2015.02.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-121/14-2/TK
z 5 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. k., przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 6 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zbierania oświadczeń od nabywców oraz przygotowywania i składania do naczelnika urzędu celnego zestawień oświadczeń oraz obowiązku zapłaty akcyzy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zbierania oświadczeń od nabywców oraz przygotowywania i składania do naczelnika urzędu celnego zestawień oświadczeń oraz obowiązku zapłaty akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Zainteresowany jest firmą dystrybucyjną i nabywa ze składu podatkowego wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą z przeznaczeniem na cele opałowe w celu ich dalszej odsprzedaży na cele opałowe. Wyroby nabywane przez Wnioskodawcę, są wyrobami energetycznymi innymi, niż wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, które w przypadku przeznaczenia ich na cele opałowe stają się wyrobami wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym (tj. pozostałe paliwa opałowe w przypadku, gdy ich gęstość w temperaturze 15^oC jest równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 64,00 zł na 1000 kilogramów). Zainteresowany składa podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy oświadczenia, że nabywane wyroby będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a u.p.a. i nabywa przedmiotowe wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą (według stawki 64 zł/1000 kg). Akcyza jest odprowadzana przez podmiot prowadzący skład podatkowy, który jest sprzedawcą przedmiotowych wyrobów.

Powyżej wskazane wyroby akcyzowe są następnie sprzedawane przez Wnioskodawcę (Zainteresowany otrzymuje oświadczenia od kupujących o przeznaczeniu wyrobów na cele opałowe). Wnioskodawca sporządza co miesiąc i składa (do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał sprzedaży) do naczelnika urzędu celnego stosowne zestawienia oświadczeń stosownie do art. 89 ust. 14 u.p.a.

Z uwagi na uiszczenie akcyzy przez podmiot prowadzący skład podatkowy według stawki 64 zł/1000 kg Wnioskodawca nie pobiera ponownie akcyzy od podmiotu, który nabywa wyroby od Zainteresowanego.

W praktyce biznesowej, po nabyciu wyrobów przez Wnioskodawcę z zapłaconą akcyzą mogą wystąpić sytuacje, w których część lub całość nabytych przez Zainteresowanego wyrobów może zostać sprzedana z przeznaczeniem do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – a zatem zmienione zostanie rzeczywiste przeznaczenie wyrobu nabytego z planowanym przeznaczeniem do celów opałowych.

W tak przedstawionym przypadku, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy po nabyciu określonych wyrobów z przeznaczeniem na cele opałowe z zapłaconą akcyzą, może on zmienić przeznaczenie wyrobów i sprzedać wyroby akcyzowe swoim kontrahentom ze zmienionym przeznaczeniem, tj. z przeznaczeniem do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym w związku ze zmianą przeznaczenia wyrobów – które zostały nabyte z planowanym przeznaczeniem ich na cele opałowe, przy czym wyroby te zostaną sprzedane przez Zainteresowanego z przeznaczeniem innym niż do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – Wnioskodawca ma obowiązek zbierania jakichkolwiek oświadczeń od nabywców oraz przygotowywania i składania do naczelnika urzędu celnego stosownych zestawień oświadczeń?
Czy po stronie Zainteresowanego powstanie obowiązek zapłaty akcyzy, jeżeli nabyte wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą zostaną sprzedane na cele inne, niż opałowych jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy nabywa on wyroby energetyczne z przeznaczeniem na cele opałowe, a następnie planuje odsprzedawać wyroby z przeznaczeniem innym niż do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – nie ma obowiązku zbierania jakichkolwiek oświadczeń od nabywców oraz przygotowywania i składania do naczelnika urzędu celnego stosownych zestawień oświadczeń o przeznaczeniu tych wyrobów do celów innych niż opałowe.

Ad. 2

W ocenie Zainteresowanego, po jego stronie nie powstanie obowiązek zapłaty akcyzy, jeżeli nabyte wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą zostaną sprzedane na cele inne, niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Pytanie nr 1

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym.

W myśl art. 86 ust. 3 u.p.a. paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Zainteresowany nabywa ze składu podatkowego wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą przeznaczeniem na cele opałowe w celu ich dalszej odsprzedaży na cele opałowe. Wyroby nabywane przez Wnioskodawcę, są wyrobami energetycznymi innymi, niż wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, które w przypadku przeznaczenia ich na cele opałowe stają się wyrobami wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym tzn. że są to pozostałe paliwa opałowe, których gęstość w temperaturze 15^oC jest równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, dla których przewidziana jest stawka akcyzy – 64,00 zł/1000 kg.

Zainteresowany składa podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy oświadczenia, że nabywane wyroby będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawki akcyzy określonych w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie u.p.a. i nabywa przedmiotowe wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą (według stawki 64 zł/1000 kg). Akcyza jest odprowadzana przez podmiot prowadzący skład podatkowy, który jest sprzedawcą przedmiotowych wyrobów.

Powyżej wskazane wyroby akcyzowe są następnie sprzedawane przez Wnioskodawcę innym podmiotom. Produkty te są z reguły sprzedawane na cele opałowe (w rezultacie czego, Zainteresowany zbiera od podmiotów nabywających te produkty – stosowne oświadczenia o przeznaczeniu na cele opałowe).

Należy wskazać, że w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera przepisów zabraniających Zainteresowanemu zmianę przeznaczenia wyrobów akcyzowych, tj. nie zabrania zmiany przeznaczenia wyrobów akcyzowych w ten sposób, że wyroby akcyzowe stracą swą właściwość do uznania że są wyrobami akcyzowymi podlegającymi odpowiedniej stawce akcyzy, większej niż 0 zł, ponieważ faktycznie nie będą przeznaczone do celów opałowych.

Tym samym, w odniesieniu do pytania Wnioskodawcy, w sytuacji wynikającej z praktyki biznesowej, w której po nabyciu wyrobów przez Zainteresowanego z zapłaconą akcyzą – część lub całość nabytych przez niego wyrobów może zostać sprzedana z przeznaczeniem do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, a zatem zmienione zostanie faktyczne przeznaczenie wyrobu nabytego z planowanym uprzednio przeznaczeniem do celów opałowych.

Zwrot: „zużyty do celów opałowych” był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (w poprzednim stanie prawnym zwany potocznie: Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości) w wyroku z dnia 30 kwietnia 2001 r. W sprawie o sygn. C-240/01 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec, gdzie w uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że pomimo braku w przepisach unijnych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji. Jednocześnie ETS w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto ETS w tym wyroku stwierdził, że celem nałożenia na przedmiotowe wyroby podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których wyroby ulegają spalaniu wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. Trybunał stwierdził, że we wszystkich tych przypadkach wyroby ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej i Sz. Parulskiego, Warszawa 2006, s. 31-35 i 76-80).

W związku z powyższym należy uznać, że zakupione przez spółkę wyroby, będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, w stosunku do których zostanie zmienione przeznaczenie wyrobu i które następnie zostaną odsprzedane podmiotom z przeznaczeniem do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – nie mogą być traktowane jako wyroby akcyzowe podlegające akcyzie. Zgodnie bowiem z art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Należy jednakże mieć na uwadze, że Zainteresowany może gromadzić dokumentację, która potwierdza dla celów ewentualnej kontroli podatkowej, skarbowej lub postępowania podatkowego przeznaczenie wyrobów do celów innych, niż opałowe jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Oznacza to zatem, ze w interesie Wnioskodawcy jest posiadanie odpowiednich dokumentów, z których będzie wynikać, że nabywane i sprzedawane wyroby nie są przeznaczone przez Zainteresowanego ani ich odbiorcę do szeroko rozumianych celów opałowych.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Stosownie do powyższego przeznaczenie wyrobów do celów innych niż opałowe Wnioskodawca może dokumentować za pomocą dowolnych dokumentów. Tym samym przedstawiony przez Zainteresowanego sposób dokumentowania nabycia i sprzedaży z wykorzystaniem oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów, z których wynika, że wyrób będzie oferowany do wykorzystania w określonym celu lub odpowiednią adnotacją na fakturach należy uznać za dopuszczalne na gruncie podatkowym.

Brak obowiązku składania oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych wyrobów do celów innych niż napędowe lub opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych oraz możliwość dokumentowania przeznaczenia wyrobów do celów innych niż opałowe za pomocą dowolnych dokumentów znajduje również potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 czerwca 2013 r. o sygn. ITPP3/443-190/13/JK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 sierpnia 2009 r o sygn. IBPP3/443-426/09/MM;
Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 2011 r. o sygn. ITPP3/443-223a/11/JK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 września 2009 r. o sygn. IBPP3/443-547/09/MM.

Ponadto art. 89 ust. 14 ustawy o podatku akcyzowym dotyczący obowiązku sporządzania przekazywania do właściwego naczelnika urzędu celnego zestawień oświadczeń dotyczy sprzedaży wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 pkt 15 lit. a u.p.a. W przypadku zmiany przeznaczenia odsprzedawanych przez Wnioskodawcę wyrobów na cele inne niż napędowe lub opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, do wyrobów ten będzie miał zastosowanie art. 89 ust. 2 u.p.a., który nie został wymieniony w katalogu przepisów, dla których istnieje obowiązek sporządzania oraz przekazywania do właściwego naczelnika urzędu celnego zestawień oświadczeń.

W związku z powyższym w przypadku sprzedaży produktów, dla których uległo zmianie ich przeznaczenie i będą przeznaczone na cele inne niż napędowe lub opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, Zainteresowany nie będzie miał obowiązku sporządzania i przekazywania do naczelnika właściwego urzędu celnego zestawień oświadczeń od nabywców.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Pytanie nr 2

Odnosząc się do pytania drugiego, to w myśl art. 13 ust. 1 pkt 1 u.p.a. podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy, natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.a., do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczona do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
oznaczona kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycją CN 3403;
objęte pozycją CN 3811;
objęte pozycją CN 3817;
oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN;
pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu na kod CN.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, zgodnie z art. 89 ust. 1 u.p.a., wynoszą dla:

węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach – 1.565,00 zł/1000 litrów;
(uchylony);
benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 – 1.822,00 zł/1000 litrów;
paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 – 1.446,00 zł/1000 litrów;
olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach – 1.196,00 zł/1000 litrów;
(uchylony);
biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN – 1.196,00 zł/1000 litrów;
olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł/1000 litrów;
olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:
1. z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15^oC jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł/1000 litrów,
2. pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych – 64,00 zł/1000 kilogramów;
olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 – 1.180,00 zł/1000 litrów;
gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:
1. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:
  - skroplonych – 695,00 zł/1000 kilogramów,
  - w stanie gazowym – 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),
2. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:
  - biogazu, bez względu na kod CN – 0 zł,
  - wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 – 0 zł;
gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
pozostałych paliw silnikowych – 1.822,00 zł/1000 litrów;
pozostałych paliw opałowych:
1. w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15^oC jest:
  - niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 232,00 zł/1000 litrów,
  - równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 64,00 zł/1000 kilogramów,
2. gazowych – 1,28 zł/gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych wynosi 0 zł.

Zgodnie ze zdarzeniem przyszłym opisanym we wniosku, Zainteresowany nabywa ze składu podatkowego wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą przeznaczeniem na cele opałowe w celu ich dalszej odsprzedaży na cele opałowe.

Wyroby nabywane przez Wnioskodawcę, są wyrobami energetycznymi wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit a tiret drugie ustawy o podatku akcyzowym. Zainteresowany składa podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy oświadczenia, że nabywane wyroby będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a u.p.a. i nabywa przedmiotowe wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą (według stawki 64 zł/1000 kg). Akcyza jest odprowadzana przez podmiot prowadzący skład podatkowy, który jest sprzedawcą przedmiotowych wyrobów.

Wyroby akcyzowe są następnie sprzedawane przez Wnioskodawcę (otrzymuje on oświadczenia od kupujących o przeznaczeniu wyrobów na cele opałowe) z uwagi na odprowadzenie akcyzy przez podmiot prowadzący skład podatkowy według stawki 64,00 zł/1000 kg oraz jednofazowość podatku akcyzowego – Wnioskodawca nie odprowadza ponownie akcyzy od sprzedawanych wyrobów. Jednakże, po nabyciu wyrobów przez Zainteresowanego z zapłaconą akcyzą mogą wystąpić sytuacje, w których część lub całość nabytych przez niego wyrobów może zostać sprzedana z przeznaczeniem do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – a zatem zmienione zostanie rzeczywiste przeznaczenie wyrobu nabytego z planowanym przeznaczeniem do celów opałowych.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, dopiero przeznaczenie wyprodukowanych wyrobów do celów opałowych determinować będzie możliwość uznania ich za wyroby akcyzowe podlegające akcyzie wg właściwej stawki większej niż 0 zł. Oznacza to, że dopiero sprzedaż przez Zainteresowanego wyrobów do celów opałowych determinować będzie objęcie tej czynności zakresem opodatkowania podatkiem akcyzowym, zgodnie natomiast z art. 89 ust. 2 u.p.a. „stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł”.

Biorąc powyższe pod uwagę – zdaniem Wnioskodawcy – w przypadku, gdy wyroby energetyczne są wyprowadzane ze składu podatkowego z zapłaconą stawką akcyzy 64,00 zł na 1000 kilogramów, to w przypadku zmiany przeznaczenia tych wyrobów na cele inne niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – zastosowanie znajdzie art. 89 ust. 2 u.p.a., czyli zastosowanie będzie miała stawka akcyzy w wysokości 0 zł. W związku z powyższym, w przypadku dalszej sprzedaży tych wyrobów (nabytych do celów opałowych) przez Zainteresowanego na rzecz innych podmiotów z przeznaczeniem do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2014 r., poz. 752, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Zainteresowany jest firmą dystrybucyjną i nabywa ze składu podatkowego wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą z przeznaczeniem na cele opałowe w celu ich dalszej odsprzedaży na cele opałowe. Wyroby nabywane przez Wnioskodawcę, są wyrobami energetycznymi innymi, niż wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, które w przypadku przeznaczenia ich na cele opałowe stają się wyrobami wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie ustawy, tj. pozostałe paliwa opałowe w przypadku, gdy ich gęstość w temperaturze 15^oC jest równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 64,00 zł na 1000 kilogramów. Zainteresowany składa podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy oświadczenia, że nabywane wyroby będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy. Wnioskodawca nabywa przedmiotowe wyroby energetyczne z zapłaconą akcyzą według stawki 64 zł/1000 kg. Akcyza jest odprowadzana przez podmiot prowadzący skład podatkowy, który jest sprzedawcą przedmiotowych wyrobów. Wyroby te są następnie sprzedawane przez Zainteresowanego i otrzymuje on oświadczenia od kupujących o przeznaczeniu wyrobów na cele opałowe. Wnioskodawca sporządza co miesiąc i składa do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał sprzedaży do naczelnika urzędu celnego zestawienia oświadczeń określonych w do art. 89 ust. 14 ustawy.

Z uwagi na uiszczenie akcyzy przez podmiot prowadzący skład podatkowy według stawki 64 zł/1000 kg Wnioskodawca nie pobiera ponownie akcyzy od podmiotu, który nabywa wyroby od Zainteresowanego.

Odpowiadając na pierwsze z zadanych pytań wskazać należy, że zgodnie z art. 89 ust. 5 ustawy – sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą – do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a;
osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej – do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a; oświadczenie to powinno być załączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży wystawionego nabywcy, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca jest obowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia dokumentu potwierdzającego tę sprzedaż.

Stosownie do art. 89 ust. 14 ustawy – Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a sporządza i przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w ust. 5; oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli.

Zatem Wnioskodawca w przypadku sprzedaży wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy, jest obowiązany do uzyskania od nabywcy oświadczenia określonego w art. 89 ust. 5 ustawy oraz sporządzić i przekazać do właściwego naczelnika urzędu celnego zestawienie oświadczeń zgodnie z art. 89 ust. 14 ustawy.

Odpowiadając na drugie z zadanych pytań podkreślić należy, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 15 tiret drugie ustawy – stawka akcyzy na wyroby energetyczne wynosi dla pozostałych paliw opałowych, w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15^oC jest równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 64,00 zł/1000 kilogramów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy, co do zasady, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy – przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

Na mocy art. 8 ust. 6 ustawy – jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba ze przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 89 ust. 16 ustawy – w przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5-12, nie zostały spełnione i w wyniku postepowania podatkowego, postepowania kontrolnego albo kontroli podatkowej ustalono, ze wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

Zgodnie z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15^oC jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny – 2047,00 zł/1000 kilogramów.

W związku z tym, że Wnioskodawca składa podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy oświadczenia, że nabywane wyroby będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy i jednocześnie sprzeda wyroby nabywcy bez uzyskania oświadczeń określonych w art. 98 ust. 5 ustawy, zobowiązany będzie do obliczenia i zapłaty akcyzy wg stawki 2047,00 zł/1000 kilogramów.

Z ugruntowanego orzecznictwa sądowego wynika, w związku z zasadą powszechności opodatkowania, że przepisy prawa podatkowego należy interpretować w sposób ścisły. Wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, polegającej na powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Tym samym wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie tego prawa (ulgi, zwolnienia, obniżone stawki) nie może się odbywać według wykładni rozszerzającej. Uprawnienie takie musi wynikać wprost z odpowiedniego przepisu, a żaden z nich, jak wyżej wskazano, nie przewiduje takiej sytuacji.

Uwzględniając powyższe stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) w rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla rozstrzygnięć Dyrektora Izby Skarbowej, jako organu upoważnionego do wydawania interpretacji indywidualnych w imieniu Ministra Finansów.

Należy podkreślić, że w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin