Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-873/14-2/JBB
z 20 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2014r. (data wpływu 25 sierpnia 2014r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zastosowania art. 16 ust.1 pkt 60 i 61 updop - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy do odsetek od kredytów udzielonych Wnioskodawcy zastosowanie znajdują ograniczenia wynikające z przepisów art. 16 ust.1 pkt 60 i 61 updop.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe:

S.A., dawniej: N. S.A. (dalej: „P.” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług leasingu.

W roku 2013 roku pomiędzy spółką P. Spółka Akcyjna (dalej: „P.”) a N. AB (publ) (dalej: „N.”), spółką z siedzibą w Szwecji została zawarta umowa, której konsekwencją była sprzedaż przez N. na rzecz P. ponad 25% akcji w N. S.A. (dalej jako: „Transakcja”).

Ponadto, w 2014 roku pomiędzy P. oraz N. OY z siedzibą w Finlandii (dalej; „N.") została zawarta umowa, której konsekwencją była sprzedaż przez Nordea Finlandia na rzecz P. 100% akcji P..

W wyniku ww. Transakcji P. stała się właścicielem akcji N. S.A, oraz P z dniem 1 kwietnia 2014 roku.

Przed dniem 1 kwietnia 2014 roku, zarówno P. jak i N. S.A. udzielały na rzecz Wnioskodawcy kredytów. W datach udzielenia tych kredytów, zarówno P. BP jak i N. S.A. nie były akcjonariuszami Wnioskodawcy i akcjonariuszem tych podmiotów nie była N..

Spłaty ww. kredytów wraz z odsetkami miały i mają miejsce także po dniu 1 kwietnia 2014 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zaliczenie przez P. odsetek od kredytów udzielonych przez P. oraz N. S.A. do kosztów uzyskania przychodów nie podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ani art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 74 poz. 397 z późń. zm., dalej jako: „Ustawa CIT”), a zatem P. może w całości zaliczyć odsetki od tych kredytów udzielonych przez P. i N. do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczanie przez P. odsetek od kredytów udzielonych przez P. oraz N. S.A. do kosztów uzyskania przychodów nie podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ani art. 16 ust. 1 pkt 61 Ustawy CIT, a zatem P. może w całości zaliczyć odsetki od tych kredytów udzielonych przez P. i N. do kosztów uzyskania przychodów.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

W katalogu ograniczeń w zaliczaniu kosztów do kosztów uzyskania przychodów należy zwrócić uwagę na treść art. 16 ust.1 pkt 60 Ustawy CIT, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

W myśl art. 16 ust. 7b Ustawy CIT, przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Analiza art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT

Z treści ww. regulacji wynika, iż ograniczenie w zaliczaniu odsetek od pożyczek lub kredytów do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT, odnosi się do odsetek pożyczek w rozumieniu art. 16 ust. 7b Ustawy CIT. Przy czym, aby art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT mógł w ogóle znaleźć zastosowanie, niezbędne jest łączne spełnienie następujących warunków:

• na moment udzielenia pożyczki (kredytu), pożyczkodawcę (kredytodawcę) i pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) łączą określone powiązania kapitałowe, tj. pożyczka/kredyt są udzielane przez bezpośredniego udziałowca/akcjonariusza lub udziałowców/akcjonariuszy,
  

• pożyczkodawca (kredytodawca) jako udziałowiec/akcjonariusz posiada nie mniej niż 25% udziałów (akcji) pożyczkobiorcy (kredytobiorcy),
  

• zostanie przekroczony określony limit zadłużenia w określonym momencie, tj. wartość zadłużenia wobec określonych podmiotów na moment spłaty odsetek przekroczy 3-krotność kapitału zakładowego pożyczkobiorcy (kredytobiorcy).
  
  
  

Tym samym, w przypadku gdy pożyczka (kredyt) została udzielona przez podmiot, który na moment udzielenia pożyczki/ kredytu nie był bezpośrednim udziałowcem/akcjonariuszem, wówczas ograniczenia w zakresie zaliczania odsetek do kosztów podatkowych wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT nie znajdują zastosowania.

Literalne brzmienie powyższego przepisu wskazuje, że ograniczenie w zaliczaniu odsetek do kosztów podatkowych występuje w przypadku odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika. Jest to hipoteza analizowanego przepisu-jedna z podstawowych przesłanek zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT, brak jej spełnienia skutkuje niemożliwością zastosowania go.

Ewentualna późniejsza zmiana podmiotu będącego wierzycielem lub objęcie własności udziałów/akcji pożyczkobiorcy (kredytobiorcy) przez pożyczkodawcę (kredytobiorcę) pozostaje bez znaczenia. Istotny jest więc moment udzielenia pożyczki (kredytu) i to w jego kontekście należy rozpatrywać relację/powiązanie pomiędzy stronami pożyczki. Wykładnia literalna art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT w tym zakresie jest bowiem jednoznaczna i nie budzi wątpliwości, gdyż przepis ten posługuje się pojęciem „pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki”.

W analizowanej sprawie kredyt został udzielony przez podmiot inny niż wskazany w przedmiotowym przepisie. Dopiero wskutek transakcji, niezależnej od Wnioskodawcy, mającej miejsce po udzieleniu kredytów, pomiędzy Wnioskodawcą a P. wystąpiły powiązania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT.

Gdyby wolą ustawodawcy było, aby przepis art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT miał zastosowanie także w sytuacji, gdy pożyczka/kredyt zostały udzielone przez podmiot trzeci, który następnie stał się wspólnikiem pożyczkobiorcy (kredytobiorcy), wówczas winno to znaleźć jasny i nie budzący wątpliwości wyraz w przepisach podatkowych. Skoro jednak literalna wykładnia analizowanego przepisu, wskazuje, że ma on zastosowanie tylko do pożyczek/kredytów udzielonych przez wspólnika, to nie można interpretować go inaczej, rozszerzając jego zastosowanie na sytuację, jaka ma miejsce u Wnioskodawcy. Wyjątki od zasady ogólnej (zaliczania wydatków do kosztów podatkowych) nie mogą być bowiem interpretowane w sposób rozszerzający, co potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2010 r. (sygn. III SA/Wa 1831/10), w którym Sąd wskazał, że „zasadą jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem przychodu, spełniających warunki z art. 15 ust. 1 - z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z innych przepisów, w tym, z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 pdop. Stąd interpretowanie wyjątku od reguły w sposób rozszerzający, jest niedopuszczalne, ponieważ zgodnie z treścią spornych przepisów, ograniczenie w zaliczaniu odsetek do kosztów dotyczy wyłącznie pożyczek udzielonych przez udziałowców bezpośrednich”.

Do takich wniosków prowadzi interpretacja indywidualna Dyrektora Iizby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2013 r. (sygn. IPPB3/423-918/12-2/AG), który potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wskazującego, że „odsetki od pożyczki udzielonej Wnioskodawcy przez Spółkę P. która na moment udzielenia pożyczki nie była udziałowcem Wnioskodawcy, będą stanowić w całości koszt uzyskania przychodów Spółki, mimo iż na dzień spłaty tych odsetek Spółka P. będzie tzw. kwalifikowanym udziałowcem”.

Analogiczna konkluzja płynie z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 grudnia 2012 roku (sygn. IPPB5/423-582/10-2/IS), który podzielił stanowisko podmiotu występującego z zapytaniem, iż „biorąc pod uwagę brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT, dla oceny czy przesłanka udzielenia pożyczki przez udziałowca została spełniona należy brać pod uwagę moment udzielenia pożyczki, a nie moment spłaty odsetek. Gdyby bowiem ustawodawca zamierzał nakazać badanie statusu pożyczkodawcy na moment spłaty odsetek od pożyczki, zamiast na moment jej udzielenia, odpowiednia wyraźna regulacja znalazłaby się w omawianych przepisach (analogicznie jak w przypadku kalkulacji zadłużenia spółki na moment spłaty odsetek).

Reasumując powyższe, komentowany przepis ma zastosowanie jedynie w takim przypadku, gdy pożyczkodawcą w momencie jej udzielenia był udziałowiec lub udziałowcy posiadający wyżej określony procent udziałów w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy. Przepis ten nie ma natomiast zastosowania w przypadku, gdy pożyczka została udzielona przez podmiot nie będący udziałowcem podatnika, lecz została następnie przeniesiona na udziałowca”.

Co ważne, słuszność takiej wykładni art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT potwierdzają nie tylko organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, ale także sądy administracyjne. W tym kontekście należy zwrócić uwagę w szczególności na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2013 r. (sygn. akt II FSK 1216/11), który wypowiedział się następująco:

„Ograniczenie w zaliczaniu odsetek od pożyczek do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków: 1) odsetki są wypłacane przez spółkę z tytułu pożyczek (kredytów) udzielonych jej przez wspólników (udziałowców, akcjonariuszy), będących kwalifikowanymi podmiotami z uwagi na wielkość Ich udziałów; 2) wartość zadłużenia spółki w stosunku do jej znaczących udziałowców przekroczy ustawowo określony wskaźnik- trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki pożyczkobiorcy”.

W dalszej części uzasadnienia NSA wyraźnie wskazuje, jakie podmioty mogą zostać uznane za tzw. kwalifikowanych pożyczkodawców (kredytodawców), podkreślając że status ten należy oceniać na moment zawarcia umowy pożyczki:

„Kwalifikowanymi pożyczkodawcami (kredytodawcami) są udziałowiec (akcjonariusz) bądź udziałowcy (akcjonariusze) posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji) w spółce - pożyczkobiorcy (kredytobiorcy). Nie budzi wątpliwości, że muszą oni posiadać ten status w momencie zawierania umowy pożyczki (kredytu)”.

Analogiczne stanowisko wynika także z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 lutego 2014 r, (sygn. akt I SA/Po 710/13), który w uzasadnieniu wyroku wskazał, że „za kwalifikowanego pożyczkodawcę w myśl powołanych powyżej przepisów można wyłącznie uznać udziałowca (akcjonariusza) bądź udziałowców (akcjonariuszy) posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) w spółce - pożyczkobiorcy. Podkreślenia przy tym wymaga, co trafnie stwierdził organ w zaskarżonej interpretacji, że status wierzyciela oceniany jest - w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. - na dzień udzielania pożyczki. Oznacza to więc, że kwalifikowani pożyczkodawcy muszą posiadać ten status w momencie zawierania umowy pożyczki”.

Analiza art. 16 ust. 1 pkt 61 Ustawy CIT

W katalogu ograniczeń w zaliczaniu kosztów do kosztów uzyskania przychodów znajduje się także art. 16 ust.1 pkt 61 Ustawy CIT, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredyt) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Podobnie jak w przypadku art. 16 ust. 1 pkt 60, tak również w odniesieniu do art. 16 ust. 1 pkt 61 Ustawy CIT, aby przepis ten znalazł zastosowanie, niezbędne jest łączne spełnienie kilku przesłanek:

• na moment udzielenia pożyczki (kredytu), pożyczkodawcę (kredytodawcę) i pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) łączą określone powiązania kapitałowe, tj. podmioty te są spółkami siostrami (posiadają tego samego udziałowca),
  

• w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji),
  

• zostanie przekroczony określony limit zadłużenia w określonym momencie, tj. wartość zadłużenia wobec określonych podmiotów na moment spłaty odsetek przekroczy 3-krotność kapitału zakładowego pożyczkobiorcy (kredytobiorcy).
  
  
  

Tym samym, w przypadku gdy pożyczka (kredyt) została udzielona przez podmiot, który na moment udzielenia pożyczki/ kredytu nie miał tego samego udziałowca/akcjonariusza co pożyczkodawca/kredytobiorca, wówczas ograniczenia w zakresie zaliczania odsetek do kosztów podatkowych wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 61 Ustawy CIT nie znajdują zastosowania.

Prawidłowość powyższej wykładni potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 lutego 2014 roku (sygn. ITPB3/423-532/13/PST), z której wynika, że „dla oceny wystąpienia skutków podatkowych wynikających z art, 16 ust, 1 pkt 61 updop w postaci ograniczenia zaliczania do kosztów podatkowych odsetek od pożyczek, spełnione powinny zostać następujące warunki:

1. zaistnienie po stronie pożyczkodawcy statusu „pożyczkodawcy kwalifikowanego” (w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 61 updop ab initio) w dacie udzielenia pożyczki, oraz
2. powstanie odpowiedniego poziomu zadłużenia spółki wobec „znaczących udziałowców” (w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 61 updop in fine) w dacie zapłaty odsetek.
   
   

Mając na uwadze zasady wykładni językowej, tylko spełnienie obu wymienionych wyżej warunków (1) i (2) powoduje zastosowanie regulacji art, 16 ust. 1 pkt 61 updop. Niewystąpienie zaś któregokolwiek z wyżej wymienionych warunków, powoduje, że ograniczenia z art. 16 ust. 1 pkt 61 updop nie znajdą zastosowania.

Powyższe oznacza, że dla potrzeb ustalenia, czy wydatki poniesione przez podatnika na spłatę odsetek podlegają przepisom o niedostatecznej kapitalizacji na podstawie art. 16 ust 1 pkt 61 updop, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy pożyczka została udzielona przez „pożyczkodawcę kwalifikowanego”.

Zgodnie z brzmieniem powołanego wyżej przepisu, przez „pożyczkodawcę kwalifikowanego” należy rozumieć spółkę mającą tego samego udziałowca co pożyczkobiorca, który w obu spółkach posiada co najmniej 25% udziałów czyli tzw. „spółkę siostrę”.

Analogiczne stanowisko wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 października 2013 roku (sygn. IPPB3/423-538/13-2/MS), który wskazał, że „z literalnego brzmienia powołanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dla oceny wystąpienia przesłanek zastosowania ograniczeń wynikających z tych przepisów należy brać pod uwagę (w pierwszej z wymienionych przesłanek) status udziałowca/akcjonariusza udzielającego pożyczki, czyli pożyczkodawcy/ finansującego, a więc określa się go na dzień zawarcia umowy pożyczek/kredytu”.

Skoro zatem w dniu zawarcia Umów Pożyczki oraz objęcia Obligacji wyemitowanych przez Wnioskodawcę, Pożyczkodawca nie był ani bezpośrednim akcjonariuszem Wnioskodawcy, ani też nie był spółką-siostrą posiadającą wspólnego z Wnioskodawcą udziałowca, art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop nie będzie miał zastosowania do odsetek wypłacanych przez Wnioskodawcę do Pożyczkodawcy. Zmiana statusu Pożyczkodawcy z akcjonariusza pośredniego na akcjonariusza bezpośredniego nie ma bowiem w tym przypadku żadnego znaczenia, skoro kwalifikacji danej pożyczki dla celów przepisów o cienkiej kapitalizacji dokonuje się w oparciu o status pożyczkodawcy w dniu zawarcia umowy pożyczki, a nie w dniu wypłaty odsetek z jej tytułu. Jak wyżej wskazano, w momencie zawarcia Umów Pożyczki oraz objęcia Obligacji i Pożyczkodawca nie był żadnym z kwalifikowanych pożyczkodawców, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop.

Należy również zaznaczyć, że samo przekazanie finansowania przez Pożyczkodawcę do Wnioskodawcy na podstawie Umów Pożyczki oraz Obligacji nastąpi przed nabyciem akcji Wnioskodawcy przez Pożyczkodawcę, czyli w momencie przekazania środków finansowych Pożyczkodawca również nie będzie posiadał statusu kwalifikowanego pożyczkodawcy zdefiniowanego w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop”.

W rezultacie, w przypadku gdy pożyczka (kredyt) została udzielona przez podmiot, który na moment udzielenia pożyczki (kredytu) nie miaf tego samego udziałowca (akcjonariusza) co pożyczkodawca (kredytobiorca), wówczas ograniczenia w zakresie zaliczania odsetek do kosztów podatkowych wynikające z art, 16 ust. 1 pkt 61 Ustawy CIT nie znajdują zastosowania.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, że ograniczenie w zaliczaniu odsetek od pożyczek i kredytów do kosztów uzyskania przychodów, wynikające z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy CIT, ma zastosowanie jedynie w takim przypadku, gdy na moment udzielenia pożyczki (kredytu) pożyczkodawca (kredytodawca) jest udziałowcem (akcjonariuszem) pożyczkobiorcy (kredytobiorcy) i posiada określony procent udziałów (akcji) w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy (kredytobiorcy). Przepis ten nie znajduje natomiast zastosowania w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) zostały udzielone przez podmiot, który na dzień udzielenia tej pożyczki (kredytu) nie był udziałowcem (akcjonariuszem) podatnika.

Podobnie jest w przypadku ograniczenia w zaliczaniu odsetek od pożyczek i kredytów do kosztów uzyskania przychodów, wynikającego z treści art. 16 ust. 1 pkt 61 Ustawy CIT, który ma zastosowanie jedynie w przypadku gdy na moment udzielenia pożyczki (kredytu), pożyczkodawca (kredytodawca) i pożyczkobiorca (kredytobiorca) mieli tego samego udziałowca, posiadającego określony procent udziałów (akcji) w kapitale zakładowym obu tych podmiotów. Przepis ten nie znajduje natomiast zastosowania w przypadku gdy pożyczka (kredyt) została udzielona przez podmiot, który na moment udzielenia pożyczki (kredytu) nie miał tego samego udziałowca (akcjonariusza) co pożyczkodawca (kredytobiorca).

Reasumując należy stwierdzić, że zaliczanie przez P. odsetek od kredytów udzielonych przez P. oraz N. S.A. do kosztów uzyskania przychodów nie podlega ograniczeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 ani art. 16 ust. 1 pkt 61 Ustawy CIT, a zatem P. może zaliczać odsetki od tych kredytów do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późń. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.