2015.05.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-155/15/ASz
z 19 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lutego 2015 r. (data wpływu do Biura – 26 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) jako ubezpieczający zawarła 4 lutego 2015 r. Dokument Ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej Członków Władz Spółek (dalej: umowa).

Umowa została zawarta na czas oznaczony, tj. od 1 lutego 2015 r. do 31 stycznia 2016 r. Umowa została zmieniona aneksem z 9 lutego 2015 r. Spółka z tytułu ubezpieczenia zapłaci składkę w wysokości 8.000,00 zł płatną w dwóch ratach, tj. I rata składki w wysokości 4.000,00 zł płatna do 25 lutego 2015 r., II rata składki w wysokości 4.000,00 zł płatna do 25 maja 2015 r., która została obliczona na podstawie m.in. sumy aktywów, przychodów i wyników finansowych. Spółka nie ma obowiązku zapłaty dodatkowej składki w przypadku zmiany osób ubezpieczonych.

Wysokość składki nie jest uzależniona od ilości osób objętych ochroną. Fakt objęcia ubezpieczeniem lub wyłączenia z ubezpieczenia konkretnej osoby nie ma wpływu na wysokość składki.

Na podstawie umowy ochroną ubezpieczeniową objęta jest: Spółka, Spółka zależna, jak również osoby ubezpieczone oraz inne osoby wskazane. Umowa zawiera szeroką definicję „osób ubezpieczonych” i „innych osób wskazanych”. Ochrona ubezpieczeniowa udzielana jest wszystkim byłym, obecnym i przyszłym:

Członkom Zarządu, Rady Nadzorczej, Komisji Rewizyjnej, Rady Konsultacyjnej, Rady Dyrektorów, dyrektorom zarządzającym i wszystkim członkom innych porównywalnych organów wykonawczych, doradczych lub nadzorczych określonych w umowie spółki lub statucie zgodnie z prawem właściwym dla danej ubezpieczonej Spółki;
Osobiście odpowiedzialnym wspólnikom, osobom powołanym do prowadzenia spraw spółki oraz członkom organów nadzorczych i doradczych osobowych spółek prawa handlowego;
Menadżerom tymczasowym, jeżeli zostali powołani na stanowisko dyrektorów lub członków Zarządu;
Pełnomocnikom o ogólnym zakresie umocowania, prokurentom, osobom pełniącym funkcje nadzorcze oraz osobom upoważnionym do składania podpisów w imieniu ubezpieczonej Spółki zgodnie z postanowieniami systemu prawa zwyczajowego;
Powołanym likwidatorom za wyjątkiem tych, których powołano dla ubezpieczonej Spółki ulegającej likwidacji w ramach postępowania upadłościowego;
Zastępcom osób wymienionych w powyższych punktach niniejszego podpunktu, lecz wyłącznie, kiedy działają w charakterze i w zakresie działań wynikających z zastępowania tych osób;
Pracownikom,

jeżeli i tak długo jak są odpowiedzialni jak zarządzający przedsiębiorstwem, jego funkcją lub jednostką organizacyjną (menadżerowie), lub
jeżeli jako faktyczni lub nieoficjalni dyrektorzy lub członkowie Zarządu wykonują zadania dyrektorów lub członków Zarządu, lub
jako „osoby zatwierdzone”, które otrzymały pozwolenie organu nadzorczego na wykonanie funkcji nadzorczych w interesie spółki ubezpieczonej zgodnie z artykułem 59 brytyjskiej ustawy o usługach i rynkach finansowych z 2000 r. („Financial Services and Markets ACT 2000”) lub ponownych postanowień, lub
jako osoba powołana, odpowiedzialna za zarządzanie ryzykiem zgodności (Compliance Officer) ubezpieczonej Spółki, lub jako specjalni dyrektorzy powołani na mocy postanowień prawa lub standardów biznesowych w celu zapewnienia przestrzegania przepisów i zasad, np. ochrony danych, przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z postanowieniami ogólnych warunków ubezpieczenia ubezpieczonymi są także współmałżonkowie, konkubenci/partnerzy, spadkobiercy, wykonawcy testamentu, reprezentanci prawni (w przypadku ubezwłasnowolnienia) osób wymienionych powyżej w punktach 1-7 w związku z popełnionym przez osoby, wskazane we wspomnianych punktach, nieprawidłowym zachowaniem objętym ochroną ubezpieczeniową.

Ubezpieczonymi są także ci pracownicy oraz członkowie organów ubezpieczonych spółek, którzy na życzenie lub w interesie ubezpieczonych spółek sprawują mandaty w organach zarządzających lub nadzorczych lub sprawują funkcje prokurentów zgodnie z przepisami właściwego prawa w organizacjach typu non-profit lub w organizacjach nastawionych na osiąganie zysku.

Umowa ubezpieczenia określając zakres osób objętych ubezpieczeniem odnosi się jedynie do pozycji zajmowanej w strukturze Spółki, w żadnej części umowy ubezpieczenia osoby objęte ubezpieczeniem nie zostały wskazane imiennie. Tożsamość oraz liczba osób może podlegać zmianom w okresie trwania umowy.

Zgodnie z zapisem § 1 dodatku nr 1 do dokumentu ubezpieczenia umowa obejmuje następujący zakres ubezpieczenia:

„Ochrona ubezpieczeniowa dotyczy roszczeń lub postępowań urzędowych, które w okresie ubezpieczenia lub przedłużonym okresie zgłaszania roszczeń, o ile ma on zastosowanie, po raz pierwszy zostaną zgłoszone przeciw ubezpieczonemu, przy czym za zgłoszenie uważane jest także oświadczenie o potrąceniu.

Ubezpieczyciel udziela ochrony ubezpieczeniowej, w przypadku, gdy przeciwko osobie ubezpieczonej zostanie wniesione roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku nieprawidłowego zachowania osoby ubezpieczonej.
Ubezpieczyciel zwróci ubezpieczonej Spółce wypłacone przez nią odszkodowanie w granicach, w których było ono zasadne i mogło być dochodzone na drodze sądowej, po zaspokojeniu przez ubezpieczoną Spółkę należnego roszczenia zgłoszonego przeciwko osobie ubezpieczonej, wynikającego z nieprawidłowego zachowania osoby ubezpieczonej.
Ubezpieczyciel udziela ochrony ubezpieczeniowej ubezpieczonym Spółkom, w przypadku gdy przeciwko ubezpieczonym Spółkom zostało wniesione roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku ich nieprawidłowego zachowania w związku z obrotem papierami wartościowymi ubezpieczonych Spółek.
Ubezpieczyciel udziela ochrony ubezpieczeniowej ubezpieczonym Spółkom, w przypadku gdy przeciwko ubezpieczonym Spółkom zostało wniesione na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku popełnionego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieprawidłowego zachowania osób ubezpieczonych ale jedynie w sytuacji gdy ubezpieczona Spółka jest pozwana wspólnie z osobami ubezpieczonymi jako współpozwany (w oparciu o solidarną odpowiedzialność). W celu uniknięcia wątpliwości niniejszy zakres ubezpieczenia nie obejmuje roszczeń wniesionych lub postępowań urzędowych wszczętych w związku z naruszeniem praw pracowniczych. Koszty obrony ubezpieczonej Spółki pokrywane są oddzielnie, niezależnie od kosztów obrony osób ubezpieczonych, jeżeli i w takim zakresie w jakim oddzielna obrona jest niezbędna w celu uniknięcia konfliktu interesów.”

W umowie wskazano alokowanie składki na zakresy:

dla zakresu ubezpieczenia A −10% składki,
dla zakresu ubezpieczenia B − 35% składki,
dla zakresu ubezpieczenia C − 10% składki,
dla zakresu ubezpieczenia D − 45% składki.

W rozumieniu umowy „niepoprawne zachowanie” oznacza rzeczywiście błędne lub za błędne poczytywane działanie lub zaniechanie ubezpieczonej Spółki lub osoby ubezpieczonej w związku z ich właściwością lub pełnieniem funkcji. Nieprawidłowe zachowanie oznacza również naruszenie praw pracowniczych. Nieprawidłowe zachowanie w formie zaniechania uważa się za popełnione w ostatnim dniu okresu, w jakim najpóźniej należało spełnić zaniechany obowiązek, by zapobiec powstaniu szkody majątkowej.

W rozumieniu umowy „roszczenie” oznacza pisemne żądanie wypłaty odszkodowania na mocy przepisów o odpowiedzialności ustawowej, wniesione przeciwko ubezpieczonemu z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku nieprawidłowego zachowania. Za roszczenie uważa się także kroki prawne podejmowane przez ubezpieczonych. Roszczenia ubezpieczonych Spółek będą uznawane za już wniesione w sytuacji, gdy:

rada nadzorcza lub zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie akcjonariuszy ubezpieczonej Spółki podjęło uchwałę o wystąpieniu przez ubezpieczoną Spółkę z roszczeniem przeciwko osobie ubezpieczonej, lub
zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie akcjonariuszy ubezpieczonej Spółki powołało pełnomocnika celem reprezentacji ubezpieczonej Spółki w występowaniu z roszczeniem przeciwko osobie ubezpieczonej, lub
wspólnicy lub akcjonariusze ubezpieczonej Spółki zwrócili się do tej spółki o wystąpienie przez ubezpieczoną Spółkę z roszczeniem przeciwko osobie ubezpieczonej.

W zamian za opłacanie składki ubezpieczeniowej osoby ubezpieczone, ubezpieczone Spółki oraz inne osoby wskazane są objęte w okresie ubezpieczenia ochroną obejmującą zobowiązanie do pokrycia przez ubezpieczyciela roszczeń z tytułu niepoprawnego zachowania, zgłoszonych przeciwko nim w okresie ubezpieczenia w przedmiocie i zakresie objętym ochroną.

Określona w umowie składka nie jest uzależniona od ilości oraz rodzaju stanowisk osób objętych ochroną ubezpieczeniową, co powoduje, że jej wysokość nie zmienia się w przypadku ilościowej i jakościowej zmiany w składzie organów Spółki.

Gdy dochodzi do zmiany osoby objętej ochroną ubezpieczeniową jej następca zostaje objęty ochroną od chwili objęcia danej funkcji. Może się zdarzyć, że do takich zmian dojdzie wielokrotnie w trakcie trwania umowy. Umowa obejmuje byłych, obecnych oraz przyszłych członków władz Spółki, a także ich współmałżonków, konkubentów/partnerów, spadkobierców i przedstawicieli prawnych.

W przypadku byłych osób ubezpieczonych i osób wskazanych Spółka może nie być w stanie ustalić ich adresów zamieszkania.

W przypadku przyszłych osób objętych ochroną ubezpieczeniową, w dacie zawarcia umowy lub dacie zapłaty składki Spółka nie wie, która osoba będzie w przyszłości objęta ochroną i takiej samej wiedzy nie posiada w przypadku współmałżonków, konkubentów/partnerów i spadkobierców osób objętych ochroną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego wydatki związane z opłaceniem przez Spółkę składki ubezpieczeniowej od polisy OC dla byłych, obecnych i przyszłych osób ubezpieczonych oraz osób wskazanych (współmałżonkowie, konkubenci/partnerzy, spadkobiercy, wykonawcy testamentu, reprezentanci prawni (w przypadku ubezwłasnowolnienia)) objętych ochroną ubezpieczeniową, stanowią dla nich przychody ze stosunku pracy, lub z działalności wykonywanej osobiście, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 lub art. 13 pkt 7 ustawy o podatku od osób fizycznych i czy w związku z tym Spółka zobowiązana jest, jako płatnik, do obliczenia i pobrania z tego tytułu zaliczek i wpłacenia ich na rachunek odpowiedniego urzędu skarbowego, a jeżeli tak, to w jaki sposób (w jakiej wysokości) należy taki przychód ustalić dla każdej z osób objętych ubezpieczeniem, ponieważ na dzień zapłaty składki nie można jednoznacznie określić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę z wszelkimi konsekwencjami tych okoliczności?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z opłaceniem przez Spółkę składki od polisy OC byłych, obecnych i przyszłych osób ubezpieczonych i osób wskazanych, objętych ochroną ubezpieczeniową, nie stanowią dla nich przychodów ze stosunku pracy lub z działalności wykonywanej osobiście, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 lub art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy i wpłacenia ich na rachunek odpowiedniego urzędu skarbowego.

Na wstępie Wnioskodawca przywołał treść art. 9 ust 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następnie Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 805 § 1 ustawy Kodeks cywilny przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Funkcją umowy ubezpieczenia jest zapewnienie ubezpieczonemu ochrony na wypadek zajścia określonego w umowie zdarzenia o charakterze losowym.

W stosunku prawnym ubezpieczenia wystąpić może także ubezpieczony − osoba, na której rachunek zawarto umowę ubezpieczenia. Zgodnie z art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego- ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia.

Mając powyższe przepisy na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, objęcie kręgu osób ubezpieczonych wymienionych w umowie ubezpieczenia OC zawartej przez Spółkę, ochroną ubezpieczeniową (zakres ubezpieczenia A) co do zasady skutkuje powstaniem przychodu u tych osób. Należy jednak podkreślić, że warunkiem opodatkowania przychodu z nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez podatnika jest możliwość ustalenia jego wysokości zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy. Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy − wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się według cen zakupu − w przypadku gdy przedmiotem świadczenia są usługi zakupione. Cena zakupu to cena faktycznie zapłacona, z uwzględnieniem naliczonego przez sprzedawcę podatku od towarów i usług, jak również z uwzględnieniem ewentualnie udzielonych rabatów.

Aby można było ustalić wartość przychodu osób ubezpieczonych z tytułu nieodpłatnego objęcia ich ochroną ubezpieczeniową, konieczne jest precyzyjne ustalenie kręgu tych osób.

W świetle stanu faktycznego, umowa ubezpieczenia OC nie wskazuje imiennie osób objętych ubezpieczeniem, a wskazuje jedynie poszczególne grupy osób objętych ubezpieczeniem w okresie ubezpieczeniowym. Krąg osób ubezpieczonych jest otwarty − podlegać może zmianom osobowym oraz ilościowym w trakcie trwania ubezpieczenia, bez wpływu na wysokość składki zapłaconej przez Spółkę. Na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia OC lub w dacie zapłaty składki nie jest Spółce znana liczba osób objętych ubezpieczeniem, ponieważ o ile możliwy jest do ustalenia aktualny skład członków organów Spółki, aktualnych pracowników pełniących określone funkcje zarządcze lub nadzorcze, aktualnych małżonków, partnerów życiowych, przedstawicieli prawnych, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do zidentyfikowania na ten dzień, jak np. spadkobierców, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie wysokości przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się także ustalić na dzień zawarcia umowy lub na dzień zapłaty składki danych osób, które będą objęte ochroną ubezpieczeniową w przyszłości, a tym samym nie można ustalić danych współmałżonków, konkubentów czy spadkobierców tych osób, nie można również ustalić danych wszystkich spadkobierców osób objętych ochroną ubezpieczeniową. Ponadto może się także zmienić sytuacja życiowa osób objętych ochroną ubezpieczeniową w Spółce; osoby te mogą mieć nowego małżonka, partnera (konkubinę, konkubenta), którzy będą także objęci ubezpieczeniem. Te sytuacje wskazują, że liczba osób objęta w danym okresie ubezpieczeniem może się zmieniać, a Spółka nie może przewidzieć jak te zmiany będą się kształtowały; w niektórych sytuacjach, może być niemożliwe także ustalenie adresów zamieszkania osób objętych ubezpieczeniem.

Ponadto, ubezpieczonym na podstawie tej samej umowy poza osobami ubezpieczonymi i osobami wskazanymi są także ubezpieczone Spółki. Ubezpieczone Spółki to ubezpieczający wymieniony w dokumencie ubezpieczenia oraz Spółka zależna, przy czym zgodnie z dokumentem ubezpieczenia 90% wartości składki przypada na ochronę ubezpieczeniową Spółki.

Płatnikiem (powinno być podatnikiem) podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna, nie zaś grupa osób, co dodatkowo wskazuje na konieczność zindywidualizowania przychodu. Opodatkowanie określonego świadczenia jako przychodu pochodzącego z nieodpłatnych świadczeń, możliwe jest po ustaleniu, że świadczenie zostało faktycznie otrzymane przez konkretnego pracownika w konkretnej wysokości. A więc podatkiem dochodowym od osób fizycznych opodatkowany powinien być jedynie przychód w konkretnie określonej dla danego podatnika wysokości, odpowiadający ściśle wartości uzyskanego przez niego nieodpłatnego świadczenia. Innymi słowy, muszą istnieć kryteria pozwalające na zindywidualizowanie i przypisanie konkretnym osobom wysokości osiągniętego przez nie przychodu.

Wyżej wskazane przyczyny, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią okoliczność uniemożliwiającą przypisanie wysokości przychodu z tego tytułu konkretnej osobie, a skoro nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób to nie może on być uwzględniony w podstawie opodatkowania, a w konsekwencji opodatkowany.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał interpretacje:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 listopada 2014 r., znak: IBPB II/1/415-648/14/MK oraz z 30 kwietnia 2014 r., znak: IBPB II/2/415-313/14/HS,
Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 marca 2014 r., znak: ITPB2/415-1129/13/MU,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2013 r., znak: IPPB2/415-1115/12-2/EL.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się w pkt 7 – przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka (Wnioskodawca) jako ubezpieczający zawarła 4 lutego 2015 r. umowę Ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej Członków Władz Spółek. Umowa została zawarta na czas oznaczony, tj. od 1 lutego 2015 r. do 31 stycznia 2016 r. Umowa została zmieniona aneksem z 9 lutego 2015 r. Wysokość składki nie jest uzależniona od ilości osób objętych ochroną. Fakt objęcia ubezpieczeniem lub wyłączenia z ubezpieczenia konkretnej osoby nie ma wpływu na wysokość składki.

Na podstawie umowy ochroną ubezpieczeniową objęta jest: Spółka, Spółka zależna, jak również osoby ubezpieczone oraz inne osoby wskazane. Ochrona ubezpieczeniowa udzielana jest wszystkim byłym, obecnym i przyszłym:

Członkom Zarządu, Rady Nadzorczej, Komisji Rewizyjnej, Rady Konsultacyjnej, Rady Dyrektorów, dyrektorom zarządzającym i wszystkim członkom innych porównywalnych organów wykonawczych, doradczych lub nadzorczych określonych w umowie spółki lub statucie zgodnie z prawem właściwym dla danej ubezpieczonej Spółki;
Osobiście odpowiedzialnym wspólnikom, osobom powołanym do prowadzenia spraw spółki oraz członkom organów nadzorczych i doradczych osobowych spółek prawa handlowego;
Menadżerom tymczasowym, jeżeli zostali powołani na stanowisko dyrektorów lub członków Zarządu;
Pełnomocnikom o ogólnym zakresie umocowania, prokurentom, osobom pełniącym funkcje nadzorcze oraz osobom upoważnionym do składania podpisów w imieniu ubezpieczonej Spółki zgodnie z postanowieniami systemu prawa zwyczajowego;
Powołanym likwidatorom za wyjątkiem tych, których powołano dla ubezpieczonej Spółki ulegającej likwidacji w ramach postępowania

jeżeli i tak długo jak są odpowiedzialni jak zarządzający przedsiębiorstwem, jego funkcją lub jednostką organizacyjną (menadżerowie), lub
jeżeli jako faktyczni lub nieoficjalni dyrektorzy lub członkowie Zarządu wykonują zadania dyrektorów lub członków Zarządu, lub
jako „osoby zatwierdzone”, które otrzymały pozwolenie organu nadzorczego na wykonanie funkcji nadzorczych w interesie spółki ubezpieczonej zgodnie z artykułem 59 brytyjskiej ustawy o usługach i rynkach finansowych z 2000 r. („Financial Services and Markets ACT 2000”) lub ponownych postanowień, lub
jako osoba powołana, odpowiedzialna za zarządzanie ryzykiem zgodności (Compliance Officer) ubezpieczonej Spółki, lub jako specjalni dyrektorzy powołani na mocy postanowień prawa lub standardów biznesowych w celu zapewnienia przestrzegania przepisów i zasad, np. ochrony danych, przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, bezpieczeństwa i higieny pracy.

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, należy stwierdzić, że świadczenia pieniężne ponoszone za inną osobę należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin „świadczenie” pojawia się na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) i zgodnie z art. 353 Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy tego lokalu lub budynku,
w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również – co do zasady – kwoty składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej pokrywane przez Wnioskodawcę za inne osoby (osoby trzecie).

Zgodnie z art. 805 § 1 ww. Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (czyli tak jak w opisanej sprawie). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. W przedstawionym stanie faktycznym to Wnioskodawca ponosi koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo, iż otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia, zapewniać będzie tym osobom ochronę.

W przypadku zawartej przez Spółkę umowy ubezpieczeniowej krąg osób (podmiotów) ubezpieczonych jest bez wątpienia otwarty. Zakresem ochrony ubezpieczeniowej objęty jest bowiem Wnioskodawca, spółka zależna oraz tzw. „osoby ubezpieczone”, tj. osoby fizyczne, które zajmują określone stanowiska, pełnią określone funkcje (np. członkowie zarządu, członkowie rady nadzorczej, członkowie komisji rewizyjnej, członkowie rady konsultacyjnej członkowie rady dyrektorów, dyrektorzy zarządzający, osobiście odpowiedzialni wspólnicy, menedżerowi tymczasowi, pracownicy pełniący funkcje zarządcze lub nadzorcze, itp.). Dodatkowo ochroną ubezpieczeniową objęte są także osoby, które nie zajmują żadnej pozycji (stanowiska) w strukturze spółek zależnych, a są związane z „osobami ubezpieczonymi” więzami rodzinnymi, partnerskimi i podobnymi, tj. przykładowo małżonkowie, konkubenci lub partnerzy życiowi, spadkobiercy, wykonawcy testamentu, reprezentanci prawni (w przypadku ubezwłasnowolnienia) osób wymienionych powyżej.

Z powyższego wynika, że umowa ubezpieczenia dotyczy nie tylko członków władz Wnioskodawcy, samej Spółki – Wnioskodawcy ale i szerokiego grona osób trzecich, którego w żaden sposób nie da się określić.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że o ile aktualny skład członków władz Wnioskodawcy – jest możliwy do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do identyfikowania na ten dzień, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości, a tym samym nie można ustalić danych przyszłych członków władz. Na dzień zapłaty składki nie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do ustalenia przychodu, a zatem na Wnioskodawcy z tytułu finansowania składki ubezpieczeniowej od polisy OC nie ciążą obowiązki płatnika.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla Organu interpretacyjnego. Interpretacje podatkowe dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i dlatego też zawarte w nich rozstrzygnięcia są indywidualnie. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin