Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-310/15-6/MG
z 27 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data nadania 21 kwietnia 2015 r., data wpływu 22 kwietnia 2015 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 10 kwietnia 2015 r. Nr IPPB2/4511-310/15-2/MG (data nadania 13 kwietnia 2015 r., data doręczenia 14 kwietnia 201 r.) oraz pismem z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 5 maja 2015 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 24 kwietnia 2015 r. Nr IPPB2/4511-310/15-4/MG (data doręczenia 28 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązków informacyjnych związanych ze spisaniem jako nieściągalne wartości usług medycznych świadczonych dla osób nieuprawnionych do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązków informacyjnych związanych ze spisaniem jako nieściągalne wartości usług medycznych świadczonych dla osób nieuprawnionych do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Szpital świadczy usługi medyczne dla osób nieuprawnionych do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, w związku z tym wystawia pacjentom fakturę VAT (art. 50 ust. 11 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych).

Ponieważ jednostkowa wartość tych należności przewyższa przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne, zostają one spisane jako nieściągalne na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) oraz art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy pojawiły się na tle interpretacji przepisu art. 42a uopdof, w szczególności art. 20 ust. 1 uopdof polegającą na interpretacji faktu, czy kwoty umorzonych należności są nieodpłatnymi świadczeniami w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy oraz jeśli uznać ją za nieodpłatne świadczenie to czy na podstawie art. 42a uopdof na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r. Nr IPPB2/4511-310/15-2/MG (data nadania 13 kwietnia 2014 r., data doręczenia 14 kwietnia 2015 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez wskazanie:

• czy spisanie jako nieściągalne wartości usług medycznych świadczonych dla osób nieuprawnionych do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych jest jednoznaczne z umorzeniem tym osobom wartości należności za pobyt w szpitalu, tj. następuje zaniechanie dochodzenia poprzez umorzenie tych należności?

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 22 kwietnia 2015 r.), w którym wyjaśnił, że Wnioskodawca spisuje jako nieściągalne wartości usług medycznych świadczonych dla osób fizycznych nie posiadających uprawnień do świadczenia usług zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, sporządzając protokół spisania w koszty wierzytelności na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) oraz art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) i z datą tego protokołu zalicza je w koszty uzyskania przychodu, jak również z tą datą następuje zaniechanie dochodzenia wierzytelności.

Jednakże Wnioskodawca nie umarza tych należności, a jedynie rezygnuje z ich dochodzenia. Co więcej Wnioskodawca nie umarza ich nawet po upływie okresu ich przedawnienia, a to z uwagi na fakt, że przedawnienie nie powoduje ustania zadłużenia a jedynie sprawia, że dłużnik może powołać się na zarzut przedawnienia przed Sądem.

W przypadku gdy pacjent zapłaci fakturę już po spisaniu, zapłacona kwota stanowi dla Wnioskodawcy przychód i tak jest księgowana.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 24 kwietnia 2015 r. Nr IPPB2/4511-310/15-4/MG (data nadania 27 kwietnia 2014 r., data doręczenia 28 kwietnia 2015 r.), ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• przesłanie pełnomocnictwa (oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika prawo osoby, które podpisała wniosek o wydanie interpretacji do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy kwoty umorzonych należności z tytułu opłat za pobyt w szpitalu dłużnikom będących osobami fizycznymi i nie prowadzącymi działalności gospodarczej są nieodpłatnymi świadczeniami, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z powyższym po stronie Wnioskodawcy powstaje obowiązek sporządzania i przekazania informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Naliczone należności za świadczenie zdrowotne udzielone osobom nieuprawniony nie są nieodpłatnym świadczeniem i nie należy wystawiać informacji PIT-8C w przypadku ich nie dochodzenia.

Wnioskodawca nie udziela nieodpłatnych świadczeń zdrowotnych, każdorazowo obciąża pacjenta fakturą i oczekuje zapłaty należności (Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych art. 50).

Wnioskodawca nadmienia, że jest zobowiązany do udzielenia świadczenia w stanie zagrożenia życia i zdrowia (bez względu na posiadane przez pacjenta uprawnienia do nieodpłatnych świadczeń zdrowotnych w myśl ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w wyniku zaniechania dochodzenia (umorzenia) należności z tytułu opłat za pobyt w szpitalu w odniesieniu do dłużników będących osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej nie są nieodpłatnymi świadczeniami, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania i przekazywania informacji PIT-8C.

(Analogicznie do sytuacji opisanej w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Gliwicach z dnia 28 kwietnia 2009 r. I SA/Gl 1167/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.