Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/4510-253/15/KP
z 27 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 10 marca 2015 r.) wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umową o zarządzanie regionalne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2015 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umową o zarządzanie regionalne.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: „TNP”) 11 marca 2014 r. podpisał umowę z „TNS” z siedzibą w Niemczech umowę o świadczenie usług zarządzania regionalnego (Regional Management Contract). Wnioskodawca jest usługobiorcą, a podmiot zagraniczny stroną świadczącą usługi. Podmiot zagraniczny TNS jest podmiotem powiązanym nadrzędnym w stosunku do TNP.. Struktura własnościowa u Wnioskodawcy przedstawia się następująco: TNS - 100%.

Struktura własnościowa w spółce TNS przedstawia się następująco:

1. TUVA - 72,00349 %
2. TUVC- 27,99650 %

Razem 100%.

Udziałowcem Wnioskodawcy jest Spółka TNI posiadająca 100% kapitału zakładowego.

Udziałowcami TNI są TUVA 33,71 % oraz TUVC posiadający 66,29 % kapitału zakładowego.

Powiązanie TNP z TNS jest pośrednie poprzez TNI.

Udziałowcami TNS są:

1. TUVA - 72,00349%.
2. TUVC- 27,9965%
   
   

Umowa obowiązuje od 1 stycznia 2014 r., a roczny koszt umowy wynosi 46.000 EURO.

Umowy o zarządzanie regionalne zostały podpisane przez wszystkie zagraniczne spółki zależne grupy TN. Przedmiot usługi:

Umowa określa usługi, które świadczyć ma TNS na rzecz Wnioskodawcy poprzez powołaną osobę (komórkę) Managera Regionalnego, są to między innymi:

a.Wspomaganie w obszarze planowania:

• projektowanie strategii rozwoju regionalnego, przedstawianie jej do zatwierdzenia przez Radę Nadzorczą,
• inicjowanie strategii produktowych dla poszczególnych krajów,
• współtworzenie budżetów we współpracy z Dyrektorem Zarządzającym i agregowanie

ich na poziomie regionu,

• monitorowanie wyników i propozycje działań korygujących.

b.HR management/wspomaganie w obszarze zarządzania kapitałem ludzkim:

• tworzenie planów rozwoju personalnego,
• tworzenie systemów premiowych,
• coaching Dyrektora Zarządzającego.

c.zarządzanie:

• wspomaganie wzrostu poprzez ułatwianie współpracy z managerami strategicznych jednostek biznesowych (SBU) w koncernie,
• wsparcie Dyrektora zarządzającego gdy sytuacja tego wymaga,
• inicjowanie działań w obszarze podnoszenia produktywności i poprawy sytuacji finansowej,
• pomoc we wdrażaniu strategii regionalnej.

d.lobbing i PR

• przegląd sytuacji politycznej i gospodarczej na świecie (prawodawstwo, trendy),
• współpraca z władzami, organizacjami,
• monitorowanie rynku i konkurencji.
  
  

Sposób kalkulacji ceny usługi:

Wartość rocznej opłaty określana jest na podstawie szacowanych (budżetowanych) kosztów regionalnego managera - są to między innymi koszty regionalnego managera, jego pracowników, koszty biurowe, podróży służbowych. Kwota planowanych rocznych kosztów regionalnego managera alokowana jest na spółki zależne działające w jego regionie proporcjonalnie do planowanych przez te spółki przychodów ze sprzedaży.

Po zakończeniu roku obrotowego TNS dokonuje rozliczenia kosztów regionalnego managera oraz rozlicza udział w przychodach poszczególnych spółek objętych podobnymi umowami w regionie i wystawia tak zwaną fakturę rozliczeniową (end-year-invoice) celem wyrównania ewentualnych różnic. Cena według umowy zawiera 2% narzut na koszty. Wykonanie umowy w 2014 r. i jej udokumentowanie. W 2014 r. doszło do kilku spotkań pomiędzy Managerem Regionalnym, a Dyrektorem Zarządzającym Wnioskodawcy jakkolwiek nie powstały z tych spotkań zapisy je dokumentujące. Spółka zwróciła się do Wnioskodawcy z prośbą o dostarczenie dowodów wykonania usług na jej rzecz i otrzymała odpowiedź, że ze względu na poufność pewnych danych jak np. w obszarze strategii, lobbingu nie jest możliwe oficjalne ich opublikowanie. Reasumując poza rozliczeniem delegacji Prezesa TNP oraz kilkoma wiadomościami e-mailowymi TNP nie dysponuje potwierdzeniem wykonania usług.

Ponadto do tej pory Wnioskodawca nie dysponuje kalkulacją wysokości rocznej opłaty umowy i nie może wiarygodnie dowieść marży 2% osiąganej przez TNS.

Spółka zamierza sporządzić dokumentację podatkową dla transakcji z podmiotami powiązanymi (art. 9a ustawy podatku dochodowym od osób prawnych) metodą koszt plus.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2014 r. wydatki związane z umową o zarządzanie regionalne zawartą z TNS w przypadku stworzenia dokumentacji podatkowej przedmiotowych transakcji opisanej w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy w stanie przedstawionym powyżej (brak potwierdzenia wykonania większości usług, brak kalkulacji (wyciągu z kosztów TNS) nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umową o zarządzanie regionalne. Po pierwsze brak wiarygodnych danych, poza deklarowanymi, od podmiotu powiązanego o kosztach i narzutach związanych z wykonaniem umowy uniemożliwia prawidłowo określić kalkulacje i zysków i ceny transakcji wymaganych przez artykuł 9a pkt 1 ustęp 3 (winno być art. 9a ust. 1 pkt 3) ustawy. Ponadto brak potwierdzenia wykonania usługi i korzystania z jej rezultatów przez TNP nie spełnia definicji kosztów uzyskania przychodów wyrażonej w art. 15 pkt 1 (winno być art. 15 ust. 1) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to jest celowości związanej z zamiarem osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia ich źródła

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, że aby wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,

• musi być definitywny, a więc bezzwrotny,

• musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• musi zostać właściwie udokumentowany,

• nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 updop.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług zarządzania regionalnego. Wnioskodawca jest usługobiorcą, a świadczącym usługę jest podmiot zagraniczny, będący w stosunku do TNP podmiotem powiązanym i nadrzędnym. Wnioskodawca z tego tytułu ponosi wydatki w wysokości 46.000 EURO rocznie. Wnioskodawca, poza rozliczeniem delegacji Prezesa oraz kilkoma wiadomościami e-mailowymi, nie dysponuje dowodami wykonania usług na jego rzecz. W ocenie TNP, brak ww. dowodu skutkuje tym, ze nie jest spełniona przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 1 updop,tj. wydatki te nie są ponoszone z zamiarem osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że jeżeli wydatki na świadczenie usług zarządzania regionalnego nie mają wpływu na zachowanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu Spółki, to nie mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez ich weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a,

43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.