INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.01.2012 r. (data wpływu 23.01.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 06.03.2012 r. (data nadania 06.03.2012 r., data wpływu 08.03.2012 r.) na wezwanie z dnia 23.02.2012 r. Nr IPPB2/436-18/12-2/AF (data doręczenia 28.02.2012 r.) oraz pismem z dnia 16.03.2012 r. (data nadania 19.03.2012 r., data wpływu 22.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Pożyczkobiorca”) z siedzibą w Polsce zawarł w 2011 r. umowę pożyczki z C. H. Inc. z siedzibą w USA (dalej: „Pożyczkodawca”). Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca nie jest również bankiem. Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, a jego faktycznie wykonywaną działalność stanowi m. in. udzielanie pożyczek i finansowanie spółek należących do grupy.

Pożyczkobiorca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne stanowiące jej przedmiot znajdowały na rachunku bankowym prowadzonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pismem z dnia 23.02.2012 r. Nr IPPB2/436-18/12-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego poprzez wskazanie czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności była opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też zwolniona podatku od towarów i usług.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28.02.2012 r.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 05.03.2012 r. (data nadania 06.03.2012 r., data wpływu 08.03.2012 r.) wskazując, że Spółka działając jako strona umowy pożyczki (pożyczkobiorca) była zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 UPTU).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 UPTU „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n”. Natomiast art. 28a pkt 1 lit. a stanowi, iż „Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6”.

Z kolei w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 UPTU, podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatnika nieposiadającego siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. W związku z tym w przypadku udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę mającego siedzibę w USA Spółce z siedzibą w Polsce, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2, a więc mającej statut podatnika podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług jest Polska.

Przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana jest zatem Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług.

Jednakże w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 UPTU zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są „usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że z tytułu zawarcia umowy pożyczki przynajmniej jedna ze stron umowy pożyczki (tj. Spółka działająca jako pożyczkobiorca) jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 16.03.2012 r. (data wpływu 22.03.2012 r.) Wnioskodawca sprostował treść pytania zadanego we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy pożyczka udzielona Pożyczkobiorcy przez Pożyczkodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa pożyczki zawarta z Pożyczkodawcą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC). Jednakże nawet gdyby uznać, że podlega ona podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jest ona z tego opodatkowania zwolniona Wynika to z następujących okoliczności:

1. W związku z zawarciem przedmiotowych umów pożyczek, Pożyczkobiorca jako podatnik dokonujący importu usług w postaci otrzymania pożyczek będzie zwolniony z podatku od towarów i usług. W konsekwencji, na podstawie art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: UPCC) czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
2. Nawet gdyby przyjąć, że mimo wystąpienia przesłanek wskazanych powyżej, ze względu na faktyczną działalność i charakter Pożyczkodawcy należy uznać, że spełnione są przesłanki zwolnienia przewidzianego w art. 9 pkt 10 lit. a UPCC.
   
   

Ad. 1)

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b UPCC nie podlegają PCC, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług z pewnymi wyjątkami, niedotyczącymi niniejszego stanu faktycznego.

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W konsekwencji powyższej regulacji brak opodatkowania PCC czynności wymienionych w art. 2 pkt 4 lit. b UPCC uzależniony jest od ich podatkowego traktowania dla celów podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 UPTU „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.” Natomiast art. 28a pkt 1 lit. a stanowi, iż „Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.”.

Z kolei w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 UPTU, podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatnika nieposiadającego siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. W związku z tym w przypadku udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę mającego siedzibę w USA Spółce z siedzibą w Polsce, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2, a więc mającej status podatnika podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług jest Polska.

Przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana jest zatem Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Jednakże w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 UPTU zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są „usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 3 wymieniał jako zwolnione usługi pośrednictwa finansowego (ex 65-67) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punkt 38, regulujący zwolnienia od podatku usług finansowych. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

I tak, na podstawie art. 43 ust 1 pkt 38 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowy tj. zwalnia od podatku m.in. czynność udzielania pożyczek.

A zatem, udzielenie pożyczki Spółce przez Pożyczkodawcę, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPTU i posiada w zakresie swojej działalności statutowej i faktycznie wykonywanej kredytowanie i udzielanie pożyczek, stanowi więc świadczenie usługi, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 UPTU, a zatem jest objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Linia interpretacyjna organów podatkowych jest w tej kwestii jednolita, a słuszność zajętego przez Spółkę stanowiska potwierdzają m.in. następujące interpretacje prawa podatkowego:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2011 r. (sygn. IPPP3/443-1251/11-4/SM);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB2/436-21/11-3/AF), w której czytamy: „(...) usługi świadczone przez podmiot zagraniczny na rzecz Spółki stanowią dla niej import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązana będzie Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Usługi te będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Faktura dokumentująca przedmiotową czynność, jako podstawę opodatkowania winna zawierać jedynie kwotę odsetek, którą należy wykazać w deklaracji VAT-7. Reasumując stwierdza się, iż skoro umowy pożyczek będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”;

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 marca 2011 r. (sygn. IPPP1-443-40/11-2/Igo);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r. (sygn. IPPP3/443-1133/10-2/KB);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 maja 2011 r. (sygn. IPTPB2/436-3/11-2/KK).
  
  

Ad. 2)

Niezależnie od wskazanych wyżej argumentów wskazujących na wyłączenie z opodatkowania umowy pożyczki zawartej z Pożyczkodawcą na podstawie art. 2 ust. 4 UPCC, w przedmiotowej sytuacji spełnione będą również przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania PCC przewidzianego w art. 9 pkt 10 lit. a UPCC.

Spółka stoi na stanowisku, że pożyczka otrzymana przez Spółkę od Pożyczkodawcy, jako udzielona przez przedsiębiorcę niemającego na terytorium Polski siedziby lub zarządu prowadzącego jednocześnie działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a UPCC zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. W związku z powyższym zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 9 pkt 10 lit. a UPCC, aby pożyczka, jaką otrzymała Spółka, była zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

(i) pożyczkodawca musi posiadać siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

(ii) pożyczkodawca musi prowadzić działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Przesłankę zawartą w punkcie (i) Pożyczkodawca wypełnia, gdyż nie posiada siedziby ani zarządu na terytorium Polski i posiada swoją rejestrową i statutową siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Przesłanka opisana w punkcie (ii) jest również przez Pożyczkodawcę spełniona, gdyż kredytowanie oraz udzielanie pożyczek stanowi jego faktycznie prowadzoną działalność.

Art. 9 pkt 10 lit. a nie przewiduje innych przesłanek, które powinny być spełnione, aby czynność cywilnoprawna, jaką jest udzielenie pożyczki przez zagranicznego pożyczkodawcę, korzystała ze zwolnienia z PCC. Stanowisko to podzielają organy podatkowe w interpretacjach prawa podatkowego.

W interpretacjach wydanych przez Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w dniu 5 marca 2007 roku (sygn. ZP/436-43/06) oraz 7 listopada 2005 roku (sygn. ZP/436-15/05) czytamy, że: „Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, stosownie do przepisu art. 9 pkt 10 lit. a, zwalnia z opodatkowania pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terenie Rzeczypospolitej Polskiej siedziby ani zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Przepisy te, nie wskazują dodatkowych przesłanek do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Wystarczy, aby pożyczkodawca nie posiadał siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadził działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Udzielona przez niego pożyczka jest wówczas zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych”.

Stanowisko to podtrzymują również interpretacje wydawane w późniejszym okresie, a mianowicie:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 marca 2011 r. (sygn. IPPB2/436-43/11-2/MZ);

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2010 r. (sygn. IPPB2/436-526/09-4/AF);

• Interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany z dnia 29 sierpnia 2007 roku (sygn. 1432/PMiCC/436/8/07KZ);

• Interpretacja wydana przez Naczelnika I Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 24 sierpnia 2007 roku (sygn. 1471/DC/436-45/07/BANA).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku, gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie Nie wystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca z siedzibą w Polsce zawarł w 2011 r. umowę pożyczki z Pożyczkodawcą z siedzibą w USA. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca nie jest również bankiem. Pożyczkodawca jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, a jego faktycznie wykonywaną działalność stanowi m. in. udzielanie pożyczek i finansowanie spółek należących do grupy. Pożyczkobiorca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne stanowiące jej przedmiot znajdowały na rachunku bankowym prowadzonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka działając jako strona umowy pożyczki (pożyczkobiorca) była zwolniona z podatku od towarów i usług.

Należy wskazać iż w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Natomiast w przypadku, gdy umowy pożyczki nie zostaną objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wówczas może znaleźć zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Dla zwolnienia pożyczek na podstawie powyższego przepisu nie ma znaczenia forma prawna pożyczkodawcy, lecz jedynie prowadzenie działalności kredytowej oraz udzielania pożyczek przez ten podmiot. Działalność taka winna być prowadzona na podstawie regulacji prawnych obowiązujących w kraju pożyczkodawcy.

Reasumując należy stwierdzić, iż przyjmując za Wnioskodawcą, że działając jako strona umowy pożyczki (pożyczkobiorca) była zwolniona z podatku od towarów i usług umowa pożyczki przedstawiona we wniosku nie podlegała opodatkowaniu ze względu na wystąpienie wyłączenia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Należy wskazać, iż art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie miał w przedstawionym stanie faktycznym zastosowania.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji i postanowień organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.