2015.10.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-222/15/AW
z 15 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 lipca 2015 r.), uzupełnionym 5 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu udostępnienia pracownikom samochodów do celów prywatnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1 i 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu udostępnienia pracownikom samochodów do celów prywatnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 września 2015 r., Znak: IBPB-2-2/4511-501/15/MW, IBPB-1-3/4510-222/15/AW, IBPP2/4512-684/15/ICz wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 5 października 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, rezydentem polskim, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Firma ma siedzibę w X, ale prowadzi również działalność w biurach w K, W, G. W każdej z tych miejscowości zatrudnionych jest kilkadziesiąt do kilkuset pracowników. Obecny stan zatrudnienia przekracza 1000 pracowników.

Wnioskodawca jest firmą działającą w branży IT świadczącą usługi informatyczne, głównie na rzecz instytucji finansowych o lokalnym i globalnym zasięgu. Wnioskodawca w celu realizacji usług musi zatrudniać specjalistów z branży IT, w szczególności programistów, developerów w języku java, C++ i innych języków programowania, managerów projektów. W tym celu Wnioskodawca musi stworzyć takie warunki pracy by pozyskać (zatrudniać) nowych specjalistów branży IT (managerów), jak i zabezpieczyć się przed ich przejęciem przez konkurencję. Powyższe powoduje konieczność zapewnienia pracownikom maksymalnego komfortu i warunków w pracy, jak i zadbania o ich motywację do pracy właśnie dla Wnioskodawcy. Wnioskodawca już obecnie wiąże z sobą pracowników oraz motywuje ich poprzez szeroki pakiet benefitów taki jak: dodatkowe ubezpieczenie, opieka medyczna, karty benefitowe i inne.

Zarząd Wnioskodawcy planuje udostępnić pracownikom (wyłącznie osobom fizycznym zatrudnionym na podstawie umowy o pracę), samochody do ich celów prywatnych. W tym celu Wnioskodawca planuje wyleasingować flotę samochodów osobowych na własną rzecz – to on będzie stroną umowy leasingu. Leasing będzie leasingiem operacyjnym. Leasingodawca będzie czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca planuje wykorzystanie tych samochodów:

Jako narzędzie rekrutacyjne – samochód może zostać przyznany osobie, która została zrekrutowana na pozycję oznaczoną jako HOT (krótki czas rekrutacji na profile najbardziej poszukiwane), a samochód zostanie przyznany po zakończeniu okresu próbnego i zawarciu umowy na czas nieokreślony. Informacja ta zostanie umieszczona w ogłoszeniu rekrutacyjnym.
Jako narzędzie motywacyjne – samochód może zostać przekazany pracownikom w dwóch przypadkach:
1. na wniosek managera, po przekroczeniu 3-letniego stażu pracy i pozytywnej ocenie pracy zawodowej lub
2. na wniosek managera, po przekroczeniu 3-letniego stażu pracy w grupie kapitałowej i zawarciu umowy o pracę na czas nieokreślony oraz pozytywnej ocenie pracy zawodowej.
Jako narzędzie promujące Wnioskodawcę na rynku usług IT, jak i na rynku pracy jako pożądanego pracodawcę – samochody przekazane pracownikom będą oznakowane logo Wnioskodawcy i/lub informacją o programie motywacyjnym realizowanym wobec pracowników, co zwiększa rozpoznawalność Wnioskodawcy na konkurencyjnym rynku pracy (tzw. rynek pracownika) oraz reklamuje wśród potencjalnych klientów.

Warunki przyznania pracownikom samochodów będą określone w regulaminie wynagradzania, a w przypadku określonym w pkt 2 („narzędzie motywacyjne”) na wyraźny wniosek bezpośredniego przełożonego.

W odniesieniu do pkt 2 ppkt 2 – Wnioskodawca wyjaśnił, że jest jedną z kilkunastu spółek należących do grupy kapitałowej. Grupa posiada spółki m.in. w 7 krajach. Podmioty te współpracują ze specjalistami, managerami na różnych zasadach, w zależności od uwarunkowań danego kraju (np. umów o pracę, zlecenia, czy świadczenia usług – B2B). Wnioskodawca, może uwzględnić w regulaminie wynagradzania możliwość uwzględnienia stażu pracy lub współpracy z inną spółką w ramach grupy kapitałowej. W takim przypadku przyznanie będzie uzależnione od podpisania umowy o pracę na czas nieokreślony z Wnioskodawcą, wykazania czasu współpracy z innym podmiotem z grupy oraz pozytywnej oceny pracy zawodowej. Samochód będzie przyznawany na wyraźny wniosek bezpośredniego przełożonego.

Po stronie pracowników będzie zapewnienie bieżącej eksploatacji (paliwo, czystość) oraz odpowiedzialność za szkody materialne. Natomiast, po stronie Wnioskodawcy pozostaną wszelkie opłaty takie jak: opłata rejestracyjna, opłata za obowiązkowe przeglądy (badania), składki na ubezpieczenie samochodów (dobrowolne i OC), kosztów obsługi floty, koszty napraw i serwisów (wynikających z prawidłowego użytkowania samochodu lub narzucone przez leasingodawcę).

Samochody będą również oklejone logo firmy i/lub informacją o programie motywacyjnym realizowanym wobec pracowników. Tym samym, pracownicy jeżdżący samochodami będą reklamować Wnioskodawcę zarówno jako pracodawcę, jak i wobec potencjalnych klientów. Dodatkowo samochody przyznane przez Wnioskodawcę będą wykorzystywane przez tych pracowników do dojazdu na szkolenia, konferencje, czy spotkania z innymi pracownikami realizującymi dany projekt, chyba że przejazd taki będzie nieekonomiczny.

Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnych opłat z tytułu użytkowania przez pracowników niniejszych samochodów. Wartość poszczególnych samochodów nie przekroczy równowartości 20 000 euro.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wydatki ponoszone na leasing operacyjny samochodów stanowią koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dodatkowe wydatki poniesione na:
1. opłatę rejestracyjną,
2. opłatę za obowiązkowe przeglądy techniczne samochodów (badania),
3. składki na ubezpieczenia samochodów (dobrowolne i OC),
4. koszty obsługi floty,
5. koszty napraw i serwisów (wynikających z prawidłowego użytkowania samochodu lub narzucone przez leasingodawcę),

-będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Stanowisko w zakresie pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na leasing samochodów będą stanowiły koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „ustawa o PDOP”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W literaturze i doktrynie podkreśla się, że aby wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodów musi spełniać warunki:

wydatek musi być definitywnie dokonany;
wydatek musi mieć na celu uzyskanie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów;
wydatek powinien mieć związek z działalnością gospodarczą podatnika;
wydatek powinien być właściwie udokumentowany.

Wydatek na nabycie usługi leasingu samochodów będzie z pewnością definitywny i właściwie udokumentowany. W tym celu będzie zawarta umowa z leasingodawcą (kilkadziesiąt samochodów) oraz będzie wystawiona faktura. Ponoszony wydatek ma na celu uzyskanie, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów.

Wnioskodawca w celu realizacji usług musi zatrudniać specjalistów z branży IT, w szczególności programistów, developerów java, C++ i innych języków programowania, menagerów projektów. W tym celu Wnioskodawca musi stworzyć takie warunki pracy by pozyskać (zatrudniać) nowych specjalistów branży IT, jak i zabezpieczyć się przed ich przejęciem przez konkurencje. Unikatowe, trudno dostępne kompetencje zawsze są w cenie. Przewagę konkurencyjną firmy można budować tylko z pomocą najlepszych ekspertów, a ich stawki są wysokie. Planując działalność operacyjną organizacji trzeba wziąć to pod uwagę. Jak wskazano w opisie, już obecnie Wnioskodawca zapewnia pracownikom szeroki pakiet motywacyjny (prywatna opieka medyczna, karnety). W literaturze przedmiotu wskazuje się, że cały system motywacyjny firmy to zbiór celowo dobranych motywatorów, stanowiący spójną i wzajemnie wzmacniającą się całość, służący realizacji strategii firmy. Projektując i wprowadzając poszczególne elementy systemu motywacyjnego, warto pamiętać, że równoważy on potrzeby pracodawcy i pracowników w sposób przekładający się na efekty pracy. Wskazuje się również, że wynagrodzenie finansowe należy wciąż do najważniejszych motywatorów, a jego znaczenie jest tym większe im niższe jest wynagrodzenie pracownika. W tym momencie należy wskazać, że średnie wynagrodzenie specjalistów z branży IT już od kilku lat jest najwyższe w Polsce w porównaniu z innymi branżami (np. mediana wynagrodzeń w branży IT w 2014 r. wyniosła 6000 zł, natomiast w branży kultura i sztuka 3000 zł). Tym samym, możliwość motywowania poprzez zwiększenie wynagrodzenia w odniesieniu do wysoko opłacanych specjalistów traci na efektywności. Oznacza to, że większy wpływ na przywiązanie do firmy i motywację do pracy są pozapłacowe elementy takie jak dodatkowe ubezpieczenie, karty wstępu na siłownię czy podstawowa prywatna opieka medyczna.

W badaniach rynku pracy dotyczącym benefitów jakie pracownicy chcieliby otrzymywać najbardziej pożądanym benefitem jest specjalistyczna opieka medyczna – 51% ankietowanych wskazało ten benefit jako najbardziej atrakcyjny. Na drugim miejscu znalazły się karnety na siłownie i kluby fitness – 28%. Na trzecim – samochód służbowy do użytku prywatnego (24%) (Podsumowanie raportu „Świadczenia dodatkowe w oczach pracowników w 2015 roku” firma Sedlak&Sedlak strona http://www.wynagrodzenia.pl/artykul.php/wpis.3170).

Wnioskodawca zapewnił już wyżej wskazane benefity (poza samochodem) co nie zapobiegło „podkupieniem” wartościowych pracowników. Dbałość o komfort pracy pracowników wpłynie niewątpliwie na efektywność ich pracy oraz zmniejszając fluktuację (z uwagi na staż pracy związany z możliwością otrzymania samochodu). Tym samym wydatek ten jest ponoszony celem:

pozyskania nowych specjalistów z rynku (narzędzie rekrutacyjne),
zatrzymania specjalistów już uprzednio pozyskanych (narzędzie motywacyjne),
zapewnienia komfortu pracy i zwiększenia efektywności (narzędzie motywacyjne),
reklamy do szerokiego grona klientów jak i potencjalnych pracowników (narzędzie reklamowe).

Bez pracowników – specjalistów IT, Wnioskodawca może nie dotrzymać umówionych terminów realizacji projektów, lub nie mieć możliwości pozyskania nowych, co niewątpliwie skutkowałoby wpływem na wysokość przychodów. Utrata już zatrudnionych specjalistów może obniżyć jakość świadczonych usług i w konsekwencji doprowadzić do zmniejszenia obrotów. Jednym z warunków pozyskania nowych klientów do realizacji usług informatycznych jest zapewnienie gwarancji, że Wnioskodawca jest w stanie dysponować żądaną liczbą pracowników w oczekiwanym czasie. Reklama zamieszczona na samochodach może przyczynić się do pozyskania nowych klientów Firmy. Powyższy opis wskazuje, że koszt leasingu samochodów w większości należy przypisać do tzw. kosztów pracowniczych. Tego typy koszty są powszechnie uznawane jako koszty uzyskania przychodów – „kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników (...). Za „koszty pracownicze” można uznać także wydatki dotyczące zakupu pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników. Świadczenie to bowiem jest związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodzin nie partycypowaliby w nabytych pakietach medycznych) (interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 10 kwietnia 2015 r. sygn. BPBI/2/4510-58/15/IŻ); lub Co do zasady przyjmuje się, że wszelkie wydatki ponoszone na rzecz pracowników mają związek z osiąganiem przychodów. Poniesionych w tym celów wydatków nie da się wprawdzie powiązać z określonym przychodem (tzw. koszty pośrednie pracodawcy), jednak niewątpliwie mają one wpływ na ich osiąganie (interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 11 czerwca 2015 r. sygn. BPBI/2/4510-319/15/BD).

Tym samym, warunkiem uznania wydatków Wnioskodawcy za „koszt pracowniczy” jest jego związek ze stosunkiem pracy. W opisywanym zdarzeniu przyszłym, samochody będą przekazywane wyłącznie pracownikom (osobom zatrudnionym na podstawie stosunku pracy). Podmioty niezwiązane z Wnioskodawcą stosunkiem pracy nie będą mogły ich otrzymać. Celowość ponoszonego wydatku została wskazana powyżej. Dodatkowo należy wskazać, że przekazane samochody będą oznakowane logo Wnioskodawcy. Tym samym, będą one również spełniały charakter reklamowy, mający na celu promocji usług świadczonych przez Wnioskodawcę, jak i wśród potencjalnych pracowników.

Stanowisko w zakresie pytania 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowe wydatki poniesione na:

opłatę rejestracyjną,
opłatę za obowiązkowe przeglądy techniczne samochodów (badania),
składki na ubezpieczenia samochodów (dobrowolne i OC),
kosztów obsługi floty,
koszty napraw i serwisów (wynikających z prawidłowego użytkowania samochodu lub narzucone przez leasingodawcę).

-będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pyt. 1, leasing samochodów jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i ponoszony jest celem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów (głównie jako koszt pracowniczy oraz jako koszt reklamy). Podkreślić należy, że stroną umowy leasingu będzie Wnioskodawca. To na nim będą spoczywały obowiązki z tytułu realizacji tej umowy tj. opłaty, serwisy, ubezpieczenia. W przypadku np. wypowiedzenia umowy pracy przez pracownika, któremu przyznano samochód, samochód ten będzie przekazywany innemu pracownikowi. Tym samym, Wnioskodawca jest zainteresowany by samochody te były sprawne i zdatne do użytku. Wymóg taki może być również nałożony na Wnioskodawcę poprzez Leasingodawcę. Niedopełnienie tych obowiązków mogłoby powodować roszczenia w stosunku do Wnioskodawcy związane z nieprawidłową eksploatacją. Nieponoszenie tych opłat mogłoby narazić Wnioskodawcę na dodatkowe koszty związane z eksploatacją samochodów w długim okresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2014 r., poz. 851, ze zm. dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 updop.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza udostępnić pracownikom (wyłącznie osobom fizycznym zatrudnionym na podstawie umowy o pracę) samochody do ich celów prywatnych. W tym celu Wnioskodawca, planuje wyleasingować flotę samochodów osobowych na własną rzecz. Leasing będzie leasingiem operacyjnym. Wnioskodawca planuje wykorzystanie tych samochodów jako narzędzie rekrutacyjne, narządzie motywacyjne oraz narzędzie promujące Wnioskodawcę na rynku, jaki i na rynku pracy jako pożądanego pracodawcę. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z leasingiem operacyjnym oraz wydatków poniesionych na opłatę rejestracyjną, opłatę za obowiązkowe przeglądy techniczne samochodów (badania), składki na ubezpieczenia samochodów (dobrowolne i OC), kosztów obsługi floty, koszty napraw i serwisów (wynikających z prawidłowego użytkowania samochodu lub narzucone przez leasingodawcę).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 17b ust. 1 updop, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z powyższego, jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą powyższe warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszty uzyskania przychodów korzystającego.

Mając na względzie powyższe należy wziąć pod uwagę, że stroną umowy leasingu będzie Wnioskodawca, a wydatki związane z utrzymaniem przedmiotu leasingu będą obciążać w całości Wnioskodawcę i z tego względu będzie mieć on prawo do zaliczenia wydatków związanych z leasingiem operacyjnym samochodów do kosztów uzyskania przychodu w całości pomimo, że samochody te zostaną oddane pracownikom w użytkowanie do celów prywatnych. Należy także mieć na uwadze, że samochody udostępnione pracownikom do celów prywatnych będą wykorzystywane również na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy samochód służbowy, będący przedmiotem leasingu spełniającym warunki określone w art. 17b ust. 1 updop, jest wykorzystywany zarówno w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, jak i do celów prywatnych jej pracowników, to wydatki związane z leasingiem operacyjnym samochodów będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Kosztami podatkowymi – co do zasady – są także tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, ale i diety, inne należności za czas podróży służbowej, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, świadczenia medyczne oraz inne wydatki na rzecz pracowników, pod warunkiem spełnienia przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że za przychody „pracownicze” należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez pracownika od pracodawcy.

Odnosząc się do wydatków poniesionych na opłatę rejestracyjną, opłatę za obowiązkowe przeglądy techniczne samochodów (badania), składki na ubezpieczenia samochodów (dobrowolne i OC), kosztów obsługi floty, kosztów napraw i serwisów (wynikających z prawidłowego użytkowania samochodu lub narzucone przez leasingodawcę), należy stwierdzić, że skoro leasing samochodów związany jest z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i jego koszt ponoszony będzie w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów głównie jako koszt pracowniczy to uznać należy, że wydatki związane z utrzymaniem tych samochodów ze względu na to, że Wnioskodawca będzie stroną umowy leasingu i to na nim będą spoczywały obowiązki z tytułu realizacji umowy, będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że wszystkie wydatki związane z utrzymaniem samochodu do celów służbowych są kosztem uzyskania przychodu ponoszonym przez Spółkę zgodnie z art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 updop. Biorąc pod uwagę fakt, że udostępnianie samochodów służbowych również do celów prywatnych pracownika stanowi pozapłacową formę wynagradzania i jest dla niego przychodem ze stosunku pracy, to wydatki na utrzymanie samochodu ponoszone przez Wnioskodawcę będą stanowić koszt uzyskania przychodu. Z tego względu należy zauważyć, że pomiędzy wydatkami poniesionymi na eksploatację samochodu, a przychodem istnieje związek przyczynowo - skutkowy, w tym znaczeniu że są one uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a w rezultacie ich poniesienie może mieć wpływ na zwiększenie przychodów przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wszelkie ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki związane z leasingiem operacyjnym samochodów oraz wydatki poniesione na opłatę rejestracyjną, opłatę za obowiązkowe przeglądy techniczne samochodów (badania), składki na ubezpieczenia samochodów (dobrowolne i OC), koszty obsługi floty, koszty napraw i serwisów wynikających z prawidłowego użytkowania samochodu lub narzucone przez leasingodawcę, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie art. 17b ust. 1 w związku z art. 15 ust. 1 updop.

Dodatkowo wskazać należy, że w przypadku składek na ubezpieczenie samochodów może znaleźć zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 49 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się że, w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi

na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin