2015.08.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-713/15-5/AMN
z 20 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2015 r. (data wpływu 14 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 22 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem rabatu (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z określeniem podstawy opodatkowania oraz w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem rabatu (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 lipca 2015 r. znak ILPP1/4512-1-345/15-2/HW ILPB3/4510-1-222/15-2/JG ILPB1/4511-1-713/15-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 lipca 2015 r., a w dniu 22 lipca 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 17 lipca 2015 r.).

Wpłatę uzupełniono w dniu 13 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej „Wnioskodawcą” lub „Spółką”), będąca czynnym podatnikiem VAT, świadczy usługi w zakresie organizacji i obsługi tzw. programu motywacyjnego i lojalnościowego (zwanego dalej „programem”) na rzecz podmiotu trzeciego sprzedającego określone towary (zwanego dalej „zleceniodawcą”). Celem programu jest w szczególności zwiększanie sprzedaży i promocja produktów zleceniodawcy. Z tytułu organizacji i obsługi przedmiotowego programu Wnioskodawca otrzymuje od zleceniodawcy wynagrodzenie płatne w przyjętych okresach rozliczeniowych. Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest zmienna, gdyż zależy m.in. od wydanych w danym okresie nagród dla uczestników oraz dokonanej na rzecz uczestników sprzedaży z rabatem, o której mowa w dalszej części.

Adresatami programu są nabywcy towarów oferowanych przez zleceniodawcę (zwani dalej „uczestnikami”). Mogą to być zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą (zwane dalej „przedsiębiorcami”), jak również osoby nieprowadzące działalności gospodarczej lub nienabywające przedmiotowych produktów lub usług w ramach prowadzonej działalności (zwane dalej „konsumentami”). Swój status uczestnicy mogą określać przystępując do programu.

W zamian za nabywane produkty uczestnicy po zarejestrowaniu się w programie otrzymują określoną ilość punktów. Regulamin programu określa zasady, na jakich uczestnikowi w zamian za zebrane punkty może przysługiwać specjalny rabat (określany dalej „rabatem”) lub nagroda. Prawo do rabatu lub nagrody jest uzależnione od wartości rynkowej towaru lub usługi, które można nabyć lub otrzymać w zamian za zebrane punkty.

Zgodnie z regulaminem programu w zamian za przyznane punkty klienci uczestniczący w programie lojalnościowym są uprawnieni do otrzymania rabatu wynoszącego 99,99% wartości produktu lub usługi określonych w programie, przy czym cena zakupu nie może być mniejsza niż 1 zł netto. Do ceny sprzedaży zostaje doliczony podatek VAT według obowiązujących stawek. Każda transakcja jest dokumentowana zgodnie z właściwymi przepisami (np. są wystawiane paragony potwierdzające zakup). Powyższy rabat nie przysługuje jednak w przypadku, gdy wartość produktu lub usługi przewyższa określoną przez regulamin programu kwotę graniczną i jest dostępny jedynie w przypadku produktów lub usług, które nie przekraczają tej wartości. W dniu składania niniejszego wniosku kwota graniczna wynosi 760 zł.

Jeżeli w zamian za zebrane punkty uczestnicy dokonają w ramach programu wyboru produktu lub usługi o wartości rynkowej powyżej 760 zł brutto, wówczas klient otrzymuje nagrodę, na którą składa się wybrany przez uczestnika produkt lub usługa oraz dodatkowa nagroda pieniężna w wysokości 11,11% wartości towaru lub usługi. Wnioskodawca ma prawo do potrącenia z nagrody pieniężnej podatku dochodowego należnego od całości nagrody (towarowej lub usługowej i pieniężnej), od której ma obowiązek pobrać podatek jako płatnik.

Wnioskodawca wskazuje, że krąg osób uczestniczących w ww. programie oraz uprawnionych do otrzymania nagród lub rabatów w zamian za zebrane punkty jest nieograniczony.

W ramach zawartej umowy ze zleceniodawcą, Wnioskodawca jest zobowiązany do przygotowania mechaniki programu lojalnościowego klienta oraz do jego prowadzenia i bieżącej obsługi. Jest on odpowiedzialny m.in. za prowadzenie strony internetowej programu, gromadzenie i przetwarzanie odpowiednich danych niezbędnych do jego realizacji, związane z programem kwestie marketingowe jak również obsługę finansową. W związku z realizowanym programem, Wnioskodawca nabywa również towary i usługi, które są następnie (na wyżej opisanych zasadach) przekazywane jako nagroda lub sprzedawane z rabatem uczestnikom programu.

Wnioskodawca wskazuje również, że na tych samych zasadach nabywa on i przekazuje lub sprzedaje uczestnikom programu vouchery. Vouchery (mogą przyjmować również inne nazwy) uprawniają posiadaczy do skorzystania z określonej na nich usługi.

W zamian za zgromadzoną ilość punktów uczestnicy mogą również otrzymać jako nagrodę bony o określonej wartości. Bony (mogą przyjmować również inne nazwy) umożliwiają za ich pośrednictwem zapłatę za wybrane produkty lub usługi do wartości, na którą opiewają. Jeżeli w zamian za zebrane punkty uczestnicy dokonają w ramach programu wyboru bonu o wartości powyżej 760 zł, wówczas uczestnik otrzymuje nagrodę, na którą składa się bon o określonej wartości oraz dodatkowa nagroda pieniężna w wysokości 11,11% wartości bonu. Wnioskodawca ma prawo do potrącenia z nagrody pieniężnej podatku dochodowego należnego od całości nagrody, od której ma obowiązek pobrać podatek jako płatnik.

Zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca rozważa zmianę polegającą na zastąpieniu obecnego sposobu rozliczeń w taki sposób, że uczestnikom w zamian za przyznane w ramach programu punkty przysługiwać będzie uprawnienie do otrzymania specjalnego rabatu wynoszącego 99,99% wartości produktu lub usługi (przy czym cena zakupu nie może być mniejsza niż 1 zł netto) w stosunku do wszystkich towarów lub usług, niezależnie od ich wartości. Do ceny sprzedaży z rabatem zostałby wówczas doliczony podatek VAT według obowiązujących stawek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca w sposób prawidłowy określa podstawę pobieranego od uczestników podatku dochodowego jako łączną wartość przekazywanej usługi, towaru lub bonu oraz nagrody pieniężnej?
Czy w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników programu lojalnościowego towaru lub usługi z rabatem wynoszącym 99,99% wartości tego towaru lub usługi (nie mniej niż za 1 zł netto) u uczestników programu powstaje przychód w podatku dochodowym z tytułu tzw. częściowo odpłatnego świadczenia w związku z nabyciem tych towarów lub usług z ww. rabatem, skutkujący obowiązkiem pobrania przez Wnioskodawcę zaliczki na podatek dochodowy?

Pytanie nr 2 wynika z uzupełnienia wniosku.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2, tj. w zakresie obowiązków płatnika w związku z przyznaniem rabatu (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe). Natomiast odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 1, tj. w zakresie obowiązków płatnika w związku z określeniem podstawy opodatkowania udzielono w dniu 20 sierpnia 2015 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-713/15-4/AMN.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 1, w przedstawionym powyżej stanie faktycznym w sposób prawidłowy Wnioskodawca określa podstawę pobieranego od uczestników podatku dochodowego jako łączną wartość przekazywanej usługi, towaru lub bonu oraz nagrody pieniężnej.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu m.in. nagród związanych ze sprzedażą premiową - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie zaś z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu określonego w art. 30 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie uczestnikom nagród w postaci towarów, usług lub bonów oraz kwot pieniężnych wiąże się ze wspomnianą w powyższych przepisach sprzedażą premiową, zaś na Wnioskodawcy, jako na podmiocie obsługującym program spoczywają z tego tytułu obowiązki płatnika. Potwierdzeniem tej tezy może być m.in. interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. ILPB1/415-1223/11-2/AP).

Ponieważ w przywołanym powyżej art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT mowa o 10% wartości nagrody związanej ze sprzedażą premiowaną, zasadnym zdaniem Wnioskodawcy jest pobieranie podatku zarówno od wartości nagrody w postaci towaru, usługi lub bonu jak i nagrody pieniężnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 2, po stronie uczestników lub Wnioskodawcy, w związku z nabyciem towaru lub usługi sprzedawanych następnie uczestnikom z rabatem wynoszącym 99,99% wartości produktu lub usługi (nie mniej niż 1 zł netto) nie powstaje przychód w podatku dochodowym z tytułu tzw. częściowo odpłatnego świadczenia.

Jako swoją argumentacje Wnioskodawca przyjmuje w tym zakresie wywód przedstawiony w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lipca 2012 r. (IPPB4/415-322/12-4/SP):

„Rabat, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza: zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 w ustawie z dnia 05 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. 2001 r. Nr 97 poz. 1050 ze zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych jako rabat, a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu. Ze zdarzenia przyszłego wynika, iż za zgromadzone punkty w ramach programu lojalnościowego klient może uzyskać rabat przy zakupie towarów. Uwzględniając powyższe, w sytuacji przedstawionej we wniosku w ramach programu lojalnościowego nie dochodzi do wydania nagrody związanej ze sprzedażą premiową, ale do zakupu towaru z rabatem. Przy tym, opis zdarzenia przyszłego zawarty we wniosku sugeruje, iż krąg uprawnionych do zakupów z rabatem będzie potencjalnie nieograniczony. Omawiany program lojalnościowy, jak wskazuje Spółka, ma bowiem na celu wspieranie sprzedaży detalicznej towarów, a adresatami tego programu będą pełnoletnie osoby dokonujące zakupów w sieci sprzedaży detalicznej Wnioskodawcy. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego i z rabatów przy zakupie towarów lub usług przez nieograniczone grono osób nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota udzielonego rabatu nie stanowi również nagrody związanej ze sprzedażą premiową i nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż z tytułu udzielonego rabatu na Wnioskodawcy jako płatniku nie będą ciążyły obowiązki wynikające z treści 30 ust. 1 pkt 2 i art. 41 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Podobne stanowisko wyrażono również m.in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 stycznia 2014 r. IPPB2/415-803/13-3/PW:

„Planowany przez Spółkę program lojalnościowy nie jest typową sprzedażą premiową, bowiem Nagrody nie są wydawane nieodpłatnie. Choć w przepisach prawa podatkowego nie występuje definicja sprzedaży premiowej, to przyjmuje się, iż polega ona na tym, że do każdego sprzedawanego w danym okresie wyrobu dołączana jest bezpłatnie nagroda (porównaj pismo Ministra Finansów). Natomiast pismo Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 1998 r., PO, wyjaśnia charakter sprzedaży premiowej, jako przyznanie nagrody w określonej wysokości każdemu nabywcy towaru, który spełni wymagane warunki, a zatem gdy premia (nagroda) nie jest wynikiem przypadku lub odgadywania zaistnienia określonych zdarzeń losowych. Jak wynika z powyższych stanowisk resortu finansów, sprzedaż premiową cechuje: powiązanie przekazania nagrody z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię promocyjnego towaru lub usługi, lub też zakupu za określoną kwotę, bądź zebrania określonej ilości punktów, gwarancja otrzymania premii po spełnieniu ustalonych warunków. W planowanym przez Spółkę programie lojalnościowym nie przewiduje się wydawania nagród bezpłatnie. Zebrane w programie punkty uprawniają uczestnika do zakupu towarów i usług po promocyjnych cenach. Nie występuje tu nieodpłatne przysporzenie na rzecz uczestnika programu, gdyż jest on zobowiązany do zapłaty za Nagrodę. W związku z faktem, iż Spółka nie wydaje bezpłatnie nagród w programie lojalnościowym, nie będzie zobowiązana jako płatnik, na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT pobierać zryczałtowanego podatku w wysokości 10%.”

Precyzując własne stanowisko w zakresie pytania nr 2 Wnioskodawca wskazał, że uważa, że w związku ze sprzedażą przez Zainteresowanego towaru lub usługi z rabatem wynoszącym 99,99% wartości tego towaru lub usługi (nie mniej niż za 1 zł netto) u uczestników nie powstaje przychód w podatku dochodowym z tytułu tzw. częściowo odpłatnego świadczenia w związku z nabyciem tych towarów lub usług i Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy. W tym zakresie Wnioskodawca podtrzymuje uzasadnienie ww. stanowiska zawarte we wniosku o udzielenie interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 9 ust. 1) są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: pozarolnicza działalność gospodarcza oraz inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Z kolei przepis art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Natomiast na podstawie art. 42a powołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka świadczy usługi w zakresie organizacji i obsługi tzw. programu motywacyjnego i lojalnościowego na rzecz podmiotu trzeciego sprzedającego określone towary. Celem programu jest w szczególności zwiększanie sprzedaży i promocja produktów zleceniodawcy.

Adresatami programu są nabywcy towarów oferowanych przez zleceniodawcę. Mogą to być zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak również osoby nieprowadzące działalności gospodarczej lub nienabywające przedmiotowych produktów lub usług w ramach prowadzonej działalności.

W zamian za nabywane produkty uczestnicy po zarejestrowaniu się w programie otrzymują określoną ilość punktów. Regulamin programu określa zasady, na jakich uczestnikowi w zamian za zebrane punkty może przysługiwać specjalny rabat lub nagroda. Prawo do rabatu lub nagrody jest uzależnione od wartości rynkowej towaru lub usługi, które można nabyć lub otrzymać w zamian za zebrane punkty.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że w istocie z wniosku wynika, że w ramach programu motywacyjnego nie dochodzi i nie będzie dochodziło do wydania nagrody związanej ze sprzedażą premiową ale sprzedaży towarów za promocyjną cenę nie mniejszą niż 1 zł netto, czyli sprzedaży z rabatem, dla grupy osób, do których ta promocja jest skierowana.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rabatu. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/slowniki/rabat.html) rabat to „obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.” W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną – zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915), jest wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową (art. 3 ust. 2 cytowanej ustawy).

Reasumując powyższe rozważania, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że przedstawiony we wniosku opis nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w programie motywacyjnym, gdyż w programie motywacyjnym będą mogły uczestniczyć zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i osoby prowadzące taką działalność.

Z wniosku wynika zatem, że krąg uprawnionych w programie motywacyjnym do zakupów po promocyjnej cenie nie niższej niż 1 zł netto (tj. sprzedaży towarów z rabatem) jest potencjalnie nieograniczony. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z programu motywacyjnego i z rabatów przez nieograniczone grono osób nie powoduje powstania przychodu u tych osób w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a cytowanej ustawy. Tym bardziej na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, ponieważ to nie Wnioskodawca a zleceniodawca ponosi ekonomiczny ciężar akcji promocyjnej.

Należy przy tym wskazać, że w myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z przedstawionego opisu wynika, że faktycznym pomysłodawcą i organizatorem programu motywacyjnego i lojalnościowego jest zleceniodawca. Wnioskodawca świadczy natomiast usługi organizacji i obsługi programu na zlecenie i za określonym wynagrodzeniem. Tak więc – pomimo że Wnioskodawca zajmuje się organizacją, przeprowadzeniem i obsługą programu, to jednak ekonomiczny ciężar przeprowadzenia opisanego we wniosku programu faktycznie ponosi zleceniodawca.

Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi, że dokonanie świadczenia, postawienie pieniędzy lub wartości pieniężnych do dyspozycji określonej osobie powinno nastąpić bezpośrednio przez podmiot, który jest płatnikiem. Płatnikiem jest podmiot, który organizuje dane przedsięwzięcie, wychodzi z jego inicjatywą. W rezultacie to zleceniodawca jest organizatorem programu, natomiast Spółka działać będzie w imieniu i na jego rzecz. Podmiot, który na zlecenie realizuje zadania z zakresu logistycznej obsługi danego programu, poprzez zawarcie umowy nie wchodzi w prawa i obowiązki zleceniodawcy – pomysłodawcy programu, wynikające z ustaw. Obowiązku płatnika wynikającego z przepisu ustawy nie można przenieść na inny podmiot w drodze umowy cywilnoprawnej.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, których ewentualny przychód z tytułu otrzymanych nieodpłatnych lub częściowo nieodpłatnych świadczeń byłby rozliczany w ramach działalności gospodarczej i nie jest to sprzedaż premiowa, należy stwierdzić, że na Spółce, nie ciążą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionej bowiem we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie pełni roli płatnika.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin