Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-191/15/BKD
z 11 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 19 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 czerwca 2015 r.), uzupełnionym 4 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zaliczania w koszty uzyskania przychodów całości wydatków ponoszonych w związku z organizacją imprez integracyjnych (zarówno tej części wydatków, która odnosi się do pracowników, jak i tej części, która odnosi się do członków ich rodzin) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zaliczania w koszty uzyskania przychodów całości wydatków ponoszonych w związku z organizacją imprez integracyjnych (zarówno tej części wydatków, która odnosi się do pracowników, jak i tej części, która odnosi się do członków ich rodzin). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 lipca 2015 r. Znak IBPB-1-2/4510-191/15/BKD wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 4 sierpnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (zwana dalej: „Spółką” bądź „Wnioskodawcą”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oraz dostawy nowoczesnych rozwiązań informatycznych (m.in. oprogramowanie, narzędzia informatyczne, usługi przechowywania danych). Swoje produkty oferuje zarówno na rynku polskim, jak i na rynkach międzynarodowych. W związku z intensywnym wzrostem oraz zwiększaniem obszaru działania na kolejne obszary geograficzne, Spółka sukcesywnie zatrudnia nowych pracowników. Nowo zatrudnionymi pracownikami są zarówno osoby z wykształceniem z zakresu informatyki (w tym zarówno osoby świeżo po studiach, jak i profesjonaliści), osoby z tzw. „administracji” (księgowi, prawnicy, ekonomiści, tłumacze, itp.) oraz handlowcy. Funkcjonowanie Spółki oraz sposób świadczenia usług jakie oferuje, wymaga koordynacji szeregu zespołów pracowniczych (rozwiązania informatyczne opracowywane są przez programistów, handlowcy oferują je klientom zewnętrznym, osoby z „administracji” pomagają określać warunki sprzedaży i dbają o zapewnienie dobrych warunków pracy i kompleksową obsługę pozostałych pracowników). W związku z powyższym, Spółce zależy na budowaniu przyjaznej atmosfery w środowisku pracy oraz na szybkim „integrowaniu” nowo zatrudnionych pracowników. Jest to niezbędne do należytego realizowania jej strategii sprzedażowych i właściwego jej funkcjonowania.

Aby realizować ww. cele (budowanie przyjaznej atmosfery w pracy oraz integracja pracowników), Spółka zamierza podjąć szereg inicjatyw integracyjnych, takich jak np. imprezy plenerowe oraz spotkania okolicznościowe. W trakcie imprez plenerowych planowane jest urządzanie rozgrywek sportowych, konkursów z nagrodami (symbolicznymi) oraz różnego rodzaju zabaw. Spotkania okolicznościowe będą natomiast organizowane w związku ze świętami, dniem dziecka, itp. Tego rodzaju imprezy oraz spotkania organizowane będą co kilka miesięcy.

Wedle zamierzeń Spółki, na niektóre ww. imprezy bądź spotkania okolicznościowe, pracownicy będą mogli przychodzić wraz z członkami najbliższej rodziny (oczywiście jeśli wyrażą taką chęć). Podczas tego rodzaju imprez bądź spotkań wszystkie przybyłe osoby będą mieć możliwość zarówno wzięcia udziału w ww. grach i zabawach, jak też skorzystania z usług gastronomicznych. Uczestnicy nie będą mieć przydzielonych „racji żywnościowych”. Wyżywienie na tego typu wydarzeniach serwowane będzie w formie „szwedzkiego stołu”, w związku z czym każda z osób przybyłych na takie spotkanie będzie mieć możliwość wyboru jaki posiłek, artykuł spożywczy bądź napój chce skonsumować. W związku z taką formą organizowania imprez, Spółka nie będzie mieć obiektywnej możliwości ewidencjonowania ilości produktów spożytych przez określonego uczestnika, jak też nie będzie mieć możliwości zweryfikowania czy określony posiłek został skonsumowany przez samego pracownika, czy przez członka jego rodziny. Uczestnictwo pracowników, jak też członków ich rodzin w opisywanych powyżej imprezach, nie będzie się wiązać z powstaniem po ich stronie jakiegokolwiek kosztu, tj. udział uczestników będzie bezpłatny, wszelkie zaś koszty związane z organizacją imprez pokrywać będzie Spółka. W związku z tym, ponoszone przez Spółkę koszty częściowo odnosić się będą do samych pracowników, w części zaś przypadać będą na członków ich najbliższej rodziny (oczywiście jedynie w takich przypadkach, gdy pracownik wyrazi chęć przybycia z takimi osobami). Jednakże - jak wskazano powyżej - nie jest możliwe precyzyjne wyznaczenie granicy pomiędzy tymi dwiema kategoriami wydatków, a zatem nie jest możliwe wiarygodne ustalenie podziału kosztów na część dotyczącą pracowników i członków ich rodzin.

