2015.06.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-109/15-5/BM
z 19 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki oznaczonego we wniosku jako Nieruchomość 2, według stawki podstawowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki, oznaczonego we wniosku jako Nieruchomość 2, według stawki podstawowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Dnia 26 marca 2015 r. Wnioskodawca nabył cztery nieruchomości:

Nieruchomość 1 - stanowiącą prawo wieczystego użytkowania gruntu, działki numer 2/146, położonej w ….. przy ul. …., w odniesieniu do tej działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, decyzja ta stała się ostateczna w dniu 1 kwietnia 2015 r. Na działce tej znajdują się słupy betonowe stanowiące elementy nieistniejącej już linii oświetleniowej. Słupy te nie są podłączone do instalacji elektrycznej, nie są kompletne (nie posiadają żadnych elementów metalowych, w tym: opraw oświetleniowych, kloszy, instalacji elektrycznej), nie są zdatne do żadnego wykorzystania. Słupy pochodzą z lat 50 XX wieku.

Nieruchomość 2 - stanowiącą prawo wieczystego użytkowania gruntu, działki numer 2/143, położonej w ….. przy ul. ….., w odniesieniu do tej działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, decyzja ta stała się ostateczna w dniu 1 kwietnia 2015 r. Na działce tej znajdują słupy betonowe stanowiące elementy nieistniejącej już linii oświetleniowej. Slupy te nie są podłączone do instalacji elektrycznej, nie są kompletne (nie posiadają żadnych elementów metalowych, w tym: opraw oświetleniowych, kloszy, instalacji elektrycznej), nie są zdatne do żadnego wykorzystania. Na działce znajdują się również elementy zdewastowanego ogrodzenia betonowego (osadzone w gruncie słupki, mocowane do nich panele betonowe), które nie zachowują ciągłości. Na działce znajduje się również fragment nawierzchni, która stanowiła w przeszłości drogę wewnętrzną (nawierzchnia ta nie prowadzi obecnie z żadnego obiektu do żadnego obiektu, zaczyna się i kończy „w polu”). Nawierzchnia jest spękana, przerośnięta trawą, nie nadaje się do żadnego wykorzystania. Fragmenty nawierzchni nie zachowują ciągłości (jest to kilka dość znacznie oddalonych od siebie fragmentów istniejącej w przeszłości drogi).

Nieruchomość 3 - stanowiącą prawo wieczystego użytkowania gruntu, działki numer 2/147, położonej w ….. przy ul. ….., w odniesieniu do tej działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, decyzja ta stała się ostateczna w dniu 1 kwietnia 2015 r. Na działce tej znajdują słupy betonowe stanowiące elementy nieistniejącej już łinii oświetleniowej. Słupy te nie są podłączone do instalacji elektrycznej, nie są kompletne (nie posiadają żadnych elementów metalowych,, w tym: opraw oświetleniowych, kloszy, instalacji elektrycznej), nie są zdatne do żadnego wykorzystania. Na działce znajduje się również ogrodzenie w postaci metalowej siatki rozpiętej na osadzonych w gruncie metalowych słupkach.

Nieruchomość 4 - stanowiącą prawo wieczystego użytkowania gruntu, działki numer 2/144, położonej w …. przy ul. …., w odniesieniu do tej działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, decyzja ta stała się ostateczna w dniu 1 kwietnia 2015 r. Na działce tej znajdują słupy betonowe stanowiące elementy nieistniejącej już linii oświetleniowej. Słupy te nie są podłączone do instalacji elektrycznej, nie są kompletne (nie posiadają żadnych elementów metalowych, w tym: opraw oświetleniowych, kloszy, instalacji elektrycznej), nie są zdatne do żadnego wykorzystania. Na działce znajduje się również fragment nawierzchni, która stanowiła w przeszłości drogę wewnętrzną (nawierzchnia ta nie prowadzi obecnie z żadnego obiektu do żadnego obiektu, zaczyna się i kończy „w polu”). Nawierzchnia jest spękana, przerośnięta trawą, nie nadaje się do żadnego wykorzystania. Fragmenty nawierzchni nie zachowują ciągłości (jest to kilka dość znacznie oddalonych od siebie fragmentów istniejącej w przeszłości drogi). Na działce znajduje się również ogrodzenie w postaci metalowej siatki rozpiętej na osadzonych w gruncie metalowych słupkach.

Na fakturze wystawionej Wnioskodawcy przez sprzedawcę tych nieruchomości wykazano w odniesieniu do nich zwolnienie z podatku VAT.

