Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-899/14/MMa
z 14 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 1 października 2014 r. (data otrzymania 14 października 2014 r.), uzupełnionym 29 grudnia 2014 r. oraz 7 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu objęcia osób uprawnionych programem motywacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu objęcia osób uprawnionych programem motywacyjnym.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 17 grudnia 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-899/14/MMa, IBPBI/2/423-1464/14/KP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 29 grudnia 2014 r. oraz 7 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dla wybranych członków Zarządu Wnioskodawcy („Spółka”) oraz kluczowych pracowników Spółki planowane jest zorganizowanie programu motywacyjnego, którego treścią będzie przyznanie określonym osobom warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tegoż prawa.

Celem programu będzie włączenie pracowników w proces poprawy efektywności Spółki, przez co nie tylko będą oni mogli przyczynić się do zapewnienia stabilności i dalszego jej rozwoju, ale także otrzymywać korzyści finansowe bezpośrednio związane ze wzrostem wyników finansowych Spółki.

Uczestnikiem programu motywacyjnego będzie mogła zostać osoba wskazana na przyjętej uchwałą przez Radę Nadzorczą Spółki liście osób uprawnionych pozostających w stosunku pracy ze Spółką. Spółka będzie zawierać z każdym z uczestników programu („Uprawniony”) odrębną i niezwiązaną bezpośrednio z umową o pracę umowę o warunkowe prawo do otrzymania rozliczenia pieniężnego („Umowa”).

Przedmiotem Umowy będzie przyznanie przez Spółkę Uprawnionemu warunkowego prawa („Prawo”) do otrzymania w przyszłości, na zasadach określonych w Umowie, rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tegoż Prawa („Kwota Realizacji”). Prawo do otrzymania Kwoty Realizacji będzie przyznane Uprawnionemu odpłatnie, zaś cena nabycia Prawa przez Uprawnionego wynosić będzie 1 zł. Uprawniony będzie zobowiązany do niezbywania przysługującego mu warunkowo Prawa, aż do momentu jego realizacji. Realizacja Prawa polegać będzie na żądaniu od Spółki wypłaty Kwoty Realizacji i w następstwie tego nastąpi wypłata przez Spółkę tej kwoty. Realizacja Prawa będzie warunkowa i może nastąpić po zakończeniu okresu rozliczeniowego, odpowiadającego rokowi kalendarzowemu („Okres Rozliczeniowy”), jednakże nie wcześniej niż w 10 kwietnia roku przypadającego po Okresie Rozliczeniowym oraz po spełnieniu określonych w Umowie warunków („Wskaźniki”).

Spółka ustali corocznie dla danego Okresu Rozliczeniowego Wskaźniki będące podstawą wyliczenia i wypłaty Kwoty Realizacji za dany Okres Rozliczeniowy w Spółce w oparciu o cele biznesowe Uprawnionego i ich wagę dla Spółki („Cele Biznesowe”), przy czym w poszczególnych Okresach Rozliczeniowych lub w odniesieniu do poszczególnych Uprawnionych mogą być brane pod uwagę tylko niektóre lub dodatkowe Wskaźniki.

W pierwszym Okresie Rozliczeniowym znajdą zastosowanie następujące Wskaźniki:

• przychody netto Spółki ze sprzedaży wyrobów, towarów, materiałów i usług,
• wynik operacyjny Spółki skorygowany o wyłączenie amortyzacji – EBITDA,
• wzrost udziału dla poszczególnych produktów wytwarzanych przez Spółkę w rynku tych produktów.
  
  

Powyżej wskazane Wskaźniki są ogólnymi wskaźnikami makroekonomicznymi świadczącymi o sytuacji ekonomicznej Spółki, w tym w szczególności jej rentowności i pozycji Spółki w stosunku do konkurencji.

Możliwą do otrzymania Kwotę Realizacji określoną kwotowo odrębnie dla każdego z Uprawnionych, dany Uprawniony będzie mógł otrzymać, jeśli ustalone Wskaźniki osiągną 100% procent założonej (budżetowanej) wartości. W przypadku gdy waga Wskaźników ustalonych dla Uprawnionego będzie różna od 100%, Kwota Realizacji będzie iloczynem kwoty wskazanej w zdaniu poprzedzającym z procentem wykonania Celów Biznesowych w oparciu o dookreślone w Umowie Wskaźniki w Okresie Rozliczeniowym.

Spółka będzie zobowiązana przekazać Uprawnionemu w terminie do 15 marca roku przypadającego po Okresie Rozliczeniowym informację o wartości osiągniętych Wskaźników za Okres Rozliczeniowy oraz o obliczonej na tej podstawie Kwocie Realizacji.

Uprawnionemu zatrudnionemu w Spółce po rozpoczęciu Okresu Rozliczeniowego, a także Uprawnionemu, którego stosunek pracy ze Spółką uległ rozwiązaniu przed zakończeniem Okresu Rozliczeniowego będzie przysługiwać Kwota Realizacji w wysokości proporcjonalnej do okresu zatrudnienia w Spółce w Okresie Rozliczeniowym. Uprawnionemu nie będzie przysługiwać Kwota Realizacji za okres, w którym Uprawniony, jako pracownik Spółki, nie świadczył pracy dla Spółki, z wyłączeniem okresu urlopu wypoczynkowego. Uprawnionemu nie będzie przysługiwać też Kwota Realizacji za dany Okres Rozliczeniowy w przypadku, gdy w tym okresie Spółka rozwiązała jego stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy Uprawnionego.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionego z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie wypłaty Kwoty Realizacji i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionego z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie wypłaty Kwoty Realizacji i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego przepisu, przychód po stronie Uprawnionych nie powstanie w momencie nabycia przez nich Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymają oni jeszcze definitywnego przysporzenia środków pieniężnych, a nabytym Prawem nie będą mogli rozporządzać. Nabycie Prawa przez Uprawnionych będzie stanowić jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie Kwoty Realizacji w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). Przysporzenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych może nastąpić dopiero w dacie ewentualnej wypłaty Uprawnionemu Kwoty Realizacji.

Konsekwentnie, skoro po stronie Uprawnionych nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nich Prawa, to Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o podatku odchodowym od osób fizycznych. Dopiero w momencie realizacji Prawa i wypłaty Uprawnionym Kwoty Realizacji, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia danego Uprawnionego i tym samym opodatkowanie go podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu wypłaty Kwoty Realizacji powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Według art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią – pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 ze zm.). Zatem umowy cywilnoprawne, w tym Umowa, mogą być – po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – kwalifikowane jako instrumenty finansowe.

Na gruncie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – instrumentami finansowymi są m.in. niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne. Dodatkowo, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Powszechnie uznaje się, że wskaźniki finansowe są współczynnikami tworzonymi na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa.

W związku z powyższymi wyjaśnieniami, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Kwoty Realizacji przez Uprawnionych, kwalifikuje się zarówno:

• jako instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ze względu na to, że Prawo jest prawem majątkowym, którego cena (tj. Kwota Realizacji) zależy bezpośrednio od wartości wskaźników finansowych, jak również
• jako instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, gdyż jest instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym są wskaźniki finansowe Spółki i jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne.
  
  

Dodatkowo Uprawniony z tytułu posiadania Prawa jest uprawniony do uzyskania świadczenia, zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach, co jest charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi – realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Kwoty Realizacji) jest właśnie realizowane nabyte przez Uprawnionych Prawo.

W konsekwencji, Prawo do żądania przez Uprawnionych wypłaty Kwoty Realizacji po spełnieniu określonych warunków należy uznać za instrument finansowy zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi, którego cena (Kwota Realizacji) zależy bezpośrednio od wartości wskaźników finansowych Spółki. W związku z tym wypełniają one definicję pochodnych instrumentów finansowych z art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe wnioski na uwadze – wypłaty Kwot Realizacji dokonywane na rzecz Uprawnionych będą stanowić realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 ustawy – od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Jednocześnie uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających – zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Wobec powyższej regulacji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłata Kwoty Realizacji na rzecz Uprawnionych w formie pieniężnej (w oparciu o wartości wskaźników finansowych Spółki) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem również w chwili dokonania na rzecz Uprawnionych wypłaty Kwoty Realizacji na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak – zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych – Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego Uprawnionego imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przestania jej do Uprawnionych i właściwych urzędów skarbowych.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionych powstanie dopiero w momencie wypłaty Kwoty Realizacji (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ar. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowiskiem na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącym obowiązków płatnika z tytułu objęcia osób uprawnionych programem motywacyjnym (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W tym miejscu wyjaśnić jedynie należy, że przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca przywołał nieobowiązujące brzmienie art. 11 ust. 1 oraz art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 1328) zmieniono m.in. art. 11 ust. 1 oraz art. 5a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które po zmianie stanowią, że:

• przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy),
• ilekroć w ustawie mowa jest o pochodnych instrumentach finansowych – oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego (art. 5a pkt 13 ustawy).
  
  

Nowe brzmienie – w myśl art. 17 ustawy zmieniającej –wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r. Powyższa zmiana nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.