Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-329/15-2/JG
z 2 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 2 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy naliczanych od lokali użytkowych oraz od garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zajmowanych na podstawie własnościowego prawa do lokalu, umowy najmu oraz wyodrębnionych na własność – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy naliczanych od lokali użytkowych oraz od garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zajmowanych na podstawie własnościowego prawa do lokalu, umowy najmu oraz wyodrębnionych na własność.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 3 tej ustawy, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Na podstawie ww. przepisu u Wnioskodawcy utworzono Fundusz Remontowy Spółdzielni. Zgodnie z zasadami gospodarki remontowej obowiązującymi u Wnioskodawcy celem Funduszu Remontowego Spółdzielni jest:

• finansowanie remontów lokali mieszkalnych będących własnością Spółdzielni (wynajmowanych osobom trzecim),
• finansowanie remontów obiektów stanowiących mienie Spółdzielni,
• gromadzenie środków niezbędnych do prowadzenia gospodarki remontowej części wspólnych wyodrębnionych nieruchomości oraz utrzymanie ich właściwego stanu technicznego,
• gromadzenie środków niezbędnych do prowadzenia gospodarki remontowej nieruchomości przeznaczonych do wspólnego korzystania oraz utrzymanie ich właściwego stanu technicznego.
  
  

Z Funduszu Remontowego Spółdzielni finansowane są koszty remontów przyporządkowane do lokali mieszkalnych oraz do garaży zaliczanych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do zasobów mieszkaniowych. Koszty remontów przyporządkowane do lokali użytkowych oraz do garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwiększają koszty działalności Spółdzielni.

Źródłem finansowania wydatków z funduszu remontowego są m.in. odpisy na fundusz remontowy. Obecnie Spółdzielnia tworzy odpisy od lokali mieszkalnych oraz od garaży zaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z wydaniem interpretacji ogólnej nr DD6.8201.1.2015.1.MZG Ministra Finansów z 2 kwietnia 2015 r Spółdzielnia zamierza wprowadzić odpisy na fundusz remontowy od lokali użytkowych oraz od garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zajmowanych na podstawie własnościowego prawa do lokalu, umowy najmu oraz wyodrębnionych na własność. W związku z tym, z Funduszu Remontowego Spółdzielni finansowane byłyby również:

• remonty lokali użytkowych i garaży będących własnością Spółdzielni (wynajmowanych osobom trzecim),
• koszty remontów części wspólnych wyodrębnionych nieruchomości oraz nieruchomości przeznaczonych do wspólnego korzystania przyporządkowane do lokali użytkowych oraz do garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy u Wnioskodawcy odpisy na fundusz remontowy naliczane od lokali użytkowych oraz od garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zajmowanych na podstawie własnościowego prawa do lokalu, umowy najmu oraz wyodrębnionych na własność będą kosztami uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. W tym przypadku tą odrębną ustawą jest ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222 z późn. zm.), która w art. 6 ust. 3 nakłada na spółdzielnie obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych. Zgodnie z tym przepisem, odpisy na ww. fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali. Lokalem natomiast – zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych – jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w ustawie o własności lokalu (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 września 2013 r. sygn. akt II FSK 2581/11, do zasobów mieszkaniowych (w rozumieniu przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) zaliczane są również lokale użytkowe. Skoro zatem świadczenie na rzecz funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych dotyczy tak samo właścicieli lokali mieszkalnych jak i użytkowych, a ustawa w tym zakresie nie rozróżnia regulacji, to należy uznać, że odpisy na fundusz remontowy dokonywane od lokali użytkowych także mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z interpretacja ogólną nr DD6.8201.1.2015.1.MZG Ministra Finansów z 2 kwietnia 2015 r., odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych w spółdzielni mieszkaniowej, dokonywane od lokali użytkowych. mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

W związku powyższym, Wnioskodawca uważa, że odpisy na fundusz remontowy naliczane od lokali użytkowych oraz od garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zajmowanych na podstawie własnościowego prawa do lokalu, umowy najmu oraz wyodrębnionych na własność – będą kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje więc podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Wskazać należy, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak:

1. podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,
2. odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.
   
   

Jak wynika z powyższego przepisu, ustawodawca wyłączył co do zasady odpisy i wpłaty na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, zaś jednocześnie w art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustanowił wyjątek od tej zasady. Dotyczy on podstawowych odpisów i wpłat na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Tego rodzaju koszty stanowią koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że powołana powyżej regulacja jest przepisem odsyłającym. Ustawodawca odsyła tutaj do aktu prawnego rangi ustawy i zaznacza, że mogą to być zarówno odpisy czy wpłaty na fundusze tworzone obligatoryjnie bądź dobrowolne i z mocy ustawy odpisy te i wpłaty muszą być tworzone w ciężar kosztów.

W kontekście spółdzielni mieszkaniowych ustawą tą będzie ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz .U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 1 ust. 1 powyższej ustawy, celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, przedmiotem działalności spółdzielni może być:

• budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
• budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
• budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
• udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
• budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
  
  

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492).

Jak wynika z art. 4 cytowanej ustawy, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Z powyższego wynika, że do zasobów mieszkaniowych – w kontekście wyżej powołanych przepisów – należy zaliczyć również lokale użytkowe, jak i garaże niezaliczane do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skoro zatem świadczenie na rzecz funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych dotyczy tak samo właścicieli lokali mieszkalnych jak i użytkowych, czy też garaży, a ustawa w tym zakresie nie rozróżnia regulacji, to należy uznać, że odpisy na fundusz remontowy dokonywane od lokali użytkowych oraz garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych także mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do wątpliwej kwestii przedstawionej przez Wnioskodawcę należy orzec, że spełnione zostały wszystkie warunki, o których stanowi treść art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, określone w opisie zdarzenia przyszłego odpisy na fundusz remontowy od lokali użytkowych oraz od garaży niezaliczanych do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zajmowanych na podstawie własnościowego prawa do lokalu, umowy najmu oraz wyodrębnionych na własność, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.