Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-616/14/AT
z 8 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ujęcia w podstawie opodatkowania z tytułu importu towarów ponoszonych opłat – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ujęcia w podstawie opodatkowania z tytułu importu towarów ponoszonych opłat.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi agencję celną. W imieniu swoich klientów, tj. firm dokonujących importu towarów, dokonuje zgłoszeń celnych importowanych towarów. Również w imieniu swoich klientów dokonuje obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym należnego podatku od towarów i usług (dalej VAT) od importowanego towaru. Spółka przyjmuje, że podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Spółka w zgłoszeniach celnych, dotyczących importowanych towarów, do podstawy opodatkowania VAT dolicza jeszcze następujące koszty dodatkowe: 1) koszty prowizji, 2) opakowania, 3) transportu i 4) ubezpieczenia, o ile nie zostały włączone do wartości celnej i ponoszone są do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Spółka nie wlicza natomiast do podstawy opodatkowania w imporcie towarów innych kosztów niż ww. wymienione w punktach 1-4. Importerzy towarów ponoszą w porcie jeszcze inne koszty niż ww., tj. np. koszty: opłat terminalowych THC, opłat bezpieczeństwa ISPS, opłat przeładunkowych, opłat za składowanie towaru w porcie itp. Ww. opłaty ponoszone są przez importerów towarów przed dostarczeniem importowanego towaru do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Spółka działając jako agencja celna nie wlicza ich do podstawy opodatkowania w imporcie towarów, a tym samym nie wykazuje w dokumencie celnym SAD. Te dodatkowe koszty (opłat terminalowych THC, opłat bezpieczeństwa ISPS, opłat przeładunkowych, opłat za składowanie towaru w porcie itp.), zgodnie z przepisami celnymi, nie podlegają również wliczeniu do wartości celnej importowanych towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy, zgodnie z przepisem art. 30b ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), od 1 stycznia 2014 r. podstawa opodatkowania w imporcie towarów obejmuje wyłącznie następujące koszty dodatkowe, tj.: koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia i czy jest to zamknięty katalog kosztów?
2. Czy też ww. w art. 30b ust. 4 ustawy o VAT katalog kosztów dodatkowych jest tylko katalogiem przykładowym, a tym samym otwartym i czy w związku z tym podstawa opodatkowania z tytułu importu towarów obejmuje również inne koszty dodatkowe, takie jak, np.: koszty opłat terminalowych THC, opłat bezpieczeństwa ISPS, opłat przeładunkowych, opłat za składowanie towaru w porcie, itp., o ile nie zostały one włączone do wartości celnej i zostały poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikają z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarty w art. 30b ust. 4 ustawy o VAT katalog kosztów, które należy uwzględnić w podstawie opodatkowania z tytułu importu towarów, jest katalogiem zamkniętym. W związku z powyższym podstawa opodatkowania w imporcie towarów może obejmować tylko i wyłącznie koszty wymienione w ww. przepisie, tj.: koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia. Natomiast inne koszty, takie jak np.: koszty opłat terminalowych THC, opłat bezpieczeństwa ISPS, opłat przeładunkowych, opłat za składowanie towaru w porcie, itp., o ile nie zostały one włączone do wartości celnej i zostały poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikają z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu, nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania w imporcie towarów.

Zgodnie z art. 30b ust. 4. ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia – o ile nie zostały włączone do wartości celnej – ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu. Z przepisu tego wynika, iż podstawa opodatkowania z tytułu importu towarów obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia. Ustawodawca nie wymienia w ww. przepisie innych kosztów, które należy doliczyć do podstawy opodatkowania. Art. 30b ust. 4. ustawy o VAT jest nowym przepisem, obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. Zastąpił on wcześniejszy przepis, który regulował to zagadnienie, tj. art. 29 ust. 15 ustawy o VAT. Uchylony art. 29 ust. 15 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. stanowił, że: podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 13 i 14 (w imporcie towarów), obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Z literalnego brzemienia uchylonego art. 29 ust. 15 ustawy o VAT jasno wynikało, iż katalog kosztów dodatkowych, doliczanych do podstawy opodatkowania w imporcie towarów, jest katalogiem zamkniętym, obejmującym wyłącznie cztery pozycje, tj.: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia. Do końca 2013 r. organy podatkowe również stały na jednolitym stanowisku, że katalog dodatkowych kosztów, które należy doliczyć do podstawy opodatkowania w imporcie towarów jest katalogiem zamkniętym i obejmuje wyłącznie wymienione w art. 29 ust. 15 ustawy o VAT elementy, tj.: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia.

Stanowisko takie potwierdzały wydane w tym czasie interpretacje indywidualne Ministra Finansów, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2010 r. sygn. ILPP2/443-471/10-3/EWW. W ww. interpretacji Minister Finansów stwierdził, że opłaty takie jak: armatorska opłata dokumentacyjna, opłata bezpieczeństwa ISPS, opłaty terminalowe, składowanie kontenera, przetrzymanie kontenera, odprawa celna w imporcie tranzytowa, nie powinny być ujmowane w podstawie opodatkowania VAT w imporcie towarów (na dokumencie celnym SAD). Podobnego zdania był również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 15 marca 2013 r. sygn. IBPP4/443-577/12/BP. W interpretacji tej stwierdził, że „Armatorska opłata dokumentacyjna, opłata bezpieczeństwa ISPS, opłaty terminalowe THC, opłaty za składowanie kontenera, opłaty za przetrzymanie kontenera, odprawa celna w imporcie tranzytowa nie mogą jako poszczególne odrębne składniki usługi spedycyjnej zostać zaliczone do żadnych z elementów wymienionych w treści art. 29 ust. 15 powołanej ustawy. Tym samym należy stwierdzić, że podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów dokonanych przez Spółkę nie obejmie wartości ww. pozycji, co oznacza zarazem, iż opłaty powyższe nie powinny być ujęte w podstawie opodatkowania podatkiem VAT w imporcie towarów (na dokumencie celnym SAD)”. Podobnie Dyrektor izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 3 listopada 2010 r. sygn. ITPP2/443-819/10/RS stwierdził; „W związku z faktem, iż usług handlingowych związanych z przyjmowaniem, wydawaniem, składowaniem, załadunkiem i wyładunkiem frachtu lotniczego nie można zaliczyć do żadnych z elementów wymienionych w treści art. 29 ust. 15 powołanej ustawy, należy stwierdzić, że podstawa opodatkowania z tytułu importu towarów przez Spółkę nie obejmie wartości tych usług”. Jednolite stanowisko Ministra Finansów przedstawione w ww. interpretacjach indywidualnych potwierdził także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 15 grudnia 2009 r. (I SA/ Gd 759/09) stwierdzając, że „nie jest dopuszczalne rozszerzenie zakresu przedmiotowego art. 29 ust. 15 u.p.t.u. o inne koszty, nie wymienione w tym przepisie”.

Również obowiązujący od 1 stycznia 2014 r. przepis art. 30b ust. 4. ustawy o VAT należy odczytywać w ten sam sposób, co uchylony art. 29 ust. 15. Obowiązujący od 1 stycznia 2014 r. przepis art. 30b ust 4. ustawy o VAT zawiera w sobie również zamknięty katalog kosztów dodatkowych, jakie należy ująć w podstawie opodatkowania z tytułu importu towarów. Katalog ten obejmuje wyłącznie: koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia. Taki był również zamiar ustawodawcy, jeżeli chodzi o interpretacje ww. przepisu art. 30b ust. 4. ustawy o VAT. W uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła do ustawy VAT ww. przepis i uchyliła dotychczas obowiązujący art. 29 ust. 15, możemy przeczytać: „Dodawany art. 30b określa podstawę opodatkowania w imporcie towarów. Zmiana ta wynika z przebudowy działu dotyczącego podstawy opodatkowania. Jest to, co do zasady, kontynuacja obecnych przepisów w tym zakresie”. Jak z tego wynika, celem ustawodawcy było wyłączenie przeredagowanie działu ustawy, tak aby regulacja prawna danej materii (w tym przypadku podstawy opodatkowania w imporcie towarów) pozostała bez zmian. Stanowisko takie potwierdza również doktryna prawa podatkowego. W komentarzu do art. 30b ust. 4 ustawy VAT (System Informacji Prawnej LEX, Tomasz Krywań) możemy przeczytać: „Zwrócić także trzeba uwagę na fakt, że zawarty w art. 30b ust. 4 u.p.t.u. katalog kosztów powiększających podstawę opodatkowania w imporcie towarów jest katalogiem zamkniętym. Nie powiększają podstawy opodatkowania importowanych towarów inne koszty niż koszty prowizji, opakowań, transportu i kosztów ubezpieczeń”. Podsumowując ww. rozważania należy stwierdzić, iż obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. przepis art. 30b ust. 4 ustawy VAT jasno stanowi, iż do podstawy opodatkowania w imporcie towarów należy doliczać wyłącznie koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. import towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 – art. 2 pkt 5 ustawy.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Na podstawie art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur lub przeznaczeń celnych:

1. procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń,
2. procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
3. procedurą składu celnego,
4. procedurą tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed nadaniem przeznaczenia celnego,
5. przeznaczeniem – wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego

– miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom i przeznaczeniom, o czym stanowi art. 26a ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy (art. 30b ust. 2 ustawy).

Jak stanowi art. 30b ust. 4 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Koszty dodatkowe, o których mowa w ww. przepisie, stanowią katalog otwarty. Oznacza to zatem, że wszelkie koszty związane bezpośrednio z importem towarów, ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia, powinny być włączone do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Przez pierwsze miejsce przeznaczenia, zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy, rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.

Na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy, do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, dolicza się opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.

Istotną kwestią w przedmiotowej sprawie jest wyjaśnienie pojęcia wartości celnej w kontekście określenia podstawy opodatkowania w przypadku opodatkowania importu towarów podatkiem od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie odnosi się do tego zagadnienia, zatem w niezbędnym zakresie zastosowanie mają przepisy prawa wspólnotowego, a w szczególności Wspólnotowego Kodeksu Celnego, który został wprowadzony rozporządzeniem Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 302 str. 1, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, wartością celną przywożonych towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, wtedy gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty, ustalana, o ile jest to konieczne, na podstawie art. 32 i 33.

W złożonym wniosku poinformowano, że Wnioskodawca prowadzi agencję celną. W imieniu swoich klientów, tj. firm dokonujących importu towarów, dokonuje zgłoszeń celnych importowanych towarów. Również w imieniu swoich klientów dokonuje obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym należnego podatku od towarów i usług od importowanego towaru. Przyjmuje, że podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Wnioskodawca w zgłoszeniach celnych, dotyczących importowanych towarów, do podstawy opodatkowania VAT dolicza jeszcze następujące koszty dodatkowe: koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, o ile nie zostały włączone do wartości celnej i ponoszone są do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Wnioskodawca nie wlicza natomiast do podstawy opodatkowania w imporcie towarów innych kosztów niż ww. wymienione. Importerzy towarów ponoszą w porcie jeszcze inne koszty niż ww., tj. np. koszty: opłat terminalowych THC, opłat bezpieczeństwa ISPS, opłat przeładunkowych, opłat za składowanie towaru w porcie itp. Ww. opłaty ponoszone są przez importerów towarów przed dostarczeniem importowanego towaru do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Wnioskodawca, działając jako agencja celna, nie wlicza ich do podstawy opodatkowania w imporcie towarów, a tym samym nie wykazuje w dokumencie celnym SAD.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiazaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym należy stwierdzić, że przemieszczenie towarów z państwa trzeciego na terytorium Polski, stanowi w świetle art. 2 pkt 7 ustawy – import towarów. Uwzględniając powyższe, za podstawę opodatkowania importu, opisanego w złożonym wniosku, należy uznać wartość celną (ustaloną zgodnie z przepisami Wspólnotowego Kodeksu Celnego oraz Rozporządzenia Wykonawczego) powiększoną o należne cło oraz inne elementy jeśli nie zostały wliczone do podstawy opodatkowania takie jak: prowizje, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Wobec tego w przedmiotowej sprawie istotnym jest ustalenie tego czy opłaty wymienione przez Wnioskodawcę ponoszone w związku z importem towarów oraz wskazane wynagrodzenie należy zaliczyć do podstawy opodatkowania VAT.

Przede wszystkim należy wskazać, że podstawę opodatkowania w pierwszej kolejności stanowi wartość celna przywożonych towarów. Sposób jej ustalenia wynika z odrębnych przepisów (przepisów celnych). Co do zasady wartość celna przy imporcie towarów obejmuje koszty związane z importem poniesione do granicy Unii Europejskiej. Skoro więc do podstawy opodatkowania wlicza się takie koszty dodatkowe, jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu – o ile nie zostały włączone do wartości celnej, to należy zauważyć, że katalog tych kosztów jest otwarty. Zatem również koszty z tytułu opłat terminalowych THC, opłat bezpieczeństwa ISPS, opłat przeładunkowych, opłat za składowanie towaru w porcie winny zostać wliczone do podstawy opodatkowania w imporcie towarów. Tym samym, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów obejmuje wskazane we wniosku opłaty (art. 30b ust. 4 ustawy).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.