Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-881/14-2/EŻ
z 17 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2014r. (data wpływu 28 sierpnia 2014r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 sierpnia 2014r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów czynszu najmu samochodu, a limitem z „kilometrówki” objąć wydatki związane ściśle z eksploatacją przedmiotowego samochodu, zarówno w 2014 roku jak i 2013 tj. skorygowanie kosztów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) prowadzi działalność w zakresie doradztwa, wspierania prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Spółka zajmuje się m.in. organizowaniem sieci sprzedaży produktów dla spółki z grupy, co obejmuje m.in. działalność związaną z marketingiem, organizowanie spotkań z klientami, sympozjów naukowych.

Na cele prowadzonej działalności, Spółka, na podstawie zawieranych cyklicznie od 2012 r. na okresy półroczne lub roczne umów najmu, wykorzystuje jeden samochód osobowy (przy czym modele samochodu zmieniane są przy każdej kolejnej umowie). Samochód jest wykorzystywany w celu załatwiania spraw Spółki, w tym m.in. kontaktów z klientami w różnych rejonach Polski, organizowaniem sympozjów.

Na podstawie wskazanych umów najmu Spółka zobowiązana jest (była) do uiszczania na rzecz wynajmującego czynszu w umówionej wysokości. Dla użytkowanego samochodu Spółka prowadzi (prowadziła) ewidencję przebiegu, o której mowa w art. 16 ust. 5 ustawy o CIT.

W 2013 roku ustalając koszty uzyskania przychodów związane z użytkowaniem samochodu, kwotę czynszu za najem samochodu zaliczała do wydatków objętych limitem, wynikającym z przepisu art. 16 ust. 1 pkl 51 ustawy o CIT, stanowiącym kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Od 01 stycznia 2014 roku Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów całą kwotę czynszu za najem samochodu. Natomiast limit wynikający z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT stosuje do wydatków związanych ściśle z eksploatacją przedmiotowego samochodu, tj. kosztów paliwa, niezbędnych napraw, serwisu itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka postępuje prawidłowo rozliczając w 2014 r. koszty uzyskania przychodów związane z wykorzystywaniem wskazanego samochodu na cele prowadzonej działalności, w ten sposób, że zalicza do kosztów uzyskania przychodów całą kwotę czynszu za najem samochodu, a limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT obejmuje jedynie wydatki związane ściśle z eksploatacją przedmiotowego samochodu, jak koszty paliwa, niezbędnych napraw, serwisu itp.?
   
2. Czy rozliczając koszty związane z wykorzystywaniem przedmiotowego samochodu na potrzeby działalności, poniesione przez Spółkę w 2013 roku, Spółka także powinna była zaliczać do kosztów uzyskania przychodów całą kwotę czynszu za najem samochodu, a limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, objąć jedynie koszty związane z eksploatacją samochodu, takie jak wydatki na paliwo, niezbędne naprawy, serwis itp.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pyt. 1.

Jak stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Nie ma wątpliwości, że używanie przedmiotowego samochodu przez Spółkę pozostaje w bezpośrednim związku z możliwością uzyskania przychodu przez Spółkę. Samochód jest wykorzystywany w celu załatwiania spraw Spółki, w tym m.in. kontaktów z klientami, organizowaniem sympozjów. Z tego względu należy uznać, że wydatek na czynsz spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, czyli został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów co sprawia, że może stanowić wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodu.

Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT wskazuje, że ograniczeniu podlegają jedynie te wydatki, które są związane bezpośrednio z eksploatacją pojazdu. Koszty związane z używaniem samochodu osobowego to koszty posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go. Koszty te nie obejmują kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Oznacza to, że do kosztów z tytułu używania wynajętego samochodu osobowego dla potrzeb działalności gospodarczej zaliczane są wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne. Wskazuje na to także sposób wyliczenia limitu, który jest uzależniony od iloczynu stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu i faktycznej liczby przejechanych kilometrów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wydatek na czynsz za używanie pojazdu, jako w ogóle niezwiązany z faktycznym przebiegiem, nie może zostać objęty limitem, lecz powinien stanowić koszt uzyskania na zasadach opisanych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, czyli w pełnej wysokości, niezależnie od wyliczonego przez podatnika limitu i innych kosztów związanych z eksploatacją użytkowanych samochodów osobowych.

Za przyjęciem takiej interpretacji przemawia także treść art. 16 ust. 5 ustawy CIT, w zakresie w jakim wskazuje, że ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.

Z przepisu tego wynika, że wydatki związane z używaniem samochodu osobowego, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy CIT odnoszą się wyłącznie do wydatków dotyczących eksploatacji samochodów osobowych związanych z ilością przejechanych kilometrów i pojemnością silnika. To w odniesieniu do tych danych następuje określenie „stawki za jeden kilometr przebiegu”. Skoro suma wydatków limitowanych nie może przekroczyć kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach, to tego rodzaju statystyczna kalkulacja nie może być w jakikolwiek sposób utożsamiana z opłatami, które jej nie podlegają.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja ogólna wydana przez Ministra Finansów, dnia 20 listopada 2013 r. sygn. DD2/033/55/MWJ/13/RD-111005.

Ad. pyt. 2.

Wobec tego, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT w 2013 roku miał identyczne brzmienie jak aktualnie, należy stwierdzić, iż dokonując rozliczeń kosztów związanych z wykorzystywaniem przedmiotowego samochodu na potrzeby działalności poniesionych w 2013 r., Spółka mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całą kwotę czynszu najmu samochodu. Natomiast limitem wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT powinna była objąć tylko wydatki związane z eksploatacją samochodu, tj. koszty paliwa, niezbędnych napraw, serwisu. Zatem, Spółka będzie uprawniona do zrobienia korekty rozliczeń z tego tytułu dokonanych w 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.