2015.04.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-25/15-4/PRP
z 10 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu 18 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji VAT-7 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji VAT-7 oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2015 r. poprzez podanie numeru identyfikacji podatkowej, doprecyzowanie opisu sprawy oraz zadanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. sprzedaż kosmetyków. Z tytułu tej działalności zarejestrowany jest jako czynny podatnik VAT.

Zarówno ilość, jak i wartość Towarów została potwierdzona m.in. w dokumencie „Spis i opis rzeczy” sporządzonym przez Oddział Celny w dniu 8 marca 2013 r. Na większość zakupionego towaru, Wnioskodawca posiada paragony dokumentujące zakup.

W stosunku do części zakupionych Towarów cena została ustalona na podstawie cen z metek lub na podstawie, wystawionego przez sprzedawcę Towarów, dokumentu przypominającego swoją formą paragon fiskalny, niezawierającego jednak danych sprzedawcy. Reszta cen została ustalona na podstawie posiadanych przez Wnioskodawcę paragonów.

Wnioskodawca nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku polegającego na przedstawieniu oraz zgłoszeniu ww. Towarów polskim organom celnym.

Sąd Rejonowy („Sąd”) w wyroku wydanym w trybie nakazowym w dniu 30 października 2013 r., uznał, że Wnioskodawca naraził swoim postępowaniem Skarb Państwa na uszczuplenie należności podatkowych (podatku od towarów i usług) na kwotę 11 503,91 zł. Sąd do wymierzenia kwoty podatku przyjął wartość Towarów wskazaną w dokumentach celnych, czyli 12 022,68 EUR.

Tym samym na podstawie art. 54 ustawy z dnia 10 września 1999 r. kodeks karny skarbowy (dalej „kks”), Sąd uznał, że Wnioskodawca dopuścił się przestępstwa karnoskarbowego i na mocy art. 54 par. 2 - kwalifikując tym samym czyn Wnioskodawcy jako typ uprzywilejowany przestępstwa z art. 54 kks - w związku z art. 23 par. 1 i 3 kks, wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 10 (dziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (sto) złotych. Wnioskodawca, został również obciążony opłatą i wydatkami na mocy ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, w wysokości 190 zł. Na podstawie decyzji Sądu, w dniu 7 lutego 2014 r., Wnioskodawca uregulował zaległość podatkową w podatku od towarów i usług wraz z należnymi odsetkami. Łącznie do Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew przelana została kwota 12 609 zł.

W wyniku uregulowania zaległego zobowiązania podatkowego wraz z należnymi odsetkami, na podstawie orzeczenia Sądu o zwrocie dowodów rzeczowych w postaci 367 sztuk kosmetyków, które zostało utrzymane w mocy postanowieniem Sądu Okręgowego, wydane zostało w dniu 29 lipca 2014 r. zawiadomienie Naczelnika Urzędu Celnego o możliwości odbioru Towarów z magazynu depozytowego Urzędu Celnego mieszczącego się.......

W dniu 31 lipca 2014 r. Wnioskodawca odebrał zatrzymany Towar, który przeznaczony został do sprzedaży w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W piśmie z dnia 16 marca 2015 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż zakupiony towar będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w odpowiedzi na zadane pytanie: „Czy w związku z opisanym we wniosku uszczupleniem podatkowym w podatku VAT z tytułu importu towarów została wydana decyzja?” wskazał, że wszystkie dokumenty, które otrzymał Wnioskodawca zostały wymienione w stanie faktycznym. Żaden z nich nie nosi tytułu „decyzja”. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że pytanie nie jest do końca precyzyjne ze względu na definicję terminu „decyzja” we Wspólnotowym Kodeksie Celnym według, której decyzją jest każda czynność administracyjna dotycząca ustawodawstwa celnego, podjęta przez organ celny w indywidualnym przypadku, mająca skutki prawne w odniesieniu do jednej lub kilku osób określonych lub mogących zostać określonymi; określenie to obejmuje między innymi wiążącą informację w rozumieniu. Kwota podatku, którą podatnik zapłacił została wskazana w dokumencie celnym „spis i opis rzeczy” z dnia 7 marca 2013 r. oraz wyroku wydanym w trybie nakazowym w dniu 30 października 2013 r. przez Sąd Rejonowy, uznał, że Wnioskodawca naraził swoim postępowaniem Skarb Państwa na uszczuplenie należności podatkowych (podatku od towarów i usług) na kwotę 11 503,91 zł. Sąd do wymierzenia kwoty podatku przyjął wartość towarów wskazaną w dokumentach celnych (tj. w dokumencie „spis i opis rzeczy”), czyli 12 022,68 EUR. Od decyzji Sądu Wnioskodawca się nie odwoływał.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż import towarów, o których mowa we wniosku, nie został objęty procedurą uproszczoną zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 16 marca 2015 r.).

Poprzez złożenie której deklaracji, Wnioskodawca powinien rozliczyć import towarów opisany w stanie faktycznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykazane wartości podatku VAT w otrzymanych od właściwego organu dokumentach celnych winny zostać rozliczone w deklaracji VAT-7.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W myśl ustawy o podatku od towarów i usług import towarów jest czynnością faktycznego przywozu towarów z terytorium państwa trzeciego (czyli spoza terytorium Unii Europejskiej) na terytorium Polski niezależnie od istnienia tytułu prawnego.

Jako import towarów rozpoznać należy więc m.in. przywóz towarów:

będących majątkiem importera;

będących przedmiotem umowy leasingu;

przywiezionych w celu przetworzenia lub przechowania;

stanowiących aport lub wkład do spółki.

Dalej, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego bądź też deklaracji importowej. W przypadku decyzji celnych (tzn. wydanych przez Naczelnika Urzędu Celnego) prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję lub w rozliczeniu za dwa kolejne okresy rozliczeniowe (art. 86 ust. 10 pkt 6, ust. 11 ustawy o VAT). Ponadto, obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.

Powyższe regulacje w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów oznaczają, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie posiadanego dokumentu celnego lub deklaracji importowej, który jest warunkiem niezbędnym do skorzystania z tego prawa.

Stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Jak wynika z komentarza do art. 33(a) ustawy o podatku od towarów i usług autorstwa Adama Bartosiewicza (stan prawny 2014.04.01): „Zapłata podatku do urzędu celnego uprawnia podatnika do dokonania korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wykazano podatek należny od danego importu. Ponieważ podatnik stracił prawo do rozliczenia podatku w deklaracji podatkowej, to uprawniony jest do korekty tej deklaracji podatkowej. Zmniejszy wówczas kwotę podatku należnego o tą kwotę, którą wpłacił do urzędu celnego. Korekta deklaracji będzie możliwa dopiero po wpłacie podatku do urzędu celnego. Wydaje się niestety, że - na gruncie obowiązujących przepisów - nie jest możliwe wpłacenie do urzędu celnego tylko odsetek za zwłokę (i zaliczenie na poczet samej kwoty głównej podatku
należnego od importu towarów kwoty do zwrotu wynikającej ze skorygowanej deklaracji podatkowej). Komentowane przepisy ustanawiają bowiem następującą kolejność działań podatnika: obowiązek zapłaty podatku wraz z odsetkami do urzędu celnego – następcza możliwość korekty deklaracji podatkowej.

Rozwiązanie to jest skrajnie niekorzystne dla podatników, którzy mogą znaleźć się w polu jego działania wskutek nieintencjonalnych zaniedbań (albo też - co prawdopodobne - wskutek zbyt rygorystycznych i formalistycznych zachowań naczelników urzędów celnych).”

Z powodu braku dostarczenia jakiegokolwiek dokumentu przez Wnioskodawcę do właściwego organu celnego oraz niewywiązanie się z obowiązków importowych, powstał dług celny. Następstwem wszczętego postępowania podatkowego w niniejszej sprawie była wydana decyzja organu, w której określono właściwą wartość importowanych towarów wraz z należnym podatkiem VAT. Co więcej, Wnioskodawca w celu rozliczenia się z podatku VAT za import towarów wykazał należny podatek w deklaracji VAT-9M jak zostało mu polecone przez organ celny. Niemniej jednak, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT przez co powinien rozliczyć VAT z importu w deklaracji, według której miesięcznie rozlicza się z urzędem skarbowym.

W tym miejscu warto przytoczyć fragment interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach o sygn. IBPP2/443-268/14/KO z 12.06.2014 r.: „Przepis art. 33a ustawy umożliwia importerom będącym podatnikami rozliczenie podatku należnego od importu towarów na zasadach analogicznych do rozliczenia podatku od importu usług i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - a zatem poprzez ujęcie kwot podatku należnego i naliczonego w deklaracji podatkowej.

(...)

Na podstawie omawianego przepisu uprawniony podatnik może rozliczyć podatek od importu towarów w okresowej deklaracji podatkowej. Istotą uproszczenia jest więc umożliwienie takiemu podatnikowi rozliczenia podatku jedynie poprzez wykazanie kwot podatku w deklaracji podatkowej.”

Tym samym, kwota zapłaconego podatku VAT przez podatnika winna zostać wykazana w deklaracji VAT-7 jako podatek naliczony, gdzie podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał dokument celny lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z punktu widzenia powyższych zasad istotne znaczenie ma rozróżnienie terminu „otrzymania” od „doręczenia”. Doręczenie jest czynnością uregulowaną przez ustawę z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks Postępowania Administracyjnego (dalej „KPA”), natomiast otrzymanie można definiować poprzez fizyczny kontakt z dokumentem w celu zapoznania się z jego treścią. Oznacza to, że otrzymanie dokumentu celnego w rozumieniu art. 86 ustawy o VAT, nie jest tożsame z terminem doręczenia decyzji stronie, interpretacja relacji między tymi dwoma pojęciami powinna być realizowana przez organ na tle konkretnego stanu faktycznego.

Warto nadmienić, iż od 1 grudnia 2008 roku odliczenie ze wspomnianej decyzji można dokonać tylko i wyłącznie pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.

W przypadku importu towarów rozliczanego zgodnie z literą art. 33a ustawy o VAT (a więc rozliczania VAT należnego w deklaracji VAT) podatnik może dokonać odliczenia VAT naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W przypadku Wnioskodawcy momentem tym jest dzień, w którym powstał dług celny.

Zgodnie z regulacjami zawartymi we Wspólnotowym Kodeksie Celnym „dług celny” oznacza nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami podatnik wybierając sposób rozliczenia, determinuje tym samym także odpowiednie dokumenty uprawniające go do odliczenia podatku VAT. Tak więc podstawę do odliczenia VAT naliczonego stanowią:

dokument celny - w przypadku wykazywania VAT należnego w zgłoszeniu celnym i wpłacania go do urzędu celnego;
deklaracja importowa - w przypadku rozliczania VAT należnego od importu towarów w tzw. deklaracji importowej;
wykazanie VAT należnego z tytułu importu towarów w deklaracji VAT - w przypadku rozliczania VAT należnego z tytułu importu towarów w deklaracji VAT;
decyzja, o której mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy VAT - w przypadku otrzymania takiej decyzji;
dokonanie wpisu do rejestru - w przypadku stosowania w imporcie procedury uproszczonej polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi.

Możliwa jest również sytuacja w której podatnik zaniży kwotę VAT, którą wykazał w zgłoszeniu celnym i rozlicza w deklaracji podatkowej, zgodnie z art. 33a ustawy o VAT. W takim przypadku od 1 grudnia 2008 r., organy celne wydają odpowiednie decyzje, a podatnik ma obowiązek zapłaty różnicy VAT w terminie 10 dni licząc od dnia doręczenia tych decyzji.

Kwotę VAT wynikającą z takiej decyzji podatnik zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 6 ww. ustawy, może odliczyć w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał decyzję lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Tego rozliczenia można dokonać tylko i wyłącznie pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.

Ceny netto stanowią podstawę opodatkowania z tytułu importu, którą po stronie rozliczania podatku należnego ujmuje się w odpowiednich wierszach i polach deklaracji VAT-7. W opisanym przypadku kwotę netto będącą podstawą opodatkowania oraz wynikający z niej podatek należny związany z importem towarów należy ująć w wierszu 12: pole 31 – kwota netto, pole 32 - kwota podatku.

Podobnie wygląda to po stronie rozliczania podatku naliczonego, który podlega odliczeniu, ponieważ w deklaracji ujmuje się łącznie kwoty netto wszystkich zakupów oraz łącznie kwoty podatku naliczonego. Stąd też w tym przypadku kwotę netto wynikającą z przeliczenia waluty na złote oraz podatek należny, który przy imporcie towarów stanowi jednocześnie kwotę podatku naliczonego ujmuje się w deklaracji do łącznych wartości transakcji zakupowych. Kwota netto zakupu powinna zostać uwzględniona w łącznej kwocie netto w polu 41, a kwota podatku naliczonego w łącznej kwocie tego podatku w polu 42.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W związku z okolicznościami wskazanymi w uzupełnieniu przedmiotowego wniosku oraz brakiem dokonania dodatkowej opłaty, tut. Organ zauważa, iż przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia wykazania podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji VAT-7.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosowanie do art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kwestii importu towarów należy przywołać również art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, który stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Według art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości. Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę podatku w decyzji dotyczącej należności celnych (art. 33 ust. 2 ustawy).

Art. 33 ust. 3 ustawy stanowi, iż po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości.

Natomiast zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy, podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku, z zastrzeżeniem art. 33a-33c.

Na podstawie art. 33a ust. 1 ustawy w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Stosownie do art. 33a ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celnego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:
1. zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,
2. potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.

Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 33a ust. 5 ustawy w przypadku gdy objęcie towaru procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia wymienionego w ust. 1, jest dokonywane przez przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych, uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podatnikowi, na rzecz którego jest składane zgłoszenie celne. Przepisy ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.

Podatnik jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (33a ust. 6 ustawy). W przypadku gdy podatnik, w terminie, o którym mowa w ust. 6, nie przedstawił dokumentów, o których mowa w tym przepisie, traci prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w ust. 1, w odniesieniu do kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów, którą miał rozliczyć w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty organowi celnemu kwoty podatku wraz z odsetkami (art. 33a ust. 7 ustawy).

Przywołane przepisy pozwalają na zastosowanie mechanizmu rozliczania podatku od importu towarów w ramach deklaracji podatkowej tylko w razie łącznego spełnienia określonych w ustawie warunków. Warunki te można podzielić na następujące grupy:

po pierwsze - są one związane z dopełnieniem określonych formalności celnych (dokonywanie importu towarów w ramach określonej procedury celnej);

po drugie - są one związane z dokonaniem zawiadomienia o zamiarze rozliczania podatku od importu towarów w ramach deklaracji podatkowej;

po trzecie - są one związane z koniecznością przedstawienia pewnych dokumentów organowi celnemu, przed którym dokonywane są formalności związane z importem towarów.

Uznać należy, że rozliczenie w ten sposób podatku należnego od importu towarów możliwe jest zarówno w odniesieniu do podatników składających deklaracje miesięczne, jak i podatników składających deklaracje kwartalne. Przepis nie zawiera bowiem żadnych ograniczeń w tym względzie. Zawarte w ust. 1 zastrzeżenie „w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy” odnosi się do procedury uproszczonej, a nie do terminów rozliczania podatku należnego.

Przepis art. 33a ustawy umożliwia importerom będącym podatnikami rozliczenie podatku należnego od importu towarów na zasadach analogicznych do rozliczenia podatku od importu usług i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - a zatem poprzez ujęcie kwot podatku należnego i naliczonego w deklaracji podatkowej. Innymi słowy, ustawa pozwala podatnikowi na uniknięcie określonej w art. 33 ust. 4 ustawy konieczności zapłacenia podatku w terminie 10 dni, co oznacza konieczność zamrożenia określonych kwot na kilkadziesiąt dni (a czasem i dłużej, jeżeli podatnik w deklaracji podatkowej wykazuje nadwyżkę podatku naliczonego do przeniesienia na kolejne okresy rozliczeniowe). Na podstawie omawianego przepisu uprawniony podatnik może rozliczyć podatek od importu towarów w okresowej deklaracji podatkowej. Istotą uproszczenia jest więc umożliwienie takiemu podatnikowi rozliczenia podatku jedynie poprzez wykazanie kwot podatku w deklaracji podatkowej. Zgodnie z zamiarem ustawodawcy podatek ten wykazany powinien być jednocześnie jako podatek należny i naliczony (podlegający odliczeniu na zasadach ogólnych).

Z kolei według art. 34 ust. 1 ustawy, w przypadkach innych niż określone w art. 33 ust. 1-3 kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów określa naczelnik urzędu celnego w drodze decyzji.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 394), określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, określa się wzory:

deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, i deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7D), o której mowa w art. 99 ust. 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia oraz objaśnienia do tych deklaracji, stanowiące załącznik nr 4 do rozporządzenia.
deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-8), o której mowa w art. 99 ust. 8 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia;
deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiącymi załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 marca 2013 r. w części C. Rozliczenie podatku należnego, w poz. 25 i 26 wykazuje się łączną kwotę podstawy opodatkowania importu towarów i podatku należnego od tego importu, wyłącznie w przypadku wyboru przez podatnika rozliczenia podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej, zgodnie z art. 33a ustawy.

Deklaracja VAT-9M jest przeznaczona dla podatników niemających obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8, dokonujących importu usług lub nabycia towarów oraz usług, dla których są podatnikami.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. sprzedaż kosmetyków. Z tytułu tej działalności zarejestrowany jest jako czynny podatnik VAT.

W dniu 7 marca 2013 r. Wnioskodawca dokonał przywozu z Wysp Kanaryjskich kosmetyków (perfumy, wody toaletowe, wody po goleniu, dezodoranty i sztyfty) w łącznej ilości 367 sztuk (dalej: „Towary”). Kwota, za którą Wnioskodawca nabył Towary, wynosiła 12 022,68 EUR. Zarówno ilość, jak i wartość Towarów została potwierdzona m.in. w dokumencie „Spis i opis rzeczy” sporządzonym przez Oddział Celny w Pyrzowicach w dniu 8 marca 2013 r. Na większość zakupionego towaru, Wnioskodawca posiada paragony dokumentujące zakup. W stosunku do części zakupionych Towarów cena została ustalona na podstawie cen z metek lub na podstawie wystawionego przez sprzedawcę Towarów dokumentu przypominającego swoją formą paragon fiskalny, niezawierającego jednak danych sprzedawcy. Reszta cen została ustalona na podstawie posiadanych przez Wnioskodawcę paragonów. Wnioskodawca nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku polegającego na przedstawieniu oraz zgłoszeniu ww. towarów polskim organom celnym.

Na podstawie art. 217 par. 1 i 2 ustawy kodeks postępowania karnego (dalej „kpk”) w związku z art. 308 par. 1 kpk, w związku z art. 122 par. 1 pkt 1 kks, zgodnie z art. 143 par. 1 pkt 6 kpk w związku z art. 113 par. 1 kks wezwano Wnioskodawcę do dobrowolnego wydania Towarów, co też uczynił. Sąd Rejonowy („Sąd”) w wyroku wydanym w trybie nakazowym w dniu 30 października 2013 r., uznał, że Wnioskodawca naraził swoim postępowaniem Skarb Państwa na uszczuplenie należności podatkowych (podatku od towarów i usług) na kwotę 11 503,91 zł. Sąd do wymierzenia kwoty podatku przyjął wartość Towarów wskazaną w dokumentach celnych, czyli 12 022,68 EUR. Tym samym na podstawie art. 54 ustawy z dnia 10 września 1999 r. kodeks karny skarbowy (dalej „kks”), Sąd uznał, że Wnioskodawca dopuścił się przestępstwa karnoskarbowego i na mocy art. 54 par. 2 - kwalifikując tym samym czyn Wnioskodawcy jako typ uprzywilejowany przestępstwa z art. 54 kks - w związku z art. 23 par 1 i 3 kks, wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 10 (dziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (sto) złotych. Wnioskodawca, został również obciążony opłatą i wydatkami na mocy ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, w wysokości 190 zł. Na podstawie decyzji Sądu, w dniu 7 lutego 2014 r., Wnioskodawca uregulował zaległość podatkową w podatku od towarów i usług wraz z należnymi odsetkami. Łącznie do Urzędu Skarbowego przelana została kwota 12 609 zł.

Wnioskodawca, w dniu 5 marca 2014 r., będąc czynnym podatnikiem VAT, złożył za radą pracowników organu celnego deklarację VAT-9M wykazując w poz. 16 kwotę podatku należnego podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego w wysokości 11504 zł. W wyniku uregulowania zaległego zobowiązania podatkowego wraz z należnymi odsetkami, na podstawie orzeczenia Sądu o zwrocie dowodów rzeczowych w postaci 367 sztuk kosmetyków, które zostało utrzymane w mocy postanowieniem Sądu Okręgowego, wydane zostało w dniu 29 lipca 2014 r. zawiadomienie Naczelnika Urzędu Celnego o możliwości odbioru Towarów z magazynu depozytowego Urzędu Celnego. W dniu 31 lipca 2014 r. Wnioskodawca odebrał zatrzymany Towar, który przeznaczony został do sprzedaży w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, iż zakupiony towar będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w odpowiedzi na zadane pytanie: „Czy w związku z opisanym we wniosku uszczupleniem podatkowym w podatku VAT z tytułu importu towarów została wydana decyzja?” wskazał, że wszystkie dokumenty, które otrzymał Wnioskodawca zostały wymienione w stanie faktycznym. Żaden z nich nie nosi tytułu „decyzja”. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż import towarów, o których mowa we wniosku, nie został objęty procedurą uproszczoną zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji dokumentu celnego. Przyjmuje się zatem, że dokumentami celnymi są przede wszystkim dokument SAD oraz decyzje naczelników urzędów celnych określające wysokość podatku z tytułu importu. Dokumentem celnym jest również potwierdzona za zgodność z oryginałem kserokopia dokumentu SAD czy decyzji.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że sytuacje, w których organ celny określa wysokość podatku w formie decyzji ustawodawca określił w powołanym wyżej art. 33 i art. 34 ustawy. O tym, który z tych przepisów znajdzie zastosowanie decyduje okoliczność, czy podatnik złożył zgłoszenie celne, czy też nie. Jeżeli to uczynił - w sprawie ma zastosowanie art. 33 ust. 2 lub ust. 3 ustawy. W każdym innym przypadku – a więc również w okolicznościach niniejszej sprawy - podstawę prawną wydania decyzji stanowi art. 34 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe rozróżnienie oparte jest na okoliczności faktycznej, jaką jest złożenie lub nie zgłoszenia celnego, a nie na prawnej możliwości uczynienia tego. Skoro zaś w art. 33 ustawy mowa jest o zgłoszeniu celnym, to sytuacje inne niż opisane w tym przepisie będą sytuacjami, gdy brak jest takiego zgłoszenia.

Wobec powyższego wskazać należy, że jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zatem ma obowiązek składania deklaracji VAT-7, w świetle przepisu art. 99 ust. 1 ustawy. Natomiast deklaracja VAT-9M jest przeznaczona dla podatników niemających obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8. Wobec powyższego deklaracja VAT-9M nie znajdzie zastosowania w przypadku Wnioskodawcy.

Z kolei, w myśl powołanego wcześniej przepisu art. 33 ust. 1 i 2 ustawy, rozliczenie podatku należnego z tytułu importu towarów odbywa się w zgłoszeniu celnym, a w przypadku gdy organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, to naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości. Według art. 34 ust. 1 ustawy, w przypadkach innych niż określone w art. 33 ust. 1-3 kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów określa naczelnik urzędu celnego w drodze decyzji.

Natomiast rozliczenia kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej, dokonuje się w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, zgodnie art. 33a ust. 1 ustawy. W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca - import towarów, o których mowa we wniosku, nie został objęty procedurą uproszczoną, według ww. art. 33a ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wykazania podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej VAT-7.

A zatem, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wykazane wartości podatku VAT w otrzymanych od właściwego organu dokumentach celnych winny zostać rozliczone w deklaracji VAT-7, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie wykazania podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin