Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-705/14-2/MZ
z 7 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2014 r. (data wpływu 1 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2013 roku Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym (III grupa podatkowa) postanowili zakupić wspólnie mieszkanie. Wybrali mieszkanie wraz z miejscem postojowym o wartości rynkowej 445.962,50 PLN na ten cel wykorzystali posiadane przez siebie oszczędności własne w wysokości 90.962,50 PLN oraz zaciągnęli wspólnie w Banku hipoteczny kredyt mieszkaniowy w kwocie 355.000,-PLN, którego zabezpieczeniem została zakupiona nieruchomość. W dniu 17.06.2014 r. na mocy aktu notarialnego zostali właścicielami zakupionej nieruchomości. W wyniku podpisanego aktu notarialnego każde z nich uzyskało udział po 1/2 części opisywanej nieruchomości.

Na początku lipca 2014 roku ich nieformalny związek rozpadł się. W związku z tym postanowili podzielić wspólne mieszkanie w następujący sposób:

• Wnioskodawczyni stanie się jedynym właścicielem nieruchomości poprzez nieodpłatne zniesienie współwłasności i Pan Emil Ł. przestaje być współwłaścicielem 1/2 części nieruchomości.
• Wnioskodawczyni przejmie w całości kredyt hipoteczny, który został wspólnie zaciągnięty w Banku na poczet zakupu nieruchomości stając się jedynym kredytobiorcą.
  
  

Wysokość kredytu hipotecznego w Banku na dzień 10-09-2014 wynosi 347.657,05 PLN.

Hipoteka umowna na wskazanej nieruchomości nr księgi wieczystej wynosi 710.000,- PLN (200% udzielonego kredytu na zabezpieczenie wierzytelności Banku).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności dot. nieruchomości wspólnej na rzecz Izabeli L. z uwagi na fakt, że nieruchomość będąca przedmiotem sprawy w dniu zniesienia współwłasności będzie obciążona hipoteką na rzecz banku w kwocie 710.000,- zł znajduje zastosowanie podatek od spadków i darowizn?
2. Czy wpisana na rzecz banku hipoteka wpływa na czystą wartość nieruchomości poprzez zaliczenie jej do długów i ciężarów?
3. Czy w tym przypadku podatek od spadków i darowizn po uwzględnieniu wartości przejętych udziałów pomniejszonych o hipotekę (wartość czysta) będzie wynosił 0 zł?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 6 powyższej ustawy przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy. W tym przypadku przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn należy mieć na względzie przepis art. 7 ust. 1 ustawy, w myśl którego podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Oznacza to, że z punktu widzenia ustalania podstawy opodatkowania długi i ciężary pomniejszają wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych. Pojęcie długów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia. Ciężarem w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejszą wartość rynkową tej rzeczy lub prawa. Zgodnie z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361, ze zm.) w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Zatem po pomniejszeniu wartości nieruchomości o kwotę wierzytelności zabezpieczonej hipoteką czysta wartość stanowi kwotę ujemną, tym samym wysokość podatku równa będzie zeru.

Powyższe opinię Wnioskodawczyni opiera na interpretacji PL/LM/834/2/BNJ/10/09/PK-1746 z dnia 2010.04.23 wydaną przez Ministra Finansów oraz Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2012 r., sygn. Akt II FSK 2158/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

W myśl art. 5 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych i przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności powstaje z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Stosownie do art. 7 ust. 1-2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru. Przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy (art. 7 ust. 6 ustawy).

Z powyższego wynika więc, że długi i ciężary pomniejszają wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych, ale wyłącznie te, które istnieją w dniu nabycia rzeczy lub prawa majątkowego. Należy bowiem mieć na uwadze, że istotą przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn jest objęcie podatkiem przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

W myśl art. 244 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. 121), hipoteka stanowi ograniczone prawo rzeczowe. Hipotekę regulują odrębne przepisy, a mianowicie ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2013 r. poz. 707). Zgodnie z art. 65 ust. 1 tej ustawy w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

W świetle powołanych przepisów, w przypadku nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) obciążonej hipoteką, jak w niniejszej sprawie, obciążenie to stanowi ciężar w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2013 roku Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym (III grupa podatkowa) postanowili zakupić wspólnie mieszkanie. Wybrali mieszkanie wraz z miejscem postojowym o wartości rynkowej 445.962,50 PLN na ten cel wykorzystali posiadane przez siebie oszczędności własne w wysokości 90.962,50 PLN oraz zaciągnęli wspólnie w Banku hipoteczny kredyt mieszkaniowy w kwocie 355.000,-PLN, którego zabezpieczeniem została zakupiona nieruchomość. W dniu 17.06.2014 r. na mocy aktu notarialnego zostali właścicielami zakupionej nieruchomości. W wyniku podpisanego aktu notarialnego każde z nich uzyskało udział po 1/2 części opisywanej nieruchomości. Na początku lipca 2014 roku ich nieformalny związek rozpadł się. W związku z tym postanowili podzielić wspólne mieszkanie w następujący sposób: Wnioskodawczyni stanie się jedynym właścicielem nieruchomości poprzez nieodpłatne zniesienie współwłasności i Pan Emil Ł. przestaje być współwłaścicielem 1/2 części nieruchomości, Wnioskodawczyni przejmie w całości kredyt hipoteczny, który został wspólnie zaciągnięty w Banku na poczet zakupu nieruchomości stając się jedynym kredytobiorcą. Wysokość kredytu hipotecznego w Banku na dzień 10-09-2014 wynosi 347.657,05 PLN. Hipoteka umowna na wskazanej nieruchomości nr księgi wieczystej wynosi 710.000,- PLN (200% udzielonego kredytu na zabezpieczenie wierzytelności Banku).

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że nabycie mieszkania wraz z miejscem postojowym (udziału 1/2 cz.) w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

A zatem, w przypadku nabycia mieszkania wraz z miejscem postojowym (udziału w mieszkaniu) obciążonego hipoteką, jak w niniejszej sprawie, obciążenie to stanowi ciężar w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji, ustalając podstawę opodatkowania wartość udziału w nieruchomości powinna być pomniejszona o tę część wartości hipoteki, która odpowiada wielkości udziału przypadającego nabywcy, tj. o połowę. Podstawę opodatkowania w analizowanej sytuacji stanowi zatem czysta wartość udziału w nieruchomości (po odliczeniu wartości 1/2 hipoteki). W rezultacie, jeśli wysokość zadłużenia hipotecznego przekroczy wartość nabytej rzeczy (udziału w rzeczy) wówczas podstawa opodatkowania wyniesie 0. Tym samym nie dojdzie do powstania zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.