Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-484/14/AW
z 4 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego dochodu osiągniętego z tytułu wynagrodzenia za zarządzanie wspólnotami mieszkaniowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego dochodu osiągniętego z tytułu wynagrodzenia za zarządzanie wspólnotami mieszkaniowymi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką powołaną przez gminę zgodnie z aktem przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Podstawowym przedmiotem działalności spółki jest:

• zarządzanie i administrowanie gminnym zasobem mieszkaniowym;
• zawieranie i rozwiązywanie umów najmu na lokale mieszkalne;
• bieżąca eksploatacja, naprawa i konserwacja budynków i lokali mieszkalnych.

Gminne lokale mieszkalne położone są w budynkach będących w 100% własnością gminy oraz w budynkach wspólnot mieszkaniowych, w których gmina jest jednym z właścicieli. Ponadto Spółka świadczy usługi zarządzania nieruchomościami stanowiącymi własność wspólnot mieszkaniowych oraz zarządzanie cmentarzami komunalnymi.

Spółka z prowadzonej działalności uzyskuje następujące przychody z:

• zarządzania i administrowania gminnym zasobem mieszkaniowym,
• reklam,
• anten umieszczonych na budynkach,
• usług zarządzania, administrowania wspólnotami mieszkaniowymi,
• zarządzania cmentarzami komunalnymi,
• odsetek bankowych,
• wpłaconych odsetek za nieterminowe regulowanie należności czynszowych z lokali mieszkalnych,
• wpłaconych kosztów upomnień,
• zwróconych kosztów sądowych,
• uzyskanych kar umownych,
• tytułu odszkodowań za bezumowne korzystanie z lokali mieszkalnych.

Opłaty związane z najmem zgodnie z zawartymi umowami w imieniu gminy obejmują czynsz najmu i opłaty za świadczenia (opłaty za dostawę energii cieplnej, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych) a w przypadku utraty tytułu prawnego przez najemcę naliczane jest odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego w wysokości jaka obowiązywałaby w ramach umowy. Poza przychodami własnymi spółka otrzymuje dopłaty do kosztów remontów udziału gminy we wspólnotach mieszkaniowych i budynkach gminnych.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka ponosi koszty:

• utrzymania zasobu gminnego powierzonego do zarządzania (remonty, konserwacje, przeglądy, utrzymanie czystości itp.),
• zakupu mediów (energia cieplna, gaz, woda oraz odbiór nieczystości stałych),
• koszty pośrednie związane z zarządzaniem nieruchomościami i lokalami gminnego zasobu mieszkaniowego,
• zarządzania nieruchomościami wspólnot mieszkaniowych,
• zarządzania cmentarzami komunalnymi.

Spółka zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody dotyczące zasobów przeznaczonych na cele mieszkalne uznaje za wolne od podatku. Opodatkowuje natomiast przychody z prowadzenia działalności innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stosunku do przychodów z tytułu wynagrodzenia za zarządzanie wspólnotami mieszkaniowymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu wynagrodzenia za zarządzanie/administrowanie wspólnotami mieszkaniowymi powinny korzystać ze zwolnienia w zakresie części przypadającej na zasoby mieszkaniowe zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zwolnienie unormowane w powołanym przepisie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Ustawodawca uzależnił prawo do korzystania z tego zwolnienia od spełnienia określonych przesłanek materialnoprawnych. I tak:

• podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych uprawnionymi do korzystania z omawianego zwolnienia są: spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego, samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej;
• zwolnieniu może podlegać wyłącznie taki dochód ww. kategorii podatników, który został uzyskany z określonego rodzaju działalności, tj. z gospodarki zasobami mieszkaniowymi; zwolnienie nie obejmuje natomiast dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi;
• ww. dochód podlega zwolnieniu, jeżeli został przeznaczony na określony przez ustawodawcę cele, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że warunki te muszą być spełnione łącznie.

Kształt omawianego zwolnienia jest ściśle związany z ratio legis tego przepisu – wspieraniu podmiotów realizujących działalność służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Z tego względu, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, mogą korzystać wyłącznie określone kategorie podatników, w tym „samorządowe jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej”.

Rozważając zakres znaczeniowy ww. pojęcia, należy podkreślić, że ustawodawca nie zdefiniował „samorządowej jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej” w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec powyższego, w celu wyjaśnienia tego pojęcia, konieczne jest odniesienie się do znaczenia tego pojęcia na gruncie unormowań w zakresie funkcjonowania samorządu terytorialnego.

Odnosząc się do regulacji dotyczących funkcjonowania jednostki samorządu terytorialnego, jaką jest gmina, należy wskazać, że zgodnie z regulacją art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zadania gminy zostały przy tym określone m.in. w art. 7 ust. 1 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, gminnego budownictwa mieszkaniowego (pkt 1 i 7 ww. przepisu). Zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych noszą miano zadań użyteczności publicznej (art. 9 ust. 4 omawianej ustawy).

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Ową „odrębna ustawą” w zakresie zasad i form gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegającej na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, jest ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236). W myśl art. 1 ust. 2 tej ustawy, gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek (art. 9 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej).

Jak wynika z powołanych regulacji, zarówno gminny zakład budżetowy, jak i spółki prawa handlowego (w tym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) tworzone przez gminę stanowią formy organizacyjne w ramach których mogą być realizowane zadania gminy. A zatem, zarówno gminny zakład budżetowy, jak i gminna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością mieszczą się w pojęciu samorządowej (gminnej) jednostki organizacyjnej.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, utworzoną przez gminę (ściślej –powstałą z dokonanego przekształcenia zakładu budżetowego), realizującą głównie zadania własne gminy obejmujące zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych społeczności gminy.

Wobec powyższego, mając na względzie zarówno cel regulacji art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i charakter prawny oraz przedmiot działalności Wnioskodawcy, należy uznać, że należy on do kategorii podmiotów będących adresatami przedmiotowego zwolnienia określonego w ww. przepisie. Tym samym, jego dochody osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli zostaną przeznaczane na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, będą wolne od podatku dochodowego.

Odnosząc się natomiast do pozostałych przesłanek warunkujących możliwość skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, że pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

W konsekwencji, przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć: budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami (w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże), pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych (tj.: budynki/pomieszczenia administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty/zakłady konserwacyjno-remontowe), urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki (zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

Z powyższego wynika, że zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że przedmiotem jego działalności jest zarządzanie i administrowanie gminnym zasobem mieszkaniowym, zawieranie i rozwiązywanie umów najmu na lokale mieszkalne oraz bieżąca eksploatacja, naprawa i konserwacja budynków i lokali mieszkalnych. Gminne lokale mieszkalne położone są w budynkach będących w 100% własnością gminy oraz w budynkach wspólnot mieszkaniowych, w których gmina jest jednym z właścicieli. Ponadto Spółka świadczy usługi zarządzania nieruchomościami stanowiącymi własność wspólnot mieszkaniowych oraz zarządzanie cmentarzami komunalnymi.

Przenosząc zatem powyższe uwarunkowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że przychodów z tytułu wynagrodzenia za zarządzanie wspólnotami mieszkaniowymi nie można uznać za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi; jest to bowiem działalność usługowa w stosunku do wspólnot mieszkaniowych.

W konsekwencji, ww. przychody pochodzące od wspólnot mieszkaniowych nie mieszczą się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi i generują dochód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód ten nie może bowiem podlegać zwolnieniu na podstawie 17 ust. 1 pkt 44 omawianej ustawy podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.