Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1302/14-2/EŻ
z 10 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2014r. (data wpływu 29 grudnia 2014r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu wynajmu pomieszczeń wspólnych, fragmentów działek gruntowych i z tablic reklamowych na elewacji, oraz uwzględnieniu kosztów z tych tytułów - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 29 grudnia 2014r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu wynajmu pomieszczeń wspólnych, fragmentów działek gruntowych i z tablic reklamowych na elewacji, oraz uwzględnieniu kosztów z tych tytułów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia zarządza nieruchomościami, w skład których wchodzą lokale o różnymi charakterze tj. lokale mieszkalne, użytkowe i garaże. Dla wszystkich nieruchomości są ustalone udziały a w odniesieniu do części lokali została przeniesiona ich własność a zatem w odniesieniu do części wspólnych nieruchomości powstała przymusowa współwłasność ułamkowa bądź też w odniesieniu do gruntów przynależnych do tych nieruchomości współużytkowanie wieczyste. W niektórych z zarządzanych nieruchomości w celu obniżenia kosztów zostały wynajęte pomieszczenia wspólne, takie jak np. pralnie czy suszarnie (nie stanowiące przedmiotu odrębnej własności), w innych są wynajmowane na rożne cele fragmenty działek gruntowych lub wywieszone na elewacji tablice reklamowe. W efekcie tych działań spółdzielnia uzyskuje określone przychody, które po ich opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych rozdysponowuje zgodnie z art. 5.1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 o spółdzielniach mieszkaniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dochody Spółdzielni z powyższych tytułów będą wolne od podatku jeżeli Spółdzielnia przeznaczy na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi?
2. Czy ponoszone przez Spółdzielnię koszty związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi np. opłata za użytkowanie wieczyste w części przypadającej na źródło pożytków mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Spółdzielnia stoi na stanowisku, że dochód ten winien być opodatkowany podatkiem dochodowym niezależnie od celu na jaki zostanie wydatkowany, nie pochodzi on bowiem z działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi a jest przychodem z tytułu udziału we współwłasności. Bez znaczenia w naszej ocenie pozostaje fakt, że ustawodawca w art. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych ograniczył swobodę właścicieli przeznaczając ten dochód na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi ponieważ nie jest spełniony warunek źródła pochodzenia środków. W tej sytuacji pożytkiem opisanym w art. 5 usm jest dochód po opodatkowaniu a jego dalsze przeznaczenie określa ustawa.

Ad 2. Spółdzielnia stoi na stanowisku, że z wyjątkiem kosztów bezpośrednio związanych z wynajęciem części wspólnej nieruchomości np. zużycie wody przez wynajmującego czy montaż dodatkowego punktu świetlnego przy reklamie i zużycie w nim energii elektrycznej żadne koszty nie powinny pomniejszać przychodów a co za tym idzie podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 5 usm pożytki pomniejszają koszty, które mają być sfinansowane przez użytkowników lokali. Koszty te byłyby poniesione niezależnie od tego czy jakakolwiek część wspólna byłaby wynajęta czy też nie a zatem nie można ich uznać za koszty uzyskania przychodów. W tej sytuacji spółdzielnia stoi na stanowisku, że cały przychód uzyskany z tytułu wynajmu części wspólnych winien być traktowany jako dochód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych,
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
   
   

Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

Jak wynika z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści ww. przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia „zasoby mieszkaniowe” nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki-doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci).
   
   

Związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Do takich rodzajów dochodów należy zaliczyć również opłaty, czynsze oraz odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat.

Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Dochody zwolnione z podatku dochodowego mogą pochodzić wyłącznie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Wskazać należy, iż pojęcie „zasoby mieszkaniowe” obejmuje nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie natomiast jedynie dochód z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany. Działalnością taką jest np. wynajmowanie powierzchni reklamowych na budynkach, miejsc na dachach pod anteny satelitarne oraz telefonii komórkowej, czy przychody z inwestycji finansowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia prowadzi działalność zarówno w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym).

W związku z powyższym, koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m.

Skoro Spółdzielnia prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności.

Niezwykle ważne jest też określenie prawidłowych wielkości kosztów uzyskania przychodów pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz nie zostały one ujęte w negatywnym katalogu kosztów. Następnie prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł. Dotyczy to kosztów, które jednoznacznie można przypisać do danego źródła kosztów.

Natomiast w stosunku do pozostałych kosztów, których przyporządkowanie do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 2 omawianej ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a).

W związku z powyższym należy uznać, iż:

• dochody uzyskane z wynajmu pomieszczeń wspólnych, tj. pralni czy suszarni, osobom zamieszkującym w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej, służące zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych – będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku przeznaczenia ich na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, natomiast wykorzystywane w innych celach niż mieszkalne lub przez osoby trzecie (niezamieszkujące w zasobach spółdzielni) np. do prowadzenia w nich działalności gospodarczej – dochód z tego źródła nie mieści się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych bez względu na jego przeznaczenie,
• dochody uzyskane z wynajmu fragmentów działek gruntowych – w przypadku gdy służą one celom mieszkalnym mieszkańcom Spółdzielni – będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku przeznaczenia ich na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, natomiast gdy będą wykorzystywane w innych celach niż mieszkalne lub przez osoby trzecie – dochód z tego źródła nie mieści się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych bez względu na jego przeznaczenie,
• dochód pochodzący z wynajmu elewacji pod tablice reklamowe nie zawiera się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi, i jako nie pochodzący z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, pomimo jego przeznaczenia na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, nie będzie spełniał warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy i stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych bez względu na jego przeznaczenie.
  
  

Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy w tej części, iż dochód powinien być opodatkowany niezależnie od celu na jaki zostanie wydatkowany, gdyż jak wskazano powyżej należy rozróżnić w jakich celach (mieszkalnych czy użytkowych) i dla kogo są wynajmowane poszczególne pomieszczenia wspólne, oraz na jaki cel zostanie przeznaczony dochód z tych tytułów.

Natomiast w zakresie kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca zobowiązany jest mieć na uwadze art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności. Spółdzielnia obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności oraz w ten sam sposób uwzględnić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym również art. 15 ust. 2 i 2a - w stosunku do pozostałych kosztów, których przyporządkowanie do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe, np. w stosunku do opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu.

W związku z tym, należy uznać, iż nie ma racji Wnioskodawca twierdząc, że z wyjątkiem kosztów bezpośrednio związanych z wynajęciem części wspólnej nieruchomości (np. zużycie wody, montaż dodatkowego oświetlenia przy reklamie i zużycie w nim energii elektrycznej), żadne koszty nie powinny pomniejszać przychodów a co za tym idzie podstawy opodatkowania. Jak już było wskazane powyżej, w stosunku do kosztów, których przyporządkowanie do poszczególnych źródeł nie jest możliwe, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy, zgodnie z którym koszty te ustala się w takim stosunku w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Tak więc, z racji prowadzenia przez Spółdzielnię zarówno działalności w zakresie gospodarki mieszkaniowej jak i innej działalności gospodarczej, Wnioskodawca obowiązany jest do podzielenia przychodów na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi jak i z pozostałej działalności, oraz przyporządkować do nich koszty uzyskania przychodów z odpowiednich źródeł. Ponoszony koszt z tytułu opłaty za użytkowanie wieczyste w części przypadającej na przychody podlegające opodatkowaniu (podział poszczególnych przychodów na podlegające opodatkowaniu jak i zwolnione z opodatkowania zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy został zamieszczony powyżej), uzyskiwane z wynajmu części wspólnych tj. pralni, suszarni, fragmentów działek gruntowych, elewacji pod tablice reklamowe, wyliczony na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie pomniejszał przychody uzyskiwane z tych źródeł, i tak obliczony dochód podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.