Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-632/15-2/AKr
z 12 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2015 r. (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi sklep internetowy, tj. serwis, za pośrednictwem którego dokonuje sprzedaży towarów on-line (dalej: Sklep internetowy). Nabywcami towarów od Spółki mogą być zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą jak i osoby prywatne takiej działalności nieprowadzące (dalej: Klienci).

W trakcie rejestracji w Sklepie internetowym Klienci wyrażają zgodę na otrzymywanie drogą elektroniczną faktury VAT na wskazany przez siebie podczas rejestracji adres e-mail. Ponadto, Klienci wyrażają chęć otrzymania faktury VAT jako dokumentu potwierdzającego zakup towarów w Sklepie internetowym.

Na moment złożenia niniejszego wniosku wszystkie transakcje sprzedaży na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej są rejestrowane za pośrednictwem kasy rejestrującej i potwierdzane paragonem fiskalnym. Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości będzie stosowała zwolnienie na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 części II załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r. (z wyłączeniem towarów nieobjętych zwolnieniem, np. perfumy).

Spółka posiada wyłącznie kasy z elektronicznym zapisem kopii paragonów, tzn. takie, w których kopie paragonów oraz raportów powstających w module fiskalnym kasy (np. fiskalny raport dobowy, miesięczny) są zapisywane na informatycznych nośnikach danych. Kasy posiadane przez Spółkę spełniają wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia

27 sierpnia 2013 roku w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. z 2013 r. poz. 1076 z póz. zm.).

Paragony fiskalne są drukowane w formie papierowej, a jedocześnie ich kopie są zapisywane na nośniku elektronicznym danych. Następnie wydrukowane paragony są archiwizowane i przechowywane przez wymagany przepisami okres. Ponadto wszystkie dokumenty fiskalne można odczytać za pomocą elektronicznego programu archiwizującego, dzięki któremu paragony fiskalne mogą być w każdej chwili odtworzone i na żądanie wyświetlane i drukowane właściwym organom podatkowym.

Na podstawie posiadanych (przechowywanych) przez Spółkę w formie elektronicznej danych, możliwe jest połączenie paragonu z odpowiadającą mu fakturą VAT i zweryfikowanie danych szczegółowych dotyczących dokumentowanej transakcji (np. treści paragonu, kwoty itp.). Spółka ma również możliwość identyfikowania oraz, w razie potrzeby, drukowania i wyświetlania na ekranie komputera paragonu, którego dana faktura VAT dotyczy (do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego).

Obecnie Spółka dokonuje wydruku ww. paragonów fiskalnych i przechowuje je zgodnie z wymaganiami prawnymi.

Wyżej opisany stan faktyczny przy funkcjonującym w Spółce systemie informatycznym pozwala na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwala w przyszłości na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych na każde żądanie organu podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przez Spółkę na kasie fiskalnej, w stosunku do której wystawiona została faktura VAT, konieczne jest przechowywanie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego tę sprzedaż?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji wystawienia faktury VAT do każdej transakcji zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej, tj. gdy wartość sprzedaży oraz kwota podatku należnego zostały zarejestrowane na kasie rejestrującej, Spółka nie ma obowiązku przechowywać oryginału paragonu fiskalnego odnośnie tej sprzedaży.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy VAT z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm. dalej: „ustawa VAT”), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy VAT podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy VAT w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Natomiast według ust. 3 ww. ustawy w przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Ponadto na podstawie § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r. (Dz. U. 2013, poz. 363, dalej: „Rozporządzenie”) przez kasę z elektronicznym zapisem kopii – rozumie się kasę konstrukcyjnie dostosowaną do sporządzania kopii drukowanych dokumentów fiskalnych i wydruków niefiskalnych w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych.

Zgodnie też z § 14 ust. 8 pkt 2 Rozporządzenia podatnicy stosujący kasy z elektronicznym zapisem kopii dodatkowo:

1. prowadzą bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przekazu danych do archiwizowania;
2. stosują urządzenia archiwizujące i informatyczne nośniki danych określone w książce kasy przez producenta krajowego lub podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas;
3. stosują autoryzowany przez producenta krajowego lub podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas program archiwizujący, zgodny z kartą kasy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustaw o VAT.
   
   

Program archiwizujący w myśl § 2 pkt 17 Rozporządzenia stanowi zewnętrzny program umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, prezentację i sprawdzenie danych zapisanych na informatycznych nośnikach danych.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej przepisy oraz wskazany stan faktyczny, zdaniem Spółki, należy zauważyć, że obecne warunki obrotu gospodarczego stwarzają możliwość gromadzenia różnego rodzaju informacji w postaci elektronicznej. Tworzone są również systemy informatyczne, które umożliwiają gromadzenie ogromnych ilości danych w postaci elektronicznej. Niewątpliwą zaletą tych systemów jest to, że umożliwiają one szybki i sprawny dostęp do różnego rodzaju informacji.

Stosowane przez Spółkę kasy fiskalne a także zintegrowany z nimi system informatyczny dają możliwość archiwizacji paragonów fiskalnych w formie elektronicznej, a jedyną czynnością jaką Spółka może wykonać w stosunku do danych zawartych w tych systemach jest weryfikacja danych na potrzeby prawidłowego rozliczenia podatku należnego oraz przechowywanie zapisanych w nich danych w formie elektronicznej.

W ocenie Spółki, należy zaznaczyć, iż sposób archiwizowania przez Spółkę paragonów fiskalnych w formie elektronicznej spełnia cechy integralności i czytelności danych. Poprzez integralność danych należy rozumieć uniemożliwienie zmiany danych wchodzących w skład paragonu. natomiast czytelność to możliwość odczytania danych zapisanych na nośnikach elektronicznych.

Ponadto Spółka podkreśla, iż w każdym czasie ma możliwość przyporządkować wystawiony paragon do dokumentującej tą samą transakcję faktury VAT oraz zweryfikować dane umieszczone na tych dokumentach.

W związku z tym, mając na uwadze wskazane wyżej przepisy prawa, zdaniem Spółki, przechowywanie paragonów fiskalnych może odbywać się formie elektronicznej na informatycznym nośniku danych lub w programie archiwizującym w okresie do upływu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Dokumenty w tej formie będą mogły być udostępnione organom podatkowym, organom kontroli skarbowej w celu weryfikacji prawidłowości rozliczeń Spółki. Jednocześnie dodatkowe przechowywanie oryginałów paragonów fiskalnych w wersji papierowej nie jest konieczne.

Spółka nadmienia, iż powyższy pogląd został zaprezentowany w interpretacjach wydanych przez organy podatkowe w analogicznym stanie faktycznym.

Przykładowo, w interpretacji z dnia 16 kwietnia 2012 r., znak ILPP2/443-71/12-2/AKr Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, iż „w związku z posiadaniem przez Spółkę wyłącznie kas z elektronicznym zapisem kopii oraz kompatybilnego systemu kasowego umożliwiających zapisanie wszelkich dokumentów oraz ewidencji sporządzonych przez kasy w formie elektronicznej (w tym raportów fiskalnych dobowych), nie jest konieczne dołączenie do kopii faktur dotyczących sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej paragonów dokumentujących tę sprzedaż oraz ich przechowywanie przez Spółkę”.

Ponadto, w interpretacji z dnia 23 czerwca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak IPPP2-443-175/10-4/JB/KG uznano, iż do wystawienia faktury VAT nie jest potrzebne posiadanie przez sprzedawcę oryginału paragonu fiskalnego, bowiem „gdy nabywca dysponuje oryginałem paragonu fiskalnego a przedstawia dowody dokumentujące dokonanie transakcji oraz spółka widzi zapis transakcji na kopii rolki oraz w systemie zapisującym transakcje, spółka również może wystawić fakturę”. Tym samym, powyższa interpretacja dodatkowo pokazuje, iż posiadanie przez sprzedawcę oryginału paragonu fiskalnego w sytuacji wystawienia faktury VAT nie jest konieczne. Dodatkowo w przypadku Spółki kopię rolki pełni zapis elektroniczny przechowywany przez Spółkę na informatycznym nośniku danych, do którego dostęp jest zdecydowanie łatwiejszy niż do wydrukowanej kopii rolki kasowej.

Mając na uwadze wyżej wskazane przepisy oraz powyższą argumentację, Spółka wniosła o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Według art. 111 ust. 1a ustawy do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są zobowiązani dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Z art. 111 ust. 6a ustawy wynika, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2013 r., poz. 363), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 1 rozporządzenia przez dokument fiskalny rozumie się paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny.

Przez paragon fiskalnym w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia – rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Przez pojęcie raport fiskalny (dobowy, okresowy, w tym miesięczny, oraz rozliczeniowy) rozumie się dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku – § 2 pkt 19 rozporządzenia.

W myśl § 2 pkt 4 rozporządzenia, przez kasę z elektronicznym zapisem kopii rozumie się kasę konstrukcyjnie dostosowaną do sporządzania kopii drukowanych dokumentów fiskalnych i wydruków niefiskalnych w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych.

Program archiwizujący – zgodnie z § 2 pkt 17 rozporządzenia – stanowi zewnętrzny program umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, prezentację i sprawdzenie danych zapisanych na informatycznych nośnikach danych.

Z kolei program pracy kasy to program zainstalowany w module fiskalnym, odpowiedzialny za realizację funkcji kasy, zapewniający prawidłowy, jednokrotny i niezmienialny zapis wysokości obrotu i kwot podatku w pamięci fiskalnej kasy oraz wydruk dokumentów fiskalnych i wydruków niefiskalnych, a także zapis kopii wydruków na informatycznych nośnikach danych w przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii – § 2 pkt 18 rozporządzenia.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1, 3, 7 i 8 rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję:

• wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny;
• sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym;
• dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej;
• przechowują kopie dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, ze zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330).
  
  

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2 ustawy). W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

W myśl art. 106m ust. 1 ustawy, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury – ust. 2 ww. artykułu. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura – ust. 3 ww. artykułu. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

W myśl art. 112 ustawy – podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Spółka prowadzi sklep internetowy, tj. serwis, za pośrednictwem którego dokonuje sprzedaży towarów on-line (dalej: Sklep internetowy). Nabywcami towarów od Spółki mogą być zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą jak i osoby prywatne takiej działalności nieprowadzące (dalej: Klienci). W trakcie rejestracji w Sklepie internetowym Klienci wyrażają zgodę na otrzymywanie drogą elektroniczną faktury VAT na wskazany przez siebie podczas rejestracji adres e-mail. Ponadto, Klienci wyrażają chęć otrzymania faktury VAT jako dokumentu potwierdzającego zakup towarów w Sklepie internetowym. Transakcje sprzedaży na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej są rejestrowane za pośrednictwem kasy rejestrującej i potwierdzane paragonem fiskalnym. Spółka posiada wyłącznie kasy z elektronicznym zapisem kopii paragonów, tzn. takie, w których kopie paragonów oraz raportów powstających w module fiskalnym kasy (np. fiskalny raport dobowy, miesięczny) są zapisywane na informatycznych nośnikach danych. Paragony fiskalne są drukowane w formie papierowej, a jedocześnie ich kopie są zapisywane na nośniku elektronicznym danych. Następnie wydrukowane paragony są archiwizowane i przechowywane przez wymagany przepisami okres. Ponadto wszystkie dokumenty fiskalne można odczytać za pomocą elektronicznego programu archiwizującego, dzięki któremu paragony fiskalne mogą być w każdej chwili odtworzone i na żądanie wyświetlane i drukowane właściwym organom podatkowym. Na podstawie posiadanych (przechowywanych) przez Spółkę w formie elektronicznej danych, możliwe jest połączenie paragonu z odpowiadającą mu fakturą VAT i zweryfikowanie danych szczegółowych dotyczących dokumentowanej transakcji (np. treści paragonu, kwoty itp.). Spółka ma również możliwość identyfikowania oraz, w razie potrzeby, drukowania i wyświetlania na ekranie komputera paragonu, którego dana faktura VAT dotyczy (do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego). Obecnie Spółka dokonuje wydruku ww. paragonów fiskalnych i przechowuje je zgodnie z wymaganiami prawnymi. Wyżej opisany stan faktyczny przy funkcjonującym w Spółce systemie informatycznym pozwala na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwała w przyszłości na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych na każde żądanie organu podatkowego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca wystawiając fakturę, która potwierdza sprzedaż wcześniej zaewidencjonowaną przy zastosowaniu kas, nie jest/nie będzie zobowiązany – w myśl art. 106h ust. 2 ustawy – dołączyć to tej faktury paragonu, gdyż jak wskazała Spółka prowadzi działalność przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii paragonów, na której sposób zapisu pozwala na odnalezienie właściwej kopii paragonu i weryfikację szczegółowych danych dotyczących danej sprzedaży (treści paragonu, kwoty itp.). Wnioskodawca może również jednoznacznie zidentyfikować oraz w razie potrzeby wyświetlić i wydrukować uprzednio wystawiony paragon.

Reasumując, w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przez Spółkę na kasie fiskalnej z elektronicznym zapisem kopii paragonów, na której sposób zapisu pozwala na odnalezienie właściwej kopii paragonu i weryfikację szczegółowych danych dotyczących danej sprzedaży (treści paragonu, kwoty itp.) oraz Wnioskodawca może również jednoznacznie zidentyfikować i w razie potrzeby wyświetlić i wydrukować uprzednio wystawiony paragon, w stosunku do której wystawiona została/zostanie faktura VAT, nie jest/nie będzie konieczne przechowywanie oryginału paragonu fiskalnego w formie papierowej dokumentującego sprzedaż.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.