Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-160/15/MD
z 17 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika w związku ze sprzedażą składników majątku uzyskanych w drodze spadkobrania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika w związku ze sprzedażą składników majątku uzyskanych w drodze spadkobrania.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako spadkobierca ustawowy, odziedziczył spadek po rodzicach. Spadek przyjął z dobrodziejstwem inwentarza. Drugim spadkobiercą ustawowym jest siostra Wnioskodawcy. W skład masy spadkowej weszły m.in. nieruchomości, ruchomości oraz inne prawa majątkowe. Część ze składników masy spadkowej, w szczególności nieruchomości, była wykorzystywana przez spadkodawców w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dotyczy to zwłaszcza sprzedaży nieruchomości przez jednego ze spadkodawców, która to sprzedaż została uznana przez organ podatkowy za wykonywaną w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dodatkowo, część z odziedziczonych nieruchomości stanowiła za życia spadkodawców przedmiot najmu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec jednego ze spadkodawców organ podatkowy wydał decyzję, w której stwierdzono, że dokonywana przez niego sprzedaż była wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Nieruchomości, które wchodzą w skład masy spadkowej obciążone są wpisami hipotecznymi, dlatego ich sprzedaż może być niezależna od Wnioskodawcy. Oznacza to, że może następować z inicjatywy wierzycieli w drodze licytacji komorniczych lub licytacji egzekucyjnych do wysokości długów przyjętych w ramach spadku. Po spłaceniu długów Wnioskodawca nie zamierza dokonywać sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład masy spadkowej. Czynności najmu nieruchomości nie są wykonywane w sposób określony w definicji wynikającej z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okolicznością potwierdzającą ww. stanowisko jest fakt, że wynajmowane miejsca postojowe w garażach wielostanowiskowych, wchodziły w skład majątku prywatnego spadkodawczyni i nie były nigdy wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Nieruchomości te są wykorzystywane od momentu nabycia spadku w sposób zapewniający ich utrzymanie w niepogorszonym stanie. W dniu … 2015 r. uprawomocniło się postanowienie sądu rejonowego przyznające Wnioskodawcy zarząd zwykły m.in. nad ww. nieruchomościami. W przeszłości Wnioskodawca dokonał jednej transakcji sprzedaży nieruchomości (lokalu mieszkalnego, data transakcji to … 2009 r.), z której środki zostały w całości przeznaczone na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca nie planuje sprzedaży nieruchomości (z wyłączeniem możliwości sprzedaży komorniczej lub egzekucyjnej), zatem nie będzie oferował ich sprzedaży w środkach masowego przekazu. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie dokonywał wydzielenia nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, dróg wewnętrznych i ich uzbrojenia w media. Posiada inne nieruchomości, jednak nie zamierza ich sprzedawać. Drugi ze spadkobierców zamierza dokonywać sukcesywnej sprzedaży składników masy majątkowej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży poszczególnych składników masy spadkowej, w szczególności nieruchomości, Wnioskodawca będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług wykonującego działalność gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle stanu faktycznego możliwa jest interpretacja, że (…) sprzedaż nieruchomości wykorzystywanych wcześniej przez spadkodawców w pozarolniczej działalności gospodarczej będzie wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu VAT. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić – mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe [w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)] – że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego.

W niniejszej sprawie można więc uznać, że miało miejsce wykorzystywanie przedmiotowych składników masy spadkowej wyłącznie do celów prywatnych w całym okresie posiadania wyłącznie pod warunkiem, że Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności przygotowawczych do zbycia, w szczególności inicjujących zmianę przeznaczenia składników masy spadkowej, niezmiennie wykorzystywał je w taki sam sposób dla celów niegospodarczych (niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca uzyskał status podatnika w związku z wynajmowaniem niektórych nieruchomości nabytych w drodze spadku. W tym aspekcie więc przedmiotem planowanej sprzedaży będzie składnik wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wskazać bowiem należy, że gdy Wnioskodawca dokona dostawy nieruchomości, którą wykorzystywał nieprzerwanie w działalności gospodarczej (taką działalnością w zakresie VAT jest wynajem), czyni to w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie zaś zarządu majątkiem osobistym. Okoliczności tej nie zmienia fakt otrzymania nieruchomości w drodze spadku. W konsekwencji sprzedając opisane we wniosku składniki masy spadkowej (tu: nieruchomości) Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług – czynność ta będzie wyczerpywała znamiona sprzedaży w celach gospodarczych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że z tytułu przedmiotowej sprzedaży Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług wykonującego działalność gospodarczą (art. 15 ust. 1 w powiazaniu z art. 15 ust. 2 ustawy).

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wskazuje się, że interpretacji udzielono w odniesieniu do zadanego pytania i stanowiska odnoszącego się wyłącznie do opodatkowania dostawy nieruchomości nabytej w drodze spadku.

Końcowo zaznacza się, że w części wniosku dotyczącej kwestii przeniesienia odpowiedzialności podatkowej w trybie art. 107 § 1, 1a i 2 Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 15 lipca 2015 r. wydał interpretację indywidualną znak ITPB1/4511-528/15-5/MW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.