Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-761/13/15-7/S/MG
z 27 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

uwzględniająca prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1196/14

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1196/14 z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 6 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data nadania 19 sierpnia 2015 r., data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 10 sierpnia 2015 r. Nr IPPB2/415-761/13/15-5/S/MG (data nadania 10 sierpnia 2015 r., data doręczenia 12 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za moment wykonania obowiązku informacyjnego wynikającego z przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych momentu udostępnienia podatnikom informacji PIT-8C za pośrednictwem systemu transakcyjnego na platformie Banku lub wysłania na adres poczty elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za moment wykonania obowiązku informacyjnego wynikającego z przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych momentu udostępnienia podatnikom informacji PIT-8C za pośrednictwem systemu transakcyjnego na platformie Banku lub wysłania na adres poczty elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank SA, dalej: Bank Wnioskodawca; na mocy:

1. art. 39 ust. 3 jako podmiot wypłacający przychody, o których mowa w art. 30b UPDOF, z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną, z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną i wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
2. art. 42a jako podmiot wypłacający świadczenia zaliczane do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 UPDOF, od których nie jest zobowiązana do poboru zaliczki lub zryczałtowanego podatku,

zobowiązana jest do sporządzenia i odpowiednio przekazania lub przesłania, w terminie do końca lutego następującego po roku podatkowym, podatnikom oraz naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników nie posiadających miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imiennych informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

Przepisy UPDOF nie precyzują, w jaki sposób nastąpić powinno ww. przekazanie lub przesłanie podatnikowi informacji podatkowej PIT-8C. Z uwagi na skalę obowiązków informacyjnych nałożonych na Bank przez przepisy UPDOF, Bank rozważa możliwość wykorzystania elektronicznego kanału dystrybucji informacji PIT-8C dla podatników będących stroną umowy zawartej z Bankiem, po uprzednim zakomunikowaniu zmiany tego kanału w powszechnie wykorzystywany sposób (m.in. na stronie internetowej Banku, w serwisie transakcyjnym, w placówkach Banku w formie wywieszonych komunikatów, w terminalu płatniczymbankomacie), z wykorzystaniem:

1. platformy informatycznej Banku, do której podatnik uzyskałby dostęp za pośrednictwem serwisu transakcyjnego,
2. poczty elektronicznej.
   
   

Podatnikowi zostałyby udostępnione informacje podatkowe w formie nieedytowalnego dokumentu elektronicznego, sporządzonego według odpowiedniego wzoru. Dostęp do tego dokumentu byłby możliwy po zalogowaniu się, tj. po wpisaniu identyfikatora i indywidualnego hasła dostępu do serwisu transakcyjnego. Bank rozważa także wykorzystanie poczty elektronicznej do przesłania lub przekazania przedmiotowej informacji podatkowej do podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy moment udostępnienia podatnikom, za pośrednictwem systemu transakcyjnego, na platformie Banku lub wysłanie na adres poczty elektronicznej informacji podatkowych PIT-8C, można uznać za moment wykonania obowiązku informacyjnego wynikającego z przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a UPDOF?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami UPDOF Bank zobowiązany jest, w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia powodującego powstanie obowiązku informacyjnego, do sporządzenia według ustalonego wzoru i udostępnienia podatnikowi oraz właściwemu według jego miejsca zamieszkania naczelnikowi urzędu skarbowego, odpowiedniej informacji podatkowej. Ratio legis dla ustalenia obowiązku ww. przekazania lub przesłania jest udostępnienie danych podatnikowi i umożliwienie mu zweryfikowania prawidłowości formularzy podatkowych, a w konsekwencji prawidłowego rozliczenia ciążących na nim zobowiązań przed organami podatkowymi.

Ustawodawca w art. 39 ust. 3 oraz art. 42a nie posługuje się jednakże terminem udostępnienie, lecz odpowiednio: przekazanie oraz przesłanie, co w ocenie Banku służy wyłącznie wyeksponowaniu kierunku przepływu informacji, a nie ograniczeniu środków, jakimi może się ten przepływ odbyć.

Literalne brzmienie ww. norm w analizowanym zakresie, utrudnia podmiotowi zobowiązanemu do jego stosowania rozpoznanie momentu wykonania obowiązku informacyjnego. Dokonanie jednoznacznej wykładni językowej ww. norm nie jest możliwe z uwagi na odmienne znaczenie użytych w ww. przepisach UPDOF pojęć. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) oba ww. pojęcia nie są bowiem synonimiczne: pod pojęciem przesłać należy rozumieć - posłać, wysłać coś dokąd, zaś pod pojęciem przekazać - powierzyć komuś coś. Oba sformułowania zaś, pomimo że użyte zostały w odrębnych normach UPDOF, odnoszą się do tego samego dokumentu, czyli PIT-8C.

Na gruncie przepisów UPDOF oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), dalej: OP, brak jest zapisów wskazujących na oczekiwany przez ustawodawcę sposób udostępnienia informacji odbiorcom innym niż organy podatkowe. Brak też jest regulacji, które jednoznacznie nakazywałyby podmiotom zobowiązanym do sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C udostępnianie jej wyłącznie w jednej określonej formie, w tym przypadku w formie papierowej, a także w ściśle określonym trybie i pod konkretny adres lub miejsce.

Ustawodawca w sposób niejednolity podchodzi do obowiązku udostępniania różnorodnych informacji dotyczących powinności podatkowych lub z nimi związanych:

1. zgodnie z art. 3a § 1 OP, deklaracje (i informacje podatkowe), określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 3a § 3 OP mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej, po spełnieniu wymogów, o których mowa w art. 3b OP,
2. na mocy art. 12 § 6 ust. 1 OP pismo wysłane w formie dokumentu elektronicznego do organu podatkowego uważa się za złożone w terminie, jeśli nadawca otrzymał urzędowe potwierdzenie odbioru przed upływem tego terminu,
3. zgodnie z art. 12 § 6 ust. 2 OP, w przypadku pism termin uznaje się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r., poz. 1523 ze zm.) albo złożone w polskim urzędzie konsularnym,
4. w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej z dnia 20 grudnia 2012 roku (Dz. U. z 2012 r., poz. 1528 ze zm.), wskazano, iż wymagana jest zgoda odbiorcy na udostępnianie faktur w formie elektronicznej.
   
   

Ustawodawca przewidział dla pism składanych drogą elektroniczną warunki, pozwalające uznać dokument za złożony prawidłowo i z zachowaniem ustawowego terminu, wyłącznie gdy jest ono kierowane do organu podatkowego. Nie został jednak określony sposób, w jakim dokument elektroniczny uznaje się za udostępniony (przekazany lub przesłany) w terminie, w przypadku, gdy jego odbiorcą jest podatnik, a nadawcą podmiot zobowiązany do sporządzenia i udostępnienia dokumentu.

W ocenie Banku pewną wskazówką, co do intencji Ustawodawcy w przedmiotowym zakresie mogą być ww. przepisy z zakresu VAT, ponieważ obrót fakturami odbywa się pomiędzy podmiotami będącymi podatnikami, gdzie zarówno nadawcą, jak i odbiorcą jest podatnik. Jednocześnie przepis ten, jak ujęte zostało w uzasadnieniu do zmiany rozporządzenia, miał na celu dokonanie liberalizacji wymogów w zakresie sposobu dokonania przez odbiorcę faktury akceptacji przesyłania faktur w formie elektronicznej. Zmiana ta spowodowała odejście od obowiązku wyrażania formalnej zgody na ten rodzaj przesyłania (w formie pisemnej lub elektronicznej), pozostawiając te kwestie całkowicie w gestii umownej stron.

W dobie elektronizacji i powszechności stosowania alternatywnych kanałów dystrybucji, zasadnym jest wykorzystanie elektronicznych środków komunikacji, zwłaszcza, że stają się one powszechne i wykorzystywane w innych instytucjach finansowych działających na rynku jak i przez organy skarbowe. Ponadto z uwagi na możliwość posiadania przez odbiorcę różniących się od siebie adresów zameldowania, zamieszkania i korespondencyjnego, a także kilku adresów zamieszkania w trakcie roku podatkowego, komunikacja drogą elektroniczną wpływa na szybsze i bardziej efektywne, w stosunku do tradycyjnej przesyłki listowej, dostarczenie jej do odbiorcy. Działanie takie wpłynie także na wyeliminowanie lub ograniczenie niezłożenia deklaracji podatkowej przez podatnika w ustawowym terminie.

Należy przy tym podkreślić, iż powyższa metoda udostępniania informacji podatkowych nie eliminuje, lecz wręcz wzmacnia mechanizm monitorowania potwierdzania prawidłowego wykonania obowiązku podatkowego, co może odbywać się przez natychmiastowe raportowanie udostępnionych na serwerze informacji podatkowych czy wysłanych wiadomości e-mail.

W związku z powyższym w ocenie Banku, ponieważ nie jest możliwa jednoznaczna wykładnia językowa przedmiotowych norm, a wykładnia celowościowa jednoznacznie wskazuje, iż zamiarem ustawodawcy było uregulowanie obowiązku udostępniania informacji podatnikom w celu dokonania przez nich własnego rozliczenia zobowiązań podatkowych, a ponadto istnieją wiarygodne narzędzia do gromadzenia informacji o dacie udostępnienia przedmiotowych informacji - moment udostępnienia odbiorcom, innym niż urząd skarbowy, informacji podatkowej PIT-8C z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej, oznacza wykonanie ustawowych obowiązków informacyjnych nałożonych przez przepisy UPDOF. W konsekwencji, moment udostępnienia podatnikom, za pośrednictwem systemu transakcyjnego, na platformie Banku lub wysłanie na adres poczty elektronicznej informacji podatkowych PIT-8C, można uznać za moment wykonania obowiązku informacyjnego wynikającego z przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a UPDOF.

W przedmiotowej sprawie tut. organ podatkowy wydał w dniu 9 stycznia 2014 r. postanowienie Nr IPPB2/415-761/13-2/MG o odmowie wszczęcia postępowania, ze względu na to, że znaczenie prawne indywidualnych interpretacji prawa podatkowego sprowadza się przede wszystkim do możliwości zrealizowania i wykorzystania związanej z nimi ochrony prawnej, co z kolei oznacza, że indywidualna interpretacja prawa podatkowego posiada znaczenie prawne dla jej wnioskodawcy - adresata. Zawiera ona bowiem ocenę możliwości zastosowania konkretnych przepisów w relacji do indywidualnych ze swej istoty okoliczności zaszłego bądź przewidywanego przez jednostkowy podmiot stanu faktycznego dotyczącego jego spraw podatkowych. Wydanie interpretacji jest załatwieniem zapytania prawnego określonego wnioskodawcy, który może się do niej zastosować i oczekiwać z tego tytułu ochrony prawnej. Wydanie interpretacji w zakresie, o jaki wnosi Wnioskodawca, nie stanowiłoby ochrony prawnej wynikającej z wydanego rozstrzygnięcia. Wydana w zakresie określonym we wniosku interpretacja nie spełniałaby podstawowej funkcji ochronnej. Zarówno bowiem zastosowanie się do takiej interpretacji, jak i ewentualna jej zmiana, pozostałaby bez wpływu na potwierdzenie prawidłowości wykonywania obowiązków płatnika.

Ponadto zwrócono uwagę na to, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnych jest postępowaniem szczególnym i w tym sensie ograniczonym np. w stosunku do postępowania podatkowego i kontrolnego, że nie może obejmować postępowania dowodowego. Powyższe wynika wprost z unormowania zawartego w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, który stanowi: w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV. W powołanym przepisie ustawodawca nie wymienia postępowania dowodowego, które regulują przepisy rozdziału 11 działu IV Ordynacji podatkowej.

Organ wydający interpretację indywidualną nie może zbadać w sensie merytorycznym sprawy podatkowej wynikającej z przytoczonego we wniosku zdarzenia, lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko wnioskodawcy zawarte we wniosku, a odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego, jest prawidłowe i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia. Wnioskodawca żąda więc od organu wydającego interpretację de facto potwierdzenia, że moment udostępnienia podatnikom, za pośrednictwem systemu transakcyjnego, na platformie Wnioskodawcy lub wysłanie na adres poczty elektronicznej informacji podatkowych PIT-8C, można uznać za moment wykonania obowiązku informacyjnego wynikającego z przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do czego organ podatkowy w trybie wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie jest ani zobowiązany ani uprawniony.

Wobec powyższego, tutejszy organ nie mógł uznać stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe albo nieprawidłowe również z tego względu, że wydanie żądanego przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia w zakresie wskazanym we wniosku naruszałoby kompetencje właściwych organów podatkowych i kontrolnych.

Akceptacja momentu udostępnienia podatnikom, za pośrednictwem systemu transakcyjnego, na platformie Wnioskodawcy lub wysłanie na adres poczty elektronicznej informacji podatkowych PIT-8C, jako momentu wykonania obowiązku informacyjnego wynikającego z przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na brak szczegółowych uregulowań prawnych w tym zakresie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie należy do zagadnień objętych wydawanymi interpretacjami indywidualnymi. Wobec powyższego tutejszy organ nie ma uprawnienia do przedstawiania stanowiska w powyższym zakresie.

W trybie „interpretacyjnym” tut. organ nie posiada instrumentów prawnych do kontroli rzeczywistego przebiegu zdarzenia prawnego. Interpretacja indywidualna bez względu na obszerność, czy też szczegółowość opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawsze będzie odnosiła się do stanu hipotetycznego określonego przez zainteresowanego. Ustalenie stanu faktycznego nie jest natomiast przedmiotem postępowania w wydaniu interpretacji przepisów prawa podatkowego, gdyż należy do kompetencji właściwych organów podatkowych.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 9 stycznia 2014 r. Nr IPPB2/415 -761/13-2/MG zostało doręczone Stronie w dniu 15 stycznia 2014 r.

Na powyższe postanowienie, Strona złożyła w dniu 21 stycznia 2014 r. (data wpływu 24 stycznia 2014 r. zażalenie na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 stycznia 2014 r. Nr IPPB2/415-761/12-2/MG o odmowie wszczęcia postępowania.

Odpowiedzi na ww. zażalenie udzielono pismem z dnia 11 lutego 2014 r. Nr IPPB2/415 -761/13-4/MK (skutecznie doręczonym w dniu 17 lutego 2014 r.), w którym stwierdzono, że utrzymuje się w mocy zaskarżone postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 9 stycznia 2014 r. Nr IPPB2/415-761/12-2/MG.

W dniu 20 marca 2014 r. (data stempla pocztowego 17 marca 2014 r.) wpłynęła skarga z dnia 17 marca 2014 r. na ww. postanowienie, w której wniesiono o ich uchylenie.

Wyrokiem z dnia 16 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1196/14 uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 11 lutego 2014 r. Nr IPPB2/415-761/13-4/MK stwierdzając, że uchylone postanowienie nie może być wykonane w całości.

W dniu 29 czerwca 2015 r. do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1196/14 uchylający zaskarżone postanowienie Nr IPPB2/415-761/13-4/MK z dnia 11 lutego 2014 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zdaniem Sądu skarga jest zasadna. Sąd podniósł, że kontroli Sądu poddane zostało postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania z wniosku Skarżącej o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie momentu wykonania obowiązku informacyjnego wynikającego z przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a u.p.d.o.f. Istotę sporu stanowi kwestia, czy sposób skonstruowania problemowego zagadnienia we wniosku Skarżącej dawał Ministrowi Finansów możliwość wydania interpretacji indywidualnej, zawierającej elementy wymagane dla tego rodzaju aktu i spełniającej funkcje przewidziane dla niego przez ustawodawcę.

W ocenie Sądu rację w powyższym sporze należy przyznać Skarżącej. Minister Finansów niezasadnie i nieprawidłowo odmówił wszczęcia przedmiotowego postępowania.

Sąd wskazał, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 O.p. minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek zainteresowanego o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, składany w jego indywidualnej sprawie, może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 O.p.). Stosownie zaś do art. 14b § 3 O.p., składający wniosek obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację indywidualną dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy i przedstawia jej uzasadnienie prawne, a w przypadku oceny negatywnej - wskazuje stanowisko prawidłowe wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 1-2 O.p.).

Istotą interpretacji indywidualnej jest zatem rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Ocena stanowiska wnioskodawcy, a w konsekwencji - wydanie interpretacji indywidualnej, są możliwe wyłącznie wówczas, gdy kwestia stanowiąca przedmiot jego wątpliwości jest regulowana przepisami prawa podatkowego. Zainteresowanym w przedmiocie interpretacji indywidualnej jest podmiot, który zwraca się o wydanie interpretacji indywidualnej w celu prawidłowej, tj. zgodnej z obowiązującymi przepisami, realizacji swoich praw i obowiązków w sferze prawa podatkowego, wyjaśnienia lub ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Tak więc, do uzyskania interpretacji indywidualnej legitymowany jest podmiot, dla którego określony stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe może rodzić konsekwencje w sferze stosunków prawno-podatkowych.

Ponadto, instytucja interpretacji indywidualnych gwarantuje ochronę prawną w zakresie unormowanym w przepisach art. 14k-14n O.p. podmiotom, które zastosowały się do wydanych na ich rzecz interpretacji. Zgodnie z art. 14k § 1 O.p., zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Ustawodawca przewidział również sytuacje, gdy wniosek podmiotu o udzielenie pisemnej interpretacji danego przepisu nie może zostać rozpatrzony w trybie tego postępowania. Zgodnie bowiem z art. 14h O.p., w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV tej ustawy. Stosownie natomiast do art. 165a § 1 w zw. z art. 14h O.p., gdy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został wniesiony przez osobę niebędącą zainteresowanym lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie w sprawie wydania interpretacji nie może być wszczęte, organ wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanym w ustawie) przepisy O.p., w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym sprawy podatkowej wynikającej z przytoczonego we wniosku zdarzenia, lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko wnioskodawcy zawarte we wniosku, a odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego, jest prawidłowe i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może bowiem prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację.

Analiza natomiast przesłanek odmowy wszczęcia postępowania, wskazanych w art. 165a § 1 O.p., w związku z przepisami tej ustawy regulującymi postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, prowadzi do wniosku, że w pojęciu: „jakichkolwiek innych niż brak statusu zainteresowanego przyczyn braku możliwości wszczęcia postępowania” mieszczą się wszelkie inne niż brak statusu zainteresowanego okoliczności uniemożliwiające wydanie prawidłowej, w tym zawierającej niezbędne elementy przewidziane przez ustawodawcę dla tego rodzaju rozstrzygnięcia i spełniającej funkcje przypisane tej instytucji, tj. interpretacji indywidualnej. W szczególności, taka przeszkoda dla wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, istnieje w sytuacji, gdy:

• przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów innych niż przepisy prawa podatkowego;
  

• przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów prawa podatkowego w sprawach pozostających poza zakresem przedmiotowym upoważnienia organu wydającego w imieniu Ministra Finansów interpretacje indywidualne;
  

• wniosek dotyczy zagadnienia, unormowanego przepisami prawa podatkowego, którego rozwiązania nie może dostarczyć interpretacja indywidualna - wydanie interpretacji indywidualnej wymagałoby w istocie poddania ocenie (zinterpretowania) stanu faktycznego, a nie przepisu prawa podatkowego.
  
  
  

Uwzględniając powyższe regulacje, należy zdaniem Sądu ocenić, czy organ, analizując wniosek Skarżącej, prawidłowo ustalił, czy podnoszone przez nią zagadnienia są związane ze sferą jej odpowiedzialności podatkowej, ale także czy organ rozważył, czy sposób skonstruowania problemowego zagadnienia we wniosku Skarżącej dawał możliwość wydania interpretacji indywidualnej, zawierającej elementy wymagane dla tego rodzaju aktu i spełniającej funkcje przewidziane dla niego przez ustawodawcę.

W sprawie tej Spółka wniosła o potwierdzenie prawidłowości wykonania obowiązku przesłania podatnikom informacji PIT-8C, o którym mowa w art. 39 ust. 3 i art. 42a u.p.d.o.f., w szczególności, wniosła czy udostępnienie tej informacji za pośrednictwem portalu transakcyjnego na platformie Skarżącej lub wysłanie jej na adres poczty elektronicznej stanowi moment wykonania powyższego obowiązku.

W ocenie Sądu organ błędnie stwierdził, że aby odpowiedzieć na postawione przez Spółkę pytanie, ocenie musiałby być poddany (zinterpretowany) stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, a nie przepis prawa podatkowego, i że taka sytuacja rodzi konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego. Bez wątpienia, na gruncie przepisów art. 14b § 1 i art. 14c § 1 O.p., to przepis prawa, a nie stan faktyczny jest przedmiotem interpretacji. Okoliczność, że przepis prawa interpretowany jest na potrzeby przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) reguły powyższej nie zmienia. Zgodnie bowiem z przepisem art. 14b § 3 O.p., wnioskodawca przedstawia nie tylko stan faktyczny lub zagadnienie przyszłe, ale - co najistotniejsze - własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zagadnienia przyszłego. Ocenie zaś organu wydającego interpretację podlega właśnie to stanowisko wnioskodawcy, o czym stanowi przepis art. 14c § 1 tej ustawy.

W przedmiotowej sprawie, wydanie rozstrzygnięcia zgodnie z żądaniem zawartym we wniosku Skarżącej, obligowało organ podatkowy do oceny, czy przesłanie informacji PIT-8C za pośrednictwem portalu transakcyjnego lub poczty elektronicznej spełniało obowiązek określony w art. 39 ust. 3 i art. 42a u.p.d.o.f. Podstawą więc dla uznania stanowiska Skarżącej za prawidłowe albo nieprawidłowe byłaby ocena problemów podniesionych w postawionym pytaniu, nie na gruncie stanu faktycznego sprawy, ale na gruncie przepisów prawa podatkowego.

W ocenie Sądu takie żądanie Skarżącej nie uprawniało organu do odmowy wydania interpretacji indywidualnej, bowiem zakres żądania pozostawał w prawidłowej relacji do opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przedstawionego we wniosku przez Skarżącą.

Przywoływany we wniosku o interpretację przepis art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. stanowił, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4 u.p.d.o.f., przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 tej ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru.

Natomiast art. 42a u.p.d.o.f. stanowił, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów O.p. zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zdaniem Sądu są to zatem bez żadnych wątpliwości przepisy podatkowe w rozumieniu art. 3 pkt 2 O.p. Ponieważ prawodawca użył w cytowanych przepisach pojęcia niedookreślonego w postaci „przesłać”, podatnik był uprawniony do wystąpienia z wnioskiem o interpretację tego określenia użytego w cytowanych przepisach. Stosownie do dyspozycji art. 14b ust. 3 O.p. przedstawił bardzo precyzyjnie stan faktyczny, obrazujący planowany przez podatnika sposób przesyłania informacji PIT-8C.

W ocenie Sądu, uwzględniając powyższe obowiązkiem organu podatkowego było udzielenie interpretacji indywidualnej. Wnioskodawca bowiem domagał się interpretacji przepisu prawa podatkowego w kontekście ściśle wskazanego stanu faktycznego. W istocie więc wnosił o zweryfikowanie przez Ministra Finansów, czy prawidłowo dokonał subsumcji tego stanu faktycznego pod wyżej wskazane normy prawa podatkowego. Wnioskiem zatem nie było objęte żądanie wyjaśnienia, jak twierdził to organ, stanu faktycznego. Wniosek o interpretacje bowiem zawierał konkretne pytanie, czy wskazany we wniosku sposób przesyłania informacji PIT-8C spełnia wymogi zawarte w przywołanych przepisach.

Sąd stwierdził, że nie budzi żadnych wątpliwości to, że w przypadku czynności podejmowanych przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego, obowiązkiem organu, wynikającym z art. 122 O.p. byłoby przeanalizowanie sposobu przesyłania przez podatnika informacji PIT-8C. Tenże organ musiałby wówczas przeanalizować, czy stosowane przez podatnika metody postępowania gwarantują nałożony w przedmiotowych przepisach obowiązek. Zdaniem Sądu całkowicie sprzeczne z funkcją gwarancyjną i informacyjną indywidualnej interpretacji jest postępowanie Ministra Finansów, który odmówił wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie. Skoro okoliczności mogą być przeanalizowane w toku postępowania podatkowego to tym bardziej mogą być przedmiotem indywidualnej interpretacji.

Reasumując, Sąd uznał, że trafny okazał się zarzut skargi, w którym strona skarżąca słusznie podniosła, że wydane przez Ministra Finansów postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego naruszało art. 165a § 1 O.p. Sąd nakazał, że w ponownie prowadzonym postępowaniu Minister Finansów uwzględni pogląd wyrażony przez Sąd w niniejszym wyroku.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1196/14 z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), uchylającym postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania Nr IPPB2/415-761/13-2/MG z dnia 9 stycznia 2014 r. oraz postanowienie z dnia 11 lutego 2014 r. Nr IPPB2/415-761/13-4/MK utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, pismem Nr IPPB2/415-761/13/15-5/S/MG z dnia 10 sierpnia 2015 r. (data nadania 10 sierpnia 2015 r., data doręczenia 12 sierpnia 2015 r.), poprzez:

1. Uiszczenie opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej w wysokości 40 zł.
2. Doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:
   • Czy sporządzona informacja PIT-8C zachowa wzór określony przepisami?
   • Czy podatnicy wyrażą zgodę na otrzymanie informacji PIT-8C drogą elektroniczną?
   • Czy sposób przekazania informacji zapewni płatnikowi możliwość udowodnienia, że podatnik taką informację otrzymał?
     
     

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data nadania 19 sierpnia 2015 r., data wpływu 24 sierpnia 2015 r.), w którym m.in. wyjaśnił, że:

Pytanie Nr 1.

W opisie zdarzenia przyszłego, zawartego we wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca wskazał, iż podatnikowi informacje podatkowe udostępnione byłyby w formie nieedytowalnego dokumentu elektronicznego, sporządzonego według odpowiedniego wzoru. Będzie to dokument odpowiadający wzorowi określonemu na podstawie delegacji zawartej w art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 roku, poz. 361 ze zm.) dalej: UPDOF.

Pytanie Nr 2.

Wnioskodawca rozważa dwa rozwiązania, a mianowicie:

1. pozyskiwanie od Klienta odrębnej zgody na udostępnienie informacji PIT-8C w formie elektronicznej za pośrednictwem serwisu transakcyjnego lub przesłania na wskazany przez klienta adres e-mail,
2. bez pozyskiwania odrębnej zgody od Klienta na wykorzystanie elektronicznego kanału udostępnienia informacji PIT-8C, jednakże po uprzednim zakomunikowaniu zmian kanału dystrybucji przedmiotowej informacji podatkowej w powszechnie wykorzystywany sposób opisany we wniosku o wydanie interpretacji (tj. m.in. na stronie internetowej Wnioskodawcy, w serwisie transakcyjnym, w placówkach Banku w formie wywieszonych komunikatów, w terminalu płatniczymbankomacie), a dodatkowo, w przypadku wysyłki na adres e-mail wykorzystując adres wskazany przez Klienta w dyspozycji odnośnie wykorzystywania elektronicznego kanału do przekazywania korespondencji od Banku.
   
   

Pytanie Nr 3.

Wnioskodawca informuje, iż dla sposobu udostępnienia informacji PIT-8C Klientom w sposób opisany w przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca posiadać będzie odpowiednie informacje zawierające dane identyfikujące Klienta oraz udostępnioną informację PIT-8C (w tym datę wystawienia w serwisie transakcyjnym lub datę wysłania wiadomości e-mail), a także datę pobrania informacji z serwisu transakcyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1196/14 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.