Tytułem uzupełnienia Spółka wskazuje, że wydatki ponoszone w celu organizacji ww. imprez plenerowych oraz spotkań okolicznościowych nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, ani nie będą stanowić działalności socjalnej pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie uprawniona do zaliczania w koszty uzyskania przychodów całości wydatków ponoszonych w związku z organizacją ww. imprez integracyjnych (czyli zarówno tej części wydatków, która odnosi się do pracowników, jak i tej części, która odnosi się do członków ich rodzin)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na organizację imprez integracyjnych, czyli również w tej części, która odnosi się do członków najbliższej rodziny pracowników, ponieważ wydatki te ponoszone są celem uzyskiwania i zabezpieczania źródeł przychodów Spółki.

Spółka wskazuje, że problematyka uznawania wydatków za podatkowe koszty uzyskiwania przychodów w odniesieniu do osób prawnych uregulowana jest w ustawie CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów, z wyjątkiem tych kategorii kosztów, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, że co do zasady wszystkie poniesione wydatki, które związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą osoby prawnej, po wyłączeniu zastrzeżonych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
• został właściwie udokumentowany;
• nie może znajdować się w katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
  
  

Pośród kosztów podatkowych osoby prawnej będącej jednocześnie pracodawcą, wyróżnia się tzw. „koszty pracownicze”, a więc koszty jakie ponoszone są w związku z zatrudnianiem pracowników. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze należne pracownikowi, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

W ocenie Spółki do ww. kategorii „kosztów pracowniczych” można również zaliczać wydatki ponoszone w związku z organizacją imprez integracyjnych. Są one bowiem organizowane w celu zwiększania efektywności pracy pracowników, a tym samym związane są z działalnością gospodarczą pracodawcy. Stanowisko takie przyjmowane jest również przez organy podatkowe. Wedle interpretacji indywidualnych przez nie wydawanych, warunkiem jest jednak aby takie wydatki ponoszone były na organizowanie spotkań, które rzeczywiście sprzyjają poprawie atmosfery pracy, a nie jedynie samej konsumpcji czy przebywaniu pracowników samych ze sobą. W szeregu interpretacji indywidualnych wspomniany warunek sformułowano w następujący sposób: „W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych”.

W ocenie Wnioskodawcy - w kontekście przepisów ustawy CIT oraz powyższego stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe - dla możliwości uznania wydatków poniesionych na imprezę integracyjną za podatkowe koszty uzyskania przychodów, nie ma znaczenia to, czy na taką imprezę może przyjść wyłącznie sam pracownik, czy też pracownik wraz z członkiem najbliższej rodziny. Istotnym jest jedynie aby taka impreza spełniała określone warunki, tzn. musi to być impreza organizowana - tak jak to określono we fragmencie interpretacji indywidualnych powoływanych powyżej - w celu poprawy komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez integrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwianie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę wydajności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez pracodawcę-organizatora.

W ocenie Wnioskodawcy, cele o których mowa powyżej - w odniesieniu do imprez integracyjnych, które Spółka ma zamiar organizować - zostaną spełnione. Imprezy będą organizowane dla poprawy atmosfery pracy (w powyższym rozumieniu) oraz w celu budowania „zgranych” zespołów pracowniczych, co ma się przekładać na zwiększenie przychodów osiąganych przez pracodawcę. Ponadto, wobec profilu działalności Spółki oraz jej aktualnej sytuacji rynkowej, imprezy integracyjne będą mieć dodatkowe znaczenie. Jak wskazano w opisie Spółka, w związku z intensywnym rozwojem na rynku polskim oraz na rynkach międzynarodowych, systematycznie zwiększa zatrudnienie. W związku z tym istotna jest dla niej szybka i owocna integracja nowych pracowników. Dodatkowo sprawna realizacja jej strategii gospodarczej wymaga szybkiej i skutecznej współpracy różnych zespołów pracowniczych (począwszy od handlowców sprzedających produkty i usługi, przez prawników i finansistów negocjujących warunki umów, do programistów i informatyków wytwarzających produkty bądź świadczących usługi zamówione przez klienta). Wobec tego ważna jest nie tylko efektywność poszczególnych osób, ale także całych zespołów pracowniczych, którą można osiągnąć tylko dzięki harmonijnej współpracy i komunikacji. Spółce bardzo zależy zatem na integrowaniu ze sobą pracowników oraz na tworzeniu harmonijnie współpracujących zespołów, gdyż realnie i odczuwalnie przekłada się to na jakość świadczonych przez nią usług. W jej zamyśle funkcję integrowania pracowników mają spełniać imprezy integracyjne. Ich celem jest umożliwianie zacieśniania więzi pomiędzy pracownikami, ocieplanie wzajemnych relacji, integrowanie poprzez możliwość odkrywania wzajemnych zainteresowań, budowania koleżeństwa i przyjaźni. Imprezy takie mają wiązać również pracowników z samą Spółką, prowadzić do ich utożsamiania się z nią i do wykształcania poczucia, że pracodawca o nich dba i w efekcie mają wpływać na lepsze wywiązywanie się z obowiązków i większą wydajność. Efektywność pracy wykonywanej przez silnie zmotywowany i zharmonizowany zespół przekłada się natomiast na wysokość przychodów uzyskiwanych przez firmę. Zatem wydatki ponoszone na organizację takich imprez będą ponoszone przez Spółkę i w interesie Spółki, a dokładniej w celu zwiększenia przyszłych przychodów. Wobec powyższego mogą one stanowić koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, iż okoliczność, że imprezy mają charakter „otwarty” również dla rodzin pracowników, nie zmienia celów ich organizacji (opisanych powyżej). Wręcz przeciwnie, służy dodatkowemu „wzmocnieniu” ich integracyjnego charakteru. W przypadku gdy pracownik może przyjść na imprezę wraz z członkami rodziny, integracja ta ma bowiem głębszy wymiar. Umożliwia budowanie relacji szerszych niż stricte „biurowe” poprzez możliwość poznawania się pracowników z innymi pracownikami oraz członkami ich rodzin, możliwość organizacji wzajemnych wyjazdów, możliwość wymiany informacji na rodzinne tematy takie jak wychowywanie dzieci, szkoła, itp. Ponadto umożliwienie przyjścia na tego typu imprezy pracownikom wraz z osobami z najbliższej rodziny, a więc osobami z którymi pracownik pozostaje w najbliższych, codziennych relacjach, służy budowaniu w oczach pracowników wizerunku Spółki, jako firmy prorodzinnej, wzbudzającej zaufanie i pozytywne skojarzenia.

Należy zatem zauważyć, że celem organizacji imprez, na które będą mogli przychodzić również członkowie rodzin pracowników, jest integrowanie samych pracowników, jednakże w szerszym „rodzinnym” wymiarze. Okoliczność, że pracownik będzie mógł przyjść także z członkami swojej najbliższej rodziny, nie zmienia okoliczności, że intencją Spółki jest pozytywny wpływ na samego pracownika. To pracownik będzie „w centrum uwagi” Spółki. Imprezy jakie Spółka ma zamiar organizować nierozerwalnie wiązać się będą ze stosunkiem pracy łączącym pracownika ze Spółką-pracodawcą. To właśnie ten stosunek będzie „uzasadnieniem” obecności na imprezie zarówno pracownika, jak i członków jego rodziny. Gdyby nie ten stosunek, to żadne z nich nie mogłoby przyjść. Oczywistym jest zatem, że Spółka organizując takie imprezy działać będzie we własnym interesie. Jej działanie będzie polegać na wywieraniu pozytywnego wpływu na pracownika celem mobilizowania go do efektywniejszej pracy na rzecz Spółki. Inna sytuacja miałaby miejsce gdyby Spółka zapraszała osoby z nią niezwiązane, takie jak np. byli pracownicy. Obecność takich osób nie mogłaby się wiązać z bieżącą działalnością gospodarczą Spółki. W sytuacji natomiast, gdy na imprezę integracyjną przychodzić będą pracownicy z członkami ich rodzin, związek ten jest zauważalny.

Podsumowując powyższe argumenty, należy zauważyć, że celem imprez integracyjnych (imprez plenerowych oraz spotkań okolicznościowych), które Spółka zamierza organizować, będzie budowanie lepszej atmosfery w środowisku pracy i integracja pracowników. Celów tych w żaden sposób nie zmienia okoliczność, iż na imprezy integracyjne pracownicy mogą przychodzić wraz z członkami najbliższej rodziny. Okoliczność ta nie zmienia bowiem charakteru takich imprez jako zdarzeń związanych z działalnością gospodarczą Spółki-pracodawcy. W związku z powyższym Spółka uprawniona będzie do kwalifikowania przedmiotowych wydatków jako podatkowych kosztów uzyskania przychodów, zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i w tej która przypada na członków ich rodzin. Należy zauważyć, że stanowisko takie znajduje oparcie w poglądach organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej z 31 marca 2015 r., oznaczonej IBPBI/2/423-1570/14/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż: ,,(...) sfinansowane wydatki na organizację imprez integracyjnych w części przypadającej zarówno dla jej pracowników, jak i członków ich rodzin mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, ze wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnieciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągniecia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizacje imprezy integracyjnej dla członków rodzin pracowników. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawca (gdyby nie ten stosunek członkowie rodziny nie uczestniczyliby w spotkaniu). W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji miedzy pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza podjąć szereg inicjatyw integracyjnych, takich jak imprezy plenerowe oraz spotkania okolicznościowe, organizowane w związku ze świętami, dniem dziecka, itp. Imprezy te oraz spotkania organizowane będą co kilka miesięcy. Na niektóre z nich, pracownicy będą mogli przychodzić wraz z członkami najbliższej rodziny. Podczas imprez bądź spotkań wszystkie przybyłe osoby będą miały możliwość udziału w grach i zabawach, jak też skorzystania z usług gastronomicznych. Uczestnicy nie będą mieli przydzielonych „racji żywnościowych”. Wyżywienie będzie serwowane w formie „szwedzkiego stołu”, w związku z czym każda z osób przybyłych na takie spotkanie będzie miała możliwość wyboru posiłku lub napoju. Spółka nie będzie miała obiektywnej możliwości ewidencjonowania ilości produktów spożytych przez określonego uczestnika, jak też nie będzie miała możliwości zweryfikowania czy określony posiłek został skonsumowany przez samego pracownika, czy przez członka jego rodziny. Uczestnictwo pracowników, jak też członków ich rodzin w opisanych imprezach, będzie dla nich bezpłatne. Wszelkie koszty związane z organizacją imprez będzie pokrywała Spółka. Ze względu na charakter planowanych imprez i spotkań Spółka nie będzie mogła precyzyjne ustalić podziału kosztów na część dotyczącą pracowników i członków ich rodzin. Spółka zaznacza, że wydatki ponoszone w celu organizacji ww. imprez plenerowych oraz spotkań okolicznościowych nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, ani nie będą stanowić działalności socjalnej pracodawcy.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki na organizację imprez integracyjnych w części przypadającej zarówno dla jej pracowników, jak i członków ich rodzin mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków ponoszonych w związku z organizacją imprez integracyjnych (zarówno tej części wydatków, która odnosi się do pracowników, jak i tej części, która odnosi się do członków ich rodzin) uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.