Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-49/15/KK
z 26 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2015 r. (data wpływu 3 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zapłaty czynszu za najem samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z ograniczeniem z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zapłaty czynszu za najem samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z ograniczeniem z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, który jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zamierza zawrzeć umowę najmu samochodów osobowych stanowiących własność osoby trzeciej. Pojazdy te będą wykorzystywane przez pracowników Wnioskodawcy dla celów bezpośrednio związanych z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej. Umowa będzie zakładać płatność stałego, miesięcznego czynszu najmu tych pojazdów, którego wysokość będzie niezależna od intensywności używania samochodów. Dodatkowo, obok czynszu najmu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do pokrywania kosztów związanych z rzeczywistym używaniem przedmiotu najmu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy miesięczny czynsz najmu samochodów osobowych stanowić będzie koszt uzyskania przychodów na zasadach ogólnych tj. art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, miesięczny czynsz najmu samochodów osobowych będzie w całości stanowił koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych tj. art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust 1 pkt 51 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby odpowiedzieć na postawione w niniejszej sprawie pytanie, należy zdefiniować pojęcie „koszty używania”, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy. Ponieważ w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje się pojęcia „używać”, odwołać się należy do języka polskiego. Zgodnie ze Słownikiem współczesnym języka polskiego pod red. B. Dunaja, Warszawa 1996, str. 1200 i 1262) termin „używać” oznacza stosować coś, użytkować, posługiwać się czymś, robić z czegoś użytek. Podobnie S. Dubisz w Uniwersalnym słowniku języka polskiego (Wyd. Naukowe PWN 2008, tom IV, str. 322-323), który wskazuje, że „używać” to posługiwać się, stosować coś, korzystać, brać, przyjmować, robić z czegoś użytek, wykorzystywać. Przedstawione definicje używania opierają się wyłącznie na aspekcie czynnym tj. na skutku w postaci stosowania czegoś, posługiwania się czymś itp. Pojęcie to nie obejmuje z całą pewnością przyczyn ani podstaw uzyskania możliwości posługiwania się czymś (taki pogląd został potwierdzony zarówno w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego, jak i orzecznictwie Sądów Administracyjnych m. in. interpretacja indywidualna Ministra Finansów- Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2014 r. sygn. akt ITPB3/423-703a/12/14-S/PST, interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2014 r. sygn. akt IPPB5/423-504/12/14-9/S/PS, interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 stycznia 2014 r. sygn. akt IBPB1/2/423-1328/13/PC, Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 16 marca 2012 r., sygn. akt: II FSK 2030/10 oraz z 17 października 2012 r. sygn. akt: II FSK 467/11).

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty używania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy odnieść należy zatem wyłącznie do kosztów eksploatacji pojazdów tj. kosztów powstałych wskutek rzeczywistego ich wykorzystania.

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Definicja umowy najmu uzależnia płatność czynszu wyłącznie od oddania przedmiotu najmu do używania. W żadnym wypadku, przepis ten nie uzależnia płatności umówionego czynszu od rzeczywistego wykorzystywania rzeczy przez drugą stronę umowy. Przekładając powyższe rozważania na przedmiotowy stan faktyczny - stały, miesięczny czynsz najmu samochodów osobowych, będzie płatny niezależnie od tego, z jaką intensywnością Wnioskodawca będzie w danym miesiącu z pojazdów korzystał, a nawet czy w ogóle będzie korzystał. Fundamentem umowy najmu jest wyłącznie nabycie uprawnienia do używania przedmiotu najmu. Czynsz najmu jest zatem zdaniem Wnioskodawcy zupełnie oderwany od kosztów używania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tak m. in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 sierpnia 2013 r. sygn. akt II FSK 2447/2011, w którym stwierdzono jednoznacznie, że o ile wydatki na zakup paliwa, opłaty za autostrady, parkingi itp. należą do kosztów używania samochodu, o tyle wydatki ponoszone z tytułu czynszu najmu samochodu do kosztów jego używania już nie należą, są bowiem wydatkami na uzyskanie tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu.

Wnioskodawca wskazuje, że za rozumieniem „kosztów używania”, wyłącznie jako kosztów eksploatacyjnych przemawia również statystyczna kalkulacja tych kosztów opisana w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy tj. pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu. Regulacji tej nie sposób przełożyć na stały, płatny miesięcznie i zupełnie niezależny od intensywności używania przedmiotu najmu czynsz.

Tożsamy pogląd został wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 lutego 2010 r. III SA/Wa 1502/2009, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 lutego 2013 r. 1 SA/Wr 1575/12 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 16 marca 2012 r. II FSK 2030/10 oraz z dnia 17 października 2012 r. II FSK 467/11, stawiając tezę, że czynsz najmu samochodów nie mieści się w pojęciu kosztów eksploatacyjnych pojazdu, o jakich mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wyjaśniając, że ponieważ suma wydatków limitowanych nie może przekroczyć kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach, tego rodzaju statystyczna kalkulacja nie może być w jakikolwiek sposób utożsamiana z opłatami, które jej nie podlegają. Do takiej konkluzji prowadzą nadto wnioski wypływające z wykładni językowej użytych w przepisie wyrazów (interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2014 r. IPPB5/423-504/12/14-9/S/PS).

Ponadto, zwrócić należy uwagę na zakres treściowy ewidencji przebiegu pojazdów określony w art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który nakazuje ewidencjonowanie m. in. liczby faktycznie przejechanych kilometrów, stawki za jeden kilometr przebiegu, kwoty wynikającej z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu. Przepis zastrzega nadto, że w razie braku ewidencji wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Tym samym dane zawarte w ewidencji przebiegu pojazdu (mogące być podstawą wyliczenia wyłącznie kosztów eksploatacyjnych) zostały bezpośrednio połączone z kosztami używania samochodów. Brak ewidencji całkowicie uniemożliwia zaliczenie wydatków związanych z używaniem samochodów na koszty uzyskania przychodu.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, czynsz najmu nie mieści się w pojęciu kosztów używania, w konsekwencji czego nie ma do niego zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatek w postaci czynszu najmu samochodów osobowych dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, będzie stanowił zatem w całości koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust 1 ww. ustawy.

Wskazuję, że za przedstawionym wyżej stanowiskiem Spółki przemawia również kształtującą się obecnie jednolita linia orzecznicza (np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 16 marca 2012 r., sygn. akt: II FSK 2030/10 oraz z 17 października 2012 r., sygn. akt: II FSK 467/11, a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 5 czerwca 2013 r., sygn. akt: III SA/Wa 3494/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 14 marca 2013 r., sygn. akt: I SA/ Łd 1510/12 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyrokach z 12 marca 2013 r., sygn. akt: I SA/Wr 126/13 oraz z 26 lutego 2013 r. sygn. akt: I SA/Wr 1575/12).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.