INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowanego sposobu wystawiania faktur – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowanego sposobu wystawiania faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o. o. (dalej Spółka) prowadzi działalność gospodarczą. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej mieści się m.in. działalność handlowa. Spółka sprzedaje urządzenia wraz z częściami peryferyjnymi.Spółka korzysta z oprogramowania klasy ERP w zakresie księgowo - magazynowym. Dostawaurządzenia głównego wraz z częścią peryferyjną powoduje wystawienie faktury VAT. Kwota wykazana na fakturze obejmuje zarówno dane urządzenie jak i sprzedawaną razem z nim część peryferyjną. Na przedmiotowej fakturze jest wskazane, że dotyczy ona zarówno urządzenia jak i części peryferyjnej.

Dochodzi do sytuacji w której części peryferyjne wydane są z magazynu odrębnie od urządzenia z którym są związane. Zostaje automatycznie wygenerowana faktura dokumentująca wydanie części peryferyjnej opiewająca na kwotę 0 PLN. W następstwie wystawione są dwie faktury — pierwsza przy wydaniu urządzenia obejmująca zarówno wartość urządzenia jak i wartość części peryferyjnej oraz druga faktura wystawiona przy wydaniu części peryferyjnej na kwotę 0 PLN. Wystawienie drugiej faktury na 0 PLN wynika z funkcjonowania systemu księgowo — magazynowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosowany przez Spółkę sposób fakturowania jest dopuszczalny przez obowiązujące przepisy...

Zdaniem Spółki stosowany przez nią sposób fakturowania jest dopuszczany przez obowiązujące przepisy. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Natomiast art. 106 ust. 8 ustawy o VAT zawiera delegację ustawową dla Ministra Finansów do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych zasad wystawiania faktur, danych które powinny być zawarte na fakturze oraz sposób i okresu przechowywania faktur.

Z kolei § 5. 1. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej: Rozporządzenie) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od datysprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnikmoże podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania datywystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku(wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególnestawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwotydotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, iż Spółka w związku z dokonaniem sprzedaży jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT. Fakturę zawierającą wszystkie elementy, które zostały wymienione w rozporządzeniu należy uznać za fakturę wystawioną prawidłowo pod względem formalnym.

Istotnym elementem w odniesieniu do stanu faktycznego jest również fakt, iż przepisy ustawy o VAT, innych ustaw, ani rozporządzeń nie zabraniają wystawiania faktury na kwotę 0 PLN. Zatem mając na uwadze, iż faktura wystawiona na kwotę 0 PLN czyni zadość wymogom formalnym oraz transakcja dotycząca dostawy części peryferyjnej została uprzednio wykazana na fakturze wraz z urządzeniem to wskazany sposób fakturowania jest zgodny z obowiązującymi przepisami. Należy podkreślić, iż kwota podatku należnego została wykazana w prawidłowej wysokości na fakturze dotyczącej urządzenia i części peryferyjnej. Natomiast faktura na 0 PLN pozostaje neutralna podatkowo w aspekcie VAT.

Ordynacja podatkowa stanowi, iż księgi podatkowe muszą być prowadzone w sposób rzetelny i niewadliwy. Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty, a za niewadliwe kiedy prowadzone są zgodnie z zasadami wynikającymi z odrębnych przepisów.

Z kolei przez księgi podatkowe należy rozumieć: księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

Jedną z ewidencji, o których mowa powyżej jest ewidencja prowadzona na potrzeby podatku VAT. Istotą przedmiotowej ewidencji jest prawidłowe wykazanie podatku należnego oraz naliczonego, a w efekcie określenie w prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego, albo kwoty podatku do zwrotu.

Jak wskazano w stanie faktycznym w związku z dokonywaną sprzedażą wystawiane będą dwie faktury. Na pierwszej wykazana jest sprzedaż urządzenia oraz części peryferyjnej, a na drugiej wykazana jest tylko część peryferyjna, a jej wartość wynosi 0 PLN. Przedmiotowa faktura służy jako dowód wydania towaru z magazynu i jest generowana przez program księgowo — magazynowy. Zatem jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego podatek należny wykazany jest w prawidłowej wysokości (wynika z pierwszej faktury) w księgach podatkowych, a w konsekwencji nie dochodzi do uszczuplenia podatku w przedmiotowej sytuacji.

Wskazany sposób wystawiania faktur nie skutkuje także nierzetelnością ksiąg podatkowych, gdyż wszystkie wystawione faktury dotyczą transakcji, które faktycznie miały miejsce. Również dane na nich wykazane są prawdziwe.

Wskazać należy także, że przedstawiony sposób fakturowania nie jest wadliwy w rozumieniu przepisów ordynacji podatkowej. Wadliwość rozumiana jest jako niezgodność z obowiązującymi przepisami. Zatem jeśli obowiązujące przepisy nie zabraniają wystawiania faktur VAT na kwotę 0 PLN to w efekcie nie można postawić zarzutu wadliwości wpisów w księgach podatkowych dokonanych na podstawie przedmiotowej faktury.

Podsumowując Spółka dokonując sprzedaży wystawia fakturę na całą kwotę sprzedaży (obejmująca zarówno urządzenie jak i część peryferyjna) i deklaruje podatek należny wynikający z tej faktury, dalej wystawia drugą fakturę na 0 PLN dotyczącą jednego z elementów ujętych na pierwszej fakturze (części peryferyjnej). Zatem nie ma podstaw by w przypadku wydania części peryferyjnej z magazynu Spółka wystawiała fakturę z wykazaną kwotą odpowiadającą wartości części peryferyjnej, gdyż ta kwota została już wykazana na pierwszej fakturze. W efekcie prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania dostawy tego samego towaru.

Zatem jeżeli przyjęty system fakturowania jest zgodny z przepisami ustawy o VAT i rozporządzenia, nie powoduje uszczuplenia podatku oraz nierzetelności ksiąg podatkowych w związku z tym w ocenie Spółki należy uznać go za zgodny z obwiązującymi przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 2 ust. 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej./…/.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 682, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem, Minister Finansów określił szczegółowo zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W myśl § 5.1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje urządzenia wraz z częściami peryferyjnymi. Spółka korzysta z oprogramowania klasy ERP w zakresie księgowo - magazynowym. Dostawa urządzenia głównego wraz z częścią peryferyjną powoduje wystawienie faktury VAT. Kwota wykazana na fakturze obejmuje zarówno dane urządzenie jak i sprzedawaną razem z nim część peryferyjną. Na przedmiotowej fakturze jest wskazane, że dotyczy ona zarówno urządzenia jak i części peryferyjnej. Dochodzi do sytuacji w której części peryferyjne wydane są z magazynu odrębnie od urządzenia z którym są związane. Zostaje automatycznie wygenerowana faktura dokumentująca wydanie części peryferyjnej opiewająca na kwotę 0 PLN. W następstwie wystawione są dwie faktury — pierwsza przy wydaniu urządzenia obejmująca zarówno wartość urządzenia jak i wartość części peryferyjnej oraz druga faktura wystawiona przy wydaniu części peryferyjnej na kwotę 0 PLN. Wystawienie drugiej faktury na 0 PLN wynika z funkcjonowania systemu księgowo — magazynowego.

Aby odpowiedzieć na zawarte we wniosku pytanie należy odnieść się czym jest faktura VAT i kiedy jest wystawiana. Należy wskazać, iż faktura VAT jest jednym z fundamentalnych elementów konstrukcji podatku VAT. Jest podstawowym dokumentem księgowym, którego funkcją zasadniczą jest udokumentowanie transakcji i umożliwienie poprawnego ujęcia jej w księgach zarówno wystawcy, jak i odbiorcy faktury. Zwrócić należy uwagę na zapis art. 106 ust. 1 ustawy, który wskazuje, iż podatnicy, zobowiązani są do wystawienia faktury, która stwierdza dokonanie sprzedaży. Sprzedażą w rozumieniu ustawy o VAT, zgodnie z art. 2 ust. 22 ustawy, jest m.in. odpłatna dostawa towarów. Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, iż w ocenie tut. Organu, sposób fakturowania przedstawiony przez Wnioskodawcę jest nieprawidłowy. Zauważyć bowiem należy, iż w chwili dostawy urządzenia głównego wraz z częścią peryferyjną wystawiana jest faktura VAT, obejmującą zarówno urządzenie główne jak i części peryferyjne, odzwierciedlająca faktyczną sprzedaż. Jak wskazał Wnioskodawca kwota wykazana na takiej fakturze obejmuje dane urządzenie jak i sprzedawaną razem z nim część peryferyjną. Natomiast w chwili wydania z magazynu części peryferyjnej nie dochodzi do odrębnej dostawy towarów, zatem nie ma podstaw do wystawiania odrębnej faktury VAT (opiewającej na kwotę 0zł.) wynika to wprost z art. 106 ust. 1 ustawy. Wprawdzie faktura wystawiana na kwotę 0 zł. jest w odniesieniu do podatku VAT neutralna podatkowo, jednakże nie dokumentuje faktycznej transakcji, która ma miejsce, tzn. nie dokumentuje sprzedaży, brak zatem podstaw do jej wystawienia.

Ponadto wskazać należy, że fakt, iż faktura zawiera wszystkie elementy wymienione w § 5. 1 ww. rozporządzenia nie przesądza o tym, iż jest ona wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami, bowiem jak już wyżej wskazano, wystawienie faktury VAT musi wiązać się ze sprzedażą w rozumieniu art. 2 ust. 22 ustawy. W związku z powyższym, tut. Organ stoi na stanowisku, iż sposób fakturowania przyjęty przez Wnioskodawcę nie jest zgodny z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT, a fakt, iż wystawienie na jedną sprzedaż drugiej faktury na 0 PLN wynika z funkcjonowania systemu księgowo-magazynowego nie może być przesłanką do uznania, iż sposób fakturowania przyjęty przez Wnioskodawcę jest zgodny z przepisami ustawy o VAT.

Jednocześnie wskazać należy, iż w niniejszej interpretacji nie oceniono stwierdzeń Wnioskodawcy, zawartych w części H złożonego wniosku - „Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego”, dotyczących art. 193 § 3 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8 poz. 60 ze zm.), gdyż ocena taka nie leży w kompetencji tut. organu w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Ocena taka może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.