INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 15 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do przychodów nieodpłatnego świadczenia w postaci otrzymanych środków trwałych oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od powyższej inwestycji.

Z uwagi na braki ww. wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), pismem z dnia 31 maja 2012 r., nr IPTPB3/423- 87/12-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia go bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 5 czerwca 2012 r.

W dniu 15 czerwca 2012 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku nadane w polskiej placówce pocztowej dnia 12 czerwca 2012 r., a w dniu 6 czerwca 2012 r. uiszczono brakującą opłatę od wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest spółką skarbu gminy, w której gmina posiada 100% udziałów. Zgodnie z KRS Spółka wykonuje następujące czynności:

1. pobór, uzdatnianie i rozprowadzanie wody,
2. gospodarka ściekami,
3. zarządzanie nieruchomościami,
4. utrzymanie czystości, zieleni.
   
   

Główną działalnością Spółki jest gospodarka wodno - ściekowa. Spółka wydaje warunki techniczne i dokonuje odbiorów technicznych przyłączy wodno - kanalizacyjnych.

Inwestorem przyłączy jest osoba fizyczna, która finansuje budowę przyłącza wodno – kanalizacyjnego. Następnie wybudowane przyłącze przekazuje nieodpłatnie Spółce na podstawie dokumentu PT (nieodpłatne przyjęcie środka trwałego).

Wartość nieodpłatnie otrzymanych przyłączy Spółka wycenia zgodnie z protokołem odbioru i dokumentacją poodbiorową oraz wg cen zawartych w Informatorze. Firma przyjmuje te przyłącza na majątek trwały (bez względu na wartość środka trwałego) i nalicza od nich amortyzację wg wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z regulaminem dostarczania wody i odprowadzania ścieków przez przedsiębiorstwo wodociągowe na obszarze Gminy Miejskiej, przedsiębiorstwo ma obowiązek zapewnić prawidłową eksploatację własnych urządzeń zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków i dokonywać niezbędnych napraw na własny koszt.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. nieodpłatnie przyjęte środki trwałe są rozliczane przez konto 845 (rozliczenia międzyokresowe przychodów), natomiast amortyzację od tych środków na koncie 400. Zarachowanie do przychodu następuje przez konto 763 części wartości nieodpłatnie otrzymanych środków w wysokości dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych.

Nieodpłatnie otrzymane środki trwałe służą do działalności Spółki (do osiągania przychodów z tytułu sprzedaży wody i ścieków).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r., nieodpłatnie przyjęte środki trwałe są księgowane na konto 010 (środki trwałe) i konto 845 (rozliczenia międzyokresowe przychodów). Natomiast amortyzację od tych środków księguje się na koncie 400 (amortyzacja) i koncie 070 (umorzenie środków trwałych). Odpisy amortyzacyjne stanowią u Wnioskodawcy równocześnie koszt bilansowy i podatkowy. Zarachowanie do przychodu bilansowego i podatkowego następuje stopniowo przez konto 763 (pozostałe przychody operacyjne) w powiązaniu z kontem 845 (rozliczenia międzyokresowe przychodów) w wysokości dokonywanych odpisów amortyzacyjnych (jest to równoległy zapis do kosztów amortyzacji).

W związku z powyższym zostało zadane następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo zalicza do przychodów podatkowych wartość nieodpłatnie otrzymanych środków trwałych w wysokości odpisów amortyzacyjnych, natomiast do kosztów uzyskania przychodów amortyzację od ww. środków trwałych...

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca sformułował ostatecznie pytania w następujący sposób:

1. Czy Spółka prawidłowo zalicza do przychodu podatkowego wartość otrzymanych nieodpłatnie środków trwałych rozliczając go w czasie (równym odpisom amortyzacyjnym)...
2. Czy amortyzacja od środków nieodpłatnie otrzymanych (przyłączy wodno-kanalizacyjnych otrzymanych od osób fizycznych) jest kosztem uzyskania przychodów...
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, amortyzację od nieodpłatnie otrzymanych środków trwałych Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63.

W uzupełnieniu wniosku Spółka stwierdziła, iż amortyzacja od nieodpłatnie otrzymanych środków trwałych jest kosztem uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 i naliczana zgodnie z art. 16a–16m ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Jednakże zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

• maszyny, urządzenia i środki transportu,

• inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,

• być kompletny i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,

• przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

• musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.
  
  

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył nieodpłatnie od osoby fizycznej przyłącza wodno-kanalizacyjne. Wartość otrzymanych nieodpłatnie środków trwałych Wnioskodawca zalicza do przychodu podatkowego.

Zatem, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie stanowią koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 i ust. 6 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a), ww. ustawy.

Jednocześnie Organ stwierdza, iż interpretacje przepisów prawa podatkowego, dotyczyć mogą wyłącznie interpretacji przepisów prawa podatkowego, a nie przepisów ustawy o rachunkowości, przedmiotem indywidualnej interpretacji nie są bowiem zagadnienia w zakresie procesu księgowania zdarzeń gospodarczych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.