Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-736/15-2/ISZ
z 30 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2015 r. (data wpływu 2 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz stawki podatku dla otrzymywanych honorariów autorskich wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz stawki podatku dla otrzymywanych honorariów autorskich wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będąc czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność związaną z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych (59.11.Z). Z tego tytułu Wnioskodawcy przysługują określone majątkowe prawa autorskie do wyprodukowanych programów telewizyjnych.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca podpisał umowę ze Stowarzyszeniem, będącym organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, dotyczącą powierzenia Stowarzyszeniu autorskich praw majątkowych współtwórcy utworów audiowizualnych. Powierzenie obejmuje:

• prawa reżysera,
• prawa operatora obrazu,
• prawa twórcy scenariusza
• prawa operatora dźwięku.
  
  

Powierzenie praw w zarząd dotyczy zarówno zezwalania na korzystanie z utworów wymagające udzielenia licencji, jak i korzystania, które wymaga zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych tylko ustalenia wysokości należnego wynagrodzenia i warunków płatności. Podmioty korzystające z praw płacą na rzecz Stowarzyszenia tantiemy z tytułu korzystania z nich. Okresowo Stowarzyszenie dokonuje tzw. repartycji pobranych tantiem, tj. ich podziału i wypłaty autorom, potrącając swoją prowizję (zwaną "kosztami inkasa"). Podział tantiem następuje według procedur obowiązujących w Stowarzyszeniu i według wypracowanego przez Stowarzyszenie klucza i w oparciu o stosowaną przez nie dokumentację.

Zgodnie z umową przekazanie praw autorskich i praw pokrewnych (dalej łącznie: Prawa) do programów telewizyjnych Wnioskodawcy w zarząd Z. dotyczy wymienionych w umowie pól eksploatacyjnych m.in.:

• dokonywania publicznego odtwarzania;
  

• reemitowania, reemisji na platformach cyfrowych, satelitarnych i dokonywanych przez Internet; a także
  

• pobierania opłat z tytułu sprzedaży czystych nośników i urządzeń, o których mowa w art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
  
  
  

Powierzenie przez Wnioskodawcę praw w zarząd Stowarzyszenia dotyczy następujących pól eksploatacji:

• reprodukowania utworu audiowizualnego, niezależnie od użytej techniki;
  

• nadawania utworu audiowizualnego bez względu na użytą technikę, w tym przewodowo, bezprzewodowo, za pomocą satelity, na platformach cyfrowych lub przez inne środki publicznego udostępniania, w szczególności za pośrednictwem Internetu;
  

• najmu egzemplarzy utworów audiowizualnych;
  

• wyświetlania utworu audiowizualnego w kinach;
  

• dokonywania publicznego odtwarzania utworu audiowizualnego przy wykorzystaniu nośników bądź urządzeń służących do odbioru programu telewizyjnego lub za pośrednictwem Internetu;
  

• reemitowania utworów audiowizualnych bez względu na użytą technikę;
  

• wprowadzania do pamięci komputera lub innego urządzenia elektronicznego, pozwalającego na komunikowanie utworu w sieci przewodowej lub bezprzewodowej, zarówno ogólnodostępnej jak i o ograniczonym dostępie, w czasie i miejscu wybranym przez użytkownika;
  

• wykorzystania przez operatorów sieci telefonii komórkowej lub inne podmioty, w związku z umożliwianiem udostępniania fragmentów utworów przy użyciu telefonów komórkowych;
  

• wideo na żądanie.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane od organizacji zbiorowego zarządzania tantiemy stanowią wynagrodzenie świadczenie przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu ustawy o VAT?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, jaka stawka VAT będzie miała zastosowanie dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Otrzymane od organizacji zbiorowego zarządzania tantiemy stanowią wynagrodzenie za świadczenie przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu Ustawy o VAT.
2. Dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki obniżonej, która wynosi obecnie 8%, stosownie do art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.
   
   

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Warto w tym miejscu wskazać na uregulowania ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. Nr 90, poz. 631 ze zm.), które znajdują zastosowanie w przedmiotowej sprawie, gdzie zgodnie z treścią art. 70 ust. 2 (1) pkt 3, współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni do stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Z kolei w myśl art. 21 (1) ust. 1 ww. ustawy, organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno nadawać opublikowane drobne utwory muzyczne, słowne i słowno-muzyczne wyłącznie na podstawie umowy zawartej z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, chyba że prawo do nadania utworów zamówionych przez organizację radiową lub telewizyjną przysługuje jej na podstawie odrębnej umowy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o prawie autorskim producenci i importerzy określonych urządzeń elektronicznych są obowiązani do uiszczania, określonym zgodnie z ust. 5, organizacjom zbiorowego zarządzania, działającym na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców, opłat w wysokości nieprzekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników.

Jednocześnie art. 20 ust. 2-4 ww. ustawy określa sposób podziału pobranych opłat pomiędzy twórców i wydawców.

Z powyższej definicji wynika, iż twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna. Autorem jest ten, kto tworzy utwór. Jest to jedna z podstawowych zasad prawa autorskiego. Prawo autorskie powstaje na rzecz twórcy z mocy prawa, z faktu ustalenia i przejawienie utworu. Artykuł 8 ust. 1 prawa autorskiego konstytuuje podstawową zasadę, w myśl której prawo autorskie powstaje w sposób pierwotny na rzecz twórcy. Odejście od tej zasady wymaga szczególnego przepisu ustawy. Twórcę może zastępować producent, wydawca lub organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskim jedynie w zakresie wykonywania prawa autorskiego.

Ponadto należy rozróżnić autorskie prawo osobiste od autorskiego prawa majątkowego. Autorskie prawo osobiste określone zostało w art. 16 prawa autorskiego, zgodnie z którym jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do:

• autorstwa utworu;
  

• oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo;
  

• nienaruszalności treści, formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;
  

• decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności;
  

• nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.
  
  
  

Autorskie prawo majątkowe wynika z art. 17 prawa autorskiego, na podstawie którego jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Autorskie prawo osobiste jest prawem "ojcostwa utworu" i obejmują przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury,rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. Autorskie prawa majątkowe (ang. copyright) to monopol praw majątkowych na rzecz autora utworu (albo w określonych przypadkach wydawcy lub producenta). Zasadą w prawie autorskim jest, iż z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub osoba, która nabyła określone prawa majątkowe, lub na rzecz której ustanowiona została licencja.

Jak powyższe wskazuje każde odpłatne udostępnianie własności wynikającej z prawa autorskiego stanowi korzystanie z prawa własności autora.

W przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca dysponuje autorskim prawem majątkowym wynikającym z art. 17 ustawy o prawie autorskim i przysługuje mu wynagrodzenie od osób fizycznych i prawnych z tytułu wykorzystywania programów telewizyjnych poprzez publiczne odtwarzanie, reemisję na platformach cyfrowych, satelitarnych i przez Internet. Przekazanie w zarząd posiadanych praw jest odrębną czynnością od zgody na udostępnienie wykorzystywania praw autorskich do wyprodukowanych programów i należy je rozpatrywać odrębnie.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do definicji usługi podkreślić należy, iż definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z analizy treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż pojęcie świadczenia usług jest bardzo szerokie, obejmuje bowiem różnego rodzaju świadczenia niebędące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Mieszczą się w nich zatem także usługi wykonywane w imieniu własnym i na rzecz osoby trzeciej, jak również w imieniu i na rzecz osoby trzeciej.

Z kolei, mając umocowanie w ww. przepisach prawa, podmiot zarządzający powierzonymi m.in. przez współtwórców utworu audiowizualnego oraz artystów wykonawców jest uprawniony pobrać opłatę należną z tytułu reemisji od nadawców, na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych. W zamian za uiszczenie ww. kwot za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania Wnioskodawca, oferując programy telewizyjne własnej produkcji - sprzedaje niejako prawa autorskie, przynależne z mocy ustawy twórcom oraz współtwórcom utworu audiowizualnego, a także artystom wykonawcom. W takich okolicznościach opłata otrzymana przez Wnioskodawcę za pośrednictwem organizacji zbiorowego są wynagrodzeniem za świadczenie usług przez posiadacza prawa do określonego utworu. Bezpośrednim beneficjentami opłat i tantiem są twórcy, współtwórcy oraz artyści wykonawcy, jednakże skoro Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy zarządza prawami autorskimi z zakresie ich wykonywania, to beneficjentem tego wynagrodzenia jest również Wnioskodawca jako pośrednik. Tak ukształtowane relacje łączące m.in. ww. podmioty autorsko uprawnione, organizację zarządzającą oraz Wnioskodawcę, od którego należne są ww. opłaty pozwala stwierdzić, że mamy do czynienia ze świadczeniem usług, w rozumieniu art. 8 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż okoliczności wymienione w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wypełniają wskazane przesłanki, warunkujące uznanie czynności za świadczenie usług, gdyż istnieje związek pomiędzy wypłacanym wynagrodzeniem od organizacji zbiorowego zarządzania na rzecz Wnioskodawcy, a przedmiotowymi usługami polegającymi na udzielaniu prawa do wartości niematerialnych i prawnych - praw przysługujących podmiotom autorsko uprawnionym na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Warto dodać, iż powyższe stanowisko potwierdza również praktyka interpretacyjna organów podatkowych, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 czerwca 1012 r. sygn. IPPP3/443-248/12-2/JF.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy: w sytuacji osiągania przychodów z tytułu honorariów autorskich wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania, honoraria te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „VAT”) z zastosowaniem stawki w wysokości 8% (poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT w zw. z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy o VAT).

Zgodnie bowiem z treścią poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT oraz treścią art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 tej ustawy, „usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania” (bez względu na symbol PKWiU) podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu 8% stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie od VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy bowiem zwrócić uwagę, iż zgodnie z ust. 19 wskazanego art. 43 ustawy, zwolnienie powyższe nie ma zastosowania do usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.