazano wyżej, nabycie przez Wnioskodawcę towarów od kontrahenta z siedzibą w Stanach Zjednoczonych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zatem Wnioskodawca przedmiotowe transakcje powinien wykazać w składanej w Polsce deklaracji VAT-7, odpowiednio w poz. 23 i 24.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

W myśl art. 100 ust. 3 ustawy, informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.

Zgodnie z art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane: właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Zauważyć należy, że przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy wyraźnie wskazuje, że w informacji podsumowującej wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów od podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W opisie wniosku Spółka wskazała, że w związku z planowanymi dostawami towaru i ich transportem z Wielkiej Brytanii do Polski, kontrahent amerykański nie podał Wnioskodawcy swojego numeru nadanego w Wielkiej Brytanii dla potrzeb realizacji transakcji wewnątrzwspólnotowych. Poinformował, że w przyszłości nie poda takiego numeru, bo go nie posiada (nie dokonał rejestracji) oraz nie musi go posiadać.

Skoro zatem, wydawca amerykański nie jest zarejestrowany do celów VAT UE na terenie Wielkiej Brytanii, to takiej transakcji nie wykazuje się w składanej do urzędu skarbowego informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach VAT-UE.

Tym samym, w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca będzie zobowiązany rozpoznać transakcję nabycia, od wydawcy amerykańskiego wydanych przez niego utworów muzycznych na nośnikach CD/DVD, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazywać nabycie towarów od kontrahenta amerykańskiego przewożonych do Polski z Wielkiej Brytanii i dopuszczonych wcześniej do obrotu na obszarze UE, w deklaracji VAT-7 w poz. 23 i 24, natomiast Spółka transakcji tej nie wykazuje w informacji podsumowującej VAT-UE, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin