2015.10.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-181/15-4/TO
z 13 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2015 r. (data wpływu 24 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2015 r. (data nadania 5 października 2015 r., data wpływu 7 października 2015 r.) na wezwanie z dnia 23 września 2015 r. Nr IPPB6/4510-181/15-2/TO (data nadania 24 września 2015 r., data odbioru 28 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez spółkę z o.o., w przypadku lokali wniesionych do spółki w drodze aportu, w sytuacji gdy aport w całości zostanie przeznaczony na kapitał zakładowy spółki (pytanie nr 1) – jest prawidłowe;

możliwości zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych w stosunku do lokali wniesionych aportem do spółki z o.o. (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez spółkę z o.o., w przypadku lokali wniesionych do spółki w drodze aportu, w sytuacji gdy aport w całości zostanie przeznaczony na kapitał zakładowy spółki oraz możliwości zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych w stosunku do lokali wniesionych aportem do spółki z o.o.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pan Robert B., dalej również jako „Podatnik” lub „Wnioskodawca” jest obywatelem Szwecji. W 2014 r. zawarł w Polsce ze swoim ojcem (obywatelem Polski) umowę dożywocia (prawem właściwym dla niniejszej umowy były przepisy prawa polskiego). Zgodnie z postanowieniami umowy dożywocia Podatnik w zamian za lokale L1, L2, L3, L4, L5, I-G, II-G jest zobowiązany do zapewnienia swojemu ojcu mieszkania w każdoczesnym miejscu swojego zamieszkania a także do zapewnienia wyżywienia, ubrania, pokrycia kosztów światła, opału oraz zapewnienia pomocy i pielęgnacji w chorobie, a także sprawienia pogrzebu odpowiadającego zwyczajom miejscowym. Strony określiły łączną wartość umowy na 2 535 000 zł, która to została skalkulowana w oparciu o sumę wartości rynkowych poszczególnych lokali.

Zgodnie z ustaleniami stron wydanie lokali, o których mowa powyżej nastąpiło 1 stycznia 2015 r.

Przedmiotowe lokale znajdują się w budynku powstałym w latach 30 ubiegłego stulecia i zostały nabyte przez ojca Podatnika w latach 1998-2000 na podstawie umów sprzedaży, darowizn oraz w drodze spadku. Od stycznia 2015 r. Podatnik zarejestrował się jako podatnik podatku do towarów i usług i wynajmuje nabyte lokale (4 z pośród 7 w stosunku do reszty poszukiwani są najemcy). Jeden z lokali jest wynajmowany na cele mieszkalne, trzy dla firm jak miejsca biurowe, natomiast pozostałe trzy nie są wynajmowane z uwagi na tymczasowy brak zainteresowanych (wolne lokale będą przeznaczone na wynajem powierzchni biurowej). W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych Podatnik rozlicza się na podstawie ryczałtu ewidencjonowanego, o czym przed powstaniem pierwszego przychodu poinformował właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Podatnik nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych lokali.

Podatnik w ramach reorganizacji swojego przedsięwzięcia w zakresie wynajmu lokali oraz zwiększenia możliwości inwestycyjnych, rozważa utworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do której nabyte lokale zostałyby wniesione aportem w wartości 2 535 000 pln. W zamian za wniesienie aportu Podatnik otrzyma udziały w wartości nominalnej 2 535 000 pln. Aport zostanie przekazany w całości na kapitał zakładowy spółki.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi wniosku ORD-IN, Wnioskodawca został wezwany pismem z dnia 23 września 2015 r. Nr IPPB6/4510-181/15-2/TO do uzupełnienia tego wniosku – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie odebrano w dniu 28 września 2015 r., zatem termin do jego uzupełnienia mijał z dniem 5 października 2015 r.

W tym czasie Wnioskodawca pismem z dnia 4 października 2015 r. uzupełnił braki formalne wniosku ORD-IN stosownie do treści ww. wezwania:

podał dane umożliwiające identyfikację spółki, której założenie planuje Wnioskodawca:
nazwa spółki: R. Sp. z o.o.;
wskazał przepisy prawa podatkowego, które mają być przedmiotem interpretacji indywidualnej;
wyjaśnił, że pytanie nr 2 dotyczy spółki z o.o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W związku z przedstawionym powyżej zdarzeniem przyszłym Podatnik zwraca się z pytaniem o możliwość zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez spółę z o.o. do kosztów uzyskania przychodów od aportu (lokali) wniesionego do spółki w przypadku w którym aport w całości zostaje przeznaczony na kapitał zakładowy spółki.
W związku z przedstawionym powyżej zdarzeniem przyszłym Podatnik zwraca się z pytaniem o możliwość zastosowania indywidualnych stawek amortyzacji w stosunku do lokali wniesionych aportem do spółki z o.o.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 z późn. zm.) dalej UPDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

nabytych nieodpłatnie, jeżeli:
- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
- dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
- nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,
jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz niezaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania,
nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy norma prawna wyrażona w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) UPDOP w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będzie miała zastosowania z uwagi na fakt, iż dotyczy spółki jako podmiotu który ewentualnie nabył środek trwały lub wartość niematerialną i prawną a nie podatnika (osoby fizycznej) który dokonuje aportu do tejże spółki. Ponadto ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje w tym przypadku skutków podatkowych osób fizycznych. Normy prawne wyrażone w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. b) i c) UPDOP nie mają zastosowania do przedstawionego zdarzenia przyszłego z uwagi na inny stan faktyczny w ocenie Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji przedstawionej w zdarzeniu przyszłym przesłanki do wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) UPDOP nie będą spełnione z uwagi na fakt, iż wartość całego aportu będzie przeznaczona na kapitał zakładowy spółki.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż spółka w stosunku do której wniesiony zostanie aport (w postaci lokali mieszkalnych i niemieszkalnych) przez osobę fizyczną, która to uzyskała wyżej wymienione lokale na podstawie umowy dożywocia i aport ten zostanie w całości przeznaczony na kapitał zakładowy, będzie miała prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 z późn. zm.) dalej UPDOP podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacji dla używanych lub ulepszanych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzanych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat w stosunku do budynków (lokali) mieszkalnych i budynków (lokali) niemieszkalnych. Ustawodawca w art. 22j ust. 3 UPDOP uznaje, że budynki (lokale) uznaje się za używane, w przypadku w którym podatnik wykaże, że przed ich nabyciem byłby wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy. Przedstawionym stanie przyszłym lokale które zostały nabyte przez Podatnika znajdują się w budynku wybudowanym w latach 30 ubiegłego wieku i przez cały okres były stale używane.

Oznacza to, że w stosunku do lokali mieszkalnych Podatnik ma prawo do ustalenia okresu amortyzacji według indywidualnych stawek z tym zastrzeżeniem, że okres ten nie może być krótszy niż 10 lat. W stosunku do lokali niemieszkalnych, lokale te zostały oddane do używania co najmniej lata 30 ubiegłego wieku, oznacza to iż zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 4 UPDOP w stosunku do tych lokali będzie mógł mieć zastosowanie minimalny okres amortyzacji to jest 10 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez spółkę z o.o., w przypadku lokali wniesionych do spółki w drodze aportu, w sytuacji gdy aport w całości zostanie przeznaczony na kapitał zakładowy spółki (pytanie nr 1) – jest prawidłowe;

możliwości zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych w stosunku do lokali wniesionych aportem do spółki z o.o. (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy przy tym zaznaczyć, że sam fakt nie wymienienia określonego wydatku w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z kolei w myśl art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki. Oznacza to, że w przypadku, gdy część wartości wkładu niepieniężnego zostałaby przekazana na inne fundusze niż kapitał zakładowy (np. na kapitał zapasowy bądź rezerwowy), wówczas odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze wkładu niepieniężnego, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach reorganizacji swojego przedsięwzięcia w zakresie wynajmu lokali oraz zwiększenia możliwości inwestycyjnych, rozważa utworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, do której zamierza wnieść aportem nabyte przez siebie lokale. W zamian za wniesienie aportu Wnioskodawca otrzyma udziały w spółce z o.o. Aport zostanie przekazany w całości na kapitał zakładowy spółki.

Odnosząc zatem, wyżej wskazane przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Spółka w zamian za aport wyda wnoszącemu ten aport (Wnioskodawcy) udziały o wartości nominalnej równej wartości rynkowej przedmiotu aportu, aport zostanie przekazany w całości na kapitał zakładowy spółki, art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania.

Mając powyższe na uwadze oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej wniesionych aportem lokali, będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez spółkę z o.o.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez spółkę z o.o., w przypadku lokali wniesionych do spółki w drodze aportu, w sytuacji gdy aport w całości zostanie przeznaczony na kapitał zakładowy spółki (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 16j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
1. 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,
2. 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,
3. 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;
dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy;
dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4-10 lat, z wyjątkiem:
1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem,
2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m³, domków kempingowych i budynków zastępczych
- dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata;
dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Stosownie do art. 16j ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że spółka z o.o. nabędzie w drodze aportu używane lokale. Przedmiotowe lokale znajdują się w budynku powstałym w latach 30 ubiegłego stulecia i zostały nabyte przez ojca Podatnika w latach 1998-2000 na podstawie umów sprzedaży, darowizn oraz w drodze spadku.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że spółka z o.o. może zastosować indywidualne stawki amortyzacyjne w stosunku do używanych lokali nabytych w drodze aportu, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych w stosunku do lokali wniesionych aportem do spółki z o.o. (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

Należy jednocześnie zauważyć, iż Wnioskodawca błędnie powołał w sprawie " art. 22j ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”, podczas gdy powinno być „ art. 16j ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy”. Organ uznał to za oczywistą omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin