Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-242/15-4/JG
z 21 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 19 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potrącalności kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 11 sierpnia 2015 r.) oraz o brakującą opłatę w dniu 10 sierpnia 2015 r. – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potrącalności kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) wprowadziła program motywacyjny (dalej: Program), którym zostali objęci członkowie zarządu Spółki (dalej: Uczestnicy). Program ma motywować Uczestników oraz przyczynić się do zwiększenia ich efektywności i wyników pracy, w szczególności wysokości realizowanej przez nich sprzedaży usług Spółki, a w związku z tym także do poprawy wyników finansowych i pozycji rynkowej Spółki.

W celu realizacji Programu, Wnioskodawca podpisał z Uczestnikami umowy pochodnego instrumentu finansowego (dalej: Umowa). Na podstawie Umów, Uczestnikom przyznane zostało warunkowe prawo (dalej: Prawo) do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego (dalej: Rozliczenie), wynikającego z realizacji tego Prawa. Prawo zostało przyznane Uczestnikom nieodpłatnie.

Realizacja Prawa przez Uczestnika dokonywać się będzie poprzez wypłatę Uczestnikowi kwoty Rozliczenia, pod warunkiem, że spełnią się określone w Umowie przesłanki, w szczególności:

1. upływ przyjętego w Umowie okresu rozliczeniowego oraz
2. osiągnięcie przez Spółkę w przyjętym okresie rozliczeniowym odpowiedniego poziomu wybranego wskaźnika finansowego.
   
   

Przyjętym w Umowach z Uczestnikami okresem rozliczeniowym są poszczególne kwartały w roku obrotowym Spółki. W uzasadnionych przypadkach Rozliczenie może nastąpić w okresie półrocznym lub rocznym. W takim przypadku okresem rozliczeniowym są odpowiednio: pół roku lub rok obrotowy Spółki.

Instrumentem bazowym, którego poziom będzie decydował o możliwości realizacji Prawa i wysokości Rozliczenia, jest przychód Spółki netto ze sprzedaży (dalej: Wskaźnik). Wartość Wskaźnika za dany okres ustalana będzie na podstawie ksiąg rachunkowych Spółki.

Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (kwartału / półrocza / roku) Spółka przekaże Uczestnikowi informację nt. wysokości Wskaźnika za dany okres rozliczeniowy. Uczestnik otrzyma kwotę Rozliczenia, jeśli ustalony Wskaźnik osiągnie za dany okres rozliczeniowy odpowiedni poziom. Jeśli warunek ten nie zostanie spełniony, wówczas Uczestnik nie będzie mieć możliwości realizacji Prawa i otrzymania Rozliczenia za dany okres. Jeżeli dojdzie do spełnienia tego warunku, wysokość Rozliczenia będzie kalkulowana jako iloczyn wartości Wskaźnika wskazanej w umowie stawki procentowej, zróżnicowanej w zależności od wartości Wskaźnika.

Jak wynika zatem z przedstawionego zdarzenia, przyznane Uczestnikom Prawo będzie prawem warunkowym, gdyż jego realizacja nie będzie pewna (tj. Uczestnik nie będzie mieć gwarancji otrzymania kwoty Rozliczenia) i uzależniona będzie od ziszczenia się określonych w Umowie warunków.

Przyznane Uczestnikom Prawa nie są zbywalne. Warunkiem realizacji Prawa przez Członka Zarządu jest pełnienie przez niego funkcji członka zarządu Spółki w momencie realizacji Prawa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy kwota Rozliczenia będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w dacie jej poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota Rozliczenia będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w dacie jej poniesienia.

Uzasadnienie.

Koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki kwota Rozliczenia będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w dacie jej poniesienia.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie wydatki podatnika, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przepis ten stanowi jednocześnie, że do kosztów uzyskania nie zalicza się wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich wydatków pod warunkiem, iż:

• nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz że
• istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.
  
  

Uzasadnieniem dla przyznania Uczestnikom Programu Praw jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż Uczestnicy stając się posiadaczami Praw są dodatkowo motywowani do działania nakierowanego na uzyskanie jak najwyższego przychodu netto przez Spółkę. Nie ma zatem wątpliwości, że wydatek na wypłatę Rozliczenia związany został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

O momencie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje ich charakter, tj. stopień ich powiązania z przychodami podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f−4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Kwota Rozliczenia ujęta będzie w księgach Spółki na ostatni dzień okresu rozliczeniowego, za który będzie wypłacana, niezależnie od tego kiedy zostanie wypłacona. W tym też momencie, zdaniem Spółki, należy ją potrącić jako koszt podatkowy.

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane w licznych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe m.in.:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2013 r. (sygn. IPPB3/423-659/13-2/MC) organ zgodził się z wnioskodawcą, że wszelkie wydatki związane z wdrożeniem Programu powinny stanowić koszt uzyskania przychodu dla Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB3/423-95/13-4/AO) uznał, że wydatki związane z realizacją programu motywacyjnego stanowią koszty pośrednie na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, potrącalne w momencie ich poniesienia.
  
  

Analogiczne stanowisko prezentowane jest takie m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 kwietnia 2015 r. sygn. IBPBI/2/4510-141/15/MS, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 sierpnia 2014 r. sygn. IBPBI/2/423-607/14/SD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ustosunkowując się natomiast do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydana została odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.