2015.09.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-542/15-5/MT
z 11 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) oraz pismem z dnia 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 25 sierpnia 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 12 sierpnia 2015 r., nr IPPP2/4512-542/15-3/MT, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu zabudowanej nieruchomości w związku z możliwością korzystania ze zwolnienia:

na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe,
na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony przez Stronę pismem z dnia 19 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem zabudowanej nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 25 sierpnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/4512-542/15-3/MT z dnia 12 sierpnia 2015 r. (skutecznie doręczone 19 sierpnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan Maciej Antoni M. (dalej „Nabywca”) zamierza nabyć nieruchomość o łącznej powierzchni ok. 3.200 m², położoną w W., przy ul. F. (dalej „Nieruchomość”) od W. Nieruchomość składa się z dwóch działek ewidencyjnych i jest zabudowana w następujący sposób:

Działka ewidencyjna nr 68/1 o powierzchni 1585 m² położona przy ulicy F. stanowi teren boiska sportowego przynależnego do szkoły położonej przy ulicy S. i jest zabudowana: 1) boiskiem o sztucznej nawierzchni sportowej, pow. zabudowy wynosi ok. 138 m², 2) częścią chodnika betonowego służącego do komunikacji, pow. zabudowy wynosi ok. 87 m².
Działka ewidencyjna nr 68/2 o powierzchni 1616 m² położona przy ulicy F. stanowi teren boiska sportowego przynależnego do szkoły położonej przy ulicy S. i jest zabudowana: 1) boiskiem o sztucznej nawierzchni sportowej, pow. zabudowy wynosi ok. 1087 m², 2) częścią chodnika betonowego służącego do komunikacji, pow. zabudowy wynosi ok. 218 m², 3) skocznią w dal (piasek) wykorzystywaną do ćwiczeń, pow. zabudowy wynosi ok. 45m². Zabudowa działek jest łącznie dalej zwana: „Boiskiem”. Boisko przed sprzedażą było wykorzystywane przez miasto na potrzeby Liceum od ponad dwóch lat i nie było w okresie ostatnich dwóch lat ulepszane o ponad 30% jego wartości początkowej, przy nabyciu Boiska w związku z wykorzystaniem do działalności edukacyjnej miasta nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabycie Boiska nastąpi w ramach ustanowienia użytkowania wieczystego do gruntu i sprzedaży posadowionych na tym gruncie naniesień w ramach odrębnej czynności prawnej, stosownie do przepisu art. 31 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014 poz. 518, ze zm.), zgodnie którym „Oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń”.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 25 sierpnia 2015 r.) Zainteresowany wskazał, co następuje:

Wnioskodawca będzie na dzień dokonania transakcji sprzedaży opisanej we wniosku zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT w Polsce.
Zakupiona nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Nieruchomość była wykorzystywana przez Sprzedającego do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W takiej sytuacji nie można uznać, iż była ona wykorzystywana wyłączenie do działalności zwolnionej, (o tym m.in. interpretacja ITPP1/443-962/14/MN).
Boisko nie było wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, w tym nie było przedmiotem najmu, dzierżawy, czy umowy o podobnym charakterze.
Zgodnie przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) Ustawy o VAT, „zwalnia się od podatku (…) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że (…) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”. Wobec zadanego pytania należy wskazać, iż Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie Boiska, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy nabyciu Boiska, Nabywcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też nie będzie ono przysługiwać w związku z tym, że dostawa Boiska jest zwolniona od podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1. Nabywcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem dostawa Nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Uzasadnienie:

Ad. 1.

Zgodnie przepisem art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT „3a. Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy (…) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku”.

Wobec powyższego, zakres prawa do odliczenia u Nabywcy wynika z zasad opodatkowania dostawcy i jest konsekwencją oceny zasad opodatkowania danej dostawy. Ponieważ, zgodnie z powołanym przepisem Ustawy o VAT, prawo do odliczenia VAT przez nabywcę zależy w sposób ścisły od sposobu opodatkowania danej dostawy przez dostawcę, tym samym nabywca jest uprawniony do występowania z wnioskiem o interpretację indywidualną w zakresie sposobu opodatkowania dostawy Nieruchomości przez jej zbywcę.

Z kolei, odnosząc się do zasad opodatkowania podatkiem VAT nabycia Boiska (budowli) należy wskazać, iż zgodnie przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT „zwalnia się od podatku (…) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata”.

Natomiast, zgodnie przepisem art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. w sprawie o sygn. I FSK 382/14 uznał, iż „Warunek zawarty w art. 2 pkt 14 u.p.t.u., definiującym pojęcie „pierwsze zasiedlenie” jako „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” nie ma umocowania w Dyrektywie 112. NSA wskazał, iż „Przepis ten stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. j Dyrektywy 112, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają od podatku następujące transakcje: dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a. Zgodnie z tym przepisem państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem. Z art. 12 ust. 2 Dyrektywy 112 wynika, że szczegółowe zasady co do stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia dotyczą jedynie kwestii przebudowy budynków. Natomiast, z orzecznictwa wynika, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko i mocno intuicyjne, czyli jest w nim mowa o pewnym użytkowaniu określonego budynku. Tymczasem ustawodawca polski w art. 2 pkt 14 u.p.t.u. wyraźnie dookreślił pojęcie „pierwszego zasiedlenia”. A zatem ten warunek zawarty w art. 2 pkt 14 u.p.t.u „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” nie ma umocowania w Dyrektywie 112. Zwolnienie przewidziane w art. 135 ust. 1 lit. j Dyrektywy 112 dotyczy tzw. dostaw budynków używanych, czyli w jakiś sposób użytkowanych. Zatem, trzeba przyjąć, że jeżeli spółka użytkowała nieruchomość do działalności gospodarczej i można powiedzieć, że spełniła ten drugi warunek, z którego skorzystał ustawodawca polski, czyli czyniła to przez pewien czas, to zaistniały przesłanki do zastosowania zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.”

Wobec powyższego sam fakt używania Boiska przez miasto do własnych celów (działalności edukacyjnej) spowodował pierwsze zasiedlenie Boiska i tym samym może ono korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT. W przypadku, gdyby uznać, iż dostawa Boiska nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, to zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT „zwalnia się od podatku (…) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10a, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Wobec powyższego nabycie Boiska będzie zwolnione od podatku VAT. W konsekwencji, mając na uwadze powołany przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT Nabywcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia Boiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

nieprawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu zabudowanej nieruchomości w związku z możliwością korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,
prawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu zabudowanej nieruchomości w związku z możliwością korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. Zatem na podstawie powyższych przepisów sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych za wynagrodzeniem dokonywana przez podatnika traktowana jest jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można mówić o pierwszym zasiedleniu, zgodnie ze wskazanym art. 2 pkt 14 ww. ustawy musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie dotyczyć może każdej czynności objętej przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, mocą której budynek, budowla lub ich części oddane są do użytkowania. Tym samym, może to być zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług.

Przy czym, jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomość zabudowaną o łącznej powierzchni ok. 3.200 m² od miasta. Nieruchomość składa się z dwóch działek ewidencyjnych. Działka ewidencyjna nr 68/1 o powierzchni 1585 m² stanowi teren boiska sportowego przynależnego do szkoły jest zabudowana: boiskiem o sztucznej nawierzchni sportowej, pow. zabudowy wynosi ok. 138 m², częścią chodnika betonowego służącego do komunikacji, pow. zabudowy wynosi ok. 87 m². Działka ewidencyjna nr 68/2 o powierzchni 1616 m² stanowi teren boiska sportowego przynależnego do szkoły i jest zabudowana: boiskiem o sztucznej nawierzchni sportowej, pow. zabudowy wynosi ok. 1087 m², częścią chodnika betonowego służącego do komunikacji, pow. zabudowy wynosi ok. 218 m², skocznią w dal (piasek) wykorzystywaną do ćwiczeń, pow. zabudowy wynosi ok. 45m².

Boisko przed sprzedażą było wykorzystywane przez miasto na potrzeby Liceum od ponad dwóch lat i nie było w okresie ostatnich dwóch lat ulepszane o ponad 30% jego wartości początkowej; przy nabyciu Boiska w związku z wykorzystaniem do działalności edukacyjnej miasta nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabycie Boiska nastąpi w ramach ustanowienia użytkowania wieczystego do gruntu i sprzedaży posadowionych na tym gruncie naniesień.

Wnioskodawca będzie na dzień dokonania transakcji sprzedaży opisanej we wniosku zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT w Polsce. Zakupiona nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Nieruchomość była wykorzystywana przez Sprzedającego do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W takiej sytuacji nie można uznać, iż była ona wykorzystywana wyłączenie do działalności zwolnionej. Boisko nie było wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, w tym nie było przedmiotem najmu, dzierżawy, czy umowy o podobnym charakterze. Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie Boiska, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii dotyczącej braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy przedmiotowe nabycie nieruchomości będzie korzystało ze zwolnienia regulowanego przepisami art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa budynku, budowli lub ich części jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata. Przy czym, za pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich po wybudowaniu lub po ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Odnosząc się zatem do kwestii zwolnienia od podatku VAT przedmiotowej nieruchomości w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy Wnioskodawca spełnia przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a mianowicie, czy dostawa ww. nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Z definicji pierwszego zasiedlenia wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt (w przedmiotowej sprawie nieruchomość zabudowana Boiskiem) musi zostać oddany do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jak wynika z opisu sprawy nieruchomość składająca się z dwóch działek ewidencyjnych nr 68/1 i nr 68/2 zabudowanych Boiskiem, przed sprzedażą była od ponad dwóch lat wykorzystywana przez Sprzedającego do własnych celów (działalności edukacyjnej). Wnioskodawca wskazał, że zabudowa działek w postaci Boiska nie była wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w tym nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, czy umowy o podobnym charakterze (nieruchomość ta była wykorzystywana przez Sprzedającego do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT). Wobec tak przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że pomimo użytkowania przedmiotowej nieruchomości zabudowanej Boiskiem od ponad dwóch lat nie została ona zasiedlona w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Wynika to z tego, że Sprzedający wykorzystywał przedmiotową nieruchomość zabudowaną Boiskiem do prowadzenia własnej działalności edukacyjnej, zatem ww. nieruchomość zabudowana Boiskiem nie została nigdy oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT pierwszemu nabywcy, co oznacza, że w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zatem, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że sam fakt używania Boiska przez Sprzedającego do własnych celów - działalaności edukacyjnej - spowodował pierwsze zasiedlenie Boiska i tym samym może ono korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Stronę wyroku NSA, sygn. I FSK 382/14 z dnia 14 maja 2014 r. należy wskazać, że definicja pierwszego zasiedlenia zawarta jest w tzw. słowniczku ustawowym, zamieszczonym w przepisach ogólnych ustawy. Umieszczenie zaś jakiejś definicji w przepisach ogólnych danej ustawy przesądza o zasięgu, który obejmuje obszar całego tekstu ustawy. Oznacza to, że na gruncie ustawy o VAT nie jest możliwe posługiwanie się pojęciem pierwszego zasiedlenia w innym znaczeniu niż to zostało określone w ww. art. 2 pkt 14. Nie można zatem rozumieć tego terminu w sposób potoczny. Aby zatem można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik użytkował nieruchomość do działalności gospodarczej, nie oznacza to, że została ona zasiedlona. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, leasing. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa, leasing są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu (zob. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 lutego 2010 r., sygn. akt III SA/Gl 1359/09, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Stwierdzić należy, że z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Należy również podkreślić, że przepisy krajowe, w przedmiotowym zakresie, nie sprzeciwiają się regulacjom wspólnotowym. Z definicji pierwszego zasiedlenia zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Państwa członkowskie mogą zastosować kryteria inne niż kryterium pierwszego zasiedlenia, takie jak okres upływający między datą ukończenia budynku a datą pierwszej dostawy lub też okres upływający między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy, pod warunkiem że okresy te nie przekraczają, odpowiednio, pięciu i dwóch lat. Dyrektywa nie zawiera definicji „pierwszego zasiedlenia”, stanowiącego przesłankę wyłączenia ze zwolnienia dostawy budynków i związanych z nimi gruntów. Należy zauważyć, że wskazane w art. 12 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE kryterium „pierwszego zasiedlenia” może być zastąpione innymi kryteriami, takimi jak okres upływający między datą ukończenia budynku a datą pierwszej dostawy lub też okres upływający między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy, pod warunkiem że okresy te nie przekraczają odpowiednio pięciu i dwóch lat (art. 12 ust. 2 akapit trzeci Dyrektywy). Skoro wskazany przepis art. 12 ust. 2 zdanie trzecie Dyrektywy daje możliwość państwom członkowskim określenia własnych zasad (kryteriów) dotyczących opodatkowania dostawy budynków i budowli, to tym samym należy przyjąć, że daje również możliwość definiowania pojęcia „pierwsze zasiedlenie”. Ustawodawca krajowy z możliwości tej skorzystał. W sytuacji kiedy przepisy Dyrektywy w istocie nie definiują pierwszego zasiedlenia, przepisy krajowe nie odstępując od tego kryterium jedynie je doprecyzowały (zob. wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1581/10, (www.orzeczenia.nsa. gov.pl), jak również wyrok WSA z dnia 23 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1767/14, oraz wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 lipca 2014 r. sygn. akt. I SA/Gd 646/14. Tak więc powołany przez Stronę wyrok uznano jako element argumentacji Strony, lecz nie mający wpływu na końcowe rozstrzygnięcie sprawy.

Jednakże, należy mieć na uwadze, że zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynków, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Jak wynika z opisu sprawy przy nabyciu Boiska w związku z wykorzystaniem do działalności edukacyjnej Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie Boiska, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z uwagi na powyższe okoliczności tj. Sprzedający nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do ww. nieruchomości oraz Sprzedający nie dokonywał ulepszeń na zabudowie stanowiącej teren Boiska w związku z którymi miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie były ponoszone nakłady inwestycyjne przekraczające 30%, przedmiotowa sprzedaż nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z możliwością korzystania ww. sprzedaży nieruchomości ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT analiza zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stała się bezzasadna.

Natomiast w przypadku prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Wyłączenia stosowania obniżenia podatku należnego zostały zawarte w art. 88 ustawy o VAT. Zgodnie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Jednocześnie prawo to obostrzone zostało przez ustawodawcę wyłączeniami prawa do odliczenia tj. m.in. właśnie w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu. W takiej sytuacji podmiot nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z uwagi na to, że planowana transakcja nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT to biorąc ograniczenie zawarte w art. 88 ust. 3a pkt 2 tej ustawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

nieprawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu zabudowanej nieruchomości w związku z możliwością korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,
prawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu zabudowanej nieruchomości w związku z możliwością korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin