Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-3-26/15-2/MS1
z 29 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W związku ze skargą z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) skierowaną do WSA w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 31 grudnia 2014 r. Nr IPPB1/415-1087/14-5/MS1 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania składników majątku w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej, doręczoną w dniu 14 stycznia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz.749 z późn. zm.) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 31 grudnia 2014 r. Nr IPPB1/415-1087/14-5/MS1, uznając całe stanowisko Wnioskodawcy - za prawidłowe.

1. Dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego.
   
   

W dniu 9 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania składników majątku w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB1/415-1087/15-3/MS1 z dnia 18 grudnia 2014 r. tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 23 grudnia 2014 r.).

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, (dalej: „Wnioskodawca”, „Wspólnik”). Wnioskodawca będzie wraz z drugą osobą fizyczną oraz spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wspólnikiem w spółce komandytowej (zwaną dalej: „Spółka komandytowa”, „Spółka”), która to Spółka powstanie z przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej, w której Wnioskodawca jest obecnie akcjonariuszem. Wnioskodawca jako wspólnik zamierza wystąpić ze Spółki. Na moment wystąpienia Wnioskodawcy w majątku Spółki znajdować się będą: a) obligacje oraz b) akcje oraz udziały w spółkach kapitałowych mających siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz będących polskimi rezydentami podatkowymi oraz c) nieruchomość. Wnioskodawca w zależności od szczegółowych ustaleń ze wspólnikami pozostającymi w Spółce otrzymałby przy wystąpieniu ze Spółki następujące składniki majątkowe zaliczające się do majątku Spółki: a) obligacje lub b) akcje lub udziały w spółkach kapitałowych mających siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz będących polskimi rezydentami podatkowymi lub c) nieruchomość.

Pismem (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku na wezwanie, Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje.

Przedmiotem działalności spółki komandytowej będzie obrót nieruchomościami, a w szczególności nabywanie, zbywanie, wynajem oraz zarządzanie nieruchomościami. Natomiast w zakresie obrotu papierami wartościowymi, Wnioskodawca wskazuje, że spółka komandytowa będzie reinwestowała osiągane zyski poprzez nabywanie oraz zbywanie papierów wartościowych. Czynności te nie będą jednakże wykonywane w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu papierami wartościowymi przez Spółkę komandytową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w razie wystąpienia Wnioskodawcy ze Spółki po stronie Wnioskodawcy (na moment wystąpienia) nie powstanie jakikolwiek przychód i obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z otrzymaniem tak opisanych składników majątku?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W opinii Wnioskodawcy otrzymanie przez Wnioskodawcę składników majątku w postaci

1. obligacji lub
   
2. akcji lub udziałów w spółkach kapitałowych mających siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz będących polskimi rezydentami podatkowymi lub
   
3. nieruchomości nie będzie rodziło po stronie Wnioskodawcy (jako występującego wspólnika Spółki) przychodu i w związku z nim obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
   
   

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a powołanego przepisu, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jednocześnie, jak stanowi art. 5a pkt 26) ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Stosownie do zasady wyrażonej w art. 8 ust. 1 Ustawy PIT, dochody z udziału w spółce osobowej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zysku. Udział wspólnika - występującego ze spółki - w zysku odpowiada wartości majątku wspólnego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, przy uwzględnieniu proporcji, w jakiej wspólnik występujący ze spółki uczestniczył w zyskach spółki.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady, należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy. Do przychodów z działalności gospodarczej ustawodawca na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) Ustawy PIT nie zalicza przychodów z tytułu zbycia składników majątku otrzymanych w ramach wystąpienia ze spółki lub jej likwidacji, jeśli takie zbycie następuje po upływie 6 lat liczonego według zasad wskazanych w tymże przepisie.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) Ustawy PIT, przychód ten powstanie dla Wnioskodawcy dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z wystąpieniem ze spółki niebędącej osobą prawną, chyba, że spełnione zostaną określone w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) Ustawy PIT warunki niezaliczenia otrzymanych przychodów do przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 24 ust. 3c Ustawy PIT „Dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.” Analogiczną zasadę wyraża art. 24 ust. 3d Ustawy PIT wskazując, ze „Dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio.” Za poprawnością stanowiska Wnioskodawcy przemawia nie tylko wykładnia językowa art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) Ustawy o PIT, ale również jego wykładnia autentyczna. Przepis ten wprowadzony został ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478) i wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. W treści założeń do projektu ww. ustawy nowelizującej można przeczytać, iż w przypadku otrzymania przez wspólnika likwidowanej spółki osobowej składników majątkowych w postaci m. in. środków pieniężnych „(...) ich wartość nie będzie stanowiła przychodu; przyjęcie tego rozwiązania uwzględnia wnioski płynące z powołanego orzecznictwa i zmierza do wyeliminowania podwójnego opodatkowania. W związku z powyższym proponuje się wyłączenie z przychodów podlegających opodatkowaniu przychodu odpowiadającego wartości środków pieniężnych otrzymanych z tytułu likwidacji spółki". Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z wykładnią prezentowaną przez organy podatkowe. Przykładem może być interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPB1/415-528/12-4/MA) w dniu 4 grudnia 2012 r., w której uzasadnieniu organ konstatuje iż: „Wnioskodawca nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na dzień otrzymania składników majątku Spółki, natomiast osiągnie On przychód, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia otrzymanych w wyniku wystąpienia ze Spółki jawnej składników majątku.” Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż etap wystąpienia Wnioskodawcy ze Spółki będzie neutralny dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki komandytowej na moment jego przeprowadzenia.

W interpretacji indywidualnej z dnia 31 grudnia 2014 r. Nr IPPB1/415-1087/14-5/MS1 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• skutków podatkowych otrzymania nieruchomości w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej – uznaje się za prawidłowe,
  
• skutków podatkowych otrzymania obligacji, akcji lub udziałów w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej – uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca, w dniu 22 stycznia 2015 r. wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 26 stycznia 2015 r.).

W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, w dniu 25 lutego 2015 r., pismem Nr IPPB1/4511-1-9/15-2/MS1 udzielono odpowiedzi na ww. wezwanie, w którym stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź została skutecznie doręczona w dniu 5 marca 2015 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 31 grudnia 2014 r. Nr IPPB1/415-1087/14-5/MS1 Strona Skarżąca, złożyła pismem z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) skargę z powodu jej niezgodności z prawem.

Wyżej wskazanej interpretacji indywidualnej Strona Skarżąca zarzuca naruszenie:

1. Przepisu art. 14 ust. 3 pkt 11) i pkt 12b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.; dalej: „Ustawa PIT”) poprzez błędną wykładnię i uznanie, że wystąpienie ze Spółki osobowej wspólnika, który otrzyma obligacje, akcje lub udziały będzie skutkować powstaniem po jego stronie przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym.
   
   

W związku z powyższymi zarzutami Strona Skarżąca wnioskuje o:

1. na podstawię art. 146 § 1 PPSA - o uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego; w ponownie wydanej indywidualnej interpretacji dokonana przez Dyrektora ocena stanowiska Wnioskodawcy powinna wskazywać jego prawidłowość w pełni tj. być, taka iż wystąpienie ze spółki komandytowej i wydanie Wnioskodawcy składników majątku takich jak opisane we Wniosku nie będzie opodatkowane podatkiem dochodowym;
   
2. na podstawie art. 200 i art. 210 § 1 PPSA - o zasądzenie na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie z właściwymi przepisami.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Strony Skarżącej:

Na wstępie Strona Skarżąca opisała dotychczasowy przebieg postępowania.

Naruszenie przepisu art. 14 ust. 3 pkt 11) i pkt 12b) Ustawy PIT poprzez błędną wykładnię skutkującą uznaniem, że przepis ten nie ma zastosowania w przypadku otrzymania przez wspólnika obligacji, akcji lub udziałów.

W Interpretacji Organ nie potwierdził stanowiska Wnioskodawcy, że otrzymanie przez niego składników majątku w każdej postaci nie będzie rodziło po Jego stronie przychodu i w związku z nim obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że Jego stanowisko, które jest wynikiem właściwej interpretacji przepisu art. 14 ust. 3 pkt 11 oraz pkt 12b Ustawy PIT, powinno w równym stopniu dotyczyć środków trwałych jak i wszelkich innych aktywów posiadanych przez Spółkę osobową. Przepis art. 14 ust. 3 pkt 12b Ustawy PIT bynajmniej nie określa w swoim brzmieniu różnic pomiędzy sytuacją wspólników otrzymujących składniki majątkowe różnego rodzaju. Wskazuje wyłącznie, że „Do przychodów o których mowa w ust. 1 i 2 (przychody z działalności gospodarczej) nie zalicza się: przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku (...) b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Zatem nie powinno się takowych rozróżnień dokonywać w procesie wykładni przytoczonego przepisu skoro sam przepis wyraźnie odnosi się do wszystkich typów składników majątku. Bez najmniejszych wątpliwości odnosi się zaś do Spółki komandytowej i nie uzależnia skutków podatkowych wystąpienia wspólnika od przedmiotu jej działalności.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 - dalej „KSH”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Rodzaj prowadzonej przez Spółkę komandytową działalności nie wpływa na to, iż w przedmiotowej sprawie w przypadku wystąpienia ze Spółki osobowej zastosowanie znajdzie art. 14 ust. 3 pkt 12b Ustawy PIT. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12b Ustawy PIT, składniki majątku otrzymane przez Wnioskodawcę w wyniku wystąpienia Spółki osobowej nie będą w ogóle podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Opodatkowaniu może podlegać jedynie ich zbycie jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17b Ustawy PIT, otrzymanie niepieniężnych składników majątkowych z tytułu wystąpienia ze Spółki osobowej nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Taki obowiązek może spowodować jedynie ich zbycie w szczególnych okolicznościach.

Za poprawnością stanowiska Wnioskodawcy przemawia nie tylko wykładnia językowa art. 14 ust. 3 pkt 12b Ustawy o PIT, ale również jego wykładnia autentyczna. Przepis ten wprowadzony został ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478) i wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. W treści założeń do projektu ww. ustawy nowelizującej można przeczytać, iż w przypadku otrzymania przez występującego wspólnika spółki osobowej składników majątkowych ich wartość nie będzie stanowiła przychodu; przyjęcie tego rozwiązania uwzględnia wnioski płynące z powołanego orzecznictwa i zmierza do wyeliminowania podwójnego opodatkowania. W związku z powyższym proponuje się wyłączenie z przychodów podlegających opodatkowaniu przychodu odpowiadającego wartości środków pieniężnych otrzymanych z tytułu likwidacji spółki (…) W przypadku otrzymania przez występującego wspólnika innych niż środki pieniężne składników majątku zasady opodatkowania będą takie same jak przy likwidacji spółki”.

Ewentualny przychód powstanie dla Wnioskodawcy (zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17b) Ustawy PIT) dopiero w momencie odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z wystąpieniem ze spółki niebędącej osobą prawną, chyba, że spełnione zostaną określone w art. 14 ust. 3 pkt 12b Ustawy PIT warunki niezaliczenia otrzymanych przychodów do przychodów z działalności gospodarczej.

Omawiane przepisy oraz cel ich ustanowienia jednoznacznie komentują przedstawiciele doktryny. Dr Janusz Marciniuk pisze: „Mając więc na uwadze powyższe rozbieżności [dotyczące orzecznictwa w zakresie opodatkowania składników otrzymanych przez wspólnika w związku z wystąpieniem ze spółki nieposiadającej osobowości prawnej] i brak jednolitych regulacji prawnych, dodane przepisy precyzują sposób opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki. W zakresie dotyczącym likwidacji spółki zakłada się zróżnicowanie zasad opodatkowania otrzymanego przez wspólnika likwidowanej spółki majątku, w zależności od tego, w jakiej formie majątek ten jest przez wspólnika otrzymywany - tj. w formie pieniężnej czy niepieniężnej. I tak, w przypadku otrzymania przez wspólnika:

1. środków pieniężnych - ich wartość nie będzie stanowiła przychodu; przyjęcie tego rozwiązania zmierza do wyeliminowania podwójnego opodatkowania, na które wskazywało przywołane wyżej orzecznictwo. W związku z powyższym z przychodów podlegających opodatkowaniu wyłączono przychód odpowiadający wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu likwidacji spółki;
   
2. innych składników majątku - ich wartość będzie stanowiła przychód u wspólnika dopiero w momencie zbycia składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki. Będzie to skutkowało opodatkowaniem faktycznie uzyskanego przychodu. W ocenie ustawodawcy, koncepcja opodatkowania faktycznie uzyskanego przychodu (w momencie jego realizacji np. sprzedaży) upraszcza system podatkowy. Wymaga to wyraźnego wskazania w PDOFizU, że przychód nie powstaje w związku z otrzymaniem w wyniku likwidacji spółki, niepieniężnych składników majątku, a powstaje dopiero w momencie ich zbycia.”
   
   

Wskazane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są jasne i jednoznaczne. Podstawową zasadą prawa podatkowego jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja przepisów nie może być rozszerzająca (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 1992 r., sygn. akt III ARN 50/92). Zasada ta wynika z art. 217 Konstytucji zgodnie z którym nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.

Zgodnie z przyjętą w judykaturze i doktrynie zasadą pierwszeństwa wykładni językowej, w procesie wykładni prawa podatkowego należy w pierwszej kolejności opierać na rezultatach wykładni językowej. W prawie podatkowym pogląd ten znajduje swoje oparcie w art. 84 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, w myśl którego każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. W związku z powyższym, skoro z przepisów ustawy jasno wynika, że otrzymanie pieniężnych i niepieniężnych składników majątkowych w wyniku wystąpienia ze spółek osobowych nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, na wykładnię tego przepisu nie może wpływać fakt, że spółki osobowe w ramach prowadzonej działalności zbywały określone aktywa, inne aktywa wykorzystywały do prowadzonej działalności, a jeszcze inne aktywa nabywały w celu późniejszej reinwestycji. Nie jest to okoliczność od której przepis uzależnia powstanie rezultatu w postaci braku opodatkowania. Tak samo jak okolicznością tą nie jest forma spółki przed przekształceniem czy po nim, ilość wspólników, wiek wspólników, przedmiot działalności spółki czy wiele innych okoliczności.

W konsekwencji takich dodatkowych okoliczności nie wolno domniemywać, skoro ustawodawca nie zastrzegł ich wprost w treści przepisu.

Organ prezentując swoje rozstrzygnięcie oparł na wykładni w pełni profiskalnej, zupełnie odbiegającej od wykładni językowej czy nawet systemowej. Dla przykładu należy przywołać stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w wyroku z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 2194/08, gdzie stwierdzono: „Zgodnie z przyjętą w judykaturze i doktrynie zasadą pierwszeństwa wykładni językowej w procesie wykładni prawa, należy w pierwszej kolejności opierać się na rezultatach wykładni językowej a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości lub w celu wzmocnienia wyniku wykładni językowej sięgać kolejno po wykładnię systemową lub funkcjonalną. W prawie podatkowym pogląd ten znajduje swoje oparcie w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej z dnia 2 kwietnia 1997 r., w myśl którego każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Ustawa jest tekstem zapisanym w języku polskim, zatem każdy podatnik może poznać treść prawa podatkowego w oparciu o reguły językowe. Podatnik nie jest zobowiązany do znania pozajęzykowych metod wykładni. Zatem w pierwszej kolejności należy sięgać po te dyrektywy wykładni, które są wspólne dla adresatów norm prawa podatkowego i instytucji stosujących prawo. Dopiero, gdy nie można usunąć wątpliwości co do treści normy prawa podatkowego przy pomocy wykładni językowej, należy stosować dalsze dyrektywy wykładni, tak, aby było możliwe stosowanie prawa”.

Minister Finansów, za pośrednictwem Dyrektorów Izb Skarbowych, w interpretacjach indywidualnych wydanych na kanwie podobnych zdarzeń przyszłych, nie różnicuje sposobu opodatkowania wspólników występujących z różnych spółek niebędących osobami prawnymi, w zależności od rodzaju aktywa które zostanie im wydane. Dla przykładu, w tym np.:

1. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 marca 2014 r. (sygn. ILPB1/415-2/14-2/AG), w której organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w całości i tym samym potwierdził, że „w przypadku, gdy w wyniku wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej, Wnioskodawca otrzyma składniki majątku spółki, w momencie wystąpienia nie powstaje u Niego przychód podatkowy. Obowiązek podatkowy, w takiej sytuacji powstanie bezspornie w momencie sprzedaży otrzymanej przez byłego wspólnika wierzytelności. Pod warunkiem jednak, że sprzedaż ta nastąpi przed upływem 6 lat liczonych od pierwszego dnia miesiąca, następującego po miesiącu, w którym to wspólnik otrzymał wierzytelność (art. 14 ust. 3 pkt 12 uPIT). Źródłem przychodu będzie natomiast działalność gospodarcza (art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b PIT). Rozwiązanie takie prowadzi do odroczenia momentu opodatkowania do chwili zbycia majątku otrzymanego w związku z wystąpieniem podatnika ze spółki osobowej”,
   
2. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 grudnia 2012 r. (sygn. IPTPB1/415-528/12-4/MAP), w której organ stwierdził, iż: „Wnioskodawca nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na dzień otrzymania składników majątku Spółki, natomiast osiągnie On przychód, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia otrzymanych w wyniku wystąpienia ze Spółki jawnej składników majątku”,
   
3. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 kwietnia 2012 r. (sygn. ILPBl/415-47/12-5/AMN), w której organ stwierdził, iż: „prawidłowe jest stanowisko, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, otrzymanie przez Wnioskodawcę składników majątku Spółki Jawnej w postaci Nieruchomości B., Nieruchomości Ż. i Nieruchomości S. w związku z wystąpieniem Wnioskodawcy ze Spółki Jawnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości Jego stanowiska przedstawionego na wstępie;
   
4. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 lipca 2014 r. (sygn. ILPB1/415-498/14-2/AG),
   
5. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 sierpnia 2014 r. (sygn. IBPBI/1/415-638/14/KB),
   
6. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 lipca 2014 r. (sygn. ITPB1/415-321/14/MW).
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne również z orzecznictwem sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w wyroku z dnia 1 października 2013 r. (sygn. I SA/Gd 776/13), wyraził wprost, że: „Nowelizacja ustawy, jaka miała miejsce w 2010 r., uchyliła zasady opodatkowania majątku polikwidacyjnego pochodzącego z prowadzonej działalności gospodarczej, a jednocześnie wprowadziła jednolitą regulację określającą zasady opodatkowania dochodów związanych z likwidacją działalności gospodarczej, z wystąpieniem wspólnika ze spółki osobowej bądź z likwidacją spółki osobowej. Zgodnie z nowymi przepisami u.p.d.o.f. podatek dochodowy należy zapłacić nie z chwilą jednego z tych zdarzeń gospodarczych, ale dopiero w momencie odpłatnego zbycia poszczególnych składników majątku, pozostałych na dzień jednego z tych zdarzeń.”

Podsumowując, wykładnia przyjęta przez Dyrektora nie znajduje żadnego uzasadnienia w treści przepisów prawa, a nawet jest z nimi wprost sprzeczna. Pomijając nawet powyższe, interpretacja ta jest dokonywana zgodnie z powszechnie negowaną zasadą in dubio profisco, która nie powinna mieć zastosowania w przypadku interpretowania żadnych przepisów podatkowych. W szczególności zaś nie powinna prowadzić do wykładni wprost sprzecznej z jasnym i precyzyjnym brzmieniem przepisu, który nie różnicuje skutków wystąpienia ze spółki komandytowej w zależności od jej przedmiotu działalności gospodarczej. Kontynuacja kreatywnego podejścia Dyrektora może doprowadzić do sytuacji, w której organy podatkowe będą różnicować sytuację podatkową podmiotów zależnie od brzmienia firmy podatnika lub miejscowości w której prowadzi on działalność czy innych irrelewantnych okoliczności.

W związku z powyższym Strona Skarżąca wnosi jak na wstępie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura za pomocą platformy ePUAP 9 października 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania składników majątku – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy podkreślić, że przywołana przez Wnioskodawcę interpretacja dotycząca przepisów prawa wydane została w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Powołana interpretacja indywidualna dotyczyła tylko konkretnej sprawy podatnika, wydana w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa. Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcie organu podatkowego nie jest wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.