Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-513/13-4/15-S/GG
z 16 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), mając na uwadze prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 498/14 (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.) oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 878/15, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy tworzony i dokonywany od lokali użytkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy tworzony i dokonywany od lokali użytkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe. Tytuły do powyższych lokali posiadają członkowie Spółdzielni oraz osoby niebędące członkami Spółdzielni, jak również Spółdzielnia posiada lokale w najmie. Spółdzielnia w celu przeprowadzenia remontów tworzy fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Odpis na ten fundusz obciąża koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków Spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Odpisu na fundusz remontowy od lokali użytkowych znajdujących się w budynkach mieszkalnych i wolnostojących pawilonach handlowych Spółdzielnia dotychczas nie uznawała za koszt uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpis na fundusz remontowy tworzony zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych dokonywany od lokali użytkowych znajdujących się w budynkach mieszkalnych i w wolnostojących pawilonach handlowych stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpis na fundusz remontowy dokonywany od lokali mieszkalnych i od lokali użytkowych (lokali o innym przeznaczeniu) znajdujących się w budynkach mieszkalnych i wolnostojących pawilonach handlowych winien stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, które zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. wydatek zostanie poniesiony przez podatnika,
2. jest definitywny, a więc bezzwrotny,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Powyższy przepis dotyczy podstawowych odpisów i wpłat na poczet funduszy, jeżeli: po pierwsze, obowiązek lub możliwość ich tworzenia określają odrębne ustawy, tj. musi istnieć akt prawny (ustawa), który określa obowiązek, ewentualnie możliwość utworzenia przez podatnika danego funduszu, po drugie aby zastosować tę regulację w ustawie musi znaleźć się zapis, że odpisy i wpłaty na ten fundusz stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 78 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848, z późn. zm.), zasadniczymi funduszami własnymi tworzonymi w spółdzielni są:

1. fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich, odpisów na udziały członkowskie z podziału nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach;
2. fundusz zasobowy powstający z wpłat przez członków wpisowego, części nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach.
   
   

W myśl § 2 ww. przepisu spółdzielnia tworzy także inne fundusze własne przewidziane w odrębnych przepisach oraz w jej statucie. W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczenie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika, że członkowie Spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczenie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 3 ww. ustawy, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokali.

Zestawienie obu regulacji, tj. treści art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie pozostawia wątpliwości, że fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, o jakim mowa w treści ww. przepisu, spełnia normatywne kryteria do tego, by móc uznać dokonywane na rzecz funduszu odpisy i wpłaty za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (fundusz ten został wprowadzony ustawą, ma charakter obligatoryjny i zawiera postanowienie o tym, że dokonywane na fundusz odpisy obciążają koszty gospodarki mieszkaniowej).

A zatem zasadnym jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odpisów dokonywanych od lokali użytkowych skoro zestawienie obu regulacji, tj. treści art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie pozostawia wątpliwości, że fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych o jakim mowa w treści ww. przepisu, spełnia normatywne kryteria do tego, by móc uznać dokonywane na jego rzecz odpisy i wpłaty za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Problem stanowią określenia „fundusz na remont zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi” użytymi w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych. Dokonując wykładni pojęcia „fundusz na remont zasobów mieszkaniowych” należy uwzględnić kontekst całej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a także cel któremu fundusz remontowy spółdzielni, tworzony na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, ma służyć.

Prowadzenie zarządu nieruchomościami przez Spółdzielnię to gospodarowanie tzw. wspólnymi częściami tych nieruchomości. Fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych stanowi formę gromadzenia środków na koszty tego zarządu (partycypacji w tych kosztach). Przepis art. 6 ust. 3 ustawy a spółdzielniach mieszkaniowych nie precyzuje kategorii lokalu, w stosunku do którego ustawodawca przypisał obowiązek świadczenia na rzecz funduszu remontowego. Wskazany przepis operuje ogólnym pojęciem „lokalu” co – w nawiązaniu do definicji ustawowej tego pojęcia, zawartej w art. 2 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych – uzasadnia pogląd, że pojęcie lokalu o jakim mowa w treści art. 6 ust. 3 zd. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, odnosić należy zarówno do kategorii lokalu mieszkalnego jak i kategorii lokali jakim jest lokal użytkowy. Celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczenie członkom samodzielnych lokali mieszkaniowych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu (art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych), natomiast w art. 6 ust. 3 zd. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych sformułowano obowiązek członków spółdzielni i właścicieli niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali do świadczenia na fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Powołany w ww. przepisie zwrot „lokal” w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oznacza bez rozróżnienia zarówno lokal mieszkalny jak i też lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, a zatem również lokal użytkowy (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 13 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 213/11). Na płaszczyźnie przepisów ustawy o własności lokali (art. 2 ust. 1) zarówno samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, są określane jednolitym mianem lokalu, a zatem ich regulacja prawna jest jednakowa. Pojęcie ”lokalu użytkowego” zawiera się w zakresie normatywnym pojęcia zasobów mieszkaniowych w rozumieniu art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych – które to rozumienie należy zastosować przy interpretacji art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skorzystanie z możliwości wpisania w ciężar kosztów odpisu na dany fundusz remontowy jest możliwe jeżeli wynika ona z przepisu rangi ustawy i to innej niż ustawa o podatku dochoodwym od osób prawnych oraz, że przepis rangi ustawy musi przewidywać możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów.

Przepis art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowiący, że spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych oraz że odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi są normami wynikającymi właśnie z art. 16 ust. pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przepisie tym zawarto odwołanie wprost do odrębnych ustaw, a w przedmiotowej sprawie tą odrębną ustawą jest ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych. Zaniechanie rekonstrukcji normy z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) pdop w powiązaniu z przepisami ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi zatem naruszenie utrwalonej zasady, w myśl której nie wolno dokonywać interpretacji „per non est”. Niedopuszczalne bowiem jest takie ustalenie znaczenia normy, przy którym pewnie jej zwroty traktowane są jako ”zbędne”.

W ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych brak jest definicji ”zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Analiza przepisów tej ustawy pozwala na stwierdzenie, że do zasobów mieszkaniowych zaliczane są również lokale użytkowe. Świadczenie na rzecz funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych dotyczy tak samo właścicieli lokali mieszkalnych jak i użytkowych, a ustawa w tym zakresie nie rozróżnia regulacji, to należy uznać, że odpisy na fundusz remontowy dokonywane od lokali użytkowych także mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Mając na względzie przytoczone okoliczności, uwzględniając przedstawiony zakres pojęcia „zasoby mieszkaniowe” obejmujące również lokale użytkowe, należy stwierdzić, że odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, o których mowa w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych dokonane od lokali użytkowych, stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedstawioną argumentację prawną wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 2581/11, który potwierdził stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 lipca 2011 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 769/11.

W dniu 20 marca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację nr IPTPB3/423-513/13-2/GG, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy tworzony i dokonywany od lokali użytkowych jest nieprawidłowe.

Zdaniem Organu uwzględniając zakres pojęcia „zasoby mieszkaniowe” należy więc stwierdzić, że odpisy na fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, obciążające koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, o których mowa w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, dokonane od lokali użytkowych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W dniu 4 kwietnia 2014 r. zostało wniesione wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.). Odpowiedź na powyższe wezwanie została udzielona pismem z dnia 7 maja 2014 r., nr IPTPB3/423W-26/14-2/GG.

W dniu 6 czerwca 2014 r. wpłynęła do tutejszego Organu skarga adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie.

Pismem z dnia 1 lipca 2014 r., nr IPTPB3/4240-37/14-2/GG tutejszy Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę, wnosząc o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 498/14 (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 20 marca 2014 r., nr IPTPB3/423-513/13-2/GG w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

W ww. wyroku Sąd stwierdził, że zaskarżona interpretacja podlega uchyleniu.

W pierwszej kolejności wskazał, że kosztami uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: „pdop”), są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nie uważa się przy tym za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika.

Kosztem uzyskania przychodów, jak o tym stanowi art. 16 ust. 1 lit. a) pdop, są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

O odpisach i wpłatach na fundusze, o których mowa w powołanym przepisie w odniesieniu do spółdzielni stanowi zaś art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm., dalej: usm).

Zgodnie z powołanym przepisem spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

W ocenie Sądu powołane wcześniej przepisy art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) pdop oraz art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych tworzą normę prawa podatkowego, z której wynika, że odpisy na fundusz na remontowy zasobów mieszkaniowych w spółdzielniach mieszkaniowych stanowią koszty uzyskania przychodu spółdzielni.

Zapatrywanie powyższe podziela zarówno Wnioskodawca, jak i Organ, który wydał zaskarżoną interpretację indywidualną. Spór natomiast istnieje co do tego, czy do zasobów mieszkaniowych spółdzielni zaliczyć można lokale użytkowe, a tym samym odpisy na fundusz remontowy, dokonywane od tych lokali zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko, że odpisy te w części dotyczącej lokali użytkowych nie stanowią kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) pdop w zw. z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych Organ interpretacyjny wywodzi z tego, że to funkcja mieszkaniowa lokalu przesądza o zaliczaniu go do zasobów mieszkaniowych. Na uzasadnienie takiego poglądu przywołał treść regulacji prawnych zawartych w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego – Dz. U. Nr 71, poz. 733 ze zm., § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 listopada 1994 r. w sprawie dotacji dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatku mieszkaniowego oraz § 3 rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 16 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu i trybu składania informacji dotyczących przekształceń i prywatyzacji mienia komunalnego, a także art. 17 ust. 1 pkt 44 pdop.

W ocenie Sądu argumentacja Organu z powołaniem się na ww. akty prawne nie jest w obszarze rozpoznanej sprawy trafna i uzasadniona. Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie kodeksu cywilnego, zgodnie z art. 1, reguluje bowiem zasady i formy ochrony praw lokatorów oraz zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy.

Ze względu na cel regulacji jej postanowienia nie mogą mieć zatem zastosowania do wykładni przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych dotyczących zasobów mieszkaniowych spółdzielni. Wskazane wyżej rozporządzenia, oprócz odmiennego w stosunku do ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych celu i zakresu regulacji, od dawna już natomiast nie obowiązują. Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 44 pdop, nie wchodzi w skład unormowania wynikającego z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) pdop w zw. z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Regulacja prawna art. 17 ust. 1 pkt 44 pdop dotyczy bowiem zwolnienia od podatku określonych w niej dochodów i nie może mieć zastosowania do oceny prawnej w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że normując w przedmiocie zwolnienia podatkowego, a więc wyjątku od konstytucyjnej zasady powszechności i równości opodatkowania, prawodawca postanowił, że określone dochody podlegają lub nie podlegają zwolnieniu, co jednak nie oznacza, że terminy, pojęcia czy też regulacje prawne przepisu statuującego zwolnienie podatkowe w zakresie dochodów są prawnie znaczące dla zbudowania i odtworzenia treści, a następnie zastosowania innej normy prawnej, to jest rozważanego w sprawie niniejszej unormowania w przedmiocie zaliczenia określonych odpisów do kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując Sąd stwierdził, że wywodzenie zakresu odpisów na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, o którym mowa w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w aspekcie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit.a) pdop, wymaga uwzględnienia unormowań całej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a nie jedynie jego potocznej nazwy tego funduszu.

Tutejszy Organ po otrzymaniu w dniu 23 stycznia 2015 r. nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 498/14, pismem z dnia 16 lutego 2015 r., nr IPTRP-4510-3-14/15-3, wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Pismem z dnia 13 maja 2015 r., nr IPTRP-4510-3-14/15-4, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wycofanie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, po wycofaniu skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów, postanowieniem z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 878/15 umorzył postępowanie kasacyjne.

W dniu 17 sierpnia 2015 r. wpłynęło do tutejszego Organu prawomocne od dnia 25 czerwca 2015 r. orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 498/14 wraz z aktami sprawy.

W związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 498/14 oraz postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 878/15, ponownemu rozpatrzeniu podlega złożony przez Wnioskodawcę wniosek z dnia 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy tworzony i dokonywany od lokali użytkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zawarte w prawomocnym wyroku z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 498/14 tutejszy Organ dokonał ponownej analizy sprawy, w wyniku której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji tj. na 20 marca 2014 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.