Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-738/15/MN
z 14 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 października 2015 r. (data wpływu 9 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odsprzedaży nabytych świadczeń z zachowaniem obniżonej stawki VAT oraz możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały refakturze na rzecz spółek z Grupy lub które będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odsprzedaży nabytych świadczeń z zachowaniem obniżonej stawki VAT oraz możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały refakturze na rzecz spółek z Grupy lub które będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym powiązanym w ramach grupy kapitałowej ze spółkami, których przedmiotem działalności jest świadczenie szeroko rozumianych usług medycznych (dalej: „Grupa”).

W celu usprawnienia procesu zarządzania zakupami, Grupa rozważa przejście restrukturyzacji procesów zakupowych. Celem restrukturyzacji jest zmiana modelu dokonywania zakupów świadczeń przez podmioty z Grupy. Wdrożenie ww. rozwiązania ma na celu: (i) podniesienie siły negocjacyjnej przy pertraktacjach z dostawcami świadczeń, (ii) przynieść Grupie oszczędności związane z możliwością negocjowania niższych cen przy zakupie, (iii) efektywniejsze wykorzystywanie nabywanych świadczeń przez alokowanie ich do spółek z Grupy, w których aktualnie występuje zapotrzebowanie na dane świadczenia.

W wyniku restrukturyzacji Wnioskodawca przejmie rolę podmiotu zarządzającego procesem zakupów towarów i usług w Grupie, tj. w szczególności redystrybucją nabywanych świadczeń do poszczególnych podmiotów z Grupy. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie wykonywał usług medycznych podlegających zwolnieniu od podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”).

W związku z faktem, iż w ramach Grupy funkcjonuje spółka giełdowa (E.; dalej: „EMC”) posiadającą reputację oraz wiarygodność wśród kontrahentów (a więc ma skuteczniejszą pozycję negocjacyjną), towary i usługi w ramach rozważanego modelu mają być nabywane od kontrahentów przez EMC, a następnie refakturowane na Wnioskodawcę.

W zakresie swojej działalności, Wnioskodawca będzie dystrybuował nabyte towary i usługi na rzecz spółek z Grupy. W związku z powyższym będzie dokonywał dalszej refaktury nabytych towarów i usług na rzecz spółek z Grupy, lub też będzie wykorzystywał nabyte towary i usługi do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy (np. będzie odpłatnie udostępniał nabyte towary na podstawie czynności cywilnoprawnych).

W przypadku refaktury Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie odprzedawał (refakturował) na rzecz spółek z Grupy. W przypadku nabywanych i refakturowanych towarów Wnioskodawca będzie nabywał je na podstawie umowy cywilnoprawnej, a następnie odsprzedawał na podstawie umów zawartych ze spółkami z Grupy, w związku z czym będzie przejmował odpowiedzialność za dostarczane towary (np. za wady dostarczanych rzeczy) oraz będzie miał możliwość ustalenia warunków odsprzedaży (refaktury). Z tego tytułu będzie traktowany jednocześnie jako nabywca oraz sprzedawca tych samych towarów i usług, odpowiednio na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy VAT (dla dostawy towarów) oraz art. 8 ust. 2a ustawy VAT (dla świadczenia usług).

Wśród zakupywanych, a następnie odprzedawanych towarów i usług mogą znaleźć się towary i usługi, do których zgodnie z art. 41 ust. 2 oraz 2a ustawy VAT stosuje się stawkę obniżoną podatku VAT, w szczególności dotyczy to sprzętu medycznego, produktów leczniczych itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z zakupem świadczeń, do których stosuje się stawkę obniżoną podatku VAT Wnioskodawca będzie miał prawo do ich odprzedaży (refakturowania) ze stawką obniżoną podatku VAT?
2. Czy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały refakturze na rzecz spółek z Grupy lub które będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zakupem świadczeń, do których stosuje się stawkę obniżoną podatku VAT Wnioskodawca będzie miał prawo do ich odprzedaży (refakturowania) na rzecz spółek z Grupy ze stawką obniżoną podatku VAT.
2. W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały refakturze na rzecz spółek z Grupy lub które będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy.
   
   

Uzasadnienie

W zakresie pytania pierwszego

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 Ustawy VAT stanowi, iż przez dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oznacza to, iż przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel przez podatnika podatku VAT jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Aby wystąpiła czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, nie jest konieczne przeniesienie fizycznego władztwa nad rzeczą. Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W art. 7 ust. 8 ustawy VAT uregulowana jest zatem fikcja prawna, zgodnie z którą każdy podmiot uczestniczący w tzw. „łańcuchu dostaw” jest traktowany tak, jakby nabył, a następnie odprzedał dany towar.

W przedmiotowym stanie faktycznym, w przypadku refakturowania Wnioskodawca będzie nabywał towary we własnym imieniu, a następnie odprzedawał je na rzecz spółek z Grupy (tj. dojdzie do przejścia władztwa ekonomicznego nad towarem). Jednocześnie Wnioskodawca otrzyma przy tym wynagrodzenie równe kwocie nabycia. Oznacza to, iż Wnioskodawca będzie traktowany jako nabywca, a następnie sprzedawca tych samych towarów.

W odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę usług, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z powyższego wynika, iż każde świadczenie na rzecz podmiotu trzeciego przez podatnika podatku VAT, które nie jest dostawą towarów, stanowi świadczenie usług.

Pojęcie „refakturowania” usług nie jest uregulowane w przepisach ustawy VAT, jednak przyjmuje się, iż do „refakturowania” dochodzi wówczas, gdy znajduje zastosowanie fikcja prawna z art. 8 ust. 2a ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, iż jeśli podatnik zakupuje usługi na rzecz osób trzecich, ale nie jest ich ostatecznym odbiorcą, jest traktowany tak, jakby był jednocześnie nabywcą oraz sprzedawcą tych samych usług.

W przedstawionym przypadku Wnioskodawca będzie pełnił rolę nabywcy usług, a następnie refakturował (odprzedawał) je do spółek z Grupy. Tym samym będzie traktowany jako nabywca oraz sprzedawca tych samych usług.

Możliwość „refakturowania” z zachowaniem stawki podatku VAT jest powszechnie podzielana przez sądy administracyjne oraz organy podatkowe, przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 27 września 2012 r., nr IBPP1/443-682/12/AW lub interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 13 stycznia 2015 r., nr IPPP1/443-1205/14-2/EK.

W ocenie Wnioskodawcy, ponieważ będzie on traktowany jako nabywca oraz sprzedawca tych samych towarów i usług, w przypadku, gdy nabędzie towary oraz usługi, do których stosuje się obniżoną stawkę podatku VAT zgodnie za art. 41 ust. 2 oraz 2a ustawy VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania odpowiedniej stawki obniżonej podatku VAT na fakturach dokumentujących sprzedaż tych towarów i usług na rzecz spółek z Grupy.

Przeciwna interpretacja prowadziłaby wprost do naruszenia podstawowej zasady neutralności podatku VAT, mającej źródło w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Prowadziłaby do sytuacji, w której Wnioskodawca w sposób nieuzasadniony ponosiłby ciężar ekonomiczny podatku VAT.

W zakresie pytania drugiego

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)”.

Powyższy przepis wyraża zasadę neutralności podatku VAT, zgodnie z którą ciężar ekonomiczny podatku nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, ponieważ ciężarem tym powinien zostać obciążony konsument, jako ostateczny odbiorca towaru lub usługi.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach VAT otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, aby możliwe było skorzystanie z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• podmiot dokonujący odliczenia podatku VAT musi być czynnym podatnikiem podatku VAT (przesłanka podmiotowa);
• nabyte towary i usługi muszą być wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (przesłanka przedmiotowa);
  
  

Jednocześnie, w powyższym zakresie nie mogą wystąpić przesłanki ograniczające prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w szczególności wskazane w art. 88 ustawy VAT.

W świetle powyższego, ponieważ Wnioskodawca działa jako czynny podatnik VAT, pierwsza z przesłanek do skorzystania z prawa do odliczenia jest spełniona.

W zakresie wykorzystania nabywanych świadczeń do czynności opodatkowanych VAT wskazać należy że Wnioskodawca będzie wykonywał również czynności zwolnione od podatku VAT. W konsekwencji całość dokonywanych przez niego zakupów nie będzie z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji zastosowanie znajdzie z art. 90 ust. 1 ustawy VAT, zgodnie z którym w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z powyższej regulacji wynika, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zaalokowanego bezpośrednio do czynności opodatkowanych VAT.

Powyższe stanowisko potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2014 r., nr IPTPP4/443-186/14-6/ALN, gdzie wskazał, że: „Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.”

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie nabywał świadczenia, które następnie będą: (i) refakturowane na rzecz spółek z Grupy (z wykazanym podatkiem VAT należnym) lub (ii) wykorzystywane do wykonywania innych czynności dających prawo do odliczenia na rzecz spółek z Grupy.

W rezultacie, nabywane świadczenia będą mogły zostać bezpośrednio alokowane do czynności opodatkowanych VAT (tj. odpowiednich refaktur bądź też do wykonywania czynności dających prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego).

W konsekwencji Wnioskodawca będzie spełniał wszystkie przesłanki pozytywne niezbędne do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT od świadczeń które są refakturowane, tj. będzie działał jako czynny podatnik VAT, a nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie nie zajdą przy tym przesłanki ograniczające prawo do odliczenia, w szczególności wskazane w art. 88 ustawy VAT.

W rezultacie Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały refakturze na rzecz spółek z Grupy lub które będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Należy zauważyć, że w określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa, w rozumieniu ustawy o VAT, nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Zauważyć należy również, że dostawa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie wiąże się z przeniesieniem własności towarów.

Cytowany przepis art. 7 ust. 8 ustawy o VAT odnosi się do tzw. transakcji (dostaw) łańcuchowych.

Należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmiot pośredniczący w ogóle nie wchodzi w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb podatku od towarów i usług – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Ponadto w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy).

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

–jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z zakupem świadczeń, do których stosuje się obniżoną stawkę podatku VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo do ich odsprzedaży ze stawka obniżoną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie odprzedawał (refakturował) na rzecz spółek z Grupy. Wnioskodawca będzie przejmował odpowiedzialność za dostarczane towary (np. za wady dostarczanych rzeczy) oraz będzie miał możliwość ustalenia warunków odsprzedaży (refaktury).

Zatem Wnioskodawca z tego tytułu będzie traktowany jednocześnie jako nabywca oraz sprzedawca tych samych towarów i usług, odpowiednio na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy VAT (dla dostawy towarów) oraz art. 8 ust. 2a ustawy VAT (dla świadczenia usług).

Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży towaru lub usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej dostawę towaru lub wyświadczenie tej usługi, zgodnie z art. 106b ustawy.

W konsekwencji taka dostawa towarów lub świadczenie usług winny być traktowane jak każda inna sprzedaż i opodatkowane według stawek właściwych dla poszczególnych rodzajów usług lub rodzaju towaru będącego przedmiotem dostawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. (art. 41 ust. 2 i 2a ww. ustawy).

Dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5% (art. 41 ust. 2a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Skoro niektóre z towarów i usług, zakupionych przez Wnioskodawcę i przeznaczonych do odsprzedaży, zostały wymienione w załączniku nr 3 lub 10 jako towary i usługi objęte preferencyjną stawką podatku VAT – Wnioskodawca wyraźnie wskazał, że wśród zakupywanych, a następnie odprzedawanych towarów i usług mogą znaleźć się towary i usługi, do których zgodnie z art. 41 ust. 2 oraz 2a ustawy VAT stosuje się stawkę obniżoną podatku VAT, w szczególności dotyczy to sprzętu medycznego, produktów leczniczych itp. – sprzedaż takich towarów i usług, będzie opodatkowana według preferencyjnych stawek właściwych dla poszczególnych usług lub towarów będących przedmiotem dostawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc do kolejnej kwestii dotyczącej możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały refakturze na rzecz spółek z Grupy lub które będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy, należy wskazać że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według regulacji ust. 2 pkt 1 lit. a) powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. wykorzystywane są do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych (zwolnionych), zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z cyt. wcześniej art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z okoliczności sprawy wynika, że nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych w postaci odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na rzecz spółek z Grupy kapitałowej (Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabyte towary i usługi do działalności opodatkowanej podatkiem VAT na rzecz spółek z Grupy lub dokonywał odsprzedaży – refaktury nabytych towarów i usług).

Podsumowując, ze względu na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy – będącemu czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT – stosownie do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących te zakupy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.