Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-528/15-5/MW
z 15 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów ze sprzedaży składników masy spadkowej oraz przeniesienia odpowiedzialności podatkowej w trybie art. 107 § 1, 1a i 2 Ordynacji podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów ze sprzedaży składników masy spadkowej oraz przeniesienia odpowiedzialności podatkowej w trybie art. 107 § 1, 1a i 2 Ordynacji podatkowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako spadkobierca ustawowy odziedziczył spadek po rodzicach. Wnioskodawca przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Drugim spadkobiercą ustawowym jest siostra Wnioskodawcy. W skład masy spadkowej weszły m.in. nieruchomości, ruchomości oraz inne prawa majątkowe. Część ze składników masy spadkowej, w szczególności nieruchomości, były przez spadkodawców wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dotyczy to zwłaszcza sprzedaży nieruchomości przez jednego ze Spadkodawców, która to sprzedaż została uznana przez organ podatkowy za wykonywaną w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dodatkowo część z odziedziczonych nieruchomości stanowiła za życia spadkodawców/ przedmiot najmu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Drugi ze spadkobierców zamierza dokonywać sukcesywnej sprzedaży składników masy majątkowej.

Wobec jednego ze spadkodawców została wydana decyzja przez organ podatkowy, w której stwierdzono, że dokonywana przez niego sprzedaż była wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w związku z tym, że nieruchomości, które wchodzą w skład masy spadkowej obciążone są wpisami hipotecznymi, sprzedaż poszczególnych nieruchomości może być niezależna od Wnioskodawcy, to znaczy może następować z inicjatywy wierzycieli w drodze licytacji komorniczych lub licytacji egzekucyjnych do wysokości przyjętych w ramach spadku długów. Po spłaceniu długów Wnioskodawca nie zamierza dokonywać sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład masy spadkowej. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że czynności wynajmu nieruchomości nie są wykonywane w sposób określony w definicji wynikającej z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okolicznością potwierdzającą ww. stanowisko jest fakt, że wynajmowane miejsca postojowe w garażach wielostanowiskowych, wchodziły w skład majątku prywatnego spadkodawczyni i nie były nigdy wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Nieruchomości wskazane we wniosku są wykorzystywane od momentu nabycia spadku w sposób zapewniający ich utrzymanie w niepogorszonym stanie. W dniu 3 czerwca 2015 r. uprawomocniło się postanowienie Sądu Rejonowego przyznające Wnioskodawcy zarząd zwykły m.in. nad ww. nieruchomościami. W przeszłości Wnioskodawca dokonał jednej transakcji sprzedaży nieruchomości – lokalu mieszkalnego (data transakcji 5 stycznia 2009 r.), z której środki zostały w całości przeznaczone na własne cele mieszkaniowe. W związku z tym, iż Wnioskodawca nie planuje sprzedaży nieruchomości (z wyłączeniem możliwości sprzedaży komorniczej lub egzekucyjnej), nie będzie oferował ich sprzedaży w środkach masowego przekazu. Wnioskodawca wskazał również, że nie dokonywał i nie będzie dokonywał wydzielenia nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, dróg wewnętrznych i ich uzbrojenia w media. Wnioskodawca posiada inne nieruchomości, jednak nie zamierza ich sprzedawać.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy sprzedaż poszczególnych składników masy spadkowej, w szczególności nieruchomości wykorzystywanych przez spadkodawców w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca powinien zakwalifikować do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy możliwe jest przeniesienie na Wnioskodawcę odpowiedzialności podatkowej w trybie art. 107 § 1, la i 2 Ordynacji podatkowej w sprawach, w których organy podatkowe nie wszczęły postępowań podatkowych wobec Spadkodawców, za ich życia, a dotyczących sprzedaży przez nich nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości wykorzystywanych wcześniej przez spadkodawców w pozarolniczej działalności gospodarczej będą wykonywane przez Niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, możliwe jest przeniesienie odpowiedzialności podatkowej w trybie art. 107 § 1,1a i 2 Ordynacji podatkowej w sprawach, w których organy podatkowe nie wszczęły postępowań podatkowych wobec spadkodawców za ich życia, a dotyczących sprzedaży przez nich nieruchomości, podczas gdy organy podatkowe uznają, że spadkodawcy błędnie zakwalifikowali sprzedaż nieruchomości na potrzeby podatku dochodowego i podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatku.

Ww. ustawa wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3, 8:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W konsekwencji, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, to wówczas przychód z tytułu tej sprzedaży jest opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej, natomiast jeżeli sprzedaż nieruchomości nie następuje w wykonywaniu tej działalności, to należy ją rozpatrywać jako źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należało ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako spadkobierca ustawowy odziedziczył spadek po rodzicach. Wnioskodawca przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza. W skład masy spadkowej weszły m.in. nieruchomości, ruchomości oraz inne prawa majątkowe. Część ze składników masy spadkowej, w szczególności nieruchomości, były przez spadkodawców wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dotyczy to zwłaszcza sprzedaży nieruchomości przez jednego ze Spadkodawców, która to sprzedaż została uznana przez organ podatkowy za wykonywaną w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dodatkowo część z odziedziczonych nieruchomości stanowiła za życia spadkodawców/ przedmiot najmu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym, że nieruchomości, które wchodzą w skład masy spadkowej obciążone są wpisami hipotecznymi, sprzedaż poszczególnych nieruchomości może być niezależna od Wnioskodawcy, to znaczy może następować z inicjatywy wierzycieli w drodze licytacji komorniczych lub licytacji egzekucyjnych do wysokości przyjętych w ramach spadku długów. Po spłaceniu długów Wnioskodawca nie zamierza dokonywać sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład masy spadkowej. W dniu 3 czerwca 2015 r. uprawomocniło się postanowienie Sądu Rejonowego przyznające Wnioskodawcy zarząd zwykły m.in. nad ww. nieruchomościami. W związku z tym, iż Wnioskodawca nie planuje sprzedaży nieruchomości (z wyłączeniem możliwości sprzedaży komorniczej lub egzekucyjnej), nie będzie oferował ich sprzedaży w środkach masowego przekazu.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że sprzedaż składników masy spadkowej nie będzie nosiła znamion pozarolniczej działalności gospodarczej. Przede wszystkim, nie można uznać, że ww. sprzedaż nastąpi w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Treść wniosku przemawia więc za tym, że sprzedaż opisanych we wniosku składników majątku nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie powoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zatem rozważyć czy ww. sprzedaż nie będzie generowała przychodu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, jeżeli nie jest dokonywane w wykonywaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem, w takiej sytuacji, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma więc ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Stosownie do art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów ww. ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Zatem, sprzedaż otrzymanych w spadku nieruchomości będzie generowała dla Wnioskodawcy przychód ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z odpłatnego zbycia nieruchomości, o ile zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości. Za datę nabycia ww. nieruchomości należy przyjąć datę śmierci spadkodawców.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 2 wskazać należy, że w świetle art. 107 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – dalej jako Ordynacja podatkowa – w przypadkach i w zakresie przewidzianych w niniejszym rozdziale za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie.

Osoby trzecie odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z następcą prawnym podatnika za przejęte przez niego zaległości podatkowe (art. 107 § 1a Ordynacji podatkowej).

W świetle art. § 2 ww. artykułu, jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, osoby trzecie odpowiadają również za:

1. podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów;
2. odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych;
3. niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek;
4. koszty postępowania egzekucyjnego.

W świetle art. 108 i nast. Ordynacji podatkowej, do osób trzecich zalicza się: rozwiedzionego małżonek podatnika; członka rodziny podatnika (za którego uważa się zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz pozostającą z podatnikiem w faktycznym pożyciu); nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa; firmującego; a także w określonych przypadkach: właściciela, samoistnego posiadacza lub użytkownika wieczystego rzeczy lub prawa majątkowego dzierżawcę lub użytkownik nieruchomości.

Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą uzyskania statusu podatnika w związku ze sprzedażą składników majątku uzyskanych w drodze spadkobrania oraz przeniesienia na niego odpowiedzialności podatkowej w trybie art. 107 § 1, 1a i 2 Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz wskazane przepisy prawa należy zauważyć, że w świetle art. 108 i nast. Ordynacji podatkowej Wnioskodawca nie może być zaliczony do osób trzecich, zatem brak jest podstaw, aby została na niego przeniesiona odpowiedzialność podatkowa w trybie art. 107 § 1, 1a i 2 Ordynacji podatkowej w sprawach, w których organy podatkowe nie wszczęły postępowań podatkowych wobec spadkodawców, za ich życia, a dotyczących sprzedaży przez nich nieruchomości.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalenie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Podkreślenia wymaga też, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

• stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
• stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
• zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy, w kontekście wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko w sprawie.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy – wyrażony w pytaniu nr 2 – ocenie interpretacyjnej organu na gruncie ustawy Ordynacja podatkowa zostały poddane wyłącznie skutki podatkowe wynikające z art. 107 § 1, 1a i 2 Ordynacji podatkowej. Organ nie rozstrzygał natomiast kwestii odpowiedzialności Wnioskodawcy wynikającej z innych przepisów tej ustawy.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla drugiego spadkobiercy. Drugi spadkobierca, chcąc uzyskać pisemną interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-563 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.