Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4510-82/15-2/KJ
z 28 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 631) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu zaliczenia wydatków na zaniechaną inwestycję do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe;

• momentu poniesienia kosztu – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Od 2012 r. Spółka realizuje proces dotyczący zmiany systemu informatycznego służącego zarządzaniu procesami księgowymi, magazynowymi, sprzedażą i wdrożenia systemu informatycznego. System jest systemem wdrażanym w całej grupie kapitałowej, do której należy Spółka. System pozwala na lepszą kontrolę wykorzystywania zasobów firmy, usprawnia raportowanie wewnętrzne, podnosi efektywność procesów biznesowych oraz umożliwia obniżenie kosztów zarządczych.

W związku z realizowanym procesem od 2012 r. Spółka ponosi koszty podróży służbowych swoich pracowników, związane z wdrożeniem i przystosowaniem oprogramowania do Jej wymogów lokalnych. Koszty te są księgowane jako nakłady na wartości niematerialne i prawne w budowie.

Obecnie Spółka uzyskała informację, że nie będzie nabywać licencji na ww. system. Od momentu wdrożenia będzie użytkowała powyższy system na podstawie umowy najmu i ponosiła w związku z tym koszty comiesięcznych opłat.

Poniesione koszty na podróże służbowe i bilety lotnicze przedstawiają się następująco:

1. Rok 2012 31 296 zł 61 gr;
2. Rok 2013 64 106 zł 58 gr;
3. Rok 2014 284 087 zł 48 gr;
4. Rok 2015 około 50 000 zł.
   
   

Łącznie koszt ten kształtować się będzie w granicach 450 000 zł.

W przypadku nabycia licencji na oprogramowanie Spółka poniesione koszty miała uwzględnić do wartości początkowej wynikającej z faktury zakupu i amortyzować wartość niematerialną i prawną, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zmiana stanu własności wdrażanego oprogramowania powoduje zmianę kwalifikacji poniesionych kosztów.

Żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadza instytucji inwestycji w obcą wartość niematerialną i prawną. Z tego też powodu nie można przyjąć, że instytucja taka jest prawnie dopuszczalna.

Reasumując, należy stwierdzić, że koszty wdrożenia oprogramowania komputerowego niebędącego własnością Spółki nie mogą być traktowane na równi ze środkami trwałymi, a tym samym nie mogą podlegać amortyzacji.

Koszty wdrożenia należy uznać jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, stosownie do brzmienia art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym osób prawnych.

W opisanym przypadku za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione z tytułu wdrożenia systemu od 2012 r. do 2015 r. (koszty biletów lotniczych, hoteli i podróży służbowych pracowników) Spółka może zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia?
2. Czy za dzień poniesienia kosztu Spółka może przyjąć dzień ujęcia kosztu w księgach na podstawie spisanego protokołu zmiany kwalifikacji kosztów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), wydatki poniesione na wdrożenie nowego systemu informatycznego, który nie stanowi w Spółce własności wartości niematerialnej i prawnej, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie poniesienia.

Za dzień poniesienia kosztu należy przyjąć dzień ujęcia kosztu w księgach na podstawie protokołu zmiany kwalifikacji kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z art. 15 ust. 4d tej ustawy wynika, że koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak wynika z ustawy oraz ukształtowanego w zakresie rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów orzecznictwa, by wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• podatnik pokrył koszt z własnych zasobów finansowych i wydatek ten nie został mu zwrócony,
  

• koszt pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą – wpływa lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu bądź uniknięcie straty,
  

• koszt jest właściwie udokumentowany od strony księgowej, jak i od strony wyżej wspomnianego związku z przychodem,
  

• nie jest to koszt wyłączony przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Koszt poniesiony przez Spółkę w związku z wdrożeniem systemu należy do kosztów pośrednich (niemających bezpośredniego przełożenia na osiągany przychód, tym niemniej związanych z działaniem przedsiębiorstwa jako całości).

Spółka nie nabywa w związku z wdrożeniem systemu elementu podlegającego amortyzacji (praw autorskich, innych praw pokrewnych, licencji), o których ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych mówi w art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5.

Umowy przekazania takich praw Spółka nie zawarła ani z producentem system ani z podmiotami z grupy kapitałowej.

Stanowisko Spółki jest zgodne z interpretacjami wydanymi m.in. przez:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-1135/10/JD;
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 maja 2013 r., sygn. ILPB4/423-37/13-4/MC;
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. ILPB3/423-726/09-2/MC;
4. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. IPTPB3/423-413/13-2/IR.
   
   

Odnosząc się do przedstawionych powyżej interpretacji przepisów prawa podatkowego i orzecznictwa sądów administracyjnych prezentujących stanowisko organów podatkowych, Spółka podkreśla, że stanowią one potwierdzenie tezy przedstawionej przez Spółkę. Ponadto należy zaznaczyć, że stanowisko organów podatkowych w tym zakresie jest mocno ugruntowane.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości Jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• momentu zaliczenia wydatków na zaniechaną inwestycję do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe;

• momentu poniesienia kosztu – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Obowiązek racjonalnego ponoszenia wydatków wywodzi się ze sformułowania „w celu uzyskania przychodu”. Wydatek celowy powinien być wydatkiem racjonalnym, gospodarczo uzasadnionym. Racjonalność wydatków należy oceniać z punktu widzenia ich adekwatności do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej przez podatnika działalności oraz konieczności ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeśli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu.

Kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Natomiast dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
  

• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  

Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, koszty promocji i reklamy.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka od 2012 r. realizuje proces dotyczący zmiany systemu informatycznego służącego zarządzaniu procesami księgowymi, magazynowymi, sprzedażą i wdrożenia systemu informatycznego. System ten jest systemem wdrażanym w całej grupie kapitałowej, do której należy Spółka. System pozwala na lepszą kontrolę wykorzystywania zasobów firmy, usprawnia raportowanie wewnętrzne, podnosi efektywność procesów biznesowych oraz umożliwia obniżenie kosztów zarządczych. W związku z realizowanym procesem od 2012 r. Spółka ponosi koszty podróży służbowych swoich pracowników, związane z wdrożeniem i przystosowaniem oprogramowania do Jej wymogów lokalnych. Koszty te są księgowane jako nakłady na wartości niematerialne i prawne w budowie. Obecnie Spółka uzyskała informację, że nie będzie nabywać licencji na ww. system. Od momentu wdrożenia będzie użytkowała powyższy system na podstawie umowy najmu i ponosiła w związku z tym koszty comiesięcznych opłat. Łącznie poniesione w latach 2012-2015 wydatki na podróże służbowe i bilety lotnicze kształtować się będą w granicach 450 000 zł.

W przypadku nabycia licencji na oprogramowanie Spółka poniesione koszty miała uwzględnić do wartości początkowej wynikającej z faktury zakupu i amortyzować wartość niematerialną i prawną. Zmiana stanu własności wdrażanego oprogramowania powoduje zmianę kwalifikacji poniesionych kosztów.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zaniechanym procesem wdrożenia systemu informatycznego.

W związku powyższym, należy zauważyć, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Działalność gospodarcza, co do zasady, nastawiona jest na zysk, czyli osiąganie dochodu. Skutki podejmowanych nietrafionych decyzji gospodarczych nie mogą w każdym przypadku być przerzucane na Skarb Państwa poprzez obniżanie podstawy opodatkowania, dlatego każda decyzja o zaniechaniu inwestycji winna być odpowiednio uzasadniona i udokumentowana.

W związku z tym, należy podkreślić, że aby można było zaliczyć ponoszone wydatki do kosztów uzyskania przychodów Spółka musi udowodnić i udokumentować, że były one celowe z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, a odstąpienie od prowadzonej inwestycji winno mieć uzasadnione podstawy. Spółka winna udowodnić, że w momencie ponoszenia wydatków celem ich było osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Innymi słowy, Wnioskodawca musi wykazać, że w momencie ponoszenia wydatków nie znane Mu były okoliczności, które obecnie spowodowały odstąpienie od prowadzonej inwestycji oraz, że jego działanie było na tyle staranne i racjonalne, że nie można mu przypisać zaniechań i zaniedbań prowadzących w efekcie do powstania straty ekonomicznej z tytułu zaprzestania inwestycji, tzn. przyczyny, dla których Spółka zrezygnowała z kontynuowania wdrożenia systemu informatycznego wynikają z nieprzewidzianych (w momencie ponoszenia wydatków) dla Niej okoliczności, lub takich, którym nie mogłaby zapobiec. Podatnik winien wykazać, że przy zachowaniu należytej staranności i po przeanalizowaniu wszystkich możliwych do zdobycia danych nie mógł przewidzieć, że ponoszone nakłady nie będą przydatne w prowadzonej działalności.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do sprawa finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Organ podatkowy nie ma obowiązku ani usprawnień dokonywania jakichkolwiek ustaleń faktycznych, mających na celu potwierdzenie wiarygodności czy prawidłowości przedstawionych przez wnioskodawcę faktów. Organ wydający interpretację porusza się więc tylko w pewnych granicach, które wyznaczają przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące interpretacji indywidualnych. Przepisy te pomijają całkowicie przepisy o postępowaniu dowodowym, zawarte w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej, co wynika wprost z unormowania zawartego w art. 14h tej ustawy.

Ocena całokształtu okoliczności doprowadzających do zaprzestania dalszych prac nad wdrożeniem systemu informatycznego (rezygnacja z zakupu licencji na system informatyczny), o których pisze Spółka we wniosku, a które stanowiły podstawę podjęcia decyzji o zaprzestaniu inwestycji jest możliwa po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, które jak wyżej wskazano nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miał bezpośredniego zastosowania przepis art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Ustawodawca mówi w nim bowiem o „inwestycjach” a za takie na podstawie definicji zawartej w art. 4a pkt 1 ustawy należy uznać środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 tej ustawy za środki trwałe w budowie uznaje się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego, zaś środkami trwałymi są rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki, w szczególności: a) nieruchomości – w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, b) maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy, c) ulepszenia w obcych środkach trwałych, d) inwentarz żywy (art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości).

W związku z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, podatkowe skutki ponoszenia wydatków związanych z wdrożeniem systemem informatycznego, którego wdrożenie nie będzie kontynuowane, należy odnieść do ogólnej zasady wynikającej z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zastosowania zasady związku przyczynowego ponoszonych wydatków z osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów oraz braku wyłączenia z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wykazano powyżej z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że aby wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy. Obowiązkiem podatników, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów) zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wydatki te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednakże wskazać należy, że w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, w związku z zaprzestaniem prac nad wdrożeniem systemu informatycznego, nie dojdzie do powstania wartości niematerialnej i prawnej podlegającej, zgodnie z art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji. A zatem wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach niemożliwe jest przypisanie wydatków związanych z wdrożeniem systemu informatycznego, w przypadku jego zaniechania, do konkretnych przychodów. A zatem, wydatki te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Natomiast na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4g, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jednakże odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że właściwym momentem dla rozpoznania kosztów uzyskania przychodów, w przypadku wydatków ponoszonych na wdrożenie systemu informatycznego, w przypadku gdy prace nie zakończyły się powstaniem wartości niematerialnej i prawnej, jest moment podjęcia przez Zarząd Wnioskodawcy decyzji o zaniechaniu dalszych prac w tym zakresie i spisaniu poniesionych wydatków w koszty księgowe, a nie dzień ujęcia kosztu w księgach na podstawie spisanego protokołu zmiany kwalifikacji kosztów.

Dopiero w tym momencie Wnioskodawca jest/będzie w stanie określić właściwy charakter poniesionych nakładów.

Reasumując, wydatki związane z wdrożeniem systemu informatycznego, w przypadku niepowstania przydatnej do używania wartości niematerialnej i prawnej Spółka może/będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie podjęcia decyzji o zaniechaniu dalszych prac w tym zakresie i spisaniu poniesionych wydatków w koszty księgowe, o ile wykaże związek tych nakładów z osiąganymi przychodami, lub też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W konsekwencji, stanowisko Spółki, w świetle którego:

• wydatki poniesione w latach 2012-2015 na wdrożenie systemu informatycznego, związane przystosowaniem tego systemu do wymogów lokalnych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia – jest prawidłowe,
  

• za dzień zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodu należy przyjąć dzień ujęcia kosztu w księgach na podstawie protokołu zmiany kwalifikacji kosztów inwestycji – jest prawidłowe.
  
  

Ponadto wyeksponować należy, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia wydatków poniesionych z tytułu wdrożenia systemu od 2015 r. do 2015 r. (koszty biletów lotniczych, hoteli i podróży służbowych pracowników) do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 631). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Jednocześnie należy podkreślić, że ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik musi wykazać, że jego działania można uznać za racjonalne, podjęte przy zachowaniu zasad staranności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.