Wnioskodawca zamierza obecnie, tj. po uzyskaniu wobec nich prawomocnych decyzji o warunkach zabudowy, nieruchomości te sprzedać. Ich nabywca zamierza wybudować na nich zgodnie z prawomocną decyzją o warunkach zabudowy, budynki mieszkalne wielorodzinne.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie czy nieruchomości oznaczone we wniosku jako: nieruchomość nr 1, nieruchomość nr 2, nieruchomość nr 3, nieruchomość nr 4, do czasu ich sprzedaży przez Wnioskodawcę były/są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca wskazał, że Nieruchomość 1, Nieruchomość 2, Nieruchomość 3 i Nieruchomość 4 będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności opodatkowanej.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem Nieruchomości 1, Nieruchomości 2, Nieruchomości 3 i Nieruchomości 4. Ich sprzedawca wykazał na fakturach dokumentujących ich dostawę na rzecz Wnioskodawcy - zwolnienie z podatku VAT (stawka: zwolniony).

Użyte przez Wnioskodawcę sformułowanie „stawka podstawowa” dotyczy stawki 23%.

W zakresie uzupełnienia stanu faktycznego:
Usytuowane na nieruchomości 1 słupy betonowe mają wysokość około 6 metrów, są trwale połączone z gruntem, nie pełnią żadnej funkcji, są pozostałością istniejącej w przeszłości sieci oświetlenia terenu.

Usytuowane na nieruchomości 2 słupy betonowe mają wysokość około 6 metrów, są trwale połączone z gruntem, nie pełnią żadnej funkcji, są pozostałością istniejącej w przeszłości sieci oświetlenia terenu natomiast nawierzchnia drogi wewnętrznej to niepołączone fragmenty spękanego asfaltu o powierzchni do kilkudziesięciu metrów kwadratowych, nie połączone z niczym, niezdatne do jakiegokolwiek użycia, nie stanowią budowli w rozumieniu Prawa budowlanego. Słupy nie są z niczym połączone, nie pełnią żadnej funkcji.

Usytuowane na nieruchomości 3 słupy betonowe mają wysokość około 6 metrów, są trwale połączone z gruntem, nie pełnią żadnej funkcji, nie są z niczym połączone, nie są kompletne, są pozostałością istniejącej w przeszłości sieci oświetlenia terenu.

Usytuowane na nieruchomości 4 słupy betonowe mają wysokość około 6 metrów, są trwale połączone z gruntem, nie pełnią żadnej funkcji, nie są z niczym połączone, nie są kompletne, są pozostałością istniejącej w przeszłości sieci oświetlenia terenu, natomiast nawierzchnia drogi wewnętrznej to niepołączone fragmenty spękanego asfaltu o powierzchni do kilkudziesięciu metrów kwadratowych, nie połączone z niczym, niezdatne do jakiegokolwiek użycia, nie stanowią budowli w rozumieniu Prawa budowlanego. Słupy nie są z niczym połączone, nie pełnią żadnej funkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa Nieruchomości 2 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości 2 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej.

Uzasadnienie:

Nieruchomość 2

Wnioskodawca stoi na takim stanowisku, że dostawa Nieruchomości 2 stanowi dostawę terenów budowlanych - o jakiej mowa w art. 43 ust 1 pkt 9 VATU.

W odniesieniu do znajdujących się na gruncie słupów stanowiących pozostałość instalacji oświetlenia terenu Wnioskodawca przytacza tą samą argumentację jak w odniesieniu do Nieruchomości 1.

W stanowisku tym Wnioskodawca wskazał, iż znajdujące się natomiast na działce obiekty (słupy latarni stanowiące pozostałość dawnej linii oświetleniowej) nie stanowią one zdaniem Wnioskodawcy budowli, gdyż nie stanowią żadnej całości technicznej zdatnej do jakiegokolwiek użytkowania. Słupy te są - zdaniem Wnioskodawcy - jedynie pozostałością po istniejącej w przeszłości budowli, jaką była sieć oświetlenia terenu. Sieć ta (składająca się z systemu sterowania oświetleniem, instalacji elektrycznej doprowadzającej prąd do systemu sterowania i do poszczególnych latarni, wreszcie kompletne i działające latarnie) stanowiła budowlę jako całość, nie stanowiły natomiast osobnych budowli poszczególne jej elementy. Dlatego pozostałe na gruncie obiekty stanowiące części składowe dawnej linii oświetleniowej, a nie pełniące i nie mogące pełnić żadnej funkcji, nie są budowlami.

W wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 04 stycznia 2011 r. (III SA/Wr 752/10) wyrażono tezę, iż „Sieci techniczne”, jakimi są niewątpliwie linie kablowe mogą być budowlą wówczas, gdy stanowią całość techniczno-użytkową wraz z kanalizacją kablową, zapewniającą możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

W wyroku WSA w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2007 r. (SA/Sz 45/07) natomiast wyrażono tezy zgodnie z którymi: Kable sieci technicznych powieszone na słupach, są urządzeniami budowlanymi umożliwiającymi użytkowanie tych obiektów budowlanych (słupów) zgodnie z ich przeznaczeniem, wówczas gdy budowla stanowi przedmiot opodatkowania. Jeżeli natomiast takie kable stanowią jedynie instalacje lub inne urządzenia techniczne niezwiązane bezpośrednio z danym obiektem budowlanym i nie spełniają kryterium urządzenia budowlanego, wówczas nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, chyba że są częścią składową całości techniczno-użytkowej budowli.

Sieci techniczne (światłowody; mogą być przedmiotem opodatkowania (art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2 tej ustawy i w zw. z art. 3 pkt 1 lit. b ustawy Prawo budowlane, art. 3 pkt 3 i 9 ustawy Prawo budowlane) tylko jako budowla (część składowa stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami albo jako część składową urządzenia budowlanego (art. 1a ust. l pkt 4 upoi w zw. z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane) ale nigdy samodzielnie.

Zdaniem Wnioskodawcy tezy powyższych wyroków należy odnieść do znajdujących się na Nieruchomości 1 słupów, które będąc pozostałością istniejącej w przeszłości infrastruktury (linii) oświetleniowej nie stanowią już elementów żadnej funkcjonalnej całości - nie powinny być więc traktowane jako budowle, ale jako innego rodzaju urządzenia budowlane.

Jeżeli zaś chodzi o fragmentu ogrodzenia betonowego, to zdaniem Wnioskodawcy również nie można ich uznać za budowlę. Stosownie do art. 3 pkt 9 prawa budowlanego przez urządzenia budowlane rozumie się: „urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu tub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki”. Ogrodzenie nie mieści się w definicji budowli. Ustawodawca nie wymienia bowiem ogrodzenia wśród obiektów budowlanych, umieszcza je natomiast w katalogu, określonych odrębnie od budowli, urządzeń budowlanych. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, ogrodzenie stanowi odmienny rodzaj obiektu niż budowle czy budynki zdefiniowane w ww. ustawie. (Tak Minister Finansów w interpretacji nr. IPPP1/443-754/13-5/PR - wydanej w stanie faktycznym podobnym do objętego sprawą niniejszą).

Argumentację powyższą wzmacnia też ta okoliczność, że znajdujące się na Nieruchomości 2 fragmenty ogrodzenia betonowego nie zachowują ciągłości i nie zachowują żadnej funkcji.

Co do znajdujących się na Nieruchomości 2 pozostałości drogi (tj. spękanych, porośniętych trawą i niezachowujących ciągłości fragmentów nawierzchni), to również nie stanowią one - zdaniem Wnioskodawcy budowli. Stosownie do art. 3 ust 3 Prawa budowlanego budowlami są m. in. obiekty liniowe. Obiektami liniowymi są natomiast - stosownie do art. 3 ust 3a - takie obiekty budowlane, których charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Nieprowadzące z nikąd do nikąd fragmenty spękanej nawierzchni nie mogą stanowić obiektu budowlanego, którego charakterystycznym parametrem jest długość - tym samym nie są obiektem liniowym, a co za tym idzie nie są również budowlą. Nie zachowują one żadnej funkcjonalności, nie są, ani nie mogą być do niczego wykorzystane. Będą usunięte z nieruchomości przed rozpoczęciem jej zagospodarowania.

W ocenie Wnioskodawcy budowlą była istniejąca w przeszłości sieć oświetleniowa, zaś pozostałe po niej słupy stanowią co najwyżej inne obiekty budowlane, pozostałości drogi wewnętrznej nie są również budowlą. Budowlą (obiektem liniowym) była co najwyżej istniejąca w przeszłości droga - obecnie istniejące jej pozostałości nie zachowują ciągłości, znikąd do nikąd nie prowadzą, nie nadają się do żadnego wykorzystania.

Możliwość zabudowy ma dla nabywcy Nieruchomości 2 podstawowe, dominujące znaczenie. Nie mają dla niego żadnego znaczenia istniejące na gruncie obiekty, które i tak będą musiały zostać rozebrane.

Dostawa nieruchomości 2 powinna więc być traktowana jako dostawa terenu budowlanego – i stosownie do tego opodatkowana VAT według stawki podstawowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak zaś stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Należy wskazać, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy, a te z kolei dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ww. ustawy).

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Z kolei, zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów), będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi.

