Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1195/14-4/EŻ
z 5 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2014r. (data wpływu 26 listopada 2014r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 6 lutego 2015r., (data doręczenia: 11 lutego 2015r.) nr IPPB3/423-1195/14-2/EŻ, w dniu 13 lutego 2015r., (data wpływu: 16 lutego 2015r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu zwolnionego z opodatkowania – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 listopada 2014r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania kwoty otrzymanej jako zwrot poniesionych wydatków związanych z centralnym ogrzewaniem budynku Wspólnoty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 03.06.2013r., Wspólnota Mieszkaniowa zawarła umowę z D. S.A. na budowę indywidualnego węzła cieplnego przyłączonego do miejskiej sieci ciepłowniczej po wykonaniu przez odbiorcę rozdzielczej sieci ciepłowniczej o długości trasy około 45,5 m oraz o średnicy nominalnej rur DN 80. Strony ustaliły na podstawie par. 6 umowy ust. 1 i 2, że WM wystawi D. S.A. notę na 78.000,00 zł., w związku z dokonaną sprzedażą sieci ciepłowniczej DN 80, o której mowa w par. 1 ust. 1 pkt 1 umowy oraz nieodpłatnym przekazaniem przyłącza sieci ciepłowniczej, o której mowa w par. 1 ust. 1 pkt 3 umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z dokonaną odsprzedażą rozdzielczej sieci ciepłowniczej, która jest własnością D. S.A. na rzecz WM w W., a którą to sieć wykonał z własnych środków odbiorca podlega zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, sieć ciepłownicza DN 80, która jest własnością D. S.A., a którą to wykonał indywidualnie odbiorca t.j. WM w W. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT 2), dlatego iż odbiorca wykonał tę sieć z własnych środków. Mimo iż WM w W. wystawiła notę księgową dla D. S.A. na kwotę 78.000,00 zł zgodnie z par. 4 ust. 1 pkt 10 umowy, to nie jest to sprzedaż, ponieważ WM w W. nie jest właścicielem węzła cieplnego tylko wykonała roboty za D. S.A. zgodnie z par. 1 ust. 1 pkt 1 umowy czyli poniosła koszt z tytułu odłączenia od grupowego węzła cieplnego i budowie indywidualnego węzła cieplnego. Celem tej umowy była realizacja wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego mającego na celu odłączenie od sieci grupowej i zaopatrzenie budynku odbiorcy w indywidualna sieć i przyłącze w centralne ogrzewanie i ciepłą wodę użytkową z miejskiej sieci ciepłowniczej. Odnosząc powyższy stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż został spełniony pierwszy z warunków wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 44 o podatku dochodowym od osób prawnych, to znaczy źródłem pochodzenia dochodu jest przeznaczenie na pokrycie części kosztów wykonania instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody czyli przychód z tego tytułu został uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W uzupełnieniu do wniosku, WM precyzując pytanie, że w związku z wykonaniem rozdzielczej sieci ciepłowniczej, która jest własnością D. S.A., a którą to wykonał odbiorca z własnych środków podlega zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyjaśniła że nikt nikomu nic nie odsprzedawał, gdyż jest to własność D. S.A., a zostało to przekazane przez Wspólnotę w W. na majątek D. S.A.

Dalej odnosząc się i precyzując Wnioskodawca stwierdza, że domniemany dochód nie jest dochodem WM w W., tylko kosztem podlegającym zwrotowi przez D. S.A. za poniesiony wydatek, który poniosła Wspólnota w związku z budową i odłączeniem, dlatego nie podlega absolutnie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i spełnia warunki wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. jest przychodem uzyskanym w ramach GZM. Koszt nie jest przychodem, a jedynie został poniesiony przez Wspólnotę, a zwrócony przez D. S.A. (Wspólnota zapłaciła z własnych środków za odłączenie sieci kwotę 78.000,00 zł., a D. S.A. równowartość tej kwoty zwróciła Wspólnocie).

Zapłacony podatek CIT 2 w kwocie 14.820,00 zł. Zdaniem Wnioskodawcy został zapłacony niesłusznie, gdyż nie jest podatkiem uzyskanym od przychodu, który nie powinien podlegać opodatkowaniu, ponieważ jest przychodem GZM, a nie pochodzi z innych źródeł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

Stosownie do art. 13 ww. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Art. 14 ustawy o własności lokali stanowi natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014r. poz. 851 ze zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 powyższej ustawy, przychodami (…) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne (pkt 1), jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez Wspólnotę z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób. Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, co do zasady stanowią przychód w rozumieniu ustawy podatkowej.

Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Dochodem Wspólnoty, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest natomiast nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, która – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W celu prawidłowego zastosowania powyższych przepisów w odniesieniu do Wspólnoty Mieszkaniowej i jej działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, należy przywołać art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl tego przepisu, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z jego treści, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

1. dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
2. dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
   
   

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

W celu dokonania prawidłowej wykładni powyższego przepisu, należy odwołać się do definicji gospodarki zasobami mieszkaniowymi i zasobów mieszkaniowych. Wskazać w tym miejscu należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje tych pojęć, a zatem zasadne jest skorzystanie w tym zakresie z reguł wykładni językowej.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składają się m.in. wpływy z opłat (zaliczek) pobieranych od właścicieli oraz pokrywane z nich koszty.

W języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl ). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych” określa rzeczy związane z mieszkaniem. W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.

Jednocześnie wskazać należy, iż uwzględniając charakter opłat (zaliczek) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest objęcie pojęciem „zasoby mieszkaniowe” nie tylko lokali mieszkalnych, ale również pozostałych pomieszczeń i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniających jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez „zasoby mieszkaniowe” należy zatem rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.),
4. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa zawarła umowę z D. S.A. na budowę indywidualnego węzła cieplnego przyłączonego do miejskiej sieci ciepłowniczej po wykonaniu przez odbiorcę rozdzielczej sieci ciepłowniczej. Celem tej umowy była realizacja wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego mającego na celu odłączenie od sieci grupowej i zaopatrzenie budynku odbiorcy w indywidualną sieć i przyłącze w centralne ogrzewanie i ciepłą wodę użytkową z miejskiej sieci ciepłowniczej. Wspólnota zapłaciła z własnych środków za odłączenie sieci kwotę 78.000,00 zł., a D. S.A. równowartość tej kwoty zwróciła Wspólnocie.

Odnosząc powyższy stan prawny do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż otrzymana od D. S.A. kwota dla WM, stanowiąca zwrot wydatków poniesionych na budowę indywidualnego węzła cieplnego w celu czerpania centralnego ogrzewania i cieplej wody z miejskiej sieci ciepłowniczej, związana jest z zapewnieniem prawidłowego funkcjonowania lokali mieszkalnych należących do Wspólnoty. W konsekwencji dochód powstały z tego tytułu, jako dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, objęty jest zwolnieniem, wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych – w tym przypadku na budowę indywidualnego węzła cieplnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.