Zatem zwolnione od podatku od towarów i usług w oparciu o powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy są dostawy nieruchomości spełniające łącznie 2 warunki, tj.:

przedmiotem dostawy musi być teren niezabudowany;
teren ten nie może spełniać definicji terenu budowlanego, zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ww. ustawy – przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 3 pkt 3a ww. ustawy, przez obiekt liniowy - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Natomiast stosownie do art. 3 pkt 9 ww. ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane rozumie się urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji „Budynki” można wyróżnić klasę 1251 – Budynki przemysłowe, do której zalicza się budynki przeznaczone na produkcję, np. fabryki, wytwórnie filmowe, warsztaty, rzeźnie, browary, montownie itp. Natomiast w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej” wyróżnia się klasę 2112 – Ulice i drogi pozostałe, do której zaliczono: drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi, np.: drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki do jazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych, wraz z: instalacjami do oświetlenia dróg i sygnalizacji, nasypami, rowami, słupkami bezpieczeństwa, przepustami pod drogami i urządzeniami odwadniającymi drogi.

Z ww. przepisów wynika, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Dnia 26 marca 2015 r. Wnioskodawca nabył cztery nieruchomości, w tym m.in. Nieruchomość 2 – stanowiącą prawo wieczystego użytkowania gruntu, działki numer 2/143, położonej w …. przy ul. ….., w odniesieniu do tej działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, decyzja ta stała się ostateczna w dniu 1 kwietnia 2015 r. Na działce tej znajdują słupy betonowe stanowiące elementy nieistniejącej już linii oświetleniowej. Slupy te nie są podłączone do instalacji elektrycznej, nie są kompletne (nie posiadają żadnych elementów metalowych, w tym: opraw oświetleniowych, kloszy, instalacji elektrycznej), nie są zdatne do żadnego wykorzystania. Na działce znajdują się również elementy zdewastowanego ogrodzenia betonowego (osadzone w gruncie słupki, mocowane do nich panele betonowe), które nie zachowują ciągłości. Na działce znajduje się również fragment nawierzchni, która stanowiła w przeszłości drogę wewnętrzną (nawierzchnia ta nie prowadzi obecnie z żadnego obiektu do żadnego obiektu, zaczyna się i kończy „w polu”). Nawierzchnia jest spękana, przerośnięta trawą, nie nadaje się do żadnego wykorzystania. Fragmenty nawierzchni nie zachowują ciągłości (jest to kilka dość znacznie oddalonych od siebie fragmentów istniejącej w przeszłości drogi).

Nieruchomość 2 będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności opodatkowanej.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem Nieruchomości 2. Sprzedawca wykazał na fakturze dokumentującej jej dostawę na rzecz Wnioskodawcy - zwolnienie z podatku VAT (stawka: zwolniony).

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę, będącego czynnym, podatnikiem podatku VAT, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki gruntu będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym będzie czynnością – wskazaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy, a w szczególności fakt usytuowanych na ww. działce słupów betonowych, stanowiących elementy nieistniejącej już linii oświetleniowej oraz elementów zdewastowanego ogrodzenia betonowego (osadzone w gruncie słupki, mocowane do nich panele betonowe), które nie zachowują ciągłości, jak również fragmentu nawierzchni, która stanowiła w przeszłości drogę wewnętrzną (nawierzchnia ta nie prowadzi obecnie z żadnego obiektu do żadnego obiektu, zaczyna się i kończy „w polu”). Nawierzchnia jest spękana, przerośnięta trawą, nie nadaje się do żadnego wykorzystania, fragmenty nawierzchni nie zachowują ciągłości (jest to kilka dość znacznie oddalonych od siebie fragmentów istniejącej w przeszłości drogi), należy w pierwszej kolejności ustalić, czy działka o numerze 2/143, jest działką zabudowaną.

Mając na uwadze, że z ww. przepisów ustawy Prawo budowlane wynika, iż budowla stanowi całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, zatem: słupy, które nie są podłączone do instalacji elektrycznej, nie są kompletne, nie są zdatne do żadnego wykorzystania oraz fragmenty drogi wewnętrznej, niezachowujące ciągłości, nie mogą być uznane za budowlę.

Natomiast ogrodzenie stanowi urządzenie budowlane.

W świetle powyższego działka o numerze 2/143 nie jest działką zabudowaną.

Jednakże, jak wskazano we wniosku, dla ww. działki wydano decyzję o warunkach zabudowy, która stała się ostateczna 1 kwietnia 2015 r. Zatem działka o numerze 2/143, stanowi teren budowlany.

W związku z powyższym dostawa prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. działki. Jednak - jak wskazał Wnioskodawca - przedmiotowa działka będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności opodatkowanej. W konsekwencji dostawa prawa użytkowania wieczystego ww. działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż prawa użytkowania wieczystego ww. działki o numerze 2/143, oznaczonego we wniosku jako Nieruchomość 2 – jako terenu niezabudowanego, lecz przeznaczonego pod zabudowę, czyli terenu budowlanego, nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, lecz będzie podlegała opodatkowaniu